Είδαμε τη ”Η δεύτερη έκπληξη του έρωτα” σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου

Η «Δεύτερη έκπληξη του έρωτα» παίχτηκε στην Κομεντί – Φρανσαίζ το 1727 κι έχει αρκετές ομοιότητες με την «Έκπληξη του έρωτα» που έγραψε ο Πιέρ Καρλέ ντε Σαμπλαίν ντε Μαριβώ (Pierre Carlet de Chamblain de Marivaux) το 1722. Πρόκειται για μια ερωτική κωμωδία με τα τυπικά χαρακτηριστικά των λεπτών παραλλαγών στην απόδοση των συναισθημάτων,  των ευθύβολων και επιτυχών λογοπαιγνίων σε ένα κλίμα ρομαντικού περιβάλλοντος στο οποίο οι ήρωές έχουν εγκλωβιστεί και υπόκεινται στις συμβάσεις και στους θεσμούς της εποχής τους και καταλαμβάνονται από έναν διστακτικό και αμφίβολο έρωτα που πάλλεται μεταξύ της σφοδρής επιθυμίας και της σεμνότητας.

Η Μαρκησία κλαίει και οδύρεται για τον χαμό του άντρα της έναν μήνα μόλις μετά τον γάμο τους με τη Λιζέτ, τη πονηρή της υπηρέτρια, να προσπαθεί να την παρηγορήσει σε συνδυασμό με τα εύθυμα κλασικά αρχαία ελληνικά και λατινικά αναγνώσματα του λογοτεχνικού της συμβούλου Ορτένσιου. Οι χαρακτήρες των δυο αυτών γυναικών κατευθύνουν την πλοκή του έργου, καθώς -όντας ελεύθερες- ελέγχουν τις σύνθετες και υποκειμενικές συνειδητές τους εμπειρίες και πράττουν πάντα σύμφωνα με αυτές.  Από την άλλη πλευρά το σκηνικό συμπληρώνει ο εγκαταλειμμένος απ’ την ερωμένη του Ιππότης ο οποίος έχει χάσει κάθε ελπίδα να παντρευτεί την αγαπημένη του που τον απαρνήθηκε έχοντας στο πλάι του τον Λουμπέν, τον ευήθη υπηρέτη του. Ο κοινός παρονομαστής της θλίψης της χήρας και του ανέλπιδου εραστή αποτελεί το ιδανικό σημείο εκκίνησης για την κωμωδία. Την κατάσταση περιπλέκει η δράση του ερωτευμένου Κόμη, ο οποίος διεκδικεί τη Μαρκησία και υπό την απειλή αυτού οι δύο υπηρέτες οικοδομούν μια μικρή κοινότητα συμφέροντος, το οποίο συνίσταται στη διατήρηση της θέσης τους μέσω της ερωτικής ένωσης των αφεντικών τους.

Ο Βασίλης Παπαβασιλείου σκηνοθέτησε την κωμωδία του Μαριβώ «Η δεύτερη έκπληξη του έρωτα», έργο που παρουσιάζεται σε Πανελλήνια Πρώτη, μια  συμπαραγωγή με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης. Περιβαλλόμενος από μια καλοκουρδισμένη ομάδα ηθοποιών και συντελεστών  ο σκηνοθέτης απέδωσε μια επιτυχή σκιαγράφηση χαρακτήρων που αναζητούν την ειλικρίνεια, την εύρεση των ενδόμυχων σκέψεων τους και την κατάκτηση του ποθητού τους προσώπου με βασικό εργαλείο τη δύναμη του λόγου , που με τόσο χάρη αρθρώνουν.

Οι έξι ηθοποιοί (Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Γιώργος Καύκας, Θέμης Πάνου, Ταξιάρχης Χάνος, Zωή Μυλωνά, Γιώργος Κολοβός) μέσα από την τεχνική της Κομέντρια ντελ’ άρτε με οξυδέρκεια και με πειθαρχία ακολουθούν τη σκηνοθετική γραμμή αλλά και με την υποκριτική τους δεινότητα ερμηνεύουν στο έπακρο το θεατρικό κείμενο και απογειώνουν όλα τα συναισθήματα που απορρέουν από αυτό όπως του φόβου, της ανασφάλειας, της  αγάπης, της υποκρισίας στα πλαίσια προσέγγισης του έρωτα, ανάγοντας το σε ένα μεταφυσικό και εξαϋλωμένο στοιχείο. Η Σταυρούλα Αραμπατζόγλου κινήθηκε με άνεση και τεχνική στα πλαίσια της ενσάρκωσης του χαρακτήρα της Μαρκησίας. Φέρνοντας μερικά στοιχεία της ψυχοσύνθεσης της Φαίδρας του Ευριπίδειου Ιππολύτου, ικανοποιητικά και χωρίς εκφραστικές υπερβολές απαρνείται την δύναμη του έρωτα και το μεταφράζει ως ένα χαρακτηριστικό ανεξάρτητο, που αποτελεί υπέρβαση για την ίδια. Η ευλύγιστη και αέρινη Ζωή Μυλωνά ενσάρκωσε την επίμονη και σπιρτόζα υπηρέτρια Λιζέτ, η οποία θέτει σε εφαρμογή έναν ολόκληρο μηχανισμό γάμου της Κυρίας της με τον Ιππότη, προκειμένου να μην χάσει η ίδια τον Λουμπέν που αγαπά.

