Θεσσαλονίκη: «Είμαστε όλοι γυμνοί μπροστά στην απώλεια» τόνισε ο θεατρικός συγγραφέας Πασκάλ Ραμπέρ

Συγκινημένος κάθε φορά που ένα έργο του μεταφράζεται στα ελληνικά, αφού στην Ελλάδα γεννήθηκε το θέατρο, δήλωσε ο Γάλλος θεατρικός συγγραφέας Πασκάλ Ραμπέρ, ο οποίος βρέθηκε το απόγευμα της Παρασκευής στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας σε μια συζήτηση με το κοινό για την παράσταση «Το τέλος του έρωτα», σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Αποστολόπουλου.

Έργα του έχουν μεταφραστεί και παρουσιαστεί σε 35 διαφορετικές γλώσσες, ενώ είναι η δεύτερη φορά δουλειά του μεταφράζεται στα ελληνικά. Η πρώτη ήταν το έργο “Οι δύο αδερφές” που ανέβηκε στην Αθήνα το 2021.

Ο 63χρονος Πασκάλ Ρομπέρ, γράφει και σκηνοθετεί από 16 χρόνων. Έκτοτε γράφει καθημερινά, δουλεύοντας πάντα, παράλληλα, σε περισσότερα από δύο και τρία έργα. “Κάθε πρωί ξυπνάω στις 6, κάνω μια ώρα γιόγκα και μετά γράφω, σε όποιο μέρος του κόσμου και αν είμαι. Συχνά σε δωμάτια βραχυχρόνιας μίσθωσης, αφού ταξιδεύω διαρκώς για τις παραστάσεις. Κάνω μια σχεδόν μοναστική ζωή”, λέει. Παρίσι, Κονγκό, Ιαπωνία, Αμερική είναι μόνο μερικές από τις επόμενες στάσεις του μετά τη Θεσσαλονίκη, καθώς κάνει κάθε χρόνο περίπου δέκα παραγωγές σε διάφορα μέρη του κόσμου.

Έχει δουλέψει και σαράντα και πλέον χώρες, “έχω ισχυρή γεωπολιτική αντίληψη λέει”, χαρακτηρίζοντας τον κόσμο σκληρό, αλλά στέλνοντας κι ένα μήνυμα ελπίδας. “Όταν είμαι στους Δελφούς και κοιτάζω τις ελιές, βλέπω ότι υπάρχει ακόμη ομορφιά και η ομορφιά είναι πολύ σημαντική”.

Τα έργα του ανεβαίνουν σε όλο τον κόσμο, με τον ίδιο τίτλο, σε διαφορετικές γλώσσες, με διαφορετικούς ηθοποιούς, πάντα σε σκηνοθεσία του ίδιου. Στην αρχή τουλάχιστον, γιατί στη συνέχεια τα αφήνει… ελεύθερα.

“Είναι όπως η αγάπη. Θέλει ελευθερία. Δεν θέλω να τα κρατάω δικά μου”, εξηγεί και λέει ότι του αρέσει να βλέπει να αλλάζουν τα κείμενα του οι άλλοι σκηνοθέτες. “Το θέατρο είναι μια τέχνη οργανική, ζωντανή, που πρέπει να αλλάζει”, τόνισε.

Και είναι βέβαιο ότι τα έργα του αλλάζουν σε κάθε χώρα που ανεβαίνουν, καθώς ο Πασκάλ Ρομπέρ γράφει πάντα για συγκεκριμένους ηθοποιούς.

Το “Τέλος του έρωτα” μάλιστα είναι ένα αμιγώς αυτοβιογραφικό έργο, το οποίο έγραψε μετά από τον χωρισμό του από μια αμερικανίδα ηθοποιό, η οποία έπαιξε στην αμερικανική εκδοχή του έργου.

Από την εμπειρία του σε διάφορες σκηνές του κόσμου, καταλήγει ότι “τελικά όλοι βιώνουμε πάνω κάτω τα ίδια πράγματα. Είμαστε όλοι γυμνοί μπροστά σε θέματα απώλειας”.

Συγκινημένος κάθε φορά που ένα έργο του μεταφράζεται στα ελληνικά, αφού στην Ελλάδα γεννήθηκε το θέατρο, δήλωσε ο Γάλλος θεατρικός συγγραφέας Πασκάλ Ραμπέρ, ο οποίος βρέθηκε το απόγευμα της Παρασκευής στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας σε μια συζήτηση με το κοινό για την παράσταση «Το τέλος του έρωτα», σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Αποστολόπουλου.

Έργα του έχουν μεταφραστεί και παρουσιαστεί σε 35 διαφορετικές γλώσσες, ενώ είναι η δεύτερη φορά δουλειά του μεταφράζεται στα ελληνικά. Η πρώτη ήταν το έργο “Οι δύο αδερφές” που ανέβηκε στην Αθήνα το 2021.

Ο 63χρονος Πασκάλ Ρομπέρ, γράφει και σκηνοθετεί από 16 χρόνων. Έκτοτε γράφει καθημερινά, δουλεύοντας πάντα, παράλληλα, σε περισσότερα από δύο και τρία έργα. “Κάθε πρωί ξυπνάω στις 6, κάνω μια ώρα γιόγκα και μετά γράφω, σε όποιο μέρος του κόσμου και αν είμαι. Συχνά σε δωμάτια βραχυχρόνιας μίσθωσης, αφού ταξιδεύω διαρκώς για τις παραστάσεις. Κάνω μια σχεδόν μοναστική ζωή”, λέει. Παρίσι, Κονγκό, Ιαπωνία, Αμερική είναι μόνο μερικές από τις επόμενες στάσεις του μετά τη Θεσσαλονίκη, καθώς κάνει κάθε χρόνο περίπου δέκα παραγωγές σε διάφορα μέρη του κόσμου.

Έχει δουλέψει και σαράντα και πλέον χώρες, “έχω ισχυρή γεωπολιτική αντίληψη” λέει, χαρακτηρίζοντας τον κόσμο σκληρό, αλλά στέλνοντας κι ένα μήνυμα ελπίδας. “Όταν είμαι στους Δελφούς και κοιτάζω τις ελιές, βλέπω ότι υπάρχει ακόμη ομορφιά και η ομορφιά είναι πολύ σημαντική”.

Τα έργα του ανεβαίνουν σε όλο τον κόσμο, με τον ίδιο τίτλο, σε διαφορετικές γλώσσες, με διαφορετικούς ηθοποιούς, πάντα σε σκηνοθεσία του ίδιου. Στην αρχή τουλάχιστον, γιατί στη συνέχεια τα αφήνει… ελεύθερα.

“Είναι όπως η αγάπη. Θέλει ελευθερία. Δεν θέλω να τα κρατάω δικά μου”, εξηγεί και λέει ότι του αρέσει να βλέπει να αλλάζουν τα κείμενα του οι άλλοι σκηνοθέτες. “Το θέατρο είναι μια τέχνη οργανική, ζωντανή, που πρέπει να αλλάζει”, τόνισε.

Και είναι βέβαιο ότι τα έργα του αλλάζουν σε κάθε χώρα που ανεβαίνουν, καθώς ο Πασκάλ Ρομπέρ γράφει πάντα για συγκεκριμένους ηθοποιούς.

Το “Τέλος του έρωτα” μάλιστα είναι ένα αμιγώς αυτοβιογραφικό έργο, το οποίο έγραψε μετά από τον χωρισμό του από μια αμερικανίδα ηθοποιό, η οποία έπαιξε στην αμερικανική εκδοχή του έργου.

Από την εμπειρία του σε διάφορες σκηνές του κόσμου, καταλήγει ότι “τελικά όλοι βιώνουμε πάνω κάτω τα ίδια πράγματα. Είμαστε όλοι γυμνοί μπροστά σε θέματα απώλειας”.

“Σαν μια μικρή ψυχοθεραπεία”, χαρακτήρισε το έργο “Το τέλος του έρωτα”, ο σκηνοθέτης, Γρηγόρης Αποστολόπουλος, ο οποίος το πρωτοδιάβασε την εποχή της πανδημίας και αποφάσισε πολύ γρήγορα ότι θέλει να το ανεβάσει. “Αφορά πολύ κόσμο, όπως ο έρωτας. Μιλάει για το πως τελειώνει αλλά και πως αρχίζει κάτι”, εξήγησε.

Στην πρόσκληση του Γρηγόρη Αποστολόπουλου να ανεβάσει την παράσταση στη ΚΘΒΕ, ο Γάλλος συγγραφέας είπε αμέσως ναι, πρωτίστως επειδή νιώθει την Ελλάδα πατρίδα του, αφού είναι “η μητέρα του θεάτρου”, όπως ανέφερε αρκετές φορές, ενώ το δέσιμό του με τη χώρα γίνεται πιο βαθύ και εξαιτίας των σπουδών Φιλοσοφίας που έκανε, καθώς όπως σημείωσε η Ελλάδα έχει γεννήσει τους σημαντικότερους φιλοσόφους. Διαβάζει, όπως είπε κάθε μέρα την Οδύσσεια, την οποία ο γιος του που είναι μόλις πέντε χρονών ξέρει απ έξω και ανακατωτά.

Το νέο έργο του Πασκάλ Ραμπέρ “Οι συνέπειες” παρουσιάστηκε πριν λίγες εβδομάδες στο Παρίσι, και αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας που αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2029.

Η συζήτηση την οποία συντόνισε η δημοσιογράφος, υπεύθυνη Επικοινωνίας και Γραφείου Τύπου του Γαλλικού Ινστιτούτου, Βάσω Κουΐδου, πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης και την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Γαλλίας στη Θεσσαλονίκη, παρουσία του Ζακ-Λικ Λαβό, Γενικού Πρόξενου και Διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης.

H παράσταση “Το τέλος του έρωτα” ανεβαίνει στο Φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, είναι κατάλληλη για άτομα άνω των 15 ετών και θα διαρκέσει μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ / Δ. Κεχαγιά