ADOLESENCE: H πιο μεγάλη ρωγμή στην τηλεοπτική οθόνη

Εικόνες: Netflix

Περιγράφοντας περιληπτικά αυτό το μικρό άθλο ξεκινάμε με την έφοδο της αστυνομίας σε ένα εργατικό σπίτι μιας επαρχιακής πόλης της Ουαλίας όπου συλλαμβάνεται ένας 15χρονος για το φόνο ενός δεκατριάχρονου κοριτσιού, χαράματα, πριν καν η μέρα ξεκινήσει…

Το παιδί θα οδηγηθεί στο κρατητήριο ενώ εμείς παρακολουθούμε χωρίς ανάσα, σε πραγματικό χρόνο την αγωνία λίγο πριν την πτώση.

Στο δεύτερο επεισόδιο η μικρή κοινωνία της γειτονιάς-παρατηρητή μεγαλώνει και οι ανακρίσεις περνούν το κατώφλι του σχολείου που μετατρέπεται σε παρατήρηση της ζούγκλας, ενώ στο τρίτο, το κορυφαίο κινηματογραφικά ένας χορός για δύο στο σωφρονιστικό ίδρυμα, ένα ασφυκτικό παιχνίδι ανάμεσα στο παιδί και την ψυχολόγο θα γίνει ο πολιορκητικός κριός της ψυχής και των αντοχών μας.

Για να κορυφωθεί η τραγωδία στο τέταρτο επεισόδιο, την πεμπτουσία της διάλυσης των ζωών και της οδύνης χωρίς κάθαρση.

Έχοντας ώς άξονα που διατρέχει τη σειρά την επώδυνη εμπειρία της εφηβείας, θέμα που το σινεμά καταπιάνεται συχνά από το Διάφανο Δέρμα μέχρι τα δεκάδες φιλμ τρόμου, αυτό το τηλεοπτικό μεγαλούργημα βουτά στα βαθιά της ανθρώπινης ύπαρξης στο σύνολο της.

Έρμαια στη δίνη των οθονών και της επικράτειας των social media, οι έφηβοι, ήρωες του παγκόσμιου χωριού, θύτες και θύματα μαζί της νέας αποτρόπαιας πραγματικότητας, παίρνει αφορμή η σειρά από τα συχνά εγκλήματα στους κόλπους των νέων ανθρώπων, για να μιλήσει για την έκπτωση της ίδιας της ζωής.

Το «Adolescence» των Τζακ Θορν και Στίβεν Γκράχαμ είναι ένα τηλεοπτικό ή και κινηματογραφικό θαύμα. Έχοντας επιλέξει τον τρόπο του μονόπλανου, με μια κάμερα επ΄ώμου τα επεισόδια γυρίζονται σαν μια σκηνή, οι δημιουργοί της σειράς επέλεξαν να δουλέψουν με έναν απίστευτο τρόπο.

Αφιέρωσαν 3 συνολικά βδομάδες σε κάθε επεισόδιο, μια για να το αναλύσουν με τους πρωταγωνιστές, μία για να το προβάρουν με την παρουσία της κάμερας και μία για να το γυρίσουν. Είναι τόσο μαγικό αυτό που συμβαίνει που το κάνει αδιανόητο. Θέλεις να το δεις και να το ξαναδείς για να αντιληφθείς πώς έγινε.

Ο Βρετανός ηθοποιός Στίβεν Γκράχαμ, πρωταγωνιστής και συνδημιουργός της σειράς δίνει την καλύτερη ανδρική ερμηνεία της εικοσαετίας στην τηλεόραση. Έχοντας καταβυθιστεί ο ίδιος σε περιόδους κατάθλιψης, χτίζει μια περσόνα που αδυνατείς να βγάλεις από το νου ώρες μετά το βασανιστικό φινάλε. Ένα τρίλεπτο στο κρεβάτι του παιδιού που θα θυμάσαι για πάντα, που θα δακρύζεις κάθε φορά που θα το βλέπεις, που θα σε φέρνει αντιμέτωπο με ότι κουβαλάς σαν γονιός, με τα αιώνια δικά σου ερωτηματικά.

Η κάμερα είναι το μάτι μας, δεν βρίσκεται ποτέ ανάμεσα στους ήρωες στέκεται πίσω, πλάι ή πιο πέρα, αναπνέει τη βαριά ανάσα τους, καίγεται από τον πυρετό της καρδιάς τους και καίει μαζί της, θολώνει κάθε φορά που το βλέμμα τους θολώνει.

Γίνεται ο απόλυτος μάρτυρας της κοινωνικής απομόνωσης, ως ασφαλέστερης επιλογής από την έκθεση στην κοινωνική επαφή, θρυματίζει σαν σφυρί τον παραμορφωτικό καθρέφτη μιας κοινωνίας, της κοινωνίας μας, αντικατοπτρίζει όσα διαμορφώνουν τοξικά τις σκέψεις των παιδιών σήμερα, όσα κατακυριεύουν το είναι των ανθρώπων.

Εκφοβισμός, περιθωριοποίηση, σκληρότητα, ευθραυστότητα, ευαλωτότητα, απομόνωση, συμπόνια, έννοιες που σου έρχονται διαρκώς στο νου όσο παρακολουθείς τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Κάνενα σεναριακό τέχνασμα δεν χρησιμοποιείται για να ερμηνεύσει, για να δικαιολογήσει.

Η οικογένεια δεν έχει εμφανείς παθογένειες, έχει αδυναμίες αλλά δεν αποτελεί την εξαίρεση. Τίποτε ακραίο δεν έχει συμβεί για να δικαιολογήσει το έγκλημα, καμία γονεϊκή ή άλλη συμπεριφορά δεν αιτιολογεί το παραστράτημα. Όλα κυλούν αρμονικά στη ζωή της οικογένειας, οι δαίμονες βρίσκονται εκεί έξω.

Αν δεν έχεις ακούσει ποτέ τη λέξη incels ήρθε η ώρα να μάθεις για τους άντρες που λόγω χαμηλής ερωτικής δημοφιλίας στρέφονται ενάντια σε γυναίκες, διαπράτοντας ακόμα και ακραία εγκλήματα.

Με οδηγό τον 15χρονο πρωταγωνιστή Owen Cooper, που επιλέχθηκε ανάμεσα σε 500 παιδιά για να ακολουθήσει τα βήματα στην κόλαση με ένα συγκλονιστικό τρόπο, βιώνουμε μια σχεδόν τετράωρη εμπειρία θέασης που όμοια της δεν έχουμε βιώσει στην τηλεόραση.

Χωρίς ίχνος διδακτισμού, κριτικής, καθοδήγησης του συναισθήματος ή της κρίσης μας, η Εφηβεία γίνεται η συγκλονιστική αφορμή για ένα μπραντεφέρ με τα σκοτάδια της ανθρώπινης ύπαρξης, τους φόβους του μυαλού, τις αντιφάσεις της φύσης μας.

Τα βασανιστικά ερωτήματα της τοξικής αρρενωπότητας που θρυμματίζει κάτι από το πέλμα της γυναίκες και κορίτσια που βρέθηκαν στο δρόμο της είναι η πρώτη ανάγνωση.

Υπάρχουν όμως και πολλές άλλα πολλά που θα στοιχειώνουν το μυαλό μας κάθε φορά που θα επιστρέφουμε σε όσα μας έμαθε αυτό το απίστευτο ταξίδι των 4 επεισοδίων.

Η κάμερα απομακρύνεται από το σκεπασμένο μοναχό αρκουδάκι και ο νους παραμένει μουδιασμένος και εκστασιασμένος μπροστά σε αυτό που βίωσε.

Μια τεράστια ρωγμή έχει συντελεστεί στην τηλεοπτική οθόνη και τον επίπλαστο κόσμο της. Το απόλυτο αριστούργημα.