Η Γυναίκα της Ζάκυθος (10-19/10)

Διονυσίου Σολωμού Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΘΟΣ

ΜΕ ΤΗΝ ΟΛΙΑ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ

ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΜΟΝΟ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 10,11,12 ΚΑΙ 17,18 & 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014

Η Γυναίκα της Ζάκυθος είναι η παράσταση, η οποία το καλοκαίρι που μας πέρασε, υπό την διοργάνωση του «ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ» και σε συνεργασία με το «ΔΙΑΖΩΜΑ» πραγματοποιήθηκε σε 30 αρχαία θέατρα διάσπαρτων σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Τα αρχαία αυτά θέατρα επαναλειτούργησαν για να δοθεί η εξαιρετική αυτή ευκαιρία στο κοινό να επανακτήσει τη ζωντανή του σχέση με αυτά τα σπουδαία μνημεία μέσα από τη βιωματική εμπειρία της συγκίνησης, που μπορεί να προσφέρει η θεατρική τέχνη.

Παράλληλα, αυτό που είχε ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός είναι ότι μέσα στα ίδια μνημεία ακούστηκε ο λόγος του Διονυσίου Σολωμού, στους ίδιους χώρους που ακούστηκε και ο λόγος του Αισχύλου, στη δραματουργία του οποίου εθήτευσε πιστά ο εθνικός μας ποιητής.

Με το έργο αυτό ο Σολωμός αφήνει το φώς και ανιχνεύει το σκοτάδι.

Αν και μικρό σε έκταση, -δέκα μικρά κεφάλαια-, είναι ο αντίποδας που στηρίζει όλο το άλλο του έργο, αντισταθμίζοντας το βάρος και την έκταση της αναζήτησης του.

Δανείζεται λοιπόν το προσωπείο του Αγίου Διονυσίου,- o oποίος έζησε ως ιερομόναχος έως τα 172 του χρόνια σ’ ένα μοναστήρι της Ζακύνθου-,για να κοιτάξει στα μάτια το κακό. Το γεγονός πως μπορεί να δεί μέσα από τα μάτια ενός Άλλου, τον απελευθερώνει και τον μεταφέρει σαν πνεύμα, εκεί όπου μπορεί να βλέπει την τυφλή και ακατανόητη δύναμη του κακού, χωρίς να το φοβάται.

Αυτή ακριβώς η έλλειψη φόβου είναι που τον θωρακίζει και του δίνει το έλλογο στοιχείο και τον έλεγχο, ώστε το θεωρούμενο ως υποστασιοποιημένο κακό, -Η Γυναίκα της Ζάκυθος εδώ,- να καταρεύσει αδύναμο και αξιολύπητο μπροστά του.

Η έννοια του κακού θα υπερεκτιμάτο, και θα αδρανοποιούσε τον ίδιο, μόνο εάν το υποτιμούσε περιφρονώντας το, ή αν απέστρεφε το βλέμμα του από αυτό φοβισμένος, με αποτέλεσμα να παραλύσει και να εκλείψει η κυριαρχία του Λόγου.

Το κακό εδώ δεν είναι οι Τούρκοι, δεν είναι ο απέναντι, δεν είναι ο προφανής εχθρός. Το κακό είναι ανάμεσά μας. Εμείς οι ίδιοι γινόμαστε οι φορείς του κακού, από το φόβο ή από την άγνοιά μας.

Σχεδίασε και άρχισε να γράφει το έργο το 1826 στη Ζάκυνθο, βλέποντας με συναισθήματα πόνου και απέραντης συμπάθειας, τις προσφυγοπούλες Γυναίκες από το πολιορκημένο Μεσολόγγι, – που επαιτούσαν ζητώντας τρόφιμα και χρήματα για τους έγκλειστους Άνδρες τους, – να αντιμετωπίζουν κατάμουτρα τη λεκτική βία, την προσβολή και την ταπείνωση από μια δύσμορφη, εξαθλιωμένη γυναίκα.

Το έργο, αν και έχει την επίφαση ενός οραματικού οίστρου, είναι ωστόσο απόλυτα ρεαλιστικό, γιατί ανιχνεύει τις αιτίες της κακοδαιμονίας και της διχόνοιας, σαν ζητήματα βαθιάς άγνοιας και αδυναμίας πρωτίστως ημών των ιδίων, των παρατηρητών, των φερομένων ως υποκειμένων του ορθού λόγου. Κάθε παραίτησή μας μπροστά σε κάτι παράλογο και άδικο, γίνεται αυτόματα προσχώρηση στο αντίθετο στρατόπεδο, του παραλογισμού και του χάους, που εμπεριέχει το απρόβλεπτο, το οδυνηρό, το κακό.

Η παράσταση, με τη φωνητική αναπαράσταση του Λόγου του ποιητή, υποστηρίζοντας αποκλειστικά και μόνο το νόημα της κάθε φράσης, επιζητά να ανασύρει και να ζωντανέψει όλες τις πτυχές που κρύβονται σ’ αυτό το έργο, το οποίο δεν παύει να μας γοητεύει και να μας αφορά, σαν μια σημαντική κατάθεση ενός αγνού και μεγάλου στοχαστή, που ενεργοποιεί τη σκέψη μας επάνω σε θεμελιώδη ζητήματα της πραγματικότητάς μας και της πραγματικής ανθρώπινης μας ταυτότητας.

Δήμος Αβδελιώδης

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ– ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Δήμος Αβδελιώδης ΜΟΥΣΙΚΉ: Βαγγέλης Γιαννάκης ΕΝΔΎΜΑΤΑ: Αριστείδης Πατσόγλου

ΕΡΜΗΝΕΎΕΙ η Όλια Λαζαρίδου ΑΓΓΕΛΟΣ: Δανάη Ρούσσου ΦΑΣΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ: Κατερίνα Χαρμάνη

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Κλέλια Παπαγιανοπούλου

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10, ΣΑΒΒΑΤΟ 11 & ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014 ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17, ΣΑΒΒΑΤΟ 18 & ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014

Ώρα έναρξης: 21:15

ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: 12 €, 10 € φοιτητικό – Ανέργων

ΘΕΑΤΡΟ ΦΑΡΓΚΑΝΗ (Αγ. Παντελεήμονος 10, Τηλ.2310 960063) Περιοχή ΚΑΜΑΡΑΣ

*10-19/10, Φαργκάνη, Ώρα: Παρασκευή – Κυριακή: 21.15, Τιμή Εισόδου: 12€, 10€(μειωμένο)