Πέθανε ο σπουδαίος ποιητής Γιώργος Λ. Οικονόμου

Ο Γιώργος Οικονόμου ζούσε και γεννήθηκε το 1960 στη Θεσσαλονίκη, όπου και εργαζόταν στο Δημόσιο.

Ποιήματά του έχουν εκδοθεί σε ιδιωτικές εκδόσεις, κατά καιρούς σε λογοτεχνικά περιοδικά και ένα οκτασέλιδο από τις εκδόσεις Μπιλιέτο.

Η εργογραφία του περιλαμβάνει:

«Prova Generale» (Ιδιωτική έκδοση 1984) «Κόντρα» (Ιδιωτική έκδοση 1988) «Γιος δασκάλας» (Ιδιωτική έκδοση 1988) «Prima Vista» (Ιδιωτική έκδοση 1989) «Στρωμνίτσης 6», (University Studio Press, 1991) «Flash Back» (επιλογή), (Οκτασέλιδο του Μπιλιέτου, αρ. 66, 2010) «Ένα με τη σκόνη», (Τύρφη, 2017) «Για το Άλφα της στέρησης», (εκδ. κύμα, 2019) «15 νέα ποιήματα», (Οκτασέλιδο του Μπιλιέτου, αρ. 103, 2020) «14 Μικρές ιστορίες» (Ιδιωτική έκδοση 2020) «Καρδίτσα-Χανιά-Θεσσαλονίκη» Συλλογική έκδοση Γράφημα 2020 «40 Ποιήματα σαν λαϊκά τραγούδια» (Ιδιωτική έκδοση 2021) «Η σιωπή της κερκίδας» (Τύρφη 2021)

Ένα ποίημα από το τελευταίο βιβλίο του “Η σιωπή της Κερκίδας”: 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Και που να πάω μου λες γεννήθηκα μεγάλωσα αλήτεψα πέθανα κι αναστήθηκα εδώ

Δυο χρόνια μόνο έλειψα μακριά όταν με πήρανε φαντάρο

Πώς γίνεται ζωή χωρίς τις Εξοχές την Αρετσού τα Κάστρα το Ντεπώ χωρίς την Τσιμισκή με τις ωραίες γκόμενες

Και πού να πάω μου λες κοντά στο σπίτι μου η Τούμπα άμα κερδίσει ο Ολυμπιακός και λείπω πώς θ’ ακούσω τη σιωπή της κερκίδας

Ο Γεράσιμος Δενδρινός στο fractalart.gr, σχολιάζει τα ποιήματα του Γιώργου Οικονόμου: 

“Ο κόσμος του Γιώργου Λ. Οικονόμου είναι σπαρακτικός, χωρίς έλεος κι ελπίδα. Περικλείεται από έναν ορίζοντα που ολοένα στενεύει κι εγκλωβίζει. Θα ήταν ανόητο να μιλήσουμε για επηρεασμούς στο έργο του, γιατί η αλήθεια των στίχων του στέκεται πάνω από πρότυπα και επίβουλες αναλύσεις. Σίγουρα, κόσμος μας δεν είναι μόνο απόγνωση και κατάρρευση. Για μερικούς ανθρώπους μπορεί να είναι, αλλά που μαλακώνει όταν διανθίζουν στο έργο τους νοσταλγικές σκηνές της παιδικής κι εφηβικής ζωής, που μεταπλάσσονται στην ποίησή τους, κι έρχονται αντιμέτωπες με το ζοφερό παρόν. Η μητέρα κι ο πατέρας πρωτοστατούν, όπως κι ευκαιριακά οι αγάπες, οι φίλοι, μέχρι και τυχαίοι άνθρωποι. Αν και λείπει η απόλυτη λύτρωση, που θα χαρίσει στον ποιητή την καταφυγή στον εξωτερικό κόσμο, είναι επειδή αυτόν δεν μπορεί να τον εμπιστευτεί, και, όποτε είναι αποφασισμένος να το κάνει, διοχετεύει στους στίχους του μια δόση ειρωνείας. Τα ποιήματά του μοιάζουν με προσευχές υπό τύπον ερωτήσεως, που αμφιβάλλει αν θα πάρουν απάντηση, έτσι που αντηχούν σε έναν ουρανό σιωπηλό και αχανή. Η ποιητική του μπορεί να είναι της μικρής φόρμας, αλλά υπάρχουν και ποιήματα εκτενή που τον αποζημιώνουν, ώστε να θεωρηθεί κάλλιστα ένας από τους σύγχρονους σημαντικούς δημιουργούς. Ο Γ. Οικονόμου δεν υποκρίνεται. Βιώνει και γράφει, κάπως χαμηλόφωνα, ψιθυριστά, υπενθυμίζοντάς μας: Γιατί / για ένα χάδι / γράφονται τα ποιήματα / για μια αγκαλιά οι ζωγραφιές, μήτε έχει διαβάσει παλιά ένα βιβλίο ενός ποιητή που τον συγκλόνισε και τον έκανε να γράψει κι αυτός ένα παρόμοιο. Αν έκανε κάτι τέτοιο, θα το είχαμε επισημάνει, αλλά κι αυτό ένας ποιητής, σαν τον Γ. Οικονόμου με τρία βιβλία θα το είχε ήδη ξεπεράσει. Ο ξεχωριστός του κόσμος και ο κανόνας της γραφής του μετουσιώνονται πετυχημένα σ’ αυτή τη σπουδαία συλλογή, που τόσο φιλότεχνα εξέδωσαν οι «Εκδόσεις Τύρφη», που έχουν έδρα την Θεσσαλονίκη, πρωτότυπες εκδόσεις τις οποίες εκπροσωπούν με αληθινό μεράκι ο ποιητής Κωνσταντίνος Τέλιος και ο ταλαντούχος γραφίστας Απόστολος Ρίζος, οι οποίοι μάλιστα διοργανώνουν τις πιο πλέον πετυχημένες παρουσιάσεις βιβλίων στην αίθουσα-στούντιο Les Yper Yper, στον σκιερό πεζόδρομο της οδού Γεωργίου Σταύρου 4, της συμπρωτεύουσας”.