Η σειρά που βλέπουν όλοι στο Netflix και η ελληνική έκπληξη στο τέλος της

Toν τελευταίο μήνα του καλοκαιριού, το Netflix επιφύλασσε στους συνδρομητές του μία μεγάλη έκπληξη, που τώρα που το σκέφτομαι, είναι διπλή!

Χρειάστηκαν 30 χρόνια για να μεταφερθεί τελικά στην οθόνη μια εκδοχή του «The Sandman», της περίφημης σειράς κόμικ του Neil Gaiman που έχει εκατομμύρια αναγνώστες και θαυμαστές ανά τον κόσμο.

Το θρυλικό κόμικ του Gaiman, που γράφτηκε από το 1989 μέχρι το 1996, είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον του Hollywood από την δεκαετία του 90, χωρίς όμως να καταφέρει ποτέ να γίνει η μεταφορά του στην οθόνη. Για πολλούς, αυτό ήταν απόλυτα λογικό, αφού φαινόταν αδύνατο μια τόσο μεγάλη και τολμηρή ιστορία θεών και δαιμόνων να μπορούσε να «στριμωχτεί» σε μόλις λίγα επεισόδια.

Ωστόσο, πλέον ζούμε την εποχή της τηλεόρασης και της πλατφόρμας, όπου τεράστια ποσά επενδύονται σε αυτά και μάλιστα, σε μία χρονική περίοδο όπου η τηλεόραση φαντασίας δείχνει να κερδίζει (πάλι) έδαφος, με την επικείμενη άφιξη ενός Lord of the Rings στη μικρή οθόνη και την επιστροφή του Game of Thrones στο σύμπαν του House of the Dragon.

Μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια λοιπόν, το Netflix κάνει την πολυσυζητημένη αυτή μεταφορά πραγματικότητα και μάλιστα με την συμμετοχή του ίδιου του Neil Gaiman ως παραγωγό, στέκοντας τίμια και περήφανα ανάμεσα σε παραγωγές όπως οι παραπάνω.

Η σειρά έκανε την πρώτη της εμφάνιση στην πλατφόρμα του Netflix στις 5 Αυγούστου και από την πρώτη μέρα προκάλεσε «χαμό» στους συνδρομητές καθώς και στα social media με σχόλια που, κυρίως, ήταν θετικά (κατέγραψε 69,5 εκατομμύρια ώρες προβολής τις πρώτες τρεις ημέρες της κυκλοφορίας του), συνεχίζοντας να βρίσκεται στην πρώτη θέση των προτιμήσεων.

Έπειτα από χρόνια φυλάκισης από θνητούς, ο Μορφέας – ο Θεός των Ονείρων – καταφέρνει να αποδράσει από τη γυάλινη φυλακή του και ξεκινά ένα ταξίδι σε κόσμους φαντασίας για να βρει όσα εργαλεία του έκλεψαν ώστε να αποκαταστήσει και πάλι τη δύναμή του.

Η σύνοψη του The Sandman σύμφωνα με το Netflix:

Υπάρχει ένας άλλος κόσμος που μας περιμένει όλους όταν κλείνουμε τα μάτια και κοιμόμαστε. Ένα μέρος που το λένε “Ονείρεμα”, όπου ο Σάντμαν, ο κύριος των ονείρων (Τομ Στάριτζ), δίνει μορφή στους πιο ενδόμυχους φόβους και τη φαντασία μας. Αλλά όταν το Όνειρο αιχμαλωτίζεται απρόσμενα και κρατείται για έναν αιώνα, η απουσία του πυροδοτεί μια σειρά γεγονότων που θα αλλάξει τόσο τον κόσμο των ονείρων όσο και τον πραγματικό κόσμο για πάντα. Για να αποκαταστήσει την τάξη, το Όνειρο πρέπει να ταξιδέψει σε διαφορετικούς κόσμους και χρονικές περιόδους, για να επανορθώσει για τα λάθη που έχει κάνει κατά τη διάρκεια της ύπαρξής του, ξανασυναντώντας παλιούς φίλους και εχθρούς, και γνωρίζοντας νέες οντότητες, τόσο κοσμικές όσο και ανθρώπινες, στη διαδρομή.

Το καστ των ηθοποιών, τα εντυπωσιακά ειδικά εφέ, η επιβλητική μουσική και η αίσθηση ενός «μαύρου» παραμυθιού που ακολουθεί πιστά την αισθητική του κομικ, είναι λίγοι από τους λόγους που πρέπει να δείτε τη σειρά.

Ο Τομ Στάριτζ ως ιδανικός Μορφέας διατηρεί στην ερμηνεία του μία υποδειγματική ηρεμία που φτάνει οριακά στον τρόμο πολλές φορές, καταφέρνοντας να γίνει όσο σκληρός πρέπει και να κρατήσει μία απόσταση από όλα, ως θεός ενός σκοτεινού και μυστήριου κόσμου ονείρου και εφιάλτη. Την μοναδική φορά που βλέπουμε να αλλάζει «πρόσωπο», είναι σε ένα από τα καλύτερα επεισόδια, το 6ο, που βρίσκει την αδερφή του, τον θάνατο που υποδύεται εξαιρετικά η Kirby Howell-Baptiste. Οι πληροφορίες λένε οτι ο Στάριτζ επιλέχτηκε για τον ρόλο, ανάμεσα από χίλιους ηθοποιούς που ήταν υποψήφιοι για να γίνουν ο Μορφέας και δικαίως κατάφερε να ξεχωρίσει. 

Ένα ακόμα συγκλονιστικό επεισόδιο, είναι αυτό όπου ο (σπουδαίος) David Thewlis ως John Dee φεύγει από την κλινική που ήταν κλεισμένος για χρόνια. Μια ιστορία που ξεκινάει ως road story και μετατρέπεται στη συνέχεια σε ένα κοινωνικό μάθημα, όπου τα πραγματικά συναισθήματα των ανθρώπων βγαίνουν στην επιφάνεια και κάνουν δολοφονική κάθε ειλικρίνεια των ηρώων του, σε ένα από τα καλύτερα επεισόδια που έχετε δει ποτέ σε τηλεοπτική σειρά τέτοιου είδους.

ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ

Σίγουρα λοιπόν, μιλάμε για ένα τηλεοπτικό διήγημα που είναι συναρπαστικό από την αρχή του, ενώ σε πολλά σημεία του γίνεται μέχρι και μεγαλειώδες, βάζοντας ένα δυνατό φως σε όσο σκοτάδι μπορεί να μεταδώσει μία τηλεοπτική σειρά που στις προθέσεις της ήταν να μεταφέρει την αισθητική ενός τέτοιου κομικ.

Και δεν είναι η εξοικείωση που μπορεί να έχει κάποιος με το κομικ ώστε να μαγευτεί από την τηλεοπτική του μεταφορά, όσο η άνευ όρων παράδοση του τηλεθεατή στο όνειρο που διαπραγματεύεται η σειρά, τόσο θεματιμκά όσο και αισθητικά. 

Μερικοί ακόμα ρόλοι που αξίζει να αναφερθούν, είναι αυτός του Lucifer Morningstar που υποδύεται για πρώτη φορά γυναίκα, με την Γκουέντολιν Κρίστι να είναι εξαιρετική, πείθοντας πως είναι, όντως, η μόνη που μπορεί να τα βάλει με τον Μορφέα. Από την άλλη, ο Μπόιντ Χόλμπρουκ ως Corinthian ισορροπεί (μάλλον) ανάμεσα στη συμπάθεια και την αντιπάθεια των θεατών και η Βιβιέν Ατσεαμπόνγκ ως Lucienne, ή αλλιώς ως βιβλιοθηκονόμος στο βασίλειο των ονείρων γίνεται πολύ γρήγορα ένας από εκείνους τους χαρακτήρες που αγαπάς για την σοφία και την ηρεμία τους. Σημείο αναφοράς και ο Mason Alexander Park στον ιδιαίτερο ρόλο του Desire όπου δεν ορίζεται από φύλλο για να αφήσει τον “πόθο” να είναι χωρίς ταυτότητα. Εκτός από αυτούς τους ρόλους, κι ενώ μιλάμε για μία περιπέτεια φαντασίας, αξιοσημείωτο είναι πως βλέπουμε πολλούς χαρακτήρες ηρώων στα δέκα επεισόδια του που δεν στέκονται απλά στην διεκπεραίωση μίας ιστορίας, αλλά εμβαθύνουν και δίνουν στοιχεία τους, προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο εύκολα συναισθήματα και δεσμό με τον θεατή. Χαρακτήρες, που πολλούς από αυτούς γνωρίζουν αυτοί που διάβασαν το κομικ, με διαφορές ή όχι, ενώ υπάρχουν και νέοι χαρακτήρες που συστήνονται για πρώτη φορά.

Παιχνιδιάρικο σίγουρα και μερικές φορές μεγαλειώδες. Αυτό είναι το «The Sandman» του Netflix. Πάνω απ’ όλα όμως είναι σκοτάδι. Ανάμεσα στα πιο ιδιαίτερα θεάματά του όμως, διακρίνεται ένα συναισθηματικό υπόβαθρο και δεκάδες αλληγορικές στιγμές που προβληματίζουν.

Με λίγα λόγια, δεν είναι απλά ένα τηλεοπτικό δημιούργημα που μεταφέρει ένα κομικ στη μικρή οθόνη, αλλά είναι πολλά παραπάνω που συναντάς από επεισόδιο σε επεισόδιο.

Το ενδέκατο επεισόδιο 

Για τέλος, κρατάω την δεύτερη έκπληξη που αναφέρω στην εισαγωγή, που δεν είναι άλλη από το ενδέκατο επεισόδιο της σειράς που βγήκε στον αέρα του Netflix κάποιες μέρες αργότερα από τον υπόλοιπο κύκλο και, το υπογράφω, είναι από τα πιο ωραία πράγματα που μπορείτε να πετύχετε μέσα στην πλατφόρμα, με ελληνικό μάλιστα ενδιαφέρον!

Το bonus 11^ο επεισόδιο μεταφέρει δύο αγαπημένες ιστορίες από τα ομότιτλα μυθιστορήματα – κόμιξ του Νιλ Γκέιμαν: τα «A Dream of a Thousand Cats» και το «Calliope» (τεύχη 17-20 του ομώνυμου πρωτότυπου κόμικ).

Πρόκειται για ένα χορταστικό επεισόδιο (64 λεπτά) που περιλαμβάνει ένα animated story και μία ακόμα live – action ιστορία που, βλέπεται άνετα και χωριστά της υπόλοιπης σειράς ως ταινία.

Το «A Dream of a Thousand Cats» είναι μία σύντομη ιστορία όπου ακούμε τις φωνές των James McAvoy ως Golden Haired Man, David Tennant ως Don, Martin Sheen ως Paul και Sandra Oh ως The Prophet, ενώ και ο ίδιος ο Γκέιμαν δίνει τη φωνή του στον Crow/Skull Bird.

Η live-action ιστορία «Calliope» σε σκηνοθεσία Λουίζ Χόπερ κρύβει ακόμα μία έκπληξη για τους Έλληνες τηλεθεατές, αφού η πρωταγωνίστρια του, η ηθοποιός δηλαδή που υποδύεται την Καλλιόπη είναι γνωστή από τη συμμετοχή της σε πολλές ελληνικές σειρές.

Μελισσάνθη Μαχούτ

Ναι, ναι η εξαιρετική Μελισσάνθη Μαχούτ είναι μισή Ελληνίδα και μάλιστα, πέρυσι, την είδαμε να πρωταγωνιστεί σε ένα από τα επεισόδια της σπουδαίας τηλεοπτικής σειράς της ΕΡΤ «Καρτ Ποστάλ» μαζί με την Λένα Παπαληγούρα, καθώς και σε σειρές όπως το «Έταιρός Εγώ» και ταινίες όπως το «Ένας άλλος κόσμος» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Επίσης, είναι γνωστή ως Κασσάνδρα στο διάσημο παιχνίδι Assassin’s Creed. Βέβαια, η πρώτη της συμμετοχή στο Netflix ήταν πριν δύο χρόνια στην ταινία Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga.

Στο “The Sandman” κάνει την Μούσα Καλλιόπη, όπου την φυλακίζουν κάποιοι άνθρωποι – συγγραφείς για να τους προσφέρει έμπνευση και αναγνώριση, σε μία από τις πολύ ωραίες ιστορίες της σειράς, κλείνοντας έτσι τον πρώτο κύκλο και ανοίγοντας την όρεξη των απανταχού θαυμαστών που περιμένουν ήδη τη δημιουργία της δεύτερης σεζόν.

Κάτι που δεν είναι βέβαιο να συμβεί, αφού στο twitter ο Νιλ Γκέιμαν όταν ρωτήθηκε για το αν η σειρά θα ανανεωθεί για δεύτερη σεζόν απάντησε πως η επιτυχία της δεν εγγυάται πως θα επιστρέψει, φουντώνοντας τις φήμες πως δεν θα δούμε τη συνέχεια της σειράς. Συνέχισε μάλιστα, εξηγώντας πως το «The Sandman» είναι μια αρκετά ακριβή παραγωγή, με ένα τεράστιο καστ και μια σειρά που χρειάζεται πολλά (και ακριβά) εφέ για να φέρει τις σελίδες του κόμικ στην ζωή.

Because Sandman is a really expensive show. And for Netflix to release the money to let us make another season we have to perform incredibly well. So yes, we’ve been the top show in the world for the last two weeks. That still may not be enough. https://t.co/m7VusGL2rW

— Neil Gaiman (@neilhimself) August 21, 2022

Αν ποτέ αυτό γίνει, η δεύτερη σεζόν θα ακολουθήσει τις ιστορίες των «Dream Country» και «Season of the Mist».

Το Netflix, σύμφωνα με όσα λέγονται, σκοπεύει να περιμένει έναν μήνα μέχρι να αποφασίσει τη μοίρα της δεύτερης σεζόν της σειράς. Λόγω μεγάλου κόστους της παραγωγής, δε θέλει η σειρά να πάει απλά πολύ καλά, θέλει να πάει εξαιρετικά καλά. Μην ξεχνάμε ότι το Netflix περνά και αυτό μία οικονομική κρίση που το κάνει να μετράει διπλά τα βήματα του αυτή τη στιγμή.