Έφυγε από τη ζωή ο αρχιτέκτονας και καθηγητής του ΑΠΘ Γιώργος Κύρου

Την τελευταία του πνοή άφησε ο αρχιτέκτονας και καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ., Γιώργος Κύρου.

Ποιος ήταν ο Γιώργος Κύρου

Από πολύ νωρίς, αμέσως μετά την ολοκλήρωση των σπουδών αρχιτεκτονικής στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και τη μετεκπαίδευσή του στο Ινστιτούτο Σχολικών Κτιρίων της ίδιας πόλης, ο Γιώργος Κύρου συνδέθηκε στενά με το Ανώτατο Ίδρυμα του γενέθλιου τόπου του, της Θεσσαλονίκης.

Το 1969 εκλέχτηκε βοηθός, στην έδρα Κτιριολογίας και Συνθέσεων, ύστερα από πρόταση του καθ. Π.Καραντινού, με τον οποίο και είχε συνεργαστεί στο παρελθόν ως άμισθος βοηθός του. Σε όλον τον επαγγελματικό του βίο ασχολήθηκε με τον αρχιτεκτονικό-πολεοδομικό σχεδιασμό, άλλοτε με το δικό του γραφείο μελετών, άλλοτε ως υπεύθυνος γραφείου μελετών δημοσίων έργων Ε τάξεως και άλλοτε στα πλαίσια ερευνητικών εργασιών.

Η ειδίκευσή του στα εκπαιδευτικά κτίρια αποτυπώθηκε όχι μόνο στο πλούσιο διδακτικό του έργο αλλά και σε έναν ικανό αριθμό συμμετοχών σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, πολλοί από τους οποίους του απέφεραν σημαντικές διακρίσεις, όπως λόγου χάριν ο Πανελλήνιος αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός για την ανέγερση της Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής (Πανεπιστημίου Μακεδονίας) στον οποίο και απέσπασε το 1ο βραβείο.

Από το σύνολο του ερευνητικού του έργου ξεχωρίζει αναμφισβήτητα η τρίτομη μελέτη του, η σχετική με την πολεοδομική ανάπλαση/ανάδειξη της φυσιογνωμίας του κέντρου της Θεσσαλονίκης η οποία εστιάζει στην κυκλοφορία και στάθμευση στη Θεσσαλονίκη, στην ανάδειξη και χρήση αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και του περιβάλλοντος χώρου τους και στην ανάπλαση του αστικού ιστού και ένταξη των οικοδομικών τετραγώνων σε αστικά δίκτυα επιπέδου γειτονιάς. Πρόκειται για έργο ζωής που αποκρυσταλλώνει προβληματισμούς, σκέψεις και προτάσεις για τα ζωτικά προβλήματα του ιστορικού κέντρου της πόλης, που τον πλήγωναν βαθιά και τον κινητοποιούσαν δραστικά σε όλην του την ερευνητική πορεία

Σημαντική και πολυσχιδής υπήρξε και η εμπλοκή του σε δραστηριότητες που είτε σχετίζονταν με τον άμεσο εργασιακό του χώρο, σε συνδυασμό και με την πολιτική του ένταξη (ΠΑΣΟΚ) τα έντονα χρόνια της μεταπολίτευσης, όπως λ.χ. η συμμετοχή του στην ίδρυση του συλλόγου Ε.Δ.Π. της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ, του οποίου υπήρξε μέλος του πρώτου Δ.Σ. και διετέλεσε στη συνέχεια πρόεδρος και αντιπρόεδρος τη διετία 1978-1980, ή και η συμβολή του στην ίδρυση του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης (1972), είτε σχετίζονταν με τα ευρύτερα αρχιτεκτονικά του ενδιαφέροντα, όπως η συμμετοχή του ως πρόεδρος στην επιτροπή του Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προστασίας περιβάλλοντος Θεσσαλονίκης (1997-1999), ή ως μέλος Δ.Σ. του Κέντρου Διαφύλαξης Αγιορείτικης κληρονομιάς, ή ακόμη η ένταξή του στην Ομάδα Ειδικής Μελέτης του ΥΜΑΘ για τη μελέτη αναθεώρησης της Πάνω Πόλης της Θεσσαλονίκης, για να αναφερθούμε σε ένα μικρό μόνο μέρος των δραστηριοτήτων που σημάδεψαν και διαμόρφωσαν τη φυσιογνωμία του ως αρχιτέκτονα αλλά και συνειδητού πολίτη ταυτόχρονα.