Ο μεγάλος παραμυθάς, Ευγένιος Τριβιζάς, μαγεύει και στο θέατρο!
Ο Κωστής Βοζίκης και ο Αναστάσης Ροϊλός, με την παράσταση «Εμπρός λοιπόν όλοι μαζί», αποτελούν την πρόταση του Θεάτρου Αμαλία- Εταιρότητα για το παιδικό Θέατρο.
Ο Κωστής Βοζίκης και ο Αναστάσης Ροϊλός, με την παράσταση «Εμπρός λοιπόν όλοι μαζί», αποτελούν την πρόταση του Θεάτρου Αμαλία- Εταιρότητα για το παιδικό Θέατρο. Το καλλιτεχνικό ντουέτο, προβαίνει σε μια δραματοποιημένη αφήγηση δύο αγαπημένων παραμυθιών από τη σειρά, «Εμπρός λοιπόν όλοι μαζί» του μεγάλου παραμυθά, Ευγένιου Τριβιζά και ευελπιστεί να κερδίσει την προσοχή των μικρών θεατρόφιλων μέσα από ένα παραμυθένιο ταξίδι που με όχημα τη φαντασία, διασκεδάζει, προβληματίζει και εξασκεί τη δημιουργικότητά τους. Πιστοί στη λιτότητα των μέσων για το παιδικό θέατρο, στηρίζονται στο ταλέντο τους, το σεβασμό για το παιδί, τη συνεχή έρευνα αλλά και το συνεχή επαναπροσδιορισμό της σχέσης τους με τα παιδιά πάνω σε μια ισότιμη βάση.
Κ.Β. Έχοντας δουλέψει πάνω από 10 χρόνια ως ανιματέρ, κλόουν νιώθω ότι χρωστάω τα πάντα στα παιδιά που μου μάθανε πώς να έχω υπομονή, διάθεση για ζωή και παιχνίδι, και τέλος πάντων με κάνανε άνθρωπο. Το θέατρο με φέρνει πάλι κοντά στα παιδιά. Δεν μπορείτε να φανταστείτε την ευτυχία μου.
Α.Ρ. Το θέατρο σε όλες του τις μορφές με τα εργαλεία που διαθέτει, προσφέρεται για αυτοανάπτυξη. Πιστεύω παρά πολύ, γι αυτό και συνεχίζω να ασχολούμαι.
Τα περισσότερα παραμύθια που επιλέγονται προς δραματοποίηση ανήκουν στον Ευγένιο Τριβιζά.
Κωστής Βοζίκης: Μα γιατί είναι ο πιο σημαντικός παραμυθάς της χώρας μας!!!
Αναστάσης Ροϊλός: Κάθε φορά που ξαναπιάνω ένα κείμενο του Τριβιζά μου δημιουργεί καινούργιες εικόνες.
Εσείς επιλέγετε δυο από αυτά. Τι είναι αυτό που σας κέρδισε σ’ αυτά;
Κωστής Βοζίκης: Αυτό που θεωρώ εγώ προσωπικά σημαντικό σε αυτή τη σειρά παραμυθιών είναι το Όλοι Μαζί που προτάσσει ο Ευγένιος Τριβιζάς. Ότι επιθυμεί να σπείρει αυτόν τον σπόρο της αλληλεγγύης στα παιδιά και εμείς με χαρά μεταφέρουμε το μήνυμα του.
Ανατάσης Ροϊλός: Τα συγκεκριμένα παραμύθια είναι σαν να γράφτηκαν για δραματοποιημένη αφήγηση. Δεν μπορείς να τα κάνεις πολυπρόσωπη παράσταση με θίασο. Όποιος πιάσει τα βιβλία στα χέρια του θα καταλάβει τι εννοώ. Η εικόνα που μου δημιουργήθηκε όταν τα πρωτοέπιασα ήταν ένας γονιός να τα διαβάζει στο παιδί του και να φτιάχνουν επί τόπου παιχνίδια με ρόλους και ρυθμούς. Πέρα από την πλοκή όμως που είναι κεντημένη με φαντασία, οι χαρακτήρες που φτιάχνει ο Ευγένιος Τριβιζάς έχουν ένα τσαγανό και μια χαρά για ζωή που συγκινούν.
Είστε ένα καλλιτεχνικό ντουέτο που απέδειξε ότι για το καλό παιδικό θέατρο χρειάζονται λίγα. Ποια είναι αυτά;
Κ. Β. Όντως ήταν ένα μεγάλο στοίχημα η παρουσίαση σε τόσο μεγάλη σκηνή μιας παράστασης χωρίς αυτά που θεωρούνται σημαντικά στο παιδικό θέατρο: τα φανταζέ, πολύχρωμα σκηνικά, κοστούμια. Εμείς θέλαμε να αποδείξουμε στην πράξη ότι αυτό το οποίο λένε όλοι για την φαντασία των παιδιών ισχύει. Με ένα λιτό σκηνικό και ελάχιστα αντικείμενα να αφήσουμε τα παιδιά να φανταστούν μόνα τους τις εικόνες, ακούγοντας τον πλούσιο λόγο του Ευγένιου Τριβιζά. Και φυσικά η ενέργεια που χρειάζεται πάνω στη σκηνή για δύο ανθρώπους που συνομιλούν ακατάπαυστα με τα παιδιά είναι πολλαπλάσια από το να παίζεις έναν ρόλο. Πιστέψαμε ότι με τεχνικές εμψύχωσης, αμεσότητα, απόλυτη ειλικρίνεια και σεβασμό στο παιδιά, στο επίπεδο ότι συνομιλούμε μαζί τους ως ίσοι, θα κερδίσουμε την αποδοχή τους και νιώθω ότι τα καταφέρνουμε. Και χρησιμοποιώ αυτόν τον χρόνο γιατί είναι μια σχέση που χτίζεται από το μηδέν σε κάθε παράσταση.
Α. Ρ. Μπορεί να είναι λίγα ή πολλά, υλικά και μη. Το να νοιάζεσαι για παράδειγμα δεν είναι υλικό, είναι όμως κάτι που φαίνεται. Οφείλεις να αντιμετωπίσεις το παιδί σαν δικό σου ή έστω μιας κι εμείς δεν έχουμε δικά μας, να το αντιμετωπίζεις όπως θα ήθελες να αντιμετωπίζονται τα δικά σου παιδιά. Δεν έχει να κάνει με την παρωχημένη καμιά φορά έννοια της αγάπης αλλά την πολύ συγκεκριμένη του σεβασμού.
Τι προϋποθέτει η ενασχόληση με το παιδικό θέατρο;
Κ. Β. Σεβασμό στο παιδί.
Α. Ρ. Όλοι έχουμε υπάρξει παιδιά, σκέφτομαι το “είμαι κοντά στο παιδί” ως “είμαι κοντά στο παιδί μέσα μου”. Από εκεί και πέρα συνεχή έρευνα που είναι και το πιο σημαντικό.
Πόσο σημαντική για την έκβαση της παράστασης είναι η παρέμβαση και η συμμετοχή των παιδιών;
Κ.Β. Δεν θα έλεγα ότι έχει να κάνει με την έκβαση αλλά με την ίδια την αφήγηση. Έτσι όπως έχουμε στήσει τα παραμύθια κατά κάποιον τρόπο συμμετέχουν στην αφήγηση μαζί μας.
Α.Ρ. Οι ιστορίες αυτές είναι υλικό για παιχνίδι. Στο μεγαλύτερο μέρος του έργου υπάρχει εμψύχωση και αυτοσχεδιασμός. Η συμμετοχή των παιδιών δεν περιλαμβάνει απλώς να πούνε δυνατά ένα ναι ή ένα όχι, πολλές φορές σε παράσταση από ατάκα παιδιού έχει πέσει το θέατρο από τα γέλια!
Ολόκληρη σεζόν στο Θέατρο Αμαλία- Εταιρότητα. Πώς νιώθετε που θα παίζετε σε ένα χώρο που έχει προσφέρει τις σημαντικότερες παραστάσεις της πόλης;
Κ. Β. Μπαίνοντας στον χώρο την πρώτη φορά και βλέποντας το Θέατρο Αμαλία παρατημένο σε άθλια κατάσταση πραγματικά πιανόταν η ψυχή σου. Μετά από μερικούς μήνες μεταμορφώθηκε σε στολίδι. Νιώθεις μπαίνοντας την ιστορία που κουβαλάει. Την πρώτη φορά που μπήκα στο ανακαινισμένο Αμαλία ανατρίχιασα. Σίγουρα μας τιμά να ανεβαίνουμε σε αυτή τη σκηνή. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς να είμαστε στην πρώτη του σαιζόν, η πρόταση του Αμαλία – Εταιρότητα στο παιδικό θέατρο.
Α. Ρ. Είναι μεγάλη τιμή να παίζεις σε ένα θέατρο με τόσο σημαντική ιστορία. Και ακόμη μεγαλύτερη είναι η συγκίνηση όταν στο ίδιο θέατρο είδες τις πρώτες σου παραστάσεις και είχες καθηγητές τους ίδιους ανθρώπους που έβλεπες σε εκείνη σκηνή.
Υπάρχει μια μαγεία στα παραμύθια, ότι όλα θα πάνε καλά ακόμα και μέσα από δυσκολίες. Είναι κάτι που πιστεύετε ή μεταφέρετε στη ζωή σας;
Κ. Β. Επειδή το «όλα θα πάνε καλά» εμπεριέχει μια δόση μοιρολατρίας που τη θεωρώ επικίνδυνη, γιατί δίνει πολλές φορές μια δικαιολογία για να επαναπαύονται οι άνθρωποι, εγώ προτιμώ να παίρνω από τα παραμύθια το μήνυμα τους ότι όσες δυσκολίες και προβλήματα συναντάει ο ήρωας πάντα παλεύει για να βρει τη λύση. Το να μην το βάζεις κάτω και να δίνεις τα πάντα για να προχωρήσεις παρακάτω είναι αυτό που κρατώ και προσπαθώ να εφαρμόσω.
Α.Ρ. Κυρίως μέσα από δυσκολίες. Το πιστεύω και το ελπίζω.
Πόσο σας έχει βοηθήσει στην προσωπική σας εξέλιξη, ως άνθρωποι, η ενασχόληση με το παιδικό θέατρο;
Κ.Β. Έχοντας δουλέψει πάνω από 10 χρόνια ως ανιματέρ, κλόουν νιώθω ότι χρωστάω τα πάντα στα παιδιά που μου μάθανε πώς να έχω υπομονή, διάθεση για ζωή και παιχνίδι, και τέλος πάντων με κάνανε άνθρωπο. Το θέατρο με φέρνει πάλι κοντά στα παιδιά. Δεν μπορείτε να φανταστείτε την ευτυχία μου.
Α.Ρ. Το θέατρο σε όλες του τις μορφές με τα εργαλεία που διαθέτει, προσφέρεται για αυτοανάπτυξη. Πιστεύω παρά πολύ, γι αυτό και συνεχίζω να ασχολούμαι.
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδιά σας για τη θεατρική σας πορεία με ή χωρίς παιδικό θέατρο;
Κ.Β. Συμμετέχω σε αρκετές θεατρικές παραγωγές αυτή την περίοδο. Έχω γράψει τη μουσική για:
«Το Δέντρο που Έδινε» (Σίλβερστειν) σκ. Πέτρου Μαλλιάρα, Γιώργου Δερνίκα, που θα παρουσιάζεται για όλη τη σαιζόν στο Δηπεθέ Βέροιας.
«Το Παλτό» (Νικολάι Γκόγκολ) σκ. Γλυκερία Καλαϊτζή που παρουσιάζεται αυτές τις μέρες στο Θέατρο Τ.
«Κάτω από το Γαλατόδασος» (Ντύλαν Τόμας) σκ. Δαμιανού Κωνσταντινίδη 1-18 Δεκ. στο Θέατρο Αυλαία.
«Νους εν σώματι» (Σάσα Νάτση) σκ. Γρηγόρη Παπαδόπουλου. τέλος Νοέμβρη στο Vis Motrix.
Προγραμματίζονται και κάποιες παραγωγές για το 2017 αλλά είναι λίγο νωρίς για να ανακοινωθούν.
Α.Ρ. Λίγες μέρες μείνανε για να τελειώσω με τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις. Τώρα περισσότερο από ποτέ έχω ανάγκη οι δουλειές που θα κάνω να με συνεπάρουν και να αξίζουν τον κόπο.
Πείτε μας την αγαπημένη σας φράση από τα δύο παραμύθια.
Κ.Β. Η αγαπημένη μου φράση είναι το κλείσιμο του παραμυθιού «Ο Άβυ το κουνάβι και η Φιφίτσα η Νυφίτσα» … πέσανε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και για να μην ζηλεύουμε και εμείς ούτε λίγο, ούτε μια σταλίτσα, ας κάνουμε και εμείς μια μεγάλη αγκαλίτσα. Εκεί ζητάμε από όλους να αγκαλιαστούν με τον διπλανό τους. Και είναι πολύ όμορφο να βλέπεις δεκάδες γονείς, παιδιά, δασκάλους μπροστά σου να αγκαλιάζονται μετά από δική σου προτροπή.
Α.Ρ. Δεν θα την αποκαλύψω γιατί θα είναι σπόιλερ. Μπορώ όμως να σας πω ότι τη λέει ο Άβυ στο 30ο περίπου λεπτό της παράστασης!
Η Κούλα η Κατσικούλα με την κόκκινη κουκούλα
Ο ένας πίσω από τον άλλο, η Κούλα η κατσικούλα η καλή νοικοκυρούλα με την κόκκινη κουκούλα, ο Μπούνι-Μπούνι το στρουμπουλό μπαρμπούνι με το μπλε μπαστούνι, ο Ρίκι- Τίκι το σκανταλιάρικο ποντίκι με το βερικοκί σαρίκι, ο Χασμουριγιάμα το νυσταλέο λάμα με την κρεμ καφέ πιτζάμα και ένας μπαφιασμένος μπούφος που του πάει πολύ ο άσπρος του ο σκούφος, ξεκινάνε ένα απριλιάτικο πρωί για να ζητήσουν από τον ατρόμητο ιππότη που ζει στο αλαβάστρινο κάστρο να ανοίξει έναν μπουφέ μέσα στον οποίο φοβούνται ότι κρύβεται ένας επικίνδυνος δράκος. Όταν όμως ανοίγουν τον μπουφέ, κάτι απροσδόκητο τους περιμένει! Εμπρός λοιπόν όλοι μαζί να λύσουμε το μυστήριο!
Ο Άβυ το κουνάβι και η Φιφίτσα η νυφίτσα.
Αποφασισμένοι να μαδήσουνε μια μαργαρίτα και να μάθουνε επιτέλους ποιον αγαπάει η Φιφίτσα η όμορφη νυφίτσα με την κεντητή ποδίτσα, ο Άβυ το κουνάβι που μετράει τ’ αστέρια κάθε βράδυ, ο Βικέντιος το βόδι που ξεφλουδίζει ένα γινωμένο ρόδι, ο Μπίκι-Μπέκι το γελαστό λελέκι που μασουλάει ένα πεντανόστιμο μπουρέκι, η Μίνα η ερμίνα που φυσάει μια σερπαντίνα, η Φιόνα η χελώνα που φοράει ένα σκουριασμένο σουρωτήρι για κορόνα και ένας κέφαλος που τον τρελαίνει ο πονοκέφαλος, ξεκινάνε όλοι μαζί ένα ηλιόλουστο πρωί για το θαυμαστό λιβάδι των ονείρων. Τι θα αποκαλύψει όμως το τελευταίο πέταλο της μαργαρίτας;
ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΑΛΙΑ!!!
Δραματοποιημένη αφήγηση δύο σπαρταριστών παραμυθιών της σειράς «ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ» του Ευγένιου Τριβιζά από τον Αναστάση Ροϊλό και τον Κωστή Βοζίκη
Από τις 9 Οκτωβρίου 2016 στο Θέατρο Αμαλία
Τι δουλειά έχουν σε ένα θέατρο:
- Ένας παραμυθάς με πολλά πρόσωπα
- Ένας μουσικός με πολλά χέρια
- Μια μαργαρίτα που λέει πάντα «σ’ αγαπώ»
- Κι ένας μπουφές που κρύβει ένα μυστικό;
Η παράσταση που πέρυσι γέμισε για 2 μήνες με γέλια παιδιών το θέατρο Αυλαία παρουσιάζεται τώρα για μια ολόκληρη σεζόν στο θέατρο Αμαλία, το οποίο επιστρέφει δυναμικά στο θεατρικό τοπίο της Θεσσαλονίκης. Μια παράσταση που χωράει σε 1 βαλίτσα, 2 τσάντες, και 1 κουτί.
Ο ηθοποιός Αναστάσης Ροϊλός και ο μουσικός Κωστής Βοζίκης μάς ταξιδεύουν στους μαγικούς κόσμους του Ευγένιου Τριβιζά. Συνδυάζοντας παραδοσιακές αφηγηματικές τεχνικές, αυτοσχεδιασμό και σύγχρονα μουσικά μοτίβα, με το γλαφυρό ύφος, την εφευρετικότητα της γλώσσας, αλλά και τη σπαρταριστή φαντασία του κοσμαγάπητου συγγραφέα, προτείνουν μια νέα διάσταση στον χώρο του σύγχρονου παραμυθιού και προσκαλούν τα παιδιά σε ένα συναρπαστικό ταξίδι που διασκεδάζει, προβληματίζει, ευαισθητοποιεί και καλλιεργεί τη φαντασία τους.
H αφήγηση είναι ζωηρή και παιχνιδιάρικη. Η επικοινωνία με το κοινό συνεχής. Τα παιδιά καλούνται να επέμβουν στη ροή της ιστορίας, να συμμετάσχουν στις αγωνίες των ηρώων και τελικά να πανηγυρίσουν μαζί τους το πάντα αίσιο τέλος του παραμυθιού. Η αποστολή μία: Να γίνουμε όλοι παιδιά. Ακόμα και οι μεγάλοι… Έστω για 1 ώρα.
Συντελεστές
Συγγραφέας: Ευγένιος Τριβιζάς
Στη σύλληψη, τη σκηνοθετική επιμέλεια και επί σκηνής οι:
Αναστάσης Ροϊλός και Κωστής Βοζίκης
Στον ρόλο του αφηγητή (β΄ διανομή): Χρήστος Παπαδόπουλος
Επιμέλεια ρούχων και σκηνικών αντικειμένων: Ελίνα Ευταξία
Σελίδα στο facebook: https://www.facebook.com/emprosloiponoloimazi
ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ: Κυριακή 09/10/2016
ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 5,00 €
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 60΄
Υπεύθυνη Επικοινωνίας για τα σχολεία : Κοσβύρα Αλεξάνδρα
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ:
ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΑΛΙΑ
Αμαλίας 71 & Παρασκευοπούλου
Τ: 2310 888894
