Εύα Κοτανίδη: «Το ότι μια γυναίκα “χάνει έδαφος” όσο μεγαλώνει είναι σκληρό και άδικο»

Μετά από την επιτυχημένη πορεία στην Αθήνα, το ανατρεπτικό έργο της Γαλλίδας Βιρζινί Ντεπάντ, «Αγαπητέ Μαλάκα», που μετέφεραν για πρώτη φορά παγκοσμίως, στη θεατρική σκηνή ο Σωτήρης Καραμεσίνης και η Εύα Κοτανίδη, ήρθε αυτές τις μέρες στη Θεσσαλονίκη και το θέατρο Metropolitan και κατάφερε σε ένα τετραήμερο να μιλούν όλοι γι’ αυτό!

Γραμμένο από το 2020 έως το 2022 το έργο της Ντεπάντ μιλάει αφιλτράριστα και χωρίς ίχνος πολιτικής ορθότητας για πολλά από αυτά που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο: τις κακοποιητικές συμπεριφορές και τη σεξουαλική παρενόχληση, τη σκληρότητα της κοινωνίας απέναντι στους ανθρώπους που μεγαλώνουν, την απομόνωση και την αποξένωση πριν αλλά και μετά την πανδημία, την εξάρτηση από τα social media, τα πρότυπα και τα στερεότυπα, τους ρόλους των φύλων, μα πάνω και πέρα απ’ όλα, τον ρόλο των φίλων και της φιλίας, «της μόνης αληθινής σχέσης που συνδέει τους ανθρώπους», όπως λέει και η ίδια η συγγραφέας, τον μόνο δεσμό που μπορεί να κάνει τον άνθρωπο λιγότερο μαλάκα και τη ζωή περισσότερο υποφερτή.

Με τρεις εξαιρετικούς ηθοποιούς επί σκηνής, την Εύα Κοτανίδη, τον Ορέστη Τζιόβα και την Μαρία Εγγλεζάκη που καθηλώνουν με τις ερμηνείες τους και την ευρηματική σκηνοθεσία του Σωτήρη Καραμεσίνη που προσαρμόζει την επιστολική μορφή του κειμένου στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή, δίνοντας στο κοινό τον ρόλο του ενεργητικού ακροατή και θεατή σε μια συνθήκη δημόσιου chat, η παράσταση «Αγαπητέ Μαλάκα» συνδυάζει τη γλύκα με την πίκρα και το γέλιο με το δάκρυ, προσκαλώντας το κοινό της Θεσσαλονίκης σε ένα ταξίδι ενσυναίσθησης, αποδοχής και συνειδητοποίησης: Είμαστε, τελικά, αληθινοί άνθρωποι;

Και τελικά, μπορεί κάποιος να είναι και αγαπητός και μ@λ@κας;

Για κάποιες από τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε, λίγο πριν την τελευταία παράσταση το βράδυ της Κυριακής στις 20.00 στο Metropolitan, βρήκαμε την Εύα Κοτανίδη και μιλάει στην Parallaxi!

Πώς ήρθε η ιδέα να ανέβει για πρώτη φορά στην Ελλάδα αυτό το βιβλίο;

Ο λόγος της Ντεπάντ είναι τόσο δυνατός και άμεσος και καταπιάνεται με τόσα θέματα που απασχολούν το σύγχρονο άνθρωπο, που όταν το διάβασα σκέφτηκα αμέσως ότι αυτό το κείμενο πρέπει να ανεβεί πάνω στη σκηνή για να το ακούσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι. Η Ντεπάντ μια συγγραφέας που έχει γίνει πάρα πολύ γνωστή για τον τρόπο που γράφει και για τον τρόπο που σχολιάζει τα κοινωνικά ζητήματα σε όλον τον κόσμο. Περιμένουν όλοι το επόμενο βιβλίο της πως και πως. Στην Ελλάδα δεν τη ξέρει ο κόσμος ακόμη και αυτή η παράσταση είναι μια ευκαιρία να τη γνωρίσει και ο Έλληνας θεατής – αναγνώστης.

Νιώσατε πως όλο και περισσότερο στη χώρα μας συζητάμε ή βιώνουμε αυτές τις καταστάσεις που περιγράφονται στην παράσταση;

Ακριβώς! Οι ήρωες μιλάνε για όλα όσα συζητάμε και μας απασχολούν τα τελευταία χρόνια. Απομόνωση, σόσιαλ μίντια, μοναξιά, παρενόχληση, ρατσισμός, κριτική, ιοί, εθισμοί, πόλεμος… μέσα μας και έξω μας. Αλλά η συγγραφέας μιλά για όλα αυτά με χιούμορ, οι ήρωες αυτοσαρκάζονται.

Τι σας φοβίζει ως γυναίκα ή ως επαγγελματία στην κοινωνία μας;

Ο ηλικιακός ρατσισμός με απασχολεί πολύ. Το ότι δηλαδή μια γυναίκα “χάνει έδαφος” όσο μεγαλώνει το βρίσκω τόσο σκληρό και άδικο. Αποκαρδιωτικό. Κι είναι ένα γενικότερο ζήτημα που αντιμετωπίζει η γυναίκα μέσα στην κοινωνία του σήμερα κι όχι μόνο στον επαγγελματικό τομέα. Κι αυτό είναι ένα και από τα βασικά ζητήματα που απασχολούν την ηρωίδα που παίζω.

