Στη Θεσσαλονίκη η «Βρωμιά» διαλύει τον φόβο μέσα σου
Μια παράσταση να δεις στην πόλη αυτό το διάστημα.
«Μην του μιλάτε, είναι άνεργος/ τα χέρια στις τσέπες του/ σαν δυο χειροβομβίδες/ Μην του μιλάτε, δεν μιλούν στους καθρέφτες» | Νίκος Καρούζος
Έχω την αίσθηση ότι τα τελευταία δύο χρόνια το προσφυγικό ζήτημα δεν καταλαμβάνει πρωταρχική θέση στην κοινωνική ατζέντα της χώρας σε επίπεδο συναισθημάτων και συγκινήσεων. Όπως όλα τα δράματα του εκάστοτε άλλου – που φτάνουν στην πόρτα μας, αλλά δεν περνούν το κατώφλι – έτσι και το πρωτοφανές εκείνο κύμα αλληλεγγύης και αγάπης που ανδρώθηκε επί Ειδομένης, έσβησε στο βωμό της κανονικότητας.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, το να παρακολουθείς εν έτει 2019 στη Θεσσαλονίκη έναν θεατρικό μονόλογο με ήρωα έναν Άραβα μετανάστη στη Γερμανία μονάχα έκπληξη μπορεί να αποτελεί, και στην εν λόγω περίπτωση αυτή η έκπληξη είναι ευχάριστη.
Το έργο «Η Βρωμιά» του Ρόμπερτ Σνάιντερ γράφτηκε το 1991, όταν οι ρατσιστικές επιθέσεις κατά των μεταναστών ήταν σε έξαρση. Ο λόγος του είναι τραχύς, σκληρός, καμιά γωνία δεν στρογγυλεύει, σου ματώνει τα δάχτυλα από όποιο σημείο κι αν επιχειρήσεις να το ακουμπήσεις και σε αφυπνίζει για να επιστρέψεις ξανά όσο πιο κοντά γίνεται στην ανθρώπινή σου φύση, ακόμα κι αν θαρρείς ότι δεν έχεις παρεκκλίνει λεπτό από αυτή.
”Σ’ έναν κόσμο που η ευαισθησία έχει αντικατασταθεί με τη σκληρότητα, η αγάπη με το μίσος και ο σεβασμός με την ασέβεια, έρχεται ο Σαντ. Ένας Άραβας μετανάστης αντιμέτωπος με τις προκαταλήψεις, το ρατσισμό, την ξενοφοβία, τα στερεότυπα, το φόβο της κοινωνίας αλλά και το δικό του φόβο απέναντι στο άγνωστο και το διαφορετικό. Το φόβο που δημιουργεί βία και σιωπή. Το φόβο που σε κάνει να σωπαίνεις, να μην μιλάς, να μην επικοινωνείς. Το φόβο που σε λερώνει, σε απομονώνει, σε παραλύει. Και μένεις μόνος. «Βρώμικος». Είναι ο καθρέφτης μας, το είδωλο μιας πραγματικότητας που συνθλίβει και περιθωριοποιεί. Πρέπει να μπεις στη θέση του για να νιώσεις τη ‘’βρωμιά’’ στα παπούτσια του, στην περπατησιά του, στην ανάγκη του να επικοινωνήσει, να ζήσει, να υπάρξει, στο δικαίωμα του να ονειρευτεί. Ο Σαντ πολλαπλασιάζεται, είναι η μητέρα σου, ο αδερφός σου, είσαι εσύ, είμαι εγώ, είμαστε εν δυνάμει όλοι σε μια κοινωνία που δεν κοινωνεί”. / Από το Δελτίο Τύπου της παράστασης
Στον απαιτητικό ρόλο του Σαντ ο Σπύρος Σαραφιανός μεταφέρει μεστά στη σκηνή του Θεάτρου Τ τον παραληρηματικό λόγο του χαρακτήρα του, με διαρκή μακροβούτια στις μεταπτώσεις ενός ανθρώπου που ζει στο δρόμο πουλώντας λουλούδια, νιώθοντας ότι δεν έχει κανένα δικαίωμα να μοιράζεται τον ίδιο αέρα με τη λευκή φυλή, ακροβατώντας ανάμεσα στο ίχνος διάθεσης για ζωή και στην απόλυτη ματαίωση. Τα σκηνικά που πλαισιώνουν την ερμηνεία του μετατρέπουν τη σκηνή σε μια αχανή απρόσωπη λαοθάλασσα με έναν δωρικό όμως και πανέξυπνο τρόπο, μια σπουδαία έμπνευση της Ευαγγελίας Κιρκινέ. Στην ίδια λογική, η σκηνοθεσία της Μαίρης Ανδρέου δίνει χώρο στο κείμενο, το θέτει σε πρώτο πλάνο, παίζοντας διαρκώς με το δίπολο αποστασιοποίησης και βαθιάς καταβύθισης στην ιστορία.
Με δυο λόγια, η επιλογή του ”Alte Fablon” να δώσει σάρκα και οστά στη «Βρωμιά» έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά ενός αουτσάιντερ που καταλήγει να αποτελεί φαβορί και αξίζει να της αφιερώσετε μια ώρα από τον χρόνο σας.
*Η Βρωμιά του Ρόμπερτ Σνάιντερ με τον Σπύρο Σαραφιανό, από τις 4 Φεβρουαρίου μέχρι τις 5 Μαρτίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.30 στο Θέατρο Τ (Φλέμινγκ 16, 231 085 4333) | Διάρκεια: 65 λεπτά | Εισιτήρια: 10 ευρώ κανονικό, 8 ευρώ μειωμένο (φοιτητικό, ομαδικό, ανέργων), Ατέλειες: Κάθε Δευτέρα (κατά προτεραιότητα) | Προπώληση: IANOS (Αριστοτέλους 7) – Ταμείο του Θεάτρου Τ και στον Πολυχώρο Τέχνη Alte Fablon (Φιλίππου 71) | ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου, Σκηνοθεσία: Μαίρη Ανδρέου, Σκηνικά – Κοστούμια: Ευαγγελία Κιρκινέ, Σχεδιασμός Φωτισμών: Διονύσης Καραθανάσης, Μουσική επιμέλεια: Τάσος Παπαδόπουλος – Μαίρη Ανδρέου, Σχεδιασμός Έντυπων: Lacrimoza Design, Φωτογραφίες: Τάσος Θώμογλου, Οργάνωσης Παραγωγής & Επικοινωνία: Απόστολος Λιάπης, Παραγωγή: Alte Fablon, facebook event
