Accepter: “Η αποδοχή πρώτα και κυριότερα του εαυτού µας”

Ο Βασίλης Αβδελάς μοιράζει το χρόνο του μεταξύ́ Θεσσαλονίκης και Κέρκυρας. Οικογενειακής ζωής και μουσικής δημιουργίας. Με κύριο μέσο έκφρασης τα συνθεσάιζερς, χρησιμοποιώντας συγχρόνως μια ευρεία παλέτα ήχων -μουσικά και μη, όργανα- και field recordings (ηχογραφήσεις πεδίου), δημιουργεί μουσική́. Γράφει συχνά́ για εικαστικές εκθέσεις, χοροθεατρικές και άλλες παραστάσεις. Έργα του έχουν μετουσιωθεί́ σε ολοκληρωμένα concept άλμπουμ, ενώ συμμετέχει ενεργά́ και σε μουσικά σχήματα. Στην παράσταση  σύγχρονου χορού “Accepter” καταπιάνεται με τη μουσική σύνθεση.

Πως επιτυγχάνεται η αποδοχή στον κόσμο του “φυσιολογικού” όταν η εξωτερική έκφραση του φύλου δεν ταιριάζει με τα στοιχεία έτσι όπως αυτά αναφέρονται στην ταυτότητα; Πως γίνεται να μην αποδεχτώ το σώμα φυλακή μου, ακόμα και αν αυτό πάει κόντρα στο κοινωνικά αποδεκτό; Πως γίνεται να μην το αποδεχτώ όταν αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος προς την ελευθερία;

Η ιδιαιτερότητα της παράστασης πηγάζει από το ίδιο το θέμα της αποδοχής το οποίο παρουσιάζει ο χορευτής στη σκηνή µε κύριο µέσο-τι άλλο- το σώμα του, µε τη συνδρομή του ήχου.

«Ζούμε σίγουρα σε µια κοινωνία άκριτης απόρριψης και µάλλον διαρκούς πόλωσης, νομίζω πως τείνουμε προς τα άκρα», μας εξηγεί ο Βασίλης Αβδελάς με αφορμή την παράσταση υπό τον τίτλο, “Αccepter”. «Η ιδιαιτερότητα της παράστασης πηγάζει από το ίδιο το θέμα της αποδοχής το οποίο παρουσιάζει ο χορευτής στη σκηνή µε κύριο µέσο-τι άλλο- το σώμα του, µε τη συνδρομή του ήχου».

Η αποδοχή πρώτα και κυριότερα του εαυτού µας.

Η παράσταση διαπραγματεύεται το θέμα της αποδοχής της σεξουαλικής ταυτότητας. Γύρω από αυτό, όμως, ξεπηδούν κι άλλοι προβληματισμοί. «Η αποδοχή µε τις διάφορες εκφάνσεις της σαν κοινωνικό συστατικό χρειάζεται εκτενή συζήτηση, παρόλα αυτά θα μπορούσα να αναφέρω ένα βασικό σημείο προβληματισμού σαν αφετηρία: την αποδοχή πρώτα και κυριότερα του εαυτού µας».

Η μουσική  υπηρετεί το σώμα, το αγκαλιάζει ή το απομονώνει ανάλογα µε τις ανάγκες της πλοκής.

Ο ρόλος της μουσικής στην παράσταση. «Πρωταγωνιστής σε µια παράσταση χορού οφείλει να είναι -και είναι- το ανθρώπινο σώμα και εν προκειμένω το σώμα της Αλεξίας. Έτσι λοιπόν η μουσική το υπηρετεί, το αγκαλιάζει ή το απομονώνει ανάλογα µε τις ανάγκες της πλοκής. Ο λόγος μπορεί να αντικατασταθεί από έναν ήχο, µια κίνηση, ένα βλέµµα, ακόμα και µε τη σιωπή».

Το χαρακτηριστικό εκείνο του έργου που λειτούργησε ως έναυσμα της μουσικής  δημιουργίας. «Το ίδιο το θέμα και οι συναισθηματικές εναλλαγές που θα έπρεπε να περιγράψω µουσικά».

Η παράσταση ταξιδεύει από την Κέρκυρα όπου έχει παιχτεί στη Θεσσαλονίκη. «Αν κρίνω από τα λόγια του κοινού, όπως και την προσέλευσή του (στην Κέρκυρα παίχτηκαν τρεις παραστάσεις), η αποδοχή του κοινού ήταν πάρα πολύ καλή!»

Η εποχή επιζητά κυρίως ανθρώπους µε όραμα, πίστη και υπομονή και φυσικά ένα ανιδιοτελές κοινό που να αναζητά και να στηρίζει το καινούριο.

Μια ιδιαίτερη παράσταση δεν μπορούσε παρά να έχει τον ιδιαίτερο χώρο της. «Η εποχή επιζητά κυρίως ανθρώπους µε όραμα, πίστη και υπομονή για να δημιουργούν χώρους, όπως το Vitruvian Thing και φυσικά ένα ανιδιοτελές κοινό που να αναζητά και να στηρίζει το καινούριο».

Όταν η Θεσσαλονίκη αδειάζει, η Κέρκυρα γεμίζει.

Η διαφορετική ζωή στην Κέρκυρα και στη Θεσσαλονίκη. «Όταν η Θεσσαλονίκη αδειάζει, η Κέρκυρα γεμίζει, χαρακτηριστική διαφορά! Εκ των πραγμάτων οι αποστάσεις είναι μικρότερες και η επαφή µε το φυσικό περιβάλλον ευκολότερη και αμεσότερη, κάτι που εμένα προσωπικά µε βοηθάει να είμαι πιο συγκεντρωμένος όταν δημιουργώ».

Ένας προσιτός τρόπος ώστε να δοθεί η ευκαιρία στο κοινό να παρακολουθήσει παραστάσεις τις οποίες οι θεατρικοί οργανισμοί πιθανόν και να απέρριπταν, λόγω µη εμπορικότητας.

Είσοδος µε απροσδιόριστο εισιτήριο. «Θα µπορούσαµε να πούμε ότι είναι µια εναλλακτική πρόταση, απόρροια της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης που βιώνουμε στην Ελλάδα του σήμερα. Ίσως είναι κι ένας προσιτός τρόπος ώστε να δοθεί η ευκαιρία στο κοινό να παρακολουθήσει παραστάσεις τις οποίες οι θεατρικοί οργανισμοί πιθανόν και να απέρριπταν, λόγω µη εμπορικότητας».

Η μουσική ως γέννηση συναισθημάτων και δημιουργία προβληματισμού γύρω από τα θέματα της αποδοχής!

Η µουσική ενώνει, ταξιδεύει, διδάσκει, γεννά συναισθήµατα. «Η δική μου μουσική προσδοκώ να πετύχει τη γέννηση συναισθημάτων και τον προβληματισμό γύρω από τα θέματα της αποδοχής!»

 

 

Accepter

Αλεξία Σιμάτη – Βασίλης Αβδελάς

Δυο παραστάσεις:

*Σάββατο 20 Ιανουαρίου: 20:00 και 22:00 στο Vitruvian Thing, Πτολεμαίων 29Α, 54630, 4ος ορ., εντός στοάς.

*Είσοδος με απροσδιόριστο εισιτήριο και μόνο με κράτηση λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων.

Στοιχεία παράστασης:

Σύλληψη – Χορογραφία – Ερμηνεία: Αλεξία Σιμάτη

Μουσική σύνθεση: Βασίλης Αβδελάς

Διεύθυνση φωτογραφίας: Κωνσταντίνος Μπουχάγιαρ

Φωτισμός: Αντώνης Χονδρογιάννης

Αφίσα: Δημήτρης Πολίτης