To 21o Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης στην πιο καλοκαιρινή του έκδοση
Το γνωστό φεστιβάλ της πόλης επιστρέφει για μία ακόμη χρονιά στον Κήπο των Εποχών.
Πιο δυνατό και με πιο πλούσιο πρόγραμμα από ποτέ επιστρέφει φέτος το καλοκαίρι το 21ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Από τις 29/6 έως και την 1/7 φορέστε την πιο καλοκαιρινή σας διάθεση και ελάτε με την παρέα σας και όχι μόνο στον Κήπο των Εποχών, στη Νέα Παραλία. Θα συμβούν όμορφα πράγματα!
Δείτε το κάλεσμα:
Αν θέλεις την ειρήνη, αγωνίζεσαι για την ειρήνη
Αν θέλεις την ειρήνη, δεν προετοιμάζεσαι για πόλεμο. Δεν ξοδεύεις δισεκατομμύρια για πολεμικά αεροσκάφη, φρεγάτες ή επιθετικούς πυραύλους, δεν αγοράζεις -ούτε πουλάς- εξοπλισμούς από κράτη-εγκληματίες πολέμου. Δεν οργανώνεις επιχειρήσεις ανακατάληψης βραχονησίδων μέσα στα ξημερώματα, ούτε γιγάντιες στρατιωτικές ασκήσεις με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Αν θέλεις την ειρήνη, δεν κάνεις τον εθνικισμό σε μια άλλη χώρα άλλοθι για τον δικό σου.
Αν θέλεις την ειρήνη, παλεύεις ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους. Δεν επιτρέπεις σε κανένα κράτος να επιτίθεται, να βομβαρδίζει και να χαράζει νέα σύνορα με το αίμα των λαών. Αλλά ούτε και να επιβάλει μόνο του ΑΟΖ, στο όνομα των δικών του καπιταλιστών. Αν θέλεις την ειρήνη, δεν βαφτίζεις «ζήτημα εθνικής κυριαρχίας» την αποκλειστική οικονομική εκμετάλλευση του Αιγαίου, ούτε υφαρπάζεις τα πετρέλαια της Ανατολικής Μεσογείου με τις πλάτες των αμερικάνικων αεροπλανοφόρων.
Αν θέλεις την ειρήνη, δεν αποκαλείς «στρατηγικούς συμμάχους» τον Τραμπ ή τον Μακρόν. Δεν συμμαχείς με κράτη-δολοφόνους, όπως είναι το Ισραήλ, ούτε με αυταρχικές δικτατορίες σαν της Αιγύπτου. Αν θέλεις την ειρήνη, δεν μπορείς να είσαι μέλος του ΝΑΤΟ. Δεν παραχωρείς αεροδρόμια και ναυτικές βάσεις, ούτε διευκολύνεις τις επιδρομές που διακινδυνεύουν έναν τρίτο παγκόσμιο και δολοφονούν ολόκληρους λαούς.
Αν θέλεις την ειρήνη, σέβεσαι τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό των γειτονικών λαών. Δεν διεκδικείς την αποκλειστικότητα στην κοινή ιστορία της περιοχής, δεν απαγορεύεις σε κανένα λαό να έχει τη δική του εθνική συνείδηση, γλώσσα και ονομασία. Δεν οργανώνεις εθνικιστικά συλλαλητήρια, δεν σιγοντάρεις την εγκληματική δράση των φασιστών και των ναζί. Δεν κλείνεις τα μάτια όταν οι συμμορίες τους χτυπούν πρόσφυγες ή πυρπολούν κοινωνικούς χώρους σαν τη Libertatia και δεν συλλαμβάνεις τα θύματα αντί για τους θύτες, όπως έκανε η αστυνομία με τους πρόσφυγες στη Μυτιλήνη.
Αν θέλεις την ειρήνη, ανοίγεις την πόρτα σου στους πρόσφυγες του πολέμου, της φτώχειας, των αυταρχικών καθεστώτων. Δεν καταργείς τη Σύμβαση της Γενεύης για να γίνεις ο συνοριοφύλακας της Ευρώπης-Φρούριο. Δεν εγκλωβίζεις παιδιά και εγκύους στα νησιά, δεν διατηρείς στρατόπεδα συγκέντρωσης, ούτε δικάζεις τους ανθρώπους που εξεγείρονται εναντίον τους. Δεν οργανώνεις παράνομες επαναπροωθήσεις πέρα από τα σύνορα, στον Έβρο και το Αιγαίο. Αν θέλεις την ειρήνη, δεν κάνεις αβίωτο το βίο των μεταναστ(ρι)ών και των προσφύγων, αλλά τους προσφέρεις τα αυτονόητα: άσυλο, στέγη, ισότιμη πρόσβαση στην υγεία και την εκπαίδευση, δυνατότητα για αξιοπρεπή εργασία.
Αν θέλεις την ειρήνη, αγωνίζεσαι ενάντια στον πόλεμο, μέσα κι έξω από το στρατό. Παλεύεις ενάντια στην υποχρεωτική στράτευση της νεολαίας στα 18, στην πολεμοκάπηλη πολιτική και ρητορεία. Παλεύεις για μια εναλλακτική πέρα από τους πολέμους, τη φτώχεια και το φασισμό.
Αν θέλεις την ειρήνη, αγωνίζεσαι για τη δικαιοσύνη
Αν θέλεις τη δικαιοσύνη, δεν οργανώνεις την αδικία. Δεν εφαρμόζεις πιστά τα μνημόνια που θα «έσκιζες», δε βαφτίζεις «ταξική μεροληψία» την αναδιανομή της φτώχειας, ούτε γεμίζεις τον κόσμο με fake news για το τέλος της λιτότητας –ενώ δεσμεύεσαι να τη συνεχίσεις. Δεν μειώνεις τις συντάξεις, δεν περικόπτεις τις ήδη συρρικνωμένες δημόσιες δαπάνες για υγεία και εκπαίδευση, δεν καταργείς το αφορολόγητο όριο για τους χαμηλόμισθους για να υπηρετείς το χρέος. Δεν ξεπουλάς τα λιμάνια, το νερό, τα αεροδρόμια, την ενέργεια, τα ορυκτά, τους δρόμους. Δεν βγάζεις στο σφυρί τα σπίτια των ανθρώπων, ούτε χαρίζεις τα δάνεια σε κερδοσκοπικά κεφάλαια.
Αν θέλεις τη δικαιοσύνη, δεν παρουσιάζεις τη μισή δουλειά ως κατάργηση της ανεργίας. Δεν διαλύεις τις εργασιακές σχέσεις, με συμβάσεις ημιαπασχόλησης, ορισμένου χρόνου ή έργου, δεν διαιωνίζεις τους μισθούς των 300 ευρώ. Δεν κρατάς ανοιχτά τα μαγαζιά τις Κυριακές. Δεν υποσκάπτεις το δικαίωμα στην απεργία και το συνδικαλισμό. Αν θέλεις τη δικαιοσύνη, την κοινωνική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη, δεν παρουσιάζεις ως «ανάπτυξη» την ασυδοσία των αφεντικών και την καταστροφή του εδάφους και του νερού. Δεν αφήνεις τη Χαλκιδική στο έλεος των χρυσοθήρων, τις θάλασσες και την Ήπειρο στο έλεος των πολυεθνικών του πετρελαίου.
Αν θέλεις τη δικαιοσύνη, καταργείς τους τρομονόμους. Δεν ξυλοφορτώνεις, ούτε απειλείς με ιδιώνυμο όσους δίκαια παλεύουν να μη βρεθεί «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Δεν αφήνεις νέους ανθρώπους, όπως την Ηριάννα ή τον Θεοφίλου, έκθετους στο έλεος εκδικητικών μηχανισμών καταστολής. Καταργείς οριστικά κάθε κατηγοριοποίηση των ανθρώπων και των δικαιωμάτων του ανάλογα με το σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Δε συναινείς στη φυλάκιση φαντάρων επειδή συμμετείχαν σε αντιρατσιστικές διαδηλώσεις και απεργίες, ούτε οργανώνεις ασκήσεις καταστολής πλήθους του στρατού.
Τελικά, αν θέλεις την ειρήνη και τη δικαιοσύνη, δεν μπορείς να συμμαχείς με τα κράτη και τις κυβερνήσεις που οργανώνουν την εκμετάλλευση και φέρνουν τον πόλεμο, με τις ΗΠΑ, την Ε.Ε. το ΝΑΤΟ, ούτε βέβαια να αναζητάς εναλλακτικές συμμαχίες σε άλλα αυταρχικά και καταπιεστικά καθεστώτα. Ακόμα περισσότερο, αν αγωνίζεσαι για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη, ξέρεις πια ότι ο κύριος εχθρός σου είναι εδώ: η δική μας κυβέρνηση, οι δικοί μας καπιταλιστές, ο δικός μας εθνικισμός. Και οι σύμμαχοί σου βρίσκονται ανάμεσα στους λαούς της Τουρκίας, της Παλαιστίνης, της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων, της Μακεδονίας, ανάμεσα σε αυτούς που χτίζουν γέφυρες αλληλεγγύης και αντάμωσης, ανάμεσα σε αυτούς που αγωνίζονται σε ολόκληρη τη γη, από το Ισραήλ ως τη Λατινική Αμερική, για μία κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και αδικία, για ένα κόσμο χωρίς πολέμους και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Σε αυτή την αντάμωση είναι αφιερωμένες οι εκδηλώσεις του 21ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ, από τις μουσικές σκηνές ως τις πολιτικές συζητήσεις. Μια αντάμωση που περνά μέσα από τους κοινούς αγώνες των καταπιεσμένων, πέρα και ενάντια στους διαχωρισμούς της φυλής, του φύλου, του χρώματος, της καταγωγής, της γλώσσας, της θρησκείας. Τους αγώνες του παρελθόντος, αλλά και αυτούς που μέλλονται να έρθουν για την ειρήνη, την κοινωνική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την αδερφοσύνη των λαών.
Όχι στους εξοπλισμούς, τις πολεμικές απειλές, τη μονομερή κήρυξη των ΑΟΖ. Αντίσταση στις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη Συρία και τη Μέση Ανατολή, καμία βάση και καμία παραχώρηση για τους νατοϊκούς επιδρομείς. Σεβασμός του εθνικού αυτοπροσδιορισμού όλων των γειτόνων. Ανοιχτά σύνορα και ελεύθερη μετακίνηση για τους πρόσφυγες, άσυλο στη χώρα που επιθυμούν, ισότιμη πρόσβαση στη δημόσια υγεία και εκπαίδευση, στην εργασία. Κατάργηση της αντιμεταναστευτικής συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας. Νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα στους μετανάστες, ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά. Ελεύθερη έκφραση των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων, απελευθέρωση φύλου και σεξουαλικότητας. Αλληλεγγύη στα θύματα της σεξιστικής και ενδοοικογενειακής βίας, πάλη ενάντια στην πατριαρχία. Πόλεμο στο φασισμό, καταδίκη για τους δολοφόνους της ΧΑ. Κατάργηση των μνημονίων διαρκείας, των ιδιωτικοποιήσεων, των νέων και παλιών περικοπών σε συντάξεις και μισθούς.
Στο φεστιβάλ συμμετέχουν οι:
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Ανταρσία στην Κεντρική Μακεδονία, Αντεπίθεση Εργαζομένων, Antinazi Zone YRE, Ανυπακοή στις γειτονιές Αμπελοκήπων-Μενεμένης, ΑΡΕΝ,Αριστερή Συσπείρωση, Βαρδάρης, Βιβλιοπωλείο Poeta, ΒΙΟΜΕ, ΔΕΑ, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική αριστερά, Ομάδα μαθημάτων Εκτός Τάξης, Εργατική Αντεπίθεση στο Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης, ΚΑΡ, ΚΕΕΡΦΑ, Κίνηση Πολιτών Χορτιάτη, Κοινωνικό Κέντρο-Στέκι Μεταναστών, Κόκκινο Νήμα, Κουζίνα Αλληλεγγύης, Κιουρι@, Μαθητική Αντεπίθεση, Μέτωπο ρήξης και ανατροπής Θέρμης, ΝΑΡ, νΚΑ, Ξεκίνημα,Οδυσσέας- Σχολείο Αλληλεγγύης, ΟΚΔΕ, ΟΝΡΑ, Παρατηρητήριο για τα δικαιώματα στο χώρο της ψυχικής υγείας, Πόλεις, Radical Pride, Room39, ΣΣΠ, Σωματείο Μισθωτών Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης, Σωματείο Βιβλίου-Χάρτου Φεστιβάλ Κινηματογραφικών ομάδων ΑΠΘ και ΠΑΜΑΚ, Χορτιάτης 570
Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων:
Όλες οι εκδηλώσεις στο θεατράκι, οι προβολές στην παραλία
Παρασκευή 29/6
20.00 Flamenco από την ομάδα Variaciones Flamencas (5’)
20.30 «Μετανάαααστες» (ή είμαστε πάρα πολλοί πάνω σ’ αυτήν την πουτάνα τη βάρκα) του Ματέι Βίσνιεκ από την ΚΟΥΙΝΤΑ (90’)
21.45 «Πείραμα Μπεζούχωφ» (15’)
21.30 «I am not your negro» του Raoul Peck, 2016 (93’) Προβολή στην παραλία από το Φεστιβάλ Κινηματογραφικών Ομάδων ΑΠΘ & ΠΑΜΑΚ
Σάββατο 30/6
20.00 χοροί από την Αλβανία-ΖΩΗ σύλλογος γυναικών (5’)
20.15 χορός από την Swing Academy (10’)
20.30 θέατρο από την ομάδα SoloCryo & workshop από το Παρατηρητήριο Ψυχικής Υγείας (90’)
21.30 «Jiyan’s Story» του Haluk Ünal, Ντοκιμαντέρ για τις Γυναίκες της Rojava
Κυριακή 1/7
20.00 SKGers -Street Dance (10’)
20.15 «Foxfinder [Ανιχνευτής]» της Ντον Κινγκ από τη Θεατρική Ομάδα του Στεκιού Μεταναστών (90’)
21.30 «In the fade» του Fatih Akin, 2017 (106′) Προβολή στην παραλία από το Φεστιβάλ Κινηματογραφικών Ομάδων ΑΠΘ & ΠΑΜΑΚ
Και τις 3 ημέρες στο χώρο του Θεάτρου:
-Εκθέσεις Φωτογραφίας
Έκθεση Ζωγραφικής
Όλες οι συναυλίες:
*Aπό την Παρασκευή 29/6-1/7 στον Κήπο των Εποχών, στη Νέα Παραλία, στάση Σχολή Τυφλών, είσοδος: Δωρεάν
