Μια παράσταση ψάχνει ελεύθερη ταράτσα στη Θεσσαλονίκη! Θα βοηθήσεις;

Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη με εκατοντάδες ταράτσες. Άλλες έχουν αξιοποιηθεί κι άλλες παραμένουν ένας ελεύθερος χώρος που μπορεί κάλλιστα να φιλοξενήσει δράσεις και δραστηριότητες όλων των ειδών.

Αυτήν ακριβώς την παράκληση απευθύνουν με ένα ανοιχτό κάλεσμα στο διαδίκτυο τα μέλη του σχήματος θεάτρου «ΠΡΟΣΩΠΟ»: ποιος θα ήθελε στα τέλη του φετινού Αυγούστου να φιλοξενήσει στην ταράτσα του την παράσταση «Μεγάλο βόδι μου πατά τη γλώσσα;». 

Η παράσταση έχει ήδη κάνει ένα επιτυχημένο ταξίδι στις στέγες της Αθήνας, από τον Μάιο μέχρι τον Ιούλιο, και πλέον αναζητά διαθέσιμα σημεία στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για ένα έργο σε σύλληψη και σκηνοθεσία του Ηλία Κουνέλα, που μαζί με τον Παναγιώτη Καμμένο, αποτελούν τους ιδρυτές του θεατρικού οργανισμού.

Αν, λοιπόν, διαθέτετε μια ευρύχωρη ταράτσα που να χωρά κοινό 25-30 ατόμων, έχετε την πλήρη συναίνεση των ενοίκων της πολυκατοικίας και θέλετε να δείτε να συμβαίνει ένα πολιτιστικό γεγονός πάνω από τα κεφάλια σας, μπορείτε να επικοινωνήσετε με το σχήμα «ΠΡΟΣΩΠΟ» στο 6940210915. Σημείωση: η παράσταση θα ξεκινά στις 20.10, με προσέλευση κοινού στις 19.30, άρα δε χρειάζεται να ανησυχεί κανείς για θόρυβο ή φασαρία αργά τη νύχτα.

Το έργο

Όλοι οι άντρες έχουν επιστρατευτεί στον Τρωικό πόλεμο. Εκτός από έναν. Τον φρουρό της Κλυταιμνήστρας. Τον φύλακα της στέγης των Ατρειδών. Στέκεται υπομονετικά επί δέκα χρόνια στο ίδιο σημείο, άγρυπνος, ακίνητος κι αμίλητος, αναμένοντας ν’ ανάψει η φλόγα της νίκης! Το χαρμόσυνο μήνυμα πως κέρδισαν οι Έλληνες…

Η παράσταση συνομιλεί με τον φύλακα του Αισχύλου, στον Αγαμέμνονα και προσπαθεί να καταλάβει πώς πέρασε τα δέκα χρόνια αναμονής του πάνω στη στέγη των Ατρειδών. Στέκεται ανάμεσα στην πίστη και την αμφιβολία, την υπομονή και την επιμονή. Προσπαθεί να διακρίνει το κοινότοπο από το κοινότυπο, την τραγική ειρωνεία από τον κυνισμό. Αναρωτιέται αν η Ακρόπολη είναι ένα μνημείο ή ένα ερείπιο και ορίζει το σώμα του φρουρού ως σύνορο, σημείο, μνήμα και μνημείο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ως όριο μιας πόλης που έχει χαθεί για πάντα, αφού “όταν φτάσει το μήνυμα δεν είναι πια καιρός…”

Το σημείωμα του σκηνοθέτη, Ηλία Κουνέλα

Πριν από δέκα χρόνια έπαιξα τον φρουρό του Αγαμέμνονα σε μία παράσταση που έπρεπε να μένω ακίνητος, σκαλίζοντας με το βλέμμα μου ένα σημείο του ορίζοντα, όσην ώρα το κοινό έπαιρνε τη θέση του.

Σ’αυτή την ακινησία αναλογίστηκα πρώτη φορά μέσα στη βοή των θεατών, τι θα μπορούσε να κάνει “ο ρόλος που υποδύομαι”, δέκα ολόκληρα χρόνια πάνω στη στέγη. Πράγματι δεν υπάρχει ομορφότερη συνθήκη απ’ το να πιστέψεις για κλάσματα του δευτερολέπτου, αυτό που τελείται πάνω στη σκηνή, ως πραγματικό. Καταλάβαινα όμως πως η σκέψη μου είναι κάπως αυθαίρετη. Υπάρχουν κενά στην ιστορία. Δεν ξέρουμε πόσα χρόνια στέκονταν ο φρουρός στη στέγη των Ατρειδών. Λέμε δέκα επειδή τόσο κράτησε ο πόλεμος. Δεν ξέρουμε αν έμεινε ακίνητος κι αν πήρε όρκο σιωπής. Δεν ξέρουμε αν ήταν λιποτάκτης, βύσμα ή αν ήθελε να πολεμήσει.

Τέλος δεν ξέρουμε καν αν υπήρξε πραγματικά και στο κάτω κάτω της γραφής, χάθηκαν οι υπόλοιποι ήρωες που διασχίζουν ακλόνητοι την ιστορία της ανθρωπότητας; Έτσι έμεινε για καιρό η ιστορία του φρουρού στην αποθήκη της φαντασίας μου, όπως χάνονται όλοι οι άνθρωποι που τους συναντάμε κάποια φορά, τυχαία στο δρόμο και μας ρωτούν τι ώρα είναι… Ώσπου άρχισα να επισκέπτομαι και να παίζω παραστάσεις στα νοσοκομεία. Εκεί κατάλαβα πως ο φρουρός όχι μόνο υπάρχει, όχι μόνο παραμένει ακίνητος κι αμίλητος, αλλά ελπίζει και σε μια νίκη ηττημένη, χωρίς λογική. Απλώς και μόνο επειδή η ζωή επιμένει και είναι πάντα υποχρεωτική. Επίσης μου κάνε μεγάλη εντύπωση πως στα νοσοκομεία δεν βρίσκω Ορέστηδες ή Άμλετ, η ιστορία στο τέλος μετατρέπει κάθε ερείπιο σε φρουρό.

Δυο λόγια για το σχήμα «ΠΡΟΣΩΠΟ» 

Δημιουργήθηκε τον Μάιο του 2018, από μια ομάδα καλλιτεχνών, για να συμβάλλει στην κοινωνική λειτουργία όλων των αναπαραστατικών τεχνών, με απώτερο σκοπό να δώσει πρόσωπο στο κοινό. Έχει την ιδιαιτερότητα να πηγαίνει κατευθείαν στο χώρο του θεατή.

​Κατά αυτόν τον τρόπο, αντιλαμβάνεται τον κάθε θεατή σαν ένα γεμάτο θέατρο και αναζητάει μια θεατρική γλώσσα που θα εξυπηρετεί αυτή τη σχέση, όπου το κοινό και ο ηθοποιός θα κάθονται στο ίδιο ύψος και θα μοιράζονται ένα κοινό ψυχικό κόστος. Χωρίζεται σε δύο βασικές δραστηριότητες: το σχήμα θεάτρου και την πολιτισμική παρηγορητική φροντίδα.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ​ ​Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Ηλίας Κουνέλας

Κοστούμια: Κατερίνα – Χριστίνα Μανωλάκου

Μουσική: Μιχάλης Μάζης

Κίνηση: Ιωάννα Αντώναρου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αλέκα Τόμπρου

Αφίσα – Φωτογραφίες: Π. Κ.​

Παίζουν : Νάντια Κατσούρα, Παναγιώτης Καμμένος

Η παράσταση έχει τη στήριξη και την οικονομική ενίσχυση του υπουργείου Πολιτισμού

*Περισσότερα για το σχήμα «ΠΡΟΣΩΠΟ» στην επίσημη σελίδα τους & στο Facebook Page Σχήμα Θεάτρου Πρόσωπο