Μάσκες και κούκλες

Μια γλυκόπικρη κωμωδία με μάσκες και κούκλες και… μουσική! Για μεγάλους και όχι για μικρούς…

«Πόρτες και Παρτιτούρες», από τους «Α! ΚΑΤΑΛΑΧΟύ»

της Βαγγελιώς Χρηστίδου

Εικόνες: Στέλιος Στράκας

Μια νέα ομάδα, μια νέα παράσταση, πρωτοεμφανίζεται αυτό το μήνα στην πόλη. Ξεκινώντας από την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου και μέχρι τις 17 Δεκεμβρίου, στο Κέντρο Θεατρικής Έρευνας Θεσσαλονίκης, η ομάδα «Α! ΚΑΤΑΛΑΧΟύ» παρουσιάζει το έργο «Πόρτες και Παρτιρούρες», μια γλυκόπικρη κωμωδία με μάσκες και κούκλες.

Η ομάδα «Α! ΚΑΤΑΛΑΧΟύ» ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 2015 με σκοπό τη διερεύνηση του σωματικού θεάτρου, τη χρήση μάσκας και κούκλας, τις τεχνικές θεάτρου δρόμου, τους αυτοσχεδιασμούς δράσεων, τις τεχνικές κλόουν και παντομίμας, την επινόηση (devised theatre). Τα μέλη της ομάδας έχουν ενωθεί με μοναδική κινητήριο δύναμη την έμπνευση, τη συλλογική επικοινωνία και τη σύνθεση μιας δυνατής φωνής δημιουργικότητας. Επιστρέφοντας στα πρότερα μέσα του θεάτρου και του ηθοποιού (τη θεατρική μάσκα, τη ζωντανή μουσική, το θέατρο χωρίς προφορικό λόγο, κτλ.), αναζητεί τον τρόπο που αυτά συνομιλούν με το τώρα μας. Η ομάδα συνθέτει το πρώτο αμιγώς πρωτότυπο έργο της «Πόρτες και Παρτιτούρες» με όρους συν-δημιουργίας και συν-ευθύνης, δίνοντας ένα βήμα στη φαντασία των ανθρώπων που την πλαισιώνουν.

Στις «Πόρτες & Παρτιτούρες», δύο ηλικιωμένοι άνθρωποι, ο κ. Μαπ και η Ίλι Γκρέις, ζουν σε παραδιπλανά διαμερίσματα. Ένας μουσικός μετακομίζει στο διαμέρισμα ανάμεσά τους, ψάχνοντας την έμπνευση  και συνθέτει τις μελωδίες του. Οι νότες του ταξιδεύουν, σπάνε τους ενδιάμεσους τοίχους, ταράζουν την καθημερινότητα, ξυπνάνε μνήμες. Έτσι αποκαλύπτεται η ιστορία των ανθρώπων αυτών, που ίσως μοιράζονται κάτι παραπάνω από έναν σκοτεινό διάδρομο πολυκατοικίας…

«Μέσα» στα παρασκήνια…

Η ιδέα της παράστασης «ήρθε» πριν από έξι μήνες στο μυαλό της ηθοποιού Ελένης Γιαννούση. «Είχα την ιδέα μιας ιστορίας που θα αφηγούνταν την ιστορία ζωής δύο παππούδων με μάσκες ολόκληρου προσώπου – άρα χωρίς προφορικό λόγο – και κούκλες, με τη μουσική επί σκηνής και όλο το υλικό να έχει προκύψει μέσα από αυτοσχεδιασμούς και συλλογική εργασία», λέει η ίδια. «Κατευθείαν απευθύνθηκα στους συνεργάτες μου Πολυξένη Σπυροπούλου (βοηθό σκηνοθέτη – εμψύχωση) , Μάριο Μεβουλιώτη  (ηθοποιό) και Παύλο Μέτσιο (μουσικό)  κι αποφασίσαμε να προτείνουμε στον Koldo G. Vio, να μας σκηνοθετήσει. Ταυτόχρονα η Θάλεια Καρεπίδου και η Βούλα Καρακίτσιου δέχτηκαν να κατασκευάσουν για εμάς τις μάσκες και τις κούκλες, αντίστοιχα. Μέσα σε λίγες ημέρες δημιουργήθηκε ένας πυρήνας έμπνευσης, χαράς και αποφασιστικότητας, το πρώτο τουβλάκι του ντόμινο έπεσε και από τότε δεν έχουμε σταματήσει ούτε στιγμή. Στην πορεία πολλοί συνεργάτες και φίλοι, καλλιτέχνες και μη μας στήριξαν και μας στηρίζουν, καταθέτοντας πολύ κόπο αλλά και θέληση, τους ευχαριστώ από καρδιάς για αυτό…».

Στην παράσταση που, απ’ ότι φαίνεται θα είναι κάτι πολύ μοναδικό, η ίδια και ο Μάριος Μεβουλιώτης υποδύονται την κ. Ίλι Γκρέις και τον κ. Μαπ, αντίστοιχα, χρησιμοποιώντας τις λεγόμενες «εκφραστικές μάσκες», ενώ σε ένα μέρος της παράστασης, παίζουν κούκλες άμεσου χειρισμού. Ο Παύλος Μέτσιος είναι ο μουσικός επί σκηνής, ο οποίος υποδύεται στην παράσταση το ρόλο του νέου μουσικού που μετακομίζει σε ένα διαμέρισμα ανάμεσα στους δύο ηλικιωμένους. Με άλλα λόγια ο μουσικός δεν είναι απλά το μουσικό χαλί της παράστασης, απεναντίας είναι κανονικός ρόλος, λειτουργεί καταλυτικά στην εξέλιξη της ιστορίας, ως ένας μουσικός που ερμηνεύει τον μουσικό!

Η ίδια η μουσική της παράστασης είναι πρωτότυπη σύνθεση του Παύλου Μέτσιου, είναι επί της ουσίας η φωνή που λείπει από τους δύο ηθοποιούς, αυτή που θα ξεδιπλώσει τη μνήμη μιας ολόκληρης ζωής. Ο συνθέτης παίζει επί σκηνής πλήκτρα, τρομπέτα και κιθάρα, εμπνέει και κινητοποιεί τους δύο άλλους ήρωες, αλλά το ενδιαφέρον είναι ότι και ο ίδιος εμπνέεται από αυτούς!

Η παράσταση είναι για ενήλικες αλλά, όπως εξηγεί και ο σκηνοθέτης,πρόκειται ουσιαστικά για μια «οικογενειακή παράσταση», δηλαδή μπορεί να τη δει κι ένας γονιός με το παιδί του. Ουσιαστικά, σαν να μας «καλεί», να δούμε τη ζωή μας με την απλότητα ενός παιδιού. «Το θέμα είναι ευαίσθητο, καταπιάνεται με ζητήματα όπως η μοναξιά, η μνήμη και η επιθυμία μιας ζωής άλλης», εξηγεί η Ελένη Γιαννούση για το «κόνσεπτ» της παράστασης. «Εσύ βλέπεις έξω τους ηλικιωμένους να σχολιάζουν την επικαιρότητα, όταν όμως η πόρτα κλείνει, γνωρίζεις τι συμβαίνει μέσα στο διαμέρισμά τους; Η παράσταση καταθέτει το υλικό που ερευνήσαμε με χιούμορ, σεβασμό και ευαισθησία, ξεκλειδώνοντας αυτές τις πόρτες. Ο νέος μουσικός δένει, όπως δένω εγώ ή εσύ, εφόσον ζήσαμε σε μια πολυκατοικία που το μόνο μας που μας χώριζε από τη ζωή των άλλων, ήταν μια μεσοτοιχία. Ποιος είπε ότι οι ζωές μας κινούνται πάντοτε παράλληλα;»…

Οι παραστάσεις

Πρόβες και παραστάσεις γίνονται στο χώρο του Κέντρου Θεατρικής Έρευνας Θεσσαλονίκης, στην αίθουσα Μάντεως Τειρεσία, Γεωργίου Κωνσταντινίδου 15, που ευγενικά έχει «ανοίξει» την πόρτα του για αυτήν την πρωτοβουλία.

Οι τελευταίες ξεκινούν την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου στις 9.30 το βράδυ και συνεχίζονται μέχρι τις 17 Δεκεμβρίου, κάθε Παρασκευή και Σάββατο την ίδια ώρα και κάθε Κυριακή στις 8 το βράδυ. Ο αριθμός θέσεων είναι περιορισμένος κι έτσι για πληροφορίες και κρατήσεις, φροντίστε να επικοινωνήσετε εγκαίρως στα τηλέφωνα 6940 642737 και 2310 865904 (e-mail:[email protected]).Ισχύει γενική είσοδος 8 ευρώ και φοιτητικό – ανέργων – ατέλεια: 5 ευρώ.

Για μια πρώτη …ματιά στην παράσταση, παρακολουθήστε:

Οι συντελεστές: Ιδέα – Δραματουργία: η ομάδα ”Α! ΚΑΤΑΛΑΧΟύ», Σκηνοθεσία: Koldobika G. Vío, Μουσική σύνθεση: Παύλος Μέτσιος, Βοηθός σκηνοθέτις – εμψύχωση: Πολυξένη Σπυροπούλου, Κατασκευή Μάσκας: Θάλεια Καρεπίδη, Κατασκευή κούκλας: Βούλα Καρακίτσου, Φωτισμός: Στέλιος Τζολόπουλος, Φωτογραφίες: Στέλιος Τράκας, Βίντεο: Παναγιώτης Ανανιάδης – Παύλος Διδασκάλου, Γραφιστική επιμέλεια: Αλέξης Βαλάσσης, Επικοινωνία – Προβολή: Βάσω Δουζένη, Σύμβουλος Επικοινωνίας: Ροδή Στεφανίδου. Παίζουν οι: Ελένη Γιαννούση, Μάριος Μεβουλιώτης, Παύλος Μέτσιος.