“Σώπα κι άκουσε…”: Δέκα τραγούδια του Γιώργου Ζήκα που ακούσαμε πολύ
Σαν σήμερα, στις 20 Δεκεμβρίου 2019, ο Θεσσαλονικιός μουσικοσυνθέτης που έγραψε τη δική του ιστορία με μοναδικά τραγούδια και σπουδαίες συνεργασίες.
Σε ηλικία 70 ετών έφυγε το 2019, απρόσμενα, ο Θεσσαλονικιός μουσικοσυνθέτης Γιώργος Ζήκας, που έγραψε τη δική του ιστορία με μοναδικά τραγούδια και σπουδαίες συνεργασίες.
Ο Γιώργος Ζήκας έπαθε έμφραγμα στις 20 Δεκεμβρίου του 2019, πηγαίνοντας στο στούντιο του 958 για να δώσει συνέντευξη. Γεννήθηκε στις 16 Μαΐου του 1949 στη Θεσσαλονίκη. Σταμάτησε το σχολείο στην Γ’ Γυμνασίου και σε ηλικία 16 ετών έγινε σχεδιαστής μόδας. Μετά τον στρατό άρχισε να φτιάχνει κοσμήματα. Με όχημα το κόσμημα πήγε στο Παρίσι όπου εκεί ξανασυναντήθηκε με τη μόδα δουλεύοντας κυρίως στις Κυκλάδες με παραγωγή κοσμημάτων.
Στη συνέχεια άνοιξε μπαρ στη Θεσσαλονίκη και σε νησιά. Γύρω στα 30 έπεσε στα χέρια του τυχαία ένα μπουζούκι και άρχισε να σκαρώνει με αυτό τραγούδια. Εμφανίστηκε στη μουσική σκηνή το 1985. Ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν ο άνθρωπος που τον «έσπρωξε» στη δισκογραφία όταν άκουσε μια κασέτα του στο κατάστημα της Λύρα στην οδό Τσιμισκή και τον παρότρυνε να κυκλοφορήσει τα κομμάτια.
Ο Γιώργος Ζήκας πρωτοπαρουσίασε τα τραγούδια του στη Θεσσαλονίκη στην «Όμορφη Νύχτα», το καλλιτεχνικό δημιουργικό στέκι που υπήρχε στην Παπάφη.
Πρώτη του εμφάνιση στη δισκογραφία ο δίσκος ”Με τα φεγγάρια χάνομαι” όπου έκανε την πρώτη της δισκογραφική εμφάνιση και η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Ακολούθησε σε συνεργασία με τον Γιώργο Πετζίκη που ανέλαβε την παραγωγή το ”Σώπα και άκουσε”. Είναι η εποχή που η Ελένη Τσαλιγοπούλου έχει έρθει από τη Νάουσα και ψάχνεται μουσικά και έτσι προκύπτει η συνεργασία. Ο Ζήκας αγαπούσε πολύ τη φωνή της. Ακολουθεί η συνεργασία με τη Μαριώ σε πιο λαϊκά τραγούδια που περιλαμβάνονται στο ”Σβήστα όλα” και μια συνεργασία με το Γιώργο Νταλάρα. Ο Σταμάτης Κραουνάκης του προτείνει να συνεργαστεί με τον Κώστα Μακεδόνα και προκύπτει το ”Γουστάρω”. Από τις σπουδαίες του συνεργασίες με το Δημήτρη Ζερβουδάκη στο ”Μια ζωή στην ίδια τάξη”, με τη Σοφία Παπάζογλου στο ”Πάμε Νότια”, με την Κατερίνα Κούκα στην ”Ανατροπή” και στην ”Κουρσάρα” που τραγούδησαν από κοινού με τη Γλυκερία. Αλλά και τον Σταύρο Λογαρίδη – ”Από βαρύ ζεϊμπέκικο μέχρι σκληρό ροκάκι”
Έκανε σπάνια εμφανίσεις τα τελευταία χρόνια σε σκηνές της Θεσσαλονίκης, με ξεχωριστή την παρουσία του στη Βεντέτα, μαζί και με τους Kadinelia, το κιθαριστικό ντουέτο που έχει δημιουργήσει ο γιος του, Θανάσης Ζήκας μαζί με την Εύη Σεϊτανίδου, αλλά και άλλους καλλιτέχνες της πόλης.
Η σχέση του με την Αθήνα ήταν πάντα σχέση επισκέπτη. Αυτοδίδακτος μουσικός, εργάστηκε από τα 14 του σε διάφορες δουλειές και ήταν από τους ελάχιστους συνθέτες που τραγουδούσε ο ίδιος τα τραγούδια του.
1. Με τα φεγγάρια χάνομαι : Σταύρος Λογαρίδης (1985)
2. Θεωρία και πράξη : Δημήτρης Ζερβουδάκης (1996)
3. Σώπα κι άκουσε : Ελένη Τσαλιγοπούλου (1987)
4. Στις άκρες απ’ τα μάτια σου : Ελευθερία Αρβανιτάκη (1985)
5. Μαργαριτάρια : Κώστας Μακεδόνας (1994)
6. Εκείνο το αλάνι : Λένα Αλκαίου (1997)
7. Πάμε γι’ αλλού : Γιώργος Νταλάρας (1994)
8. Κύμα το κύμα : Ελευθερία Αρβανιτάκη (1991)
9. Κουρσάρα : Κατερίνα Κούκα + Γιώργος Ζήκας (2001)
10. Δραπέτες : Νίκος Παπάζογλου (1990)
Δείτε επίσης: