15 γεγονότα που δεν πρέπει να χάσεις στην 6η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης
Από τον ηλεκτρικό ήχο του Fuku Cosmonaut μέχρι τους Ιερούς Τόπους, και από την Παρασκευή Φρασιόλα έως την Maria Jose Arjona.
Πόσες εκφάνσεις μπορεί να λάβει η έννοια του σπιτιού, της εστίας; Από το ίδιο μας το σώμα μέχρι την θρησκεία και από μια πόλη μέχρι την πιο αιρετική κοινότητα, από την Κούβα και την Μποκοτά μέχρι και το Λιτόχωρο, 96 καλλιτέχνες έρχονται στην Θεσσαλονίκη χαρίζοντας στο κοινό της πόλης τις πιο βαθιές πολιτικές-πολιτιστικές-κοινωνικές-καλλιτεχνικές ανάσες των τελευταίων ετών.
Από τον ηλεκτρικό ήχο του Fuku Cosmonaut μέχρι τους Ιερούς Τόπους, και από την Παρασκευή Φρασιόλα έως την Maria Jose Arjona, με μεγάλη δυσκολία επιλέξαμε μόλις 15 θεάσεις που δεν πρέπει να χάσεις με τίποτα στην 6η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (30 Σεπτεμβρίου 2017– 14 Ιανουαρίου 2018). Από τις παράλληλες δράσεις και τα δρώμενα μέχρι το Φεστιβάλ Περφόρμανς και την Κεντρική Έκθεση, το ραντεβού με την σύγχρονη Τέχνη στην Θεσσαλονίκη μοιάζει πιο υποσχόμενο από ποτέ.
THE PROS ΑΝD CONS OF HITCH-HIKING – ΕΚΘΕΣΗ
Για την 6η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, αντλούμε έμπνευση από την Οδύσσεια του Ομήρου και την εντάσσουμε στη σημερινή πραγματικότητα παρουσιάζοντας έργα σύγχρονης τέχνης.
Σε αυτήν την έκθεση, το έπος του Οδυσσέα είναι το νήμα που μας οδηγεί, όχι μόνο επειδή τα έργα μιλούν γι’ αυτό, αλλά και επειδή, χάρη σε μια αφήγηση mise en abyme (εγκιβωτισμένη αφήγηση), κάθε έργο ενσωματώνει ένα κεφάλαιο της Οδύσσειας. «Φαντασιακές Εστίες», είναι το σπίτι το οποίο ονειρεύεται ο Οδυσσέας, αυτό που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει και προσπάθησε να το βρει ξανά. Η απόσταση μεταξύ του Οδυσσέα και της πατρίδας του «μεταφράζεται» στη σημερινή απόσταση που χωρίζει τους μετανάστες από την πατρίδα τους. Το θέμα αναπτύσσεται από καλλιτέχνες που έχουν διαφορετική οπτική γωνία της κατάστασης, ανάλογα με τη θέση τους: του θεατή ή του θύματος.
Επιμέλεια: Azad Asifovich & Jérôme Nivet-Carzon
Καλλιτέχνες: Benoit Aubard, Raphaël Barontini, Eve Beaurepaire, Matthieu Bouchrit, Anne Deguelle, Katya Ev, Ghazel, Esmeralda Kosmatopoulos
*29|09|2017 – 15|10|2017 στο ΥΨΙΛΟΝ ART CAFE (Εδέσσης 5). Είσοδος Ελεύθερη. Δε-Κυ 10:00-21:00.
A MAN TO PET’S ODYSSEY = ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ
Η επινόηση αυτής της περφόρμανς έχει τις ρίζες της στον δανεισμό και την οικειοποίηση. Αντλώντας έμπνευση από τη δημοφιλή ποπ αλλά και την κλασική μουσική, από παλιές αλλά και νέες εικόνες, από τον χορό, το θέατρο και την ποίηση, το ODC επιχειρεί να εξιστορήσει μια εμπειρία στη ζωή κάποιου μέσω κατακερματισμένων ή παραπεταμένων αναμνήσεων και περιστατικών. Το αποτέλεσμα κυμαίνεται μεταξύ του ερασιτεχνικού θεάτρου, του χορού και της οπτικής αφήγησης, του κακού τραγουδιού και των αποτυχημένων προσπαθειών να τελειοποιήσει κανείς τον εαυτό του. Η συντομογραφία ODC παίζει επίσης με τον αναγραμματισμό της «ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής» (obsessive compulsive disorder, OCD) και σηματοδοτεί ένα σύγχρονο ταξίδι ζωής στο οποίο τα εμπόδια δεν είναι τρομακτικά τέρατα και σειρήνες (ή αν προτιμάτε μπορούν να παραμείνουν τόσο τρομακτικά, αλλά μέσα μας).
*26|11|2017 στις 18:00 στο UBERντουζ (Δαναΐδων και Σφέτσιου).Ελεύθερη είσοδος.
ΕΓΩ, ΕΣΥ, Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ, Ο ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ, ΕΜΕΙΣ. ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΝΤΕΚΑ ΑΣΤΕΓΩΝ. – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΒΙΝΤΕΟ
Η καλλιτέχνης Σωτηρία Μπράμου σημειώνει για το έργο της:
Τον άστεγο πληθυσμό τον ορίζω μέσα από το καθεστώς της έλλεψης στέγης στην οποία βρίσκεται και αυτή διαφοροποιείται σε τρεις βασικές κατηγορίες. Άτομα που διαβιούν στο δρόμο, άτομα που διαμένουν σε ανεπαρκή και ακατάλληλα καταλύματα, άτομα που στερούνται μόνιμης κατοικίας και φιλοξενούνται προσωρινά σε υπνωτήρια, ξενώνες και οικία τους πρόσωπα. Ο καθένας και η καθεμία εδώ αφηγείται τη δική του/της ιστορία, σε σχέση με τα όνειρα, τις συνθήκες που τώρα διαβιώνει, τις μακρινές πατρίδες και τις χαμένες οικογένειες που κάποτε είχε και για κάποια μέρα φαντάζεται.
Επιδιώκω να καταγράψω το σύνολο των ερμηνειών και αξιών που αυτός ο κόσμος μεταφέρει ως οπτική, αισθητική και συναισθηματική εμπειρία. Με ενδιαφέρει η αποδόμηση της στερεότυπης εικόνας για τον άστεγο πληθυσμός ως ένα σύνολο αλκοολικών, εθισμένων και εγκληματιών ανθρώπων. Γίνεται μια προσπάθεια ανατίμησης της αξίας και της αξιοπρέπειάς τους στην ελληνική κοινωνία. Με σπίτι ή και χωρίς, εργάτες και άνεργοι, γυναίκες και άντρες, ντόπιοι και μετανάστες, τα πρόσωπα αυτά είμαστε όλοι εμείς. Κοινά πρόσωπα σε κοινό τόπο.
Μαλίκ, Ελένη, Ματουμπάρ, Βερόνικα, Μίλτο, Μαρία, Νίκο, Βαγγέλη, Μαρί, Βικτορίν και Ελένη σας ευχαριστώ. Δε σας ξεχνώ. Θα σας βλέπω. Θα σας θυμάμαι.
*04|12|2017 – 07|12|2017 στο ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (Λεωφ. Βασιλέως Γεωργίου 1). Δε-Κυ 24ωρη λειτουργία. Είσοδος Ελεύθερη.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΦΡΑΣΙΟΛΑ – THE ESCAPING ARTIST
Υπάρχει και το αντίθετο του μαγικού χαλιού; Η Παρασκευή Φρασιόλα θα επιχειρήσει να εφαρμόσει ποικίλες στρατηγικές και πρακτικές απόδρασης με ένα χαλί – πετυχημένες ή όχι. Η Παρασκευή Φρασιόλα γεν. 1979 στο Λιτόχωρο. Ζει και εργάζεται στο Χρόνινγκεν, στην Ολλανδία.
*4|10|2017 – 14|10|2017 στις 10:00 στο ΚΕΝΤΡΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Ελεύθερη είσοδος.
ΧΡΥΣΑ ΝΙΚΟΛΕΡΗ: THE NEXT SAFE PLACE – ΕΚΘΕΣΗ
Η Χρύσα Νικολέρη επιχειρεί μια αφήγηση της διαδρομής της, με αφετηρία την εσωτερική κατάσταση της απόλυτης συνοχής (το πρώτο σπίτι είναι ο εσωτερικός μας κόσμος) που ωστόσο διακόπτεται. Η καλλιτέχνης, σε αναζήτηση του ιδανικού τόπου, περιηγείται μετακινούμενη από πρωτεύουσες του δυτικού κόσμου και πολυπληθή σημεία, σε έρημες πλατείες και αχανείς εκτάσεις της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Η φύση γίνεται ο απόλυτος σταθμός, το πιο οικείο περιβάλλον, ωσότου καταλήξει πίσω, στην πατρική εστία, την οποία αναγνωρίζει ως ειλικρινές πλαίσιο αναφοράς. Λήψεις που καθορίζονται από τη μεταβλητή ταχύτητα του βλέμματος και το βηματισμό του ανθρώπου που αναζητά κείνο το σημείο που του είναι γνώριμο από παλιά.
Επιμέλεια: Ζωή Χατζησταύρου
*30|09|2017 – 12|11|2017 στο ΚΡΑΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ (Κολοκοτρώνη 21, Μονή Λαζαριστών) Τρ-Τε-Πα-Σα-Κυ 10:00-18:00, Πε 10:00-22:00, Δευτέρα κλειστά. Γενική είσοδος: 3 € Μειωμένη 1,50 €.
Το αφιέρωμα στην ANA MENDIETA
Η Ana Mendieta (Κούβα, 1948 – Νέα Υόρκη, 1985) διεκδικεί εμβληματική θέση στη φεμινιστική ιστορία της τέχνης και το σύντομο έργο της διακρίνεται για την ιδιομορφία και συγκινησιακή του φόρτιση του, έχοντας διαρκώς στον πυρήνα του το ανθρώπινο σώμα και την άμεση δυνατότητα του για κοινωνική αλλαγή. Η Mendieta δημιούργησε μια σειρά από έργα (Earth-Body works) τονίζοντας την σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον του, αλλά και την διαδικασία εξοικείωσης του με τα πρωταρχικά φυσικά υλικά.
Η έκθεση πραγματοποιείται με την υποστήριξη: The Estate of Ana Mendieta Collection, LLC και της Galerie Lelong & Co.
*30|09|2017 – 14|01|2018 στις 10:00 στο ΚΡΑΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. Ελεύθερη είσοδος.
MARIA JOSE ARJONA – DRUMMER
Το σώμα για την Maria Jose Arjona είναι το πρώτο μας σπίτι, το οποίο συνεχώς επηρεάζεται και απειλείται από διαφορετικούς εξωγενείς παράγοντες και δυνάμεις. Το σώμα της καλλιτέχνιδος και οι ήχοι που αυτό παράγει μέσα από μια σειρά επαναλαμβανόμενων δράσεων, θα επιδιώξει να βρει τρόπους αντίστασης, επιτρέποντας στον θεατή να επανεξετάσει πώς ο χώρος και ο χρόνος αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η Maria Jose Arjona γεν. 1973, Μπογκοτά, Κολομβία. Ζει και εργάζεται στην Μπογκοτά.
*18|10|2017 – 18|10|2017 στις 18:00 στο ΚΡΑΤΙΚΟ ΩΔΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Ελεύθερη είσοδος.
ΣΥΝΑΥΛΙΑ FUKU COSMONAUT
Ο Fuku Cosmonaut εμφανίστηκε το 2015. Στο Φεστιβάλ Περφόρμανς της Μπιενάλε θα εκπέμψει ηλεκτρικό/ηλεκτρονικό ήχο με μεγάλες διακυμάνσεις στην ένταση, προβάλλοντας εικόνες από τις περιπλανήσεις του. Επί τω έργω πέντε Fuku Cosmonauts σε τύμπανα, κιθάρες, αναλογικούς συνθετητές και προβολή οπτικού υλικού.
*30|09|2017, 02:03, (ΤΒΑ), Ελεύθερη είσοδος.
ΚΟΙΝΟΙ ΙΕΡΟΙ ΤΟΠΟΙ – ΕΚΘΕΣΗ
Όπως έκαναν στο παρελθόν για αιώνες, έτσι και σήμερα πολλοί Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι και Εβραίοι προσεύχονται σε ιερά που ανήκουν σε μια άλλη θρησκεία. Η ύπαρξη κοινών ιερών τόπων είναι ένα γνωστό φαινόμενο με βαθιές ρίζες στη Μεσόγειο, το οποίο φανερώνει τη διαπερατότητα των ορίων μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων. Παρά τις θεολογικές διαφορές, οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες μοιράζονται ένα σύνολο κοινών στοιχείων ως προς τις πεποιθήσεις, τις τελετουργίες, τα ιερά πρόσωπα και τους ιερούς τόπους.
Η τριμερής έκθεση «Κοινοί Ιεροί Τόποι» διερευνά το φαινόμενο αυτό εντοπίζοντάς το σε συγκεκριμένα παραδείγματα και γεωγραφικά πλαίσια, αναδεικνύοντας τη συνύφανση συμβόλων και μορφών, πρακτικών και τόπων που το καθορίζουν.
Η Θεσσαλονίκη, μια πόλη στην οποία έχουν ιστορικά ακμάσει οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες, αλλά και ένα μέρος που βρίσκεται στο μεσογειακό σταυροδρόμι της μετανάστευσης, είναι ένα ιδανικό σημείο για την αφήγηση των Κοινών Ιερών Τόπων. Η τριμερής έκθεση, που σχεδιάστηκε ως ένα είδος προσκυνήματος στην πόλη, αποκαλύπτει διαφορετικές πτυχές του «μοιράσματος του ιερού», ιστορικού και σύγχρονου.
Επιμέλεια: Στέργιος Καράβατος, Θούλη Μισιρλόγλου & Dionigi Albera, Karen Barkey, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Manoël Penicaud
*23|09|2017 – 31|12|2017. Γενική είσοδος: 4 ευρώ Μειωμένο: 2 ευρώ. Αναλυτικά τα σημεία ΕΔΩ.
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ – ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ
Ένας νεαρός γλωσσολόγος, 34 ετών, αποφασίζει να εγκαταλείψει το αγαπημένο του Παρίσι και να μετοικίσει πίσω στην πατρίδα του, την Ελλάδα. Στη διαδρομή της επιστροφής σκέφτεται τη γιαγιά που τον μεγάλωσε, τον αδερφό, την πρώτη του αγάπη. Κυρίως, όμως, σκέφτεται την πιο βαθιά πατρίδα του: τη γλώσσα. Ονειρεύεται τη δημοτική, μια γλώσσα που θα ενώνει τους συμπατριώτες του δίχως να τους διχάζει. Στο Ταξίδι μουο Ζαφείρης Νικήτας αξιοποιεί το ομώνυμο έργο-σταθμό του Γιάννη Ψυχάρη σε μια δραστική διάλεξη για το θάρρος της προόδου. Παράλληλα, συνομιλώντας με τη θεματική της Μπιενάλε, τις «Φαντασιακές Εστίες», η διάλεξη εξετάζει την ανάγκη μας να κατοικούμε σε μια διπλή εστία: τη νεκρή και τη ζωντανή γλώσσα, τη μνήμη και τη λήθη.
Δραματουργία – υλοποίηση: Ζαφείρης Νικήτας. Διάρκεια: 60 λεπτά. Έτος παραγωγής: 2017.
Καλλιτέχνης: Ζαφείρης Νικήτας
*23|11|2017 στις 19:00 στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ (Εγνατίας 154 εντός ΔΕΘ-HELEXPO). Ελεύθερη είσοδος.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΠΠΑΣ MAQAMS OF BLOOD AND MAQAMS OF MILK – ΕΚΘΕΣΗ
O μεγάλος Έλληνας καλλιτέχνης, ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους γλύπτες και καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, δημιουργός συνεπής, ο οποίος εργαζόταν ακατάπαυστα έως τον θάνατό του το 2016, σε μια έκθεση της οποίας ο τίτλος είχε δοθεί από τον ίδιο για ενότητες έργων του. Η ενότητα έργων παραπέμπει στον αραβικό όρο maqam, που σημαίνει τόπος και χρησιμοποιείται στη μουσική ορολογία της Μέσης Ανατολής για να ορίσει το τροπικό σύστημα το οποίο περιγράφει μουσικά φαινόμενα.
Επιμέλεια: Αφροδίτη Λίτη, Ντένης Ζαχαρόπουλος. Στο πλαίσιο των 52ων Δημητρίων.
*20|10|2017 – 30|11|2017 στο ΑΛΑΤΖΑ ΙΜΑΡΕΤ (Κασσάνδρου 91-93). Τρ-Κυ 11:00-18:00, Δευτέρα κλειστά. Ελεύθερη είσοδος.
ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ – ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Η έκθεση «Σιωπηλές αφηγήσεις» του καλλιτέχνη Σταύρου Παναγιωτάκη εντάσσεται στο Παράλληλο Πρόγραμμα της 6ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, η οποία έχει ως κεντρικό άξονα το θέμα «Φαντασιακές εστίες». Με αφορμή το προσφυγικό ζήτημα η εικαστική εγκατάσταση «Σιωπηλές Αφηγήσεις» εστιάζει στις ακούσιες και εξαναγκαστικές μεταγγίσεις των πληθυσμών.
Η εγκατάσταση θα δημιουργηθεί με τη λογική της σύνθεσης ενός συνολικού έργου στον χώρο και τον χρόνο, αντιστρέφοντας τη σχέση μεταξύ αντικείμενου-υποκείμενου διαμέσου των μηχανισμών της διάδρασης, προκαλώντας μια βιωματική εμπειρία στον θεατή. Η περιπλάνηση, η ταυτότητα, η ένταξη σε μια μεταβατική κοινωνία, η αναζήτηση της επιβίωσης/ευτυχίας, είναι στοιχεία της θεωρητικής δομής του έργου.