Ο Γιώργος Καύκας, απολαυστικός ως Ιππότης, απέδωσε με τρόπο αριστοτεχνικά τελεσφόρο τον ήρωα του 18ου αιώνα. Η υποκριτική του τέχνη δονείται ρυθμικά και άμεσα μεταξύ της σοβαρότητας του κωμικού στοιχείου με φίνο και παιγνιώδη τρόπο. Εξαιρετικός κινησιολογικά και ερμηνευτικά ως υπηρέτης Λουμπέν ο βιρτουόζος Γιώργος Κολοβός, ο οποίος απέδωσε τα χαρακτηριστικά του αρλεκίνου και ερωτευμένου υπηρέτη, του «μικρού διαβολάκου» και επιτελεστικού όργανου του Ιππότη προσφέροντας αμέριστα γέλιο και διασκέδαση στους θεατές. Ο Θέμης Πάνου,  με το εξαιρετικό του ταλέντο -το οποίο αδιάκοπα καλλιεργεί και αποδίδει υπέροχες ερμηνείες- μας εξέπληξε ευχάριστα καθώς ενσάρκωσε και πρόβαλλε σε όλο το φάσμα την -κωμική- ιδιοσυγκρασία του Ορτένσιου του «λογοτεχνικού θεράποντα» της Μαρκησίας, ο οποίος θεωρεί την ανάγνωση των κλασικών συγγραφέων την κύρια πηγή ίασης των ψυχικών τραυμάτων και καθοδηγητή του πνεύματος.  Τέλος, ο Ταξιάρχης Χάνος επιτυχώς και στοχευμένα υποδύθηκε τον άνευρο Κόμη, ερωτικό αντίζηλο του Ιππότη, ο οποίος ποθεί τη Μαρκησία. Με βάση αυτήν του την επιθυμία περιπλέκονται διάφορες καταστάσεις που σχετίζονται  με τον έρωτα.

Ο σκηνοθέτης σε συνεργασία με τον σκηνογράφο Άγγελο Μέντη επιμελήθηκαν εύστοχα τον θεατρικό χώρο επιλέγοντας μια πλατεία λιτή διατηρώντας όμως μία ουδετερότητα. Οι φωτισμοί της Ελευθερίας Ντεκώ συμπληρώνουν και υποβοηθούν την συνολική οπτική εικόνα του έργου που εκτυλίσσεται στη μεγάλη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου. Ιδιαίτερα εντυπωσιακοί οι εκλάμψεις/ κεραυνοί στην τελευταία πράξη, όπου τη στιγμή που εκπληρώνεται η ένωση του ερωτευμένου ζευγαριού της ιστορίας. Την κίνηση επιμελήθηκε ο εξαιρετικός Δημήτρης Σωτηρίου και τις μουσικές επιλογές η Νικολέττα Φιλόσογλου.

   Συμπερασματικά, πρόκειται για μια άρτια και καλοδουλεμένη ρομαντική παράσταση στην οποία κυριαρχεί ένα δυνατό παιχνίδι λέξεων και συναισθημάτων που υποκρύπτονται και αιωρούνται στη σκέψη. Η βαθυστόχαστη και εμπεριστατωμένη προσέγγιση του μεταφραστή και σκηνοθέτη πρόβαλλε με κωμικότητα τα ανθρώπινα και επίγεια δεινά, συναισθήματα και προβληματισμούς και ωθεί στο κοινό τη συγκίνηση και την θεατρική τέρψη.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση– Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου

Σκηνικά– Κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Δραματουργία– Μουσική επιμέλεια– Συνεργάτης σκηνοθέτης: Νικολέτα Φιλόσογλου

Επιμέλεια κίνησης: Δημήτρης Σωτηρίου

Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ

Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα Μαρία Ιακώβου

Βοηθός Σκηνογράφου– ενδυματολόγου: Έλλη Ναλμπάντη

Οργάνωση Παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη- Μαρίνα Χατζηϊωάννου

Οδηγός σκηνής: Γιάννης Παλαμιώτης

ΠΑΙΖΟΥΝ (αλφαβητικά): Σταυρούλα Αραμπατζόγλου (Μαρκησία), Γιώργος Καύκας (Ιππότης), Θέμης Πάνου (Ορτένσιος), Ταξιάρχης Χάνος (Κόμης), Zωή Μυλωνά (Λιζέτ), Γιώργος Κολοβός (Λουμπέν)

Γκολούποβιτς Σιμόνη – Μαρία

Υπ. Διδάκτωρ Θεατρολογίας

Δείτε επίσης: