Παράδοξη πατρίδα (9/4-)

Παράδοξη πατρίδα

του Νίκου Ασλανίδη

Την περίοδο της γερμανικής κατοχής ο Στάθης Χαϊτίδης ήταν μόλις οκτώ ετών. Οι Ναζί με τους Έλληνες συνεργάτες τους τον Απρίλιο του 1944 μπήκαν στο χωριό του, στους Πύργους Πτολεμαΐδας, εκτέλεσαν εν ψυχρώ ή έκαψαν ζωντανούς συνολικά 353 κατοίκους. Ανάμεσά τους ήταν η 28χρονη μητέρα του, η γιαγιά του και τα τέσσερα του αδέλφια ηλικίας από ενάμιση έως δέκα ετών.

Ο ίδιος κατάφερε να γλιτώσει τελευταία στιγμή μαζί με τον πατέρα του. Για να επιβιώσουν κατέφυγαν στο βουνό Βέρμιο, όπου έτρωγαν φύλλα και ρίζες δένδρων. Την περίοδο του εμφυλίου πολέμου, ο πατέρας του συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Ο λόγος ήταν ότι στην κατοχή του βρέθηκε ένα πιστόλι με έξι σφαίρες. Λίγο πριν εκτελεστεί γράφει ένα γράμμα και δίνει εντολή στο γιο του να σπουδάσει.

Ο μικρός Στάθης καταφεύγει στα χωριά της Νάουσας, όπου μεγαλώνει κοντά στη θεία του. Εκεί μαθαίνει γράμματα και καταφέρνει να τελειώσει το γυμνάσιο. Προσπαθεί να ακολουθήσει την εντολή του πατέρα του, αλλά είναι αδύνατο γιατί τον καταδιώκει η κατάρα του αριστερού. Τότε αποφασίζει να πάει στη Γερμανία, όπου τη δεκαετία του 1950 χιλιάδες Έλληνες καταφεύγουν οικονομικοί μετανάστες. Εκεί αναγκάζεται να δουλέψει σε δύσκολες δουλειές για να καταφέρει να σπουδάσει και να γίνει οδοντίατρος. Την περίοδο της Χούντας αναπτύσσει αντιδικτατορικό αγώνα και του αφαιρείται το ελληνικό διαβατήριο. Ο Στάθης που έχασε την οικογένειά του από τους Γερμανούς αναγκάζεται να ζητήσει πολιτικό άσυλο στη… Γερμανία. Δημιουργεί οικογένεια με πέντε παιδιά, δυο κορίτσια και τρία αγόρια, ακριβώς όπως και ο πατέρας του και τους δίνει τα ονόματα των αδικοχαμένων αδελφών του.

Η Παράδοξη Πατρίδα απέσπασε το βραβείο κοινού Fischer (για ταινία άνω των 45΄) ελληνικής παραγωγής στο 17ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.