*07|09|2017 – 30|09|2017 στο ΓΑΛΛΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (Λεωφ. Στρατού 2A) Δε-Πα 18:00-21:00, Σα 10:00-13:00. Ελεύθερη είσοδος.
[ΑΝΟΙΧΤΟ] ΚΑΛΕΣΜΑ #2 ΘεσσαλοΝίκη – ΕΚΘΕΣΗ, ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ – ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ
Το [Ανοιχτό] Κάλεσμα είναι ένα εγχείρημα που διερευνά τα όρια της αλληλεπίδρασης και του διαλόγου του εικαστικού έργου των καλλιτεχνών στο πλαίσιο που ορίζει το φυσικό και το αστικό τοπίο καθώς και μια αναμέτρηση με τα ζητήματα που αυτό δημιουργεί.
Οι Παναγιώτης Βούλγαρης, Δήμητρα Μαλταμπέ και Λία Πέτρου ορίζουν από μια τοποθεσία που έχει αναφορές στο προσωπικό εικαστικό έργο τους.
Σε κάθε μία από αυτές τις τοποθεσίες προσκαλούνται οι δύο απ’ τους τρείς να ανταποκριθούν στην τοποθεσία αλλά και στο σύνολο του έργου του τρίτου καλλιτέχνη, με ένα καινούριο, in situ έργο. Μέσα από ένα ανοιχτό κάλεσμα επιλέγονται τρείς εικαστικοί να συμμετάσχουν στην κορύφωση του εγχειρήματος. Δημιουργούν έργα σε μια νέα τοποθεσία, με τρείς αποκρίσεις στα έργα των αρχικών καλλιτεχνών που αναλαμβάνουν τον ρόλο του οικοδεσπότη – διαμεσολαβητή της δράσης.
*07|10|2017 – 08|10|2017, (ΤBA), Σα 12:00-18:00, Κυ 12:00-15:00.Ελεύθερη είσοδος.
OPEN STUDIOS ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΕ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
Οι καλλιτέχνες της πόλης ανοίγουν τα εργαστήρια τους στο κοινό σε μία προσπάθεια γνωριμίας με το έργο τους και τη δημιουργική διαδικασία. Το κοινό συμμετέχει σε έναν διαδραστικό διάλογο με τη σύγχρονη εικαστική σκηνή της Θεσσαλονίκης.
*03|12|2017 στις 12:00 στο TBA Τ: 2310 589141 & 143. Ελεύθερη είσοδος.
ΝΥΧΤΑ ΤΕΧΝΗΣ Χ3 – ΠΕΡΙHΓΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΜΠΙΕΝΑΛΕ ΓΚΑΛΕΡΙ & ΜΟΥΣΕIΑ ΤΗΣ ΠOΛΗΣ
Η Νύχτα Τέχνης, ο μεγάλος εικαστικός περίπατος της πόλης επιστρέφει. Η δράση της Δημοτικής Πινακοθήκης φέτος εντάσσεται στο πρόγραμμα των δύο σημαντικών διοργανώσεων της Θεσσαλονίκης του Φεστιβάλ των 52ων Δημητρίων και της 6ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης. Στις 3, 4 και 5 Οκτωβρίου η εικαστική Θεσσαλονίκη ξενυχτά. Κριτικοί τέχνης, επιμελητές και καλλιτέχνες αναλαμβάνουν ρόλο ξεναγού στο σύγχρονο εικαστικό τοπίο. Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να ενημερωθεί για εκθέσεις, εικαστικά projects και εγκαταστάσεις, που φιλοξενούνται σε μουσεία και αίθουσες τέχνης της πόλης.
*03|10|2017 – 05|10|2017 στις 00:00, (TBA). Ελεύθερη είσοδος. Αναλυτικά το πρόγραμμα ΕΔΩ.
6η ΜΠΙΕΝΑΛΕ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
*30 Σεπτεμβρίου 2017– 14 Ιανουαρίου 2018, ΚΜΣΤ-Μονή Λαζαριστών, ΚΣΤΘ-Λιμάνι, ΜΜΣΤ, Αγιορείτικη εστία, Πληροφορίες: 2310 589141-3, Πληροφορίες: www.thessalonikibiennale.gr
Διαβάστε Επίσης: Οι 95 καλλιτέχνες που δίνουν ραντεβού στην μπιενάλε
