Πέθανε ο διάσημος αρχιτέκτονας Γιου Μιν Πέι

Ο Κινεζοαμερικανός αρχιτέκτονας Γ. Μ. Πέι, ο οποίος εμπνεύστηκε πολλά διακεκριμένα κτίρια, από την πυραμίδα του Λούβρου μέχρι την Τράπεζα της Κίνας στο Χονγκ Κονγκ, πέθανε σε ηλικία 102 ετών, ανακοίνωσε το αρχιτεκτονικό γραφείο του γιου του στη Νέα Υόρκη, Pei Partnership Architecs.

Το γραφείο ανέφερε πως ο διάσημος αρχιτέκτονας πέθανε στη Νέα Υόρκη, χωρίς άλλες λεπτομέρειες. Η εφημερίδα New York Times διευκρίνισε, επικαλούμενη τον γιο του Τσεν Τσουνγκ Πέι, πως πέθανε κατά τη διάρκεια της νύχτας της Τετάρτης προς Πέμπτη.

Τιμηθείς με το Βραβείο Πρίτζκερ το 1983, που θεωρείται το Νόμπελ της αρχιτεκτονικής, ο Γιου Μιν Πέι «επέβαλε» μια ορισμένη ιδέα μοντερνισμού και κλασικισμού σε τολμηρά σχέδια όπως εκείνο του μεγάλου παρισινού μουσείου.

«Οι σύγχρονοι αρχιτέκτονες τείνουν να επιβάλουν τον μοντερνισμό στα πράγματα. Υπάρχει μια κάποια μέριμνα για την Ιστορία αλλά δεν είναι πολύ βαθιά», δήλωνε σε μια συνέντευξη στους New York Times το 2008.

«Καταλαβαίνω πως τα πράγματα έχουν αλλάξει, έχουμε εξελιχθεί. Αλλά δεν θέλω να ξεχνάμε την αρχή (…) Μια αρχιτεκτονική που κρατάει πρέπει να έχει ρίζες».

Γεννημένος στις 26 Απριλίου 1917 στην Καντόνα σε μια παλιά οικογένεια της Σουτσόου, «της Βενετίας της Ανατολής», κοντά στη Σανγκάη, ο Γιου Μιν Πέι φεύγει το 1935 για τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου θα πάρει πτυχίο από το MIT (Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης), στη συνέχεια πτυχίο σχεδίου στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (1948) όπου υπήρξε μαθητής του Βάλτερ Γκρόπιους, ιδρυτή του Μπάουχαους και ενός από τους θεωρητικούς του διεθνούς στυλ.

Απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα το 1954 και διετέλεσε βοηθός καθηγητής στο Χάρβαρντ (1945-1948) και στη συνέχεια διευθυντής αρχιτεκτονικής στο γραφείο Webb and Knapp (1948-1955), προτού ιδρύσει το δικό του γραφείο (Γ. Μ. Πέι και συνεργάτες) το 1955.

Η κατασκευή του Μάιλ Χάι Σέντερ στο Ντένβερ του Κολοράντο (1956) είναι η πρώτη μεγάλη παραγγελία μιας μακράς σειράς: Εθνικό Κέντρο ερευνών της ατμόσφαιρας στο Μπόλντερ του Κολοράντο (1967), Πύργος Τζον Χάνκοκ στη Βοστόνη (1973).

Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, το γραφείο του γνωρίζει αυξανόμενη επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο: Δημαρχείο του Ντάλας, στο Τέξας (1978), Βιβλιοθήκη Τζον Φ. Κένεντι στη Βοστόνη (1982), Ξενοδοχείο Σιανγκσάν, στο Πεκίνο (1983), Κέντρο συνεδρίων και εκθέσεων στη Νέα Υόρκη (1985), Εθνική Πινακοθήκη στην Ουάσινγκτον, Τράπεζα της Κίνας στο Χονγκ Κονγκ (1989).

Το 1983, ο πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν καλεί τον αρχιτέκτονα αυτόν, που την εποχή εκείνη ήταν σχετικά ελάχιστα γνωστός στη Γαλλία, για την αναδιαμόρφωση του Λούβρου. Το τολμηρό σχέδιό του, που θα προκαλέσει έντονα πάθη, θα δει τελικά το φως της μέρας το 1988.

Ο αρχιτέκτονας άφησε επίσης τη σφραγίδα του στο Βερολίνο κατασκευάζοντας ένα παράρτημα του γερμανικού ιστορικού μουσείου –που εγκαινιάστηκε το 2003– και στην Ντόχα (Κατάρ), όπου ανέλαβε την κατασκευή του μουσείου ισλαμικής τέχνης.

Ο Γιου Μιν Πέι έλαβε τα πιο περίβλεπτα βραβεία. Εκτός από το Πρίτζκερ, το Χρυσό Μετάλλιο του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής (1979) και το Μεγάλο Χρυσό Μετάλλιο της γαλλικής Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής (1981).

Είχε τιμηθεί από δύο προέδρους: τον Τζορτζ Χ. Ου. Μπους που του απένειμε το προεδρικό μετάλλιο της Ελευθερίας (1992), την ανώτατη πολιτική διάκριση, και τον Φρανσουά Μιτεράν που του απένειμε το παράσημο του αξιωματικού της Λεγεώνας της Τιμής (1993).

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ ΜΠΕ