Ο Hauser είναι ο επαναστάτης που έκανε σημαία το τσέλο του

Ανατρεπτικός, ρηξικέλευθος και επαναστάτης. Άλλωστε, ο Stjepan Hauser δεν ονόμασε τυχαία το τουρνέ του «Rebel with a Cello».

Ο 38χρονος τσελίστας από την Κροατία επέλεξε να ξεχωρίσει. Δεν συμβιβάστηκε με την «περιοριστική» νόρμα της κλασικής μουσικής. Αντίθετα, ο Hauser γεμίζει διαρκώς αρένες, ερμηνεύοντας με το δικό του ιδιαίτερο στυλ, πέρα από κλασικά αριστουργήματα, γνωστά τραγούδια της ποπ, ροκ και λάτιν μουσικής.

Συστήθηκε στο κοινό στις αρχές της δεκαετίας του 2010, ως ιδρυτικό μέλος του μουσικού διδύμου των 2Cellos, και από τότε, ο Hauser παίζει μουσική, παρέα με θρυλικούς καλλιτέχνες, όπως ο Αντρέα Μποτσέλι, οι Red Hot Chili Peppers, ο Τζορτζ Μάικλ, ο Στίβεν Τάιλερ των Aerosmith και ο Έλτον Τζον. Την ίδια ώρα, σε κάποιον άλλο κόσμο από αυτούς που έχει δημιουργήσει, «κοσμεί» με τις μελωδίες του τόπους μαγευτικούς, με το συνολικό θέαμα να είναι αναμφισβήτητα καθηλωτικό.

Και είναι αλήθεια πως τα μουσικά ταξίδια του Κροάτη τσελίστα, μπορεί να έχουν ως αφετηρία την αυστηρή κλασική μουσική παιδεία, διασχίζουν όμως, και μονοπάτια πιο ελεύθερα, των πολυμορφικών ρεπερτορίων· Με αυτήν τη «διαδρομή» ο Hauser κερδίζει το κοινό του.

Λίγο πριν την πρώτη του εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη, ο rock star του τσέλο αποκαλύπτει στην Parallaxi τις διαφορετικές πτυχές στη μουσική του.

Πότε ξεκίνησες να παίζεις τσέλο και τι ήταν αυτό που σε έκανε να επιλέξεις το συγκεκριμένο όργανο;

Ήμουν μικρό αγόρι, όταν άκουσα στο ραδιόφωνο για πρώτη φορά, τον ήχο που βγάζει το τσέλο. Εντυπωσιάστηκα, ήθελα να μάθω τι είναι αυτό που δημιουργεί το υπέροχο αυτό άκουσμα. Ρώτησα τη μαμά μου και εκείνη μου απάντησε πως είναι τσέλο. Από εκείνη τη στιγμή, ήξερα πως ήθελα να μάθω να παίζω αυτό το απίθανο όργανο. Μετά από λίγα χρόνια, περίπου στα οχτώ μου, πήγα σε μουσική σχολή και ξεκίνησα να μαθαίνω. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…

Στα βίντεό σου, επιλέγεις να συνδέεις τη μουσική με την φύση, παίζοντας με φόντο εκπληκτικά τοπία. Πού «τέμνονται», για εσένα, αυτά τα δύο στοιχεία;

Αγαπώ πολύ την φύση, είναι πηγή έμπνευσης για εμένα. Η ομορφιά της είναι ανέγγιχτη, για αυτό και την απολαμβάνουμε στην αγνότερη μορφή της. Θεωρώ πως, όταν η φύση και η μουσική “ενώνονται”, δημιουργούν το απόλυτο κάλλος. Η φύση με εμπνέει, ώστε να παίζω καλύτερα. Οπότε, όταν παίζω σε αυτούς τους υπέροχους τόπους, όλα γίνονται καλύτερα· Ακόμα και η μουσική γίνεται ομορφότερη, όταν παίζεται σε όμορφα μέρη.

Έχοντας επιλέξει να μάθεις από μικρή ηλικία ένα μη δημοφιλές όργανο, δέχθηκες ποτέ την αποδοκιμασία ή κοροϊδία από συνομηλίκους σου;

Εννοείται. Ξέρεις πώς είναι τα μικρά παιδιά· Δεν γνωρίζουν από κλασική μουσική, όλοι ονειρεύονταν να γίνουν ποδοσφαιριστές και εμένα με κορόιδευαν. Δεν ήταν εύκολο όλο αυτό για μένα, αλλά μετά, άμα επιβιώσεις από αυτήν την περίοδο, γίνεσαι δυνατότερος. Βασικά, όλο αυτό σε κάνει ασταμάτητο. Και τώρα, μετά από πολλά χρόνια, εγώ ζω το όνειρό μου. Νιώθω ωραία που δεν επηρεάστηκα από τα αποδοκιμαστικά σχόλια των άλλων. Είναι δύσκολο για ένα παιδί να περάσει από αυτό το σημείο της ζωής του χωρίς να επηρεαστεί, εγώ όμως ήμουν τυχερός επειδή διέσχιζα το δικό μου μονοπάτι. Έχω μια εξαιρετική ικανότητα να αγνοώ τους ανθρώπους γύρω μου και να κάνω αυτό που θέλω εγώ. Είναι καλό να το έχεις αυτό.

Γιατί αποφάσισες μετά από τόσα χρόνια μελέτης της κλασικής μουσικής, να πειραματιστείς και με αλλά είδη;

Για 25 χρόνια εστίαζα μόνο στην κλασική μουσική και αυτό ήταν σημαντικό, γιατί έπρεπε να διανύσω αυτήν την περίοδο σκληρής δουλειάς: Να μάθω για όλους τους κλασικούς συνθέτες, τα αριστουργήματα, να συμμετέχω σε διαγωνισμούς και masterclasses. Ήταν ένα κουραστικό ταξίδι, αλλά αυτό είναι που σε κάνει σπουδαίο μουσικό, έναν καλό τσελίστα. Και όταν έφτασα σε αυτό το υψηλό επίπεδο, τότε η δημιουργικότητά μου ήθελε να επεκταθεί. Ήθελα να δοκιμάσω και άλλα, διαφορετικά πράγματα. Πάντα θέλω να κάνω κάτι παράλογο, κάτι επαναστατικό. Μου αρέσει να προσελκύω κοινό παθιασμένο και νέα άτομα, για να ακούσουν κλασική μουσική και τσέλο. Ξεκίνησα να σκέφτομαι έξω από το κουτί. Προσπάθησα να κάνω κάτι ξεχωριστό, που να μην έχει γίνει ξανά σε μεγάλες συναυλίες. Και τώρα μπορώ να παίζω όλα τα είδη μουσικής μπροστά σε χιλιάδες κόσμου. Είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα.

Το τσέλο δεν έχει την ίδια αναγνώριση με άλλα κλασικά όργανα, όπως παραδείγματος χάριν, το πιάνο. Πιστεύεις ότι υπαρχει μια καλύτερη θέση για αυτό στο μέλλον;

Σίγουρα. Τώρα οι άνθρωποι είναι πιο εξοικειωμένοι με το τι είναι τσέλο, γιατί βλέπουν όσα μπορείς να κανεις με αυτό. Πριν, το τσέλο διαδραμάτιζε συγκεκριμένους ρόλους, όπως να παίζει κουαρτέτα σε μεγάλες ορχήστρες. Δεν θεωρούταν καν κατάλληλο ως σόλο όργανο, ούτε και στην κλασική μουσική. Χαίρομαι που απέδειξα ότι το τσέλο μπορεί να κάνει φοβερά πράγματα, μέχρι και rock show. Με το τσέλο δεν υπάρχουν όρια. Όλα έχουν να κάνουν με εσένα και με την εφευρετικότητα.

Μέχρι στιγμής, έχεις συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες. Πίστευες ποτέ ότι θα βρεθείς να παίζεις στην ίδια σκηνή με τόσο μεγάλα ονόματα από τόσο διαφορετικά είδη μουσικής;

Μπορείς να πιστέψεις ότι το τσέλο καταλήγει να υπάρχει σε τόσο διαφορετικούς κόσμους; Την μία ημέρα παίζω με τον Αντρέα Μποτσέλι Όπερα, την άλλη με τους Red Hot Chilli Peppers Ροκ. Μετά, βρίσκομαι στη σκηνή με τον Έλτον Τζον, τους Aerosmith και την άλλη στιγμή παίζω μερικά τραγούδια με του U2. Καταλήγω να μπαίνω σε τόσους διαφορετικούς κύκλους, που αν το σκεφτείς είναι φοβερό. Κάποια στιγμή παίζεις για τον Πάπα, έπειτα στον τελικό του Champions League, ύστερα για κάποιον πρόεδρο ή τη βασιλική οικογένεια. Ευτυχώς, παίζω μουσική σε όλο τον κόσμο. Το τσέλο δεν έχει όρια, ταιριάζει σε κάθε περίσταση, σε διαφορετικούς κόσμους. Το κοινό μπορεί να το καταλάβει με τον ίδιο τρόπο, δεν έχει στίχους, δεν έχει λέξεις. Είναι μόνο ορχηστρική μουσική.

Γιατί διάλεξες να ονομάσεις το τουρνέ σου «Rebel with a Cello»;

Γιατί είμαι επαναστάτης. Όπως είπα, τα παλαιότερα όρια καθόριζαν το πώς πρέπει να παίζεις, αλλά εγώ είπα “όχι, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις με το τσέλο και μπορώ να είμαι έτσι ο εαυτός μου πάνω στη σκηνή”. Μερικές φορές, στον κόσμο της κλασικής μουσικής βάζουν πολλούς περιορισμούς, σου λένε πώς να παίζεις, με ποιον τρόπο, πώς να συμπεριφέρεσαι και αν είσαι δυναμική προσωπικότητα, δεν τους αρέσει και το επικρίνουν. Για αυτό είμαι επαναστάτης, θέλω να κάνω τα πράγματα με το δικό μου τρόπο.

Είναι η πρώτη σου συναυλία στη Θεσσαλονίκη. Τι θα ήθελες να κρατήσει το κοινό της πόλης που θα σε δει για πρώτη φορά;

Σε αυτή τη συναυλία θα ζήσουμε μαζί ένα ολοκληρωμένο το ταξίδι. Στο πρώτο μέρος, θα υπάρχουν κλασικά κομμάτια, ρομαντικά, και μετά θα επικρατήσει η τρέλα… Θα χορέψουμε, θα χοροπηδήσουμε, θα γεμίσουμε με φωνές και χαμόγελα. Στο σόου μου υπάρχουν όλων των ειδών τα συναισθήματα, υπάρχει μεγάλη ποικιλία, γιατί θέλω το κοινό να βιώνει μια ολοκληρωμένη εμπειρία.

*Ο Hauser επισκέπτεται για πρώτη φορά τη Θεσσαλονίκη για μία μοναδική μουσική βραδιά, την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου, στο Θέατρο Γης. Μπορείτε να κλείσετε εισιτήρια πατώντας εδώ.