H Ibiza κοιτάζει το μέλλον διαφορετικά. Χτίζει κοινωνικές κατοικίες.

H Ibiza προσπαθεί να αποτινάξει από πάνω της το στίγμα του party-island που κατέστρεψε τη ζωή και το χαρακτήρα της.

Το μέλλον της, μετά τους τουριστικούς προορισμούς που τέθηκαν είναι πια αλλού.

Το φωτεινό παράδειγμα 19 κοινωνικών κατοικιών που σχεδιάστηκαν δημιουργεί μόνο ελπίδα.

Στην Ελλάδα η τελευταία φορά που ακούσαμε για κοινωνική κατοικία ήταν το 2004 όταν δόθηκαν τα σπίτια των Ολυμπιακών στους Θρακομακεδόνες σε οικογένειες ως εργατική κατοικία.

Στην Ισπανία σκέπτονται αλλιώς.

Σε ένα ετερογενές αστικό πλαίσιο, όπου συνυπάρχουν απομονωμένα κτίρια για διαφορετικές χρήσεις, αναδύεται αυτό το συγκρότημα κατοικιών από το IBAVI (Balearic Institute of l’Habitatge).

Το έργο με δεκαεννέα κατοικίες (VPO), που κατανέμονται σε πέντε επίπεδα, είναι εμπνευσμένο από τις εξοχικές κατοικίες του Ibizan, ένα παράδειγμα αρχιτεκτονικής που ανταποκρίνεται στον τόπο: λευκοί τοίχοι, ελεγχόμενα ανοίγματα με ηλιακή προστασία, βεράντες και σκιεροί χώροι.

Ογκομετρικά, αυτές οι κατασκευές προκύπτουν από το άθροισμα των ενωμένων περιπτέρων, τα οποία μεγαλώνουν με την πάροδο του χρόνου ανταποκρινόμενα στις χωρικές ανάγκες.

Αυτή η έννοια των προστιθέμενων ενοτήτων σε ένα σπίτι λαμβάνεται ως αναφορά. Λόγω της ύπαρξης του υδροφόρου ορίζοντα, πολύ κοντά στην επιφάνεια, και για να αποφευχθούν εκσκαφές και υπόγεια φυτά, αποφασίστηκε να τοποθετηθεί ο χώρος στάθμευσης στο ισόγειο.

Απολαμβάνοντας τουλάχιστον δύο διαφορετικούς προσανατολισμούς, τα σπίτια δημιουργούνται από μια μονάδα βάσης τετράγωνης μέτρησης (καθιστικό-τραπεζαρία-κουζίνα), στην οποία συνδέονται άλλες μικρότερες μονάδες (καθιστικό, υπνοδωμάτια και υγροί χώροι).