«Πρέπει να μηδενίζουμε και να πηγαίνουμε παρακάτω» – Σουσάμογλου και Σιώτας μιλούν για το “Οξυγόνο” τους

Μόλις κυκλοφόρησε το καινούριο τραγούδι του Αντώνης Σουσάμογλου, που γνωρίζουμε και αγαπάμε από την δραστηριότητα του ως δημιουργό και ενορχηστρωτή αλλά και από τη συμμετοχή του στην Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, παρουσιάζοντας εξαιρετικές συναυλίες κατά καιρούς.

Στο «Οξυγόνο», όπως είναι ο τίτλος του τραγουδιού, ο Σουσάμογλου συναντά τον παλιό του φίλο Φώτη Σιώτα με κοινές καταβολές και αναφορές στην πορεία τους και με τη διάθεση να παρουσιάσουν μία ολοκληρωμένη δουλειά σύντομα, ως συνθέτης ο ένας και ως ερμηνευτής ο άλλος.

Το “Οξυγόνο” είναι μια ανάγκη για ανάσα σε έναν κόσμο που δοκιμάζεται όπως αναφέρει η παρουσίαση του. Οι δύο καλλιτέχνες, προσφέρουν ένα τραγούδι ψυχοθεραπευτικό, που ανοίγει πολλά περισσότερα ερωτήματα απ’ όσα μπορεί να απαντήσει.

Ο Αντώνης Σουσάμογλου και ο Φώτης Σιώτας μίλησαν στην Parallaxi για αυτό το πρώτο τραγούδι της συνεργασίας τους που ήδη κυκλοφορεί από την Panik Records, ενώ αποκαλύπτουν την πρώτη γνωριμία τους και το νέο άλμπουμ του δημιουργού που έρχεται τον Γενάρη.

«Μιλώντας για το «Οξυγόνο» αρχικά, ξέρω πως μιλάω για λογαριασμό δικό μου» αναφέρει ο Αντώνης Σουσάμογλου στη συζήτηση μας, ενώ συνεχίζει εξηγώντας πως «Καταρχήν, είναι ένα προσωπικό τραγούδι και σε δεύτερο επίπεδο μπορεί να αφορά και άλλους. Εγώ δεν είμαι καλλιτέχνης που είχα μηχανισμούς να απευθύνομαι με αυτόν τον τρόπο. Συνήθως απευθύνομαι σε πιο προσωπικές στιγμές του καθένα. Κι αυτό ήταν ένας τρόπος μου να διαχειριστώ την αμηχανία μου απέναντι σε αυτά που ζω και να βάλω σε μία τάξη τις σκέψεις μου. Πρόκειται λοιπόν για ένα τραγούδι απόσταγμα πολλών πραγμάτων και σκέψεων, από τις οποίες έχουν κρατηθεί οι πιο ουσιώδεις. Κι όπως αναφέρω στο δελτίο τύπου, είναι η ιστορία της αποτυχίας μου. Δηλαδή, νιώθω πολλές φορές ότι δεν μπορώ να συγχρονιστώ με το περιβάλλον, νιώθω να είμαι σε έναν άλλον ρυθμό. Δεν ξέρω λοιπόν αν το «Οξυγόνο» περιέχει μήνυμα για κάποιον. Είναι κάτι που κι εγώ περιμένω να ανακαλύψω τώρα που πλέον το ακούει ο κόσμος»

Σχετικά με το ρεφρέν του τραγουδιού και το κλείσιμο του ματιού στην αισιοδοξία, ο αγαπημένος δημιουργός αναφέρει πως πρόκειται για ένα τραγούδι χωρίς ξεκάθαρα όρια.

«Πάντα σημείο αναφοράς στα τραγούδια μου, είναι το πρόσωπο. Αν λοιπόν έχει κάτι νόημα από όλα αυτά, είναι η αγάπη, είναι οι σχέσεις. Σε κάθε περίπτωση, ο καθένας το μεταφράζει σίγουρα όπως θέλει. Είμαι βέβαιος ότι ακόμα κι από τους ανθρώπους που με ξέρουν, θα πάρει ο καθένας ό, τι χρειάζεται. Κι αυτό γιατί το «Οξυγόνο» δεν είναι τραγούδι με τόσο ξεκάθαρα όρια. Νιώθω πως είναι στον καθένα ανοιχτό»

Σχετικά με το ολοκληρωμένο άλμπουμ που αναμένεται, ο Αντώνης Σουσάμογλου, αποκαλύπτει πως είναι πλέον έτοιμο και αναμένεται η ακριβής ημερομηνία του, «το επόμενο άλμπουμ θα κυκλοφορήσει στις αρχές της χρονιάς. Θα είναι πολυσυλλεκτικό όπως και οι προηγούμενοι δίσκοι μου. Οι δύο που είναι ήδη ανακοινώσιμοι, είναι ο Φώτης και ο Θοδωρής Βουτσικάκης που έχουν κυκλοφορήσει πλέον από ένα τραγούδι του άλμπουμ. Και οι δύο συμμετέχουν μάλιστα με περισσότερα τραγούδια. Επίσης, είναι κι άλλοι άνθρωποι αγαπημένοι και «συγγενείς» μου καλλιτεχνικά…» αναφέρει.

Για την συνεργασία του με τον Φώτη Σιώτα, λέει: «Είναι μαγική η συνεργασία μαζί του. Επειδή τον ξέρω πάρα πολλά χρόνια, είναι καταρχήν πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος. Όταν ξανασυναντηθήκαμε με τους ρόλους του ερμηνευτή και του συνθέτη πραγματικά με συγκίνησε και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Μάλιστα, καθώς έχω συνεργαστεί με πολλούς ερμηνευτές που τους εκτιμώ πολύ και τους θαυμάζω, νιώθω πως ο Φώτης είναι κοντά σε εμένα, στον τρόπο που ερμηνεύει, στον τρόπο που εκφέρει τον λόγο. Κι αυτό έχει να κάνει με το ότι είναι μουσικός αλλά κυρίως, έχει να κάνει με αυτό που είναι ο Φώτης, με την  ευαισθησία του, την καλλιέργεια του. Είναι πολύ εύθραυστος και ταυτόχρονα πολύ δυναμικός. Έχει μία ισορροπία μέσα του, η οποία  μου ταιριάζει πάρα πολύ.

Από την πλευρά του, ο Φώτης Σιώτας, στην επικοινωνία μας μαζί του, αποκαλύπτει πώς γνώρισε τον Αντώνη Σουσάμογλου σε ένα ωδείο την δεκαετία του ‘90

«Καταρχήν είναι η προσωπική σχέση με τον Αντώνη. Ήμασταν αρχές του ’90 στο Νέο Ωδείο σπουδαστές και οι δύο. Εγώ τότε έκανα τραγούδι κλασσικό, σε μία φάση που ψαχνόμουν. Θυμάμαι έπαιρνα μία αίθουσα εκεί για να μελετήσω και στη διπλανή αίθουσα μελετούσε ο Αντώνης με φοβερή επιμέλεια κάθε μέρα. Έτσι γνωριστήκαμε και κάναμε και λίγη παρέα, λέγαμε για τα όνειρα μας και μετά έφυγε για σπουδές στο εξωτερικό. Πήρε τον δρόμο του, επέστρεψε και σήμερα είναι από τους καλύτερους βιολονίστες που υπάρχουν στην χώρα. Εγώ πήγα σε άλλα μουσικά πεδία και κάπως έτσι χαθήκαμε. Μέσα όμως από τις ενορχηστρώσεις που έκανε ο Αντώνης για τις συναυλίες του Διονύση Σαββόπουλου στο Επταπύργιο και στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, ξαναβρεθήκαμε. Βέβαια σε αυτά τα τριάντα χρόνια που χαθήκαμε, έτυχε να βρεθούμε μουσικά μία δύο φορές ακόμα, αλλά μετά από τις συναυλίες του Σαββόπουλου, μιλήσαμε για τα τραγούδια που είχε ο Αντώνης και ετοίμαζε για τον καινούριο δίσκο. Μου ζήτησε να συνδράμω, αλλά στην αρχή εγώ ήμουν λίγο διστακτικός γιατί στον ρόλο του τραγουδιστή και σε αυτό το ρεπερτόριο, είναι μεγαλύτερες οι απαιτήσεις και νιώθω έξω από τα νερά μου. Ακόμα και σαν τρόπο, δεν ήξερα οριακά αν θα μπορέσω να υποστηρίξω τα τραγούδια. Το θετικό είναι ότι ξεκινάει όλο από μία προσωπική σχέση και μία αίσθηση πως αυτό είναι κάτι που πρέπει να ακουστεί. Οπότε κάπως έτσι πήρα κι εγώ έναν ρόλο σε αυτόν τον δίσκο του Αντώνη και σιγά σιγά τον φτιάξαμε και έχει ενδιαφέρον…»

Για το «Οξυγόνο», ο Φώτης Σιώτας αναφέρει: «Μου αρέσουν πολύ οι στίχοι του. Είναι ένα πολιτικό τραγούδι, αλλά και προσωπικό, οπότε όλη αυτή η απεικόνιση του σύγχρονου κόσμου, ενώ γράφτηκε το κομμάτι πιο παλιά, τη βιώσαμε πιο έντονα απ’ ότι το υπολογίζαμε. Ο λόγος του Αντώνη σε αυτό το τραγούδι είναι και ποιητικός σε αρκετά σημεία και αυτό με έκανε να το δω ως ακόμα πιο ενδιαφέρον»

Αναλύοντας περισσότερο το νόημα του τραγουδιού, ο δημοφικής ερμηνευτής και μουσικός λέει: «Καμιά φορά για να πας παρακάτω πρέπει να περιγράψεις τις δυσκολίες σου. Πώς είναι όταν πηγαίνεις στον ψυχολόγο ή όταν είσαι μέσα σε μία σχέση και πρέπει να πεις την αλήθεια σου για να πας παρακάτω; Οπότε, δεν το θεωρώ ένα σκοτεινό κομμάτι. Είναι σαν μία διαδικασία, σαν κάποιος να εκπνέει, να βγάζει μερικές σκέψεις ώστε να πάει παρακάτω. Πρέπει ξέρετε να μηδενίζουμε και να πηγαίνουμε παρακάτω. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να μεμψιμοιρούμε. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτό που έρχεται…»

Συντελεστές: Μουσική και στίχοι: Αντώνης Σουσάμογλου | Τραγούδι: Φώτης Σιώτας | Γιουκαλίλι: Κώστας Γεωργιάδης | Πιάνο: Στάθης Άννινος | Βιολιά: Αντώνης Σουσάμογλου, David Bogorad | Βιόλα: Θανάσης Σουργκούνης | Τσέλο: Γιάννης Στέφος | Κοντραμπάσο: Ντίνος Μάνος

Ηχογράφηση:  Θάνος Καζαντζής, studio Πολύτροπον (κουαρτέτο, κοντραμπάσο) | kg-music studio, London (γιουκαλίλι) | Γιάννης Μπαξεβάνης, studio Sierra (πιάνο, φωνή) | Μίξη: Γιώργος Καρυώτης, studio Sierra | Μastering: Χρήστος Ζορμπάς, studio Sierra

Φωτογραφία εξώφυλλου: Γιάννης Γούτμαν