Mια ζωή γεμάτη στυλ – Μικρά μυστικά για την Coco Chanel που ίσως δεν γνώριζες

“Η μόδα φεύγει, το στυλ παραμένει”- Coco Chanel

Σαν σήμερα, 19 Αυγούστου 1883, γεννήθηκε, η Gabrielle “Coco” Chanel, στο Σωμύρ της Γαλλίας. Οι γονείς της ήταν η Eugénie Jeanne Devolle Chanel, καθαρίστρια, και ο Albert Chanel, ο οποίος εργαζόταν ως πλανόδιος πωλητής. Μεγάλωσε σε γαλλικό ορφανοτροφείο και τα παιδικά της χρόνια χαρακτηρίζονταν ως μοναχικά και μουντά, κάτι που δεν προμήνυε την εμβληματική και λαμπερή πορεία της. Μέσα από τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, βρήκε την δύναμη και την έμπνευση να ρισκάρει και να δημιουργήσει.

Σε ηλικία 18 ετών, μετακόμισε στο Moulin, ενώ το 1913, με τη βοήθεια ενός γόνου μιας εύπορης οικογένειας, άνοιξε το πρώτο της κατάστημα με καπέλα. Ήταν η πρώτη σχεδιάστρια που έφερε στην αγορά, μικρά διακριτικά καπέλα, με στενό γείσο, τα οποία η ίδια φορούσε και παρουσίαζε σε κάθε της εμφάνιση. Ακόμη, σχεδίασε τα πρώτα λιτά και ανάλαφρα ενδύματα για γυναίκες, τα οποία ξέφυγαν από τις “νόρμες” των στενών κορσέδων και γρήγορα κέντρισαν το ενδιαφέρον γυναικών της υψηλής κοινωνίας. Η ίδια είχε πει χαρακτηριστικά : ” Η πολυτέλεια πρέπει να είναι άνετη, αλλιώς δεν είναι πολυτέλεια“.

Το 1939, η Coco Chanel, αναγκάστηκε να κλείσει τον οίκο υψηλής ραπτικής της, λόγω της έναρξης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όμως δεκαπέντε χρόνια αργότερα (1954) επέστρεψε, πραγματοποιώντας την πρώτη πασαρέλα μετά από τόσα χρόνια αδράνειας.  Ο γαλλικός Τύπος δεν ενθουσιάστηκε με όσα παρουσίασε, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, που την λάτρεψαν. Εκείνη τη χρονιά ,μάλιστα, η Chanel, παρουσίασε το χαρακτηριστικό σχέδιο κουστουμιού της : Τουίντ σακάκι χωρίς γιακά και μια χαριτωμένα σχεδιασμένη φούστα. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1950, είχε κάνει το ντεμπούτο της με φημισμένα αξεσουάρ, όπως την καπιτονέ τσάντα με χρυσές αλυσίδες και τις χαρακτηριστικές δίχρωμες (μπεζ-μαύρες), μπαλαρίνες.

Ένας θρύλος της μόδας, μια επαναστάτρια της εποχής της , ένα κορίτσι που εδραίωσε το στυλ, ως τρόπο ζωής των γυναικών. Αυτές είναι πέντε άγνωστες πληροφορίες για τη ζωή της που ίσως σε εκπλήξουν :

• Το πασίγνωστο άρωμα “Chanel No.5”, ίσως ήταν ένα εργαστηριακό “λάθος”

Τη δεκαετία του 1920, η Chanel συνεργάστηκε με τον αρωματοποιό Ernest Beaux, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα άρωμα , εμπνευσμένο από τη σχεδιάστρια. Η ίδια, σύμφωνα με αναφορές, βρήκε σαγηνευτικό το πέμπτο δείγμα που της πρότεινε ο αρωματοποιός, γι΄ αυτό και ο αριθμός 5 αποτέλεσε στοιχείο του τελικού ονόματος. Αλλά το άρωμα, με νότες γιασεμιού, τριαντάφυλλου, σανταλόξυλου και βανίλιας, μπορεί να ήταν αποτέλεσμα εργαστηριακού λάθους. Η φόρμουλα είχε μια ασυνήθιστα υψηλή δόση αλδεΰδης σε αυτό ,ένα συνθετικό συστατικό που έκανε το άