Πώς ο Ντέιβιντ Μπόουι δημιούργησε το αξεπέραστο «Heroes»
Το «Heroes» ήταν το 12ο άλμπουμ του Άγγλου μουσικού, που κυκλοφόρησε στις 14 Οκτωβρίου 1977 από την RCA Records.
Όταν ο Ντέιβιντ Μπόουι κυκλοφόρησε το «Heroes» στις 23 Σεπτεμβρίου του 1977, γνώριζε φυσικά ότι το τραγούδι ήταν ένα έργο απόλυτης μεγαλοπρέπειας. Ωστόσο, ούτε ο Νοστράδαμος δεν θα μπορούσε να προβλέψει ότι το κομμάτι θα γινόταν ένα από τα αγαπημένα repeat όλων των εποχών. Ακούγεται ξανά και ξανά και ξανά. Το κομμάτι ξεπερνά κατά πολύ το γεγονός ότι αποτελεί απλώς το magnum opus του The Starman, μπαίνοντας στη σφαίρα ενός masterclass στην τραγουδοποιία και τη σύνθεση μουσικής.
Το «Heroes» αποτυπώνει όχι μόνο το ζενίθ των μυθικών χρόνων του Μπόουι στο Βερολίνο, αλλά πιθανότατα και την καλλιτεχνική του πορεία στο σύνολό της. Αφού είχε «καεί» από τη μουσική βιομηχανία, η οποία συνδυαζόταν με μια φλεγόμενη περιφρόνηση για το Λος Άντζελες, ο Μπόουι αποσύρθηκε από τη δυτική ακτή και μετακόμισε στο Βερολίνο το 1976. Εκεί, ανακάλυψε ξανά το μουσικό του mojo, νοίκιασε ένα φτηνό διαμέρισμα πάνω από ένα συνεργείο αυτοκινήτων και επέστρεψε στα οικεία περιβάλλοντα που είχαν δημιουργήσει τις πρώτες μεγάλες δουλειές του.
Ο Μπράϊαν Ίνο μετακόμισε στο Βερολίνο μαζί με τον Μπόουι και εργάστηκε στα άλμπουμ «Low», «Heroes» και «Lodger», τα οποία, ως σύνολο δουλειάς, ήταν πολύ πιο πειραματικά και λιγότερο εμπορικά από τα προηγούμενα LP του Μπόουι, αλλά γνώρισαν τεράστια επιτυχία από τους κριτικούς.
Αναμφίβολα, το «Heroes» παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του Μπόουι. Το τραγούδι αυτό αφηγείται την ιστορία ενός ζευγαριού Γερμανών που είναι τόσο αποφασισμένοι να είναι μαζί παρά το πολιτικό κλίμα της εποχής που τους εμπόδιζε και, μέσα σε αυτή την απελπισία, συναντιούνται κάθε μέρα κάτω από έναν πυργίσκο πυροβόλου στο Τείχος του Βερολίνου. Ο Μπόουι εμπνεύστηκε από μια σχέση μεταξύ του θρυλικού παραγωγού, του Τόνι Βισκόντι και της εφεδρικής τραγουδίστριας Αντόνια Μάας, οι οποίοι, όπως λέγεται, αντάλλασσαν φιλιά «δίπλα στο τείχος» μπροστά στον Μπόουι καθώς εκείνος κοίταζε έξω από το παράθυρο του στούντιο Hansa. Για ένα δημιουργικό μυαλό όπως ο Λεπτός Λευκός Δούκας, οι εικόνες ήταν πολύ δελεαστικές για να αντισταθεί.
«Μου επιτρέπεται να μιλήσω γι’ αυτό τώρα. Δεν το έκανα τότε» δήλωσε ο Μπόουι το 2003. «Πάντα έλεγα ότι ήταν ένα ζευγάρι εραστών δίπλα στο Τείχος του Βερολίνου που μου έδωσε την ιδέα. Στην πραγματικότητα, ήταν ο Τόνι Βισκόντι και η κοπέλα του. Ο Τόνι ήταν παντρεμένος εκείνη την εποχή. Και ποτέ δεν μπόρεσα να πω ποιος ήταν. Αλλά τώρα μπορώ να πω ότι οι εραστές ήταν ο Τόνι και μια Γερμανίδα που είχε γνωρίσει ενώ ήμασταν στο Βερολίνο» πρόσθεσε.
«Ζήτησα την άδειά του αν μπορώ να το πω αυτό. Ήταν πολύ συγκινητικό γιατί έβλεπα τον Τόνι πολύ ερωτευμένο με αυτό το κορίτσι» αποκάλυψε ο Bowie.
Εκτός του ότι είναι ένα κομμάτι για την αγάπη που θριαμβεύει τελικά, το τραγούδι έχει αποκτήσει έκτοτε μεγαλύτερη βαρύτητα. Το «Heroes» έγινε σύντομα ο συμβολικός ύμνος της πόλης του Βερολίνου κατά τη διάρκεια αυτής της ταραγμένης περιόδου, καθώς η πόλη παρέμενε διαιρεμένη. Μια συγκλονιστική στιγμή ήταν το 1987, όταν ο Μπόουι ερμήνευσε μια «ενωτική» εκτέλεση του κομματιού στο Τείχος του Βερολίνου, μόλις δύο χρόνια πριν αρχίσει η κατεδάφισή του, προσπαθώντας με τη δύναμη της μουσικής για μια μόνο νύχτα να φέρνει κοντά αυτές τις δύο αντίθετες πλευρές.
«Όταν κάναμε το ‘Heroes’ στη συναυλία του 1987 στο Βερολίνο το αισθανόμουν σαν ύμνο, σχεδόν σαν προσευχή σημείωσε σε συνέντευξή του στο Rolling Stone. «Δεν το έχω ξανανιώσει ποτέ ξανά έτσι. Αυτή είναι η πόλη στην οποία γράφτηκε, και αυτή είναι η συγκεκριμένη κατάσταση για την οποία γράφτηκε. Ήταν απλά εξαιρετική. Ήμουν τόσο εξαντλημένος μετά την παράσταση».
«Ήταν μια από τις πιο συναισθηματικές παραστάσεις που έχω κάνει ποτέ. Είχα δακρύσει. Υπήρχαν χιλιάδες στην άλλη πλευρά που είχαν φτάσει κοντά στον τοίχο. Έτσι ήταν σαν μια διπλή συναυλία όπου ο τοίχος ήταν ο διαχωρισμός. Και μπορούσαμε να τους ακούσουμε να ζητωκραυγάζουν και να τραγουδούν από την άλλη πλευρά. Θεέ μου, ακόμα και τώρα πνίγομαι. Μου ράγισε η καρδιά και δεν είχα κάνει ποτέ κάτι τέτοιο στη ζωή μου και μάλλον δεν θα ξανακάνω ποτέ. Ήταν τόσο συγκινητικό».
Η δύναμη του «Heroes» ξεπερνά τη μουσική και παρόλο που, φυσικά, δεν ήταν ο μοναδικός λόγος για την κατάρρευση του Τείχους του Βερολίνου, πολλοί έχουν υποστηρίξει ότι ήταν μια από τις σταγόνες στον ωκεανό που δημιούργησαν ένα ισχυρό κυματισμό. Ωστόσο, αυτό που συνέβη εκείνο το βράδυ είναι μια στιγμή πολιτιστικής και πολιτικής σημασίας που καθόρισε όλους όσοι ήταν παρόντες, συμπεριλαμβανομένου του Μπόουι, ο οποίος είχε μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του για τη γερμανική πρωτεύουσα.
Παρόλο που το τραγούδι είναι μια ερωτική ιστορία για ένα ζευγάρι απέκτησε ένα οικουμενικό νόημα που δίνει την ευκαιρία σε κάθε ακροατή να ταυτιστεί μαζί του με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