Είστε σε έναν επαγγελματικό χώρο που μετά την αποκάλυψη του #metoo είδατε να αλλάζουν τα πράγματα;

Κάποια πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο, ναι. Δε μπορεί πια να συμπεριφέρεται όπως θέλει ο καθένας. Χρειάζεται όμως να βρεθεί και το μέτρο, μια ισορροπία. Να υπάρχει η ελευθερία έκφρασης αλλά πάντα με σεβασμό απέναντι στα όρια των άλλων και, κυρίως, να μην ασκούμε οποιοδήποτε είδος εξουσίας ο ένας στον άλλο…

Το «Αγαπητέ μαλάκα» είναι μια δουλειά που έρχεται να θίξει στερεότυπα μίας κοινωνίας που κακοποιεί, στηρίζει πολλές φορές αυτή την κακοποίηση ή σε άλλη περίπτωση αδιαφορεί. Υπήρξαν κομμάτια που ήρθαν κόντρα με εσάς;

Το «Αγαπητέ Μαλάκα» είναι ένα κείμενο που μιλάει για τον τρόπο που κακομεταχειριζόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους και για το πώς μπορούμε αυτό να το αλλάξουμε. Επικοινωνία, σύνδεση, αγάπη, κατανόηση. Μόνο αν σταματήσουμε να κάνουμε πόλεμο στον εαυτό μας και στους άλλους θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και θα τη «βγάλουμε καθαρή». Αυτή είναι και η γνώμη μου και γι’ αυτό και θεωρώ σημαντικό αυτό το έργο. Γιατί δίνει φως στο τούνελ με χιούμορ και αισιοδοξία!

Τι σας κέρδισε στους χαρακτήρες του έργου;

Είναι τρεις τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες οι οποίοι ανοίγονται, μιλούν για τα θέματα τους και τα αδιέξοδα τους, μιλάνε για όλα ανοιχτά και με τη σχέση που δημιουργούν μεταξύ του βοηθούν ο ένας τον άλλον και αλλάζουν. Είναι εύκολο να ταυτιστείς μαζί τους γιατί τα θέματα τους είναι και τα δικά μας και μας δείχνουν έναν τρόπο σκέψης που μπορεί να μας βοηθήσει όπως βοήθησε κι εκείνους.

Πώς μπορεί τελικά ο μαλάκας να μην είναι τόσο μαλάκας;

Όπως ανέφερα και πριν, χρειάζεται να κάνουμε λιγότερο πόλεμο και περισσότερο ειρήνη. Με τον εαυτό μας και με τους άλλους. Έχουμε μάθει να φοβόμαστε, να αγχωνόμαστε, να πιεζόμαστε, να πιέζουμε, να κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα. Κουβαλάμε μια πολεμική διάθεση, χωρίς να το θέλουμε. Οδηγούμαστε σε συμπεριφορές χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Κι έτσι γινόμαστε μαλάκες. Αγάπη κατανόηση και ειρήνη αδέρφια!

Πώς πρέπει να αντιμετωπίζει η κοινωνία μας τον μαλάκα;

Ανάλογα με τον «μαλάκα» και πόσο «μαλάκας» είναι αλλά και το γιατί γίνεται «μαλάκας». Το όριο της «μαλακίας» είναι ευρύτατο δυστυχώς… Με κατανόηση θα έλεγα αλλά και αυστηρότητα. Υπάρχουν και άνθρωποι που γίνονται «μαλάκες» χωρίς να το καταλαβαίνουν. Χωρίς να το θέλουν καν. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ακόμα κι εμείς οι ίδιοι γινόμαστε πολλές φορές… σωστά;

Ποιο είναι για εσάς το ιδανικό κοινό σε μία θεατρική παράσταση;

Το κοινό που έρχεται με περιέργεια, διάθεση να ακούσει, να ψυχαγωγηθεί, να ταξιδέψει. Το κοινό που έρχεται με το μυαλό ανοιχτό!

Τι θα ευχηθείτε στον θεατή του «Αγαπητού μαλάκα»;

Να φύγει έχοντας διασκεδάσει αλλά και έχοντας προβληματιστεί ευχάριστα… το έργο δίνει πολύ όμορφη τροφή για σκέψη.

Η Παράσταση «Αγαπητέ Μ@λάκα» στη Θεσσαλονίκη στο Θέατρο Μετροπόλιταν (Αλ. Φλέμινγκ 2 & Βασ. Όλγας 65, Φάληρο) | Τελευταία παράσταση: Κυριακή 23 Μαρτίου | Ώρα: 20.00 | Τηλ. 2311 284 773 / Διάρκεια: 120 λεπτά (με σύντομο διάλειμμα) / Εισιτήρια-Τιμές εισιτηρίων: προπώληση από 15€ -20€ / Προπώληση: ticketservices.gr – τηλεφωνικά: 2107234567 – ταμείο θεάτρου