Η άνοιξη θα σε βρει θεατή σε αυτή την καρέκλα
Μπήκαμε στην πρόβα του νέου έργου που σκηνοθετεί ο Θωμάς Βελισσάρης.
Λέξεις: Ράνια Κουτσιαύτη (φοιτήτρια δημοσιογραφίας / κάνει την πρακτική της άσκηση στο Parallaxi Magazine)
Σε έναν άκρως λιτό και καλλιτεχνικό χώρο προβών, βρίσκομαι θεατής μιας εξαιρετικά πρωτότυπης και συνάμα στοχαστικής παράστασης που έρχεται στην πόλη σε λίγες μέρες, και θα αφήσει την αίσθηση μιας ακραία έγκυρης διαχρονικότητας.
Η ατμόσφαιρα είναι φιλική και όλοι με υποδέχονται χαμογελαστοί και άνετοι. Είναι από αυτές τις φορές που καταλαβαίνεις ότι όλα κυλούν εύκολα και χωρίς προσπάθεια. Γνωρίζομαι με τα παιδιά, σφίγγουμε τα χέρια και λέμε δυο κουβέντες. Σιγά-σιγά τελειώνουν το μακιγιάζ τους και φορούν τα πολύχρωμα πούπουλα…
Η σκηνή είναι φτιαγμένη από απλά υλικά. Ξεκινούν από το τέλος, το οποίο δομείται βήμα-βήμα, με τις οδηγίες του σκηνοθέτη, Θωμά Βελισσάρη, και τους ηθοποιούς να παρακολουθούν με ευλάβεια. Φωνές βαθιές και μάτια εμπνευσμένα. Σε λιγότερο από ένα τέταρτο, έχουμε στα μάτια μας όλα τα παιδιά να δίνουν την ψυχή τους. Η θεατρική ομάδα Monstrare, αποτελείται από 10 ηθοποιούς : Μαρία Αρουτζίδου, Άννα-Μαρία Ιακώβου, Μαρίνα Καζόλη, Αλέξανδρος Καλτζίδης, Μάρω Καραγεώργου, Δημήτρης Κουστολίδης, Τατιάνα Νικολαΐδου, Έλενα Παντελίδου, Περικλής Σταύρου και Κώστας Χατζηγεωργίου, 10 θεατρικά κομμάτια που συνθέτουν ένα παζλ, ένα σώμα.
Η Κοιν.Σ.Επ Πολιτισμού Monstrare – Παραστατικές Τέχνες και Δημιουργική Γραφή ιδρύθηκε το 2018 από μία ομάδα δέκα νέων καλλιτεχνών, με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Σκοπός της. η οργάνωση και εκτέλεση θεατρικών παραστάσεων, η προαγωγή των αραστατικών τεχνών εν γένει, καθώς και η ανάδειξη του σύγχρονου παγκόσμιου θεατρικού λόγου. Βασική επιδίωξή της αποτελεί η οργάνωση ενός συνόλου ποικίλων καλλιτεχνικών δράσεων μέσα στην πόλη, οι οποίες θα ανοίξουν μια δημιουργική συνομιλία με ένα ευρύτερο δίκτυο ανθρώπων, χώρων και μορφών καλλιτεχνικής έκφρασης.
Κατά τη θεατρική περίοδο 2019-2020 η Monstrare κάνει την επίσημη έναρξη των καλλιτεχνικών της δραστηριοτήτων με την παράσταση Ουτοκία – Παραλλαγή στους Όρνιθες σε κείμενο και σκηνοθεσία Θωμά Βελισσάρη. Στο παράλληλο καλλιτεχνικό πρόγραμμα της ομάδας ανήκει ένα θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα (Χριστουγεννιάτικο ταξίδι, βασισμένο στη Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Κ. Ντίκενς) καθώς και μια σειρά ανοιχτών προβών και παράλληλων δράσεων γύρω από τον κύριο θεματικό άξονα των Ορνίθων του Αριστοφάνη, με τον τρόπο που αναγνώστηκαν από τον σκηνοθέτη και την ομάδα.
Για να πάρετε μια γερή γεύση για όσα αφορούν το στόρι, πρέπει να σας κάνω μια εισαγωγή:
Είμαστε στο 1919, σ’ ένα καράβι με προορισμό τη μυστηριώδη νήσο της Νεφελοκοκκυγίας. Ο Πεισθέταιρος, «φιλοευρωπαίος Έλλην», οδηγεί σύσσωμες τις Ευρωπαϊκές δυνάμεις στην καινούρια τους αποικία, στον καινούριο κόσμο με τους ανθρώπους- πουλιά. Το ταξίδι κρατάει πολύ καιρό ακόμη και οι φιλάνθρωποι επιβάτες αδημονούν και σχεδιάζουν τον εκπολιτισμό των αγρίων που θα συναντήσουν. Εκκλησία, κατηχητικό, σχολείο, ένα εργαστήριο ανθρωπολογίας, αλλά και ένα παράρτημα της Εταιρίας «Φτερά και Υγεία». Η απόβαση στη Νεφελοκοκκυγία θα πραγματοποιηθεί. Όμως αυτή τη φορά η Ιστορία θα ανατραπεί…
Ο σκηνοθέτης, Θωμάς Βελισσάρης, δεν μας εξηγεί απλά την υπόθεση του έργου. Ως δημιουργός που σέβεται το ”παιδί” του μας εισήγαγε στους στοχασμούς και προβληματισμούς, τη βάση και τη γέννηση της «Ουτοκίας». «Η Ουτοκία είναι μια παραλλαγή του Αριστοφανικού έργου ”Όρνιθες”. Η λέξη προήλθε από μια χαμένη Ουτοπία και τα συνθετικά Ου+Τόκος, ο τόπος που δεν γεννά πια. Το κείμενο βασίζεται στην δραματουργία του Αριστοφάνη, όμως του έχω προσθέσει εντελώς δική του προσωπικότητα, τίτλο και αίσθηση. Υπάρχει η άποψη πως το έργο Όρνιθες έχει επικρατήσει ως τραγωδία, όχι κωμωδία. Η Ουτοκία έχει ένα σαρκαστικό και υπόγειο χιούμορ».
Η τέχνη αντλεί τη θεματολογία της από τη ζωή και το ανάποδο. Ρωτάω τον σκηνοθέτη για την πηγή της έμπνευσής του και τη σύνδεση με την επικαιρότητα και μου παραθέτει τις δικές του σκέψεις για τη ζωή.
«Επειδή δεν προλαβαίνω τις εξελίξεις της καθημερινότητας όσο θα ήθελα, αισθάνομαι ανασφαλής. Αποφεύγω να ανατρέξω πολύ πίσω όχι για να βρω τη ρίζα του κακού, αλλά για να διαπιστώσω το πρόβλημα της ετερότητας. Είναι ένα ζήτημα που επέλεξα να διαχειριστώ μέσω της παράστασης. Γιατί ακόμα δεν αποδεχόμαστε τον άλλον; Αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα των ημερών. Οι Όρνιθες είναι οι Ινδιάνοι και οι Πεισθέταιρος και Ευελπίδης, οι κατακτητές της Αμερικής. Το έργο μιλά για το φόβο του άλλου προς το διαφορετικό. Η σύγχρονη κοινωνία δεν αντιμετωπίζει συμπαγή θέματα, όπως δέκα χρόνια πριν. Για παράδειγμα, η εκδοχή μου του έργου Αχαρνείς, μιλούσε για τα Δεκεμβριανά του Α.Γρηγορόπουλου. Έκτοτε δεν συνέβη κάτι μαζικό, ώστε να σοκάρει-προβληματίσει-μετατοπίσει τον κόσμο.»
Η ώρα περνάει, απαλά και δημιουργικά. Ο χρόνος κυλά και εγώ δεν μπορώ να ακολουθήσω. Το κομμάτι της πρόβας που καταγράφω, φτάνει στο τέλος του και ύστερα η ομάδα «Monstrare Art Group» πρέπει να ξεκινήσει τη δράση από την αρχή. Πόσο τυχερή νιώθω που μου επιτρέπουν να γίνω μέρος της μαγείας της δόμησης ενός έργου. Από την άσπρη μπογιά του προσώπου, μέχρι τα αυτοσχέδια φτερά και πούπουλα. Πρέπει να φύγω, αρκετά τάραξα την αρμονία του ανεπιτήδευτου χώρου. Τους καληνυχτίζω με την πρώτη ευκαιρία, τους ευχαριστώ και φεύγω γεμάτη.
*Η παράσταση είναι μέρος του φεστιβάλ Ανοιχτή Σκηνή-Θεατρικές Φωνές της Πόλης. Πρεμιέρα 29 Μαρτίου, θέατρο Άνετον. Παραστάσεις : Παρασκευή 29, Σάββατο 30 και Κυριακή 31 Μαρτίου στο Θέατρο Άνετον. Παρασκευή & Σάββατο στις 21.00, Κυριακή στις 19:00. Την παράσταση θα συνοδεύει έκθεση φωτογραφίας με θέμα: Απειλούμενα είδη στο αστικό τοπίο. Την παράσταση της Κυριακής, 31 Μαρτίου θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με το κοινό. ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 12 € κανονικό (10 € προπώληση), 8 € μειωμένο (φοιτητικό, ομαδικό, ανέργων), 5 € ατέλεια. ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ : Στα εκδοτήρια του Δήμου Θεσσαλονίκης (Πλατεία Αριστοτέλους) ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ : 6973500900 | Περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα «Monstrare Art Group»
