Σε έναν απρόσμενο χώρο στα Λαδάδικα το παραμύθι σε αρπάζει από το χέρι

H Θεσσαλονίκη μετά από καιρό μπορεί να γνωρίσει κάτι πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της. Το site specific performance ήρθε για να δώσει μία άλλη νότα στις θεατρικές παραστάσεις της πόλης, σ’ έναν πολύ ιδιαίτερο χώρο, πολύχρωμο, μεγάλο και σαγηνευτικό όπως το La Latina cafe-bar. Η ομάδα ”Mprikia Kollame” παρουσιάζει την παράσταση «Να σου πω ένα παραμύθι;».

Το είδαμε/ζήσαμε & σας το περιγράφουμε: 

Οι πρώτες στιγμές στο χώρο ήταν κάτι απρόσμενο. Η υποδοχή ήταν διαφορετική, ο Παραμυθάς σε καλωσορίζει στον χώρο και απλά τον ακούς χωρίς να πεις λέξη. «Ναι, ναι έχω κάνει κράτηση, ναι θα πάω να κόψω εισιτήριο, ναι, ναι εδώ καλά είναι». Αφότου, βολευτείς στο τραπέζι αρχίζεις και νιώθεις οικεία με τον χώρο. Η επαφή με τους ηθοποιούς είναι στο μέγιστο βαθμό και κάνει την εμπειρία μοναδική!

Η Κοκκινοσκουφίτσα κάθεται ανέκφραστη, η Αλίκη ζει σ’ έναν δικό της κόσμο, ενώ η Σταχτοπούτα βρίσκεται στη φάση του «Να ζω ή να μην ζω;». Όμως, η Καθαρίστρια είναι αυτή – αυτός που κλέβει τις λοξές ματιές των θεατών. Σκουπίζοντας αυταρχικά και δίχως κανένα αίσθημα ευγένειας, στριφογυρίζει ανάμεσα στους ανθρώπους και τα τραπέζια, με στόχο είτε να καθαρίσει το πάτωμα είτε να βολέψει τις καρέκλες. Θα μπορούσε να ονομαστεί και η καθαρίστρια της καρδιάς μας, μέχρι ν’ αρχίσει η παράσταση.

(Ναι… ξέχασα να σας υπενθυμίσω ότι η παράσταση δεν έχει αρχίσει και όλα αυτά γίνονται πριν. Οπότε, μου επιτρέπετε να συνεχίσω).

Η ώρα περνάει και η στιγμή να ανέβουμε στον επάνω όροφο φτάνει. Ο Παραμυθάς αρχίζει τον μονόλογο του και η μουσική υπόκρουση που βγαίνει από το ακορντεόν, σου κινεί ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον. Μία στιγμή μεγάλης αμηχανίας εμφανίζεται στα πρόσωπα των θεατών – ακροατών όταν εισέρχονται στο πρώτο δωμάτιο της παράστασης. Εκεί, περιμένει η Κοκκινοσκουφίτσα, αλλά με μία διαφορετική version της. Το δωμάτιο είναι αρκετά κρύο, όσο και η καρδιά της, ενώ η μυρωδιά των νεκρών φύλλων σε παραπέμπουν στο δάσος όπου διέμενε η Κοκκινοσκουφίτσα, η γιαγιά της και ο λύκος (Τώρα κακός ή καλός θα το μάθετε μόνο αν το ζήσετε εκείνη την ώρα).

Το σετ των τριών παραμυθιών έχει ήδη ξεκινήσει και η συνέχεια έπεται ανατρεπτική. Ο αφηγητής της παράστασης, συνεχίζει ακάθεκτος να εξιστορεί την επόμενη ιστορία. Η Cinderella, περιμένοντας καθιστή στο διπλανό δωμάτιο, αρχίζει και μιλάει με τον εαυτό της. Η αίσθηση της τρέλας σε διακατέχει, όμως κάτι αρχίζει και γίνεται ενοχλητικό. Τελικώς, η μυρωδιά από τα κρεμμύδια επισκιάζει όλη σου την όσφρηση και σε βάζει σε σκέψεις. Μπορείς να σκοτώσεις κάποιον με ένα κρεμμυδάκι; Ιδού η απορία!

Η στιγμή που περίμενα είχε φτάσει. Η Καθαρίστρια απειλεί έναν θεατή με τη σκούπα της! Ο μονόλογός της προσπαθεί να σε βάλει σε βαθιά σκέψη, όμως έρχεται η ώρα που αλλάζει ενδυμασία και όλα ξεδιαλύνουν μέσα στο μυαλό. Το ακορντεόν ηχεί ακόμη πιο γρήγορα και σε ταξιδεύει στην τότε εποχή, μία περίοδος, όπου η αγάπη, η ζήλια και το μίσος είχαν κάνει την εμφάνισή τους. Ωστόσο, ο πρίγκηπας την πάτησε…

Εν τέλει, τη στιγμή που όλα δείχνουν να έχουν τελειώσει, η Αλίκη από την Χώρα των Θαυμάτων κάνει την εμφάνιση της! Βασικά, δεν ήταν ακριβώς η Αλίκη που όλοι γνωρίζουμε, αλλά η δίδυμη και τρελή σωσίας της. Γελώντας με όλη τη δύναμη της και παρέα με το «ποντίκι» της, εξιστορούν μία διαφορετική εκδοχή της ομώνυμης ιστορίας. Έτσι, ο Παραμυθάς με την αυταρχική του φωνή σημάνει το τέλος!

Η στιγμή της αποχώρησης ήταν ιδιαίτερα δύσκολη και παράλληλα άκρως φιλική, όπως και η είσοδος στην αρχή. Φεύγοντας, στη μνήμη μου έχει χαραχτεί το συναίσθημα της οικειότητας με τους ηθοποιούς και το πέρασμα μιας διαφορετικής ματιάς στις παραμυθένιες ιστορίες που έχουμε ακούσει μικροί. Η Κοκκινοσκουφίτσα, η Σταχτοπούτα, η Καθαρίστρια, η Αλίκη, ο Παραμυθάς, η Λυδία πίσω από το ακορντεόν (από το σχολείο) και φυσικά ο σιωπηλός εγκέφαλος πίσω από την παράσταση, Βίκυ Φραγκουδή, δημιούργησαν μία εμπειρία που η Θεσσαλονίκη πρέπει να γνωρίσει οπωσδήποτε!

*Η ομάδα που πρώτη έφερε την site specific performance στην Ελλάδα, συνεχίζει την καλλιτεχνική της δραστηριότητα με μια performance βασισμένη σε μια σύγχρονη πρόσληψη κλασσικών παραμυθιών. Διαχρονικές ιστορίες γυναικών που έγιναν παραμύθια και διαμόρφωσαν ήθη και συνειδήσεις μιας ολόκληρης κοινωνίας, ειδομένες από μια πλευρά πιο σκοτεινή που θα σου κόψει την ανάσα. Να σου πω ένα παραμύθι;

“Να σου πω ένα παραμύθι;”, θεατρική παράσταση, στο “Λα Λατίνα” (Ηρώδου Αττικού 4) – Άνω Λαδάδικα. Παράταση παραστάσεων: Παρασκευή έως Κυριακή 15-16-17/2 στις 21:30 & 22:15.οπωσδήποτε με κράτηση λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων: Τηλ. 6946811875 

Η παράσταση είναι ακατάλληλη για άτομα κάτω των 15 ετών.