Titus Andronicus: Μια παράσταση με διαμάντια υποκριτικής
Ένα κορυφαίο και δυνατό έργο του πιο σημαντικού θεατρικού δημιουργού όλων των εποχών.
Κριτική: Ευγενία Γραμμένου
Μικρή κριτική στην παράσταση Τίτος Ανδρόνικος της ομάδας θεάτρου Μικρός Βορράς Το κείμενο είναι για τ’ ανάθεμα, και δεν είμαι ούτε θεατρολόγος ούτε κριτικός. Ο Ουίλιαμ ο Σέξπιρ ήταν περίπου 23 με 26 ετών σε μια hardcore εποχή όταν το έγραψε. Πιθανολογώ ότι οι σεναριογράφοι του Game of thrones το γνωρίζουν απ’ έξω και ανακατωτά μια και αντέγραψαν το σεξπιρικό σπλάτερ αποσπώντας με αυτή την τάση της ανθρώπινης φύσης για αίμα βία και σεξ, απίστευτη δημοσιότητα και χρήμα.
Στα δικά μας τώρα, ο “Μικρός Βορράς” σημαντική θεατρική ομάδα της Θεσσαλονίκης με σοβαρές θεατρικές προτάσεις, τόλμησε να ανεβάσει ένα πραγματικά δύσκολο έργο. Αναρωτιέμαι γιατί, ένα έργο μη ελκυστικό, για χίλιους δυο λόγους.
Παρωχημένη πολυπλοκότητα, χωρίς ουσιαστική αξία μια και υπάρχουν υπέροχα θεατρικά κείμενα που διαπραγματεύονται τα παρόμοια. Δεν μπορώ να απαντήσω.
Ωστόσο υπάρχει κάτι πολύ σημαντικό που παρατηρώ με εμπειρία από προηγούμενες παραστάσεις της ομάδας. Διαμάντια υποκριτικής. Τέσσερις ηθοποιοί με δυναμική μεγατόνων. Ασχέτως κειμένου ή θεατρικών επιλογών, απαντούν γιατί το θέατρο υπάρχει ακόμα. . Σίγουρα οφείλουν στον σκηνοθέτη τους Τάσο Ράντζο, σίγουρα οφείλουν στην σχολή Βουτσινά που αποφοίτησαν, αλλά δεν οφείλουν παρά μόνο στον εαυτό τους την συνέπεια, την ποίηση , τη δυναμική το πάθος, με τα οποία εξυπηρέτησαν την παράσταση.
Δεν υπεισέρχομαι σε ενστάσεις για την χασματική διαφοροποίηση του πρώτου και δεύτερου μέρους της παράστασης που άφησε μια απορία. Επικεντρώνομαι κύρια σε αυτούς τους δυναμικούς ηθοποιούς που δημιουργούν μια σταθερή υπόσχεση. Και είχε μια ποίηση, μια ποιητική και μια υπόσχεση η κάθε ανάσα τους, ο ιδρώτας τους , η δύναμη που πέταξαν εκεί μπροστά. Δεν γνωρίζω κανέναν προσωπικά (δυστυχώς)
Η Εταιρία Θεάτρου «Μικρός Βορράς», σε συνδιοργάνωση με την Διεύθυνση Πολιτισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης και το πρόγραμμα Labattoir (Παλαιά Δημοτικά Σφαγεία), παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη, την τραγωδία εκδίκησης του William Shakespeare, «TITUS ANDRONICUS» σε σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου.
Η συγγραφή της τραγωδίας «TITUS ANDRONICUS» του William Shakespeare χρονολογείται μεταξύ 1588 και 1593. Θεωρείται πως είναι η πρώτη τραγωδία του συγγραφέα αλλά και η πιο βίαιη. Στο έργο υπάρχει κάθε μορφής βία, δοσμένη πάντα με τον ποιητικό λόγο του Shakespeare. Στόχος του έργου ήταν να σοκάρει το κοινό του 16ου αιώνα, όμως, παραμένει επίκαιρο ανά τους αιώνες, καθώς καταπιάνεται με τις έννοιες της ηθικής, της δικαιοσύνης και της εκδίκησης και τις αμφισβητεί με γλαφυρή και φιλοσοφική διάθεση.
Η Εταιρία θεάτρου «Μικρός Βορράς», διατηρώντας τον Σαιξπηρικό λόγο, δίνει νέα πνοή σε ένα κλασσικό έργο. Τέσσερεις ηθοποιοί επί σκηνής ενσαρκώνουν μια μεγάλη γκάμα χαρακτήρων και φέρνοντας τα πρόσωπα πιο κοντά στο σήμερα δημιουργούν μια άκρως ανατριχιαστική ατμόσφαιρα ακατάλληλη για ανηλίκους.
Μια παράσταση που θα κόψει την ανάσα των θεατών, σκληρή αλλά με αρκετή δόση πικρού χιούμορ και συνεχείς ανατροπές έρχεται για πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη, στον πλέον κατάλληλο χώρο του LABATTOIR, στα παλιά σφαγεία.
Η υπόθεση του έργου έχει ως εξής:
Ο Ρωμαίος στρατηγός Τίτος Ανδρόνικος, κατακτητής των Γότθων, επιστρέφει στη Ρώμη, με λάφυρα τη βασίλισσα των Γότθων, Ταμόρα, και τους γιους της. Θυσιάζει τον μεγαλύτερο γιο της Ταμόρα και την ύβρη αυτήν, η βασίλισσα θα θελήσει να την ξεπληρώσει με όλη της τη λύσσα. Ο νέος αυτοκράτορας της Ρώμης Σατουρνίνος, αφελής, διεφθαρμένος και ερωτομανής, παντρεύεται την Ταμόρα, μαγεμένος από τα κάλλη και τον ερωτισμό που εκπέμπει. Αυτοκράτειρα της Ρώμης πλέον, η Ταμόρα, με εκτελεστικά όργανα τους άλλους δύο γιους της και τον μαύρο εραστή της, Ααρών, στήνει εφιαλτικό «χορό» εκδίκησης ενάντια στον Τίτο Ανδρόνικο και την οικογένειά του. Αχαλίνωτοι και βάναυσοι οι γιοί της, δολοφονούν, ακρωτηριάζουν, τιμωρούν, βιάζουν. Ο αιμάτινος κύκλος των βίαιων, εκδικητικών πράξεων, θα συνεχιστεί με τη θανάσιμη τιμωρία των γιων, του εραστή της Ταμόρα και της ίδιας από τον Τίτο Ανδρόνικο και τον γιο του Λούκιο, ο οποίος συμμαχεί με τους Γότθους για να στεφθεί, στο αιματοβαμμένο τέλος, αυτοκράτορας της Ρώμης.
ΤΙΤΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ:
«Μην κλαις, βλαστάρι μου, είσαι φτιαγμένος από δάκρυα, κι όταν τα χύνεις γρήγορα, λιώνει και η ζωή σου»
ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ, ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΗ
Ο σκηνοθέτης Τάσος Ράτζος σημειώνει για την παράσταση:
Ο Τίτος Ανδρόνικος είναι ένα άγριο παραμύθι εκδίκησης και σύγκρουσης της αρετής με την κακία, του δίκαιου με το άδικο, του καλού με το κακό. Στον Σαίξπηρ -ακόμα και σε αυτό το τόσο νεανικό του έργο- το προφανές αναιρείται εκπλήσσοντάς μας μέσα σε μία ανείπωτη διάσταση πολυπλοκότητας και αγγίζοντας μια πρωτόγνωρη αγριότητα που μας φέρνει μπροστά σε μία πνευματική ανάταση. Ο Τίτος Ανδρόνικος καθρεφτίζει την εποχή του και την ανάγκη του ελισαβετιανού θεατή να γευτεί αχόρταγα όλη την αγριότητα του κόσμου. Στην παράστασή μας προσπαθήσαμε να δούμε το καθαρό σαιξπηρικό υλικό μέσα από μια προσέγγιση που λαμβάνει υπόψη πράγματα τόσο διαφορετικά όπως οι αρχέγονες θυσιαστικές τελετές, η τεχνική του κόμικ, η παρωδία και ο τραγέλαφος.
Επέλεξα το άπαιχτο στη Θεσσαλονίκη κείμενο του Σαίξπηρ πιστός σε μια υποσυνείδητη ανάγκη να βρω αυτό που λέμε τη δική μας θεατρική ταυτότητα. Ο Μικρός Βορράς ζει με όλη του την καρδιά μέσα στη θεατρική Θεσσαλονίκη, προσπαθώντας να συμβάλλει στη δημιουργική καλλιέργεια της δικής της, αυτόνομης φωνής. Και ενώ το θέατρο ήταν πάντα ένα παιχνίδι πολυτέλειας για περισσότερους παίχτες, στην ιστορία του θεάτρου είδαμε μεγάλες στιγμές μόνο στις ομάδες που βρήκαν έναν εσωτερικό, κοινό κώδικα και επένδυσαν στη συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων τους. Θα ήθελα, λοιπόν, να ευχαριστήσω ολόθερμα όλους τους υπέροχους συνεργάτες μου με τους οποίους πορευόμαστε μαζί όλα αυτά τα χρόνια στην αναζήτηση του δικού μας οράματος⋅ επίσης τους νέους ηθοποιούς της παράστασης που με τόση δύναμη και φρεσκάδα μπήκαν στη δουλειά. Νιώθω ότι μια νέα γενιά ηθοποιών χτίζεται έξω από τους παραδοσιακούς θεσμούς της πόλης. Δεν υπάρχει καλύτερο καμίνι από αυτό του Σαίξπηρ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ:
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας Σκηνοθεσία: Τάσος Ράτζος Σκηνικό: Γιάννης Κατρανίτσας Μουσική: Θοδωρής Παπαδημητρίου Επιμέλεια κίνησης: Λένα Μοσχά Μακιγιάζ, κοστούμια: Στέφανος Μπαμπούλης Βίντεο: Εύη Μίνου Σχεδιασμός αφίσας: Ντόρη Λούκρη Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσινάρης Βοηθός Σκηνογράφου: Αντώνης Χατζηπέτρου Βοηθοί Σκηνοθέτη: Βασιλική Ζώκου, Κορνηλία Προκοπίου
Παίζουν: Γιάννης Μαστρογεωργίου, Αλέξανδρος Νικολαΐδης, Κορνηλία Προκοπίου, Χρήστος Τσάβος, Κωνσταντίνος Φωτίου
«TITUS ANDRONICUS» William Shakespeare Από την Εταιρία Θεάτρου «Μικρός Βορράς» Τελευταία παράσταση απόψε Κυριακή 27 Μαΐου 2018
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΜΙΚΡΟΣ ΒΟΡΡΑΣ LABATTOIR (ΠΑΛΙΑ ΣΦΑΓΕΙΑ) ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 9.15μμ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ/ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: 6979-849182 και 6934-600074 ΕΙΣΟΔΟΣ: 10€, ΜΕΙΩΜΕΝΟ: 8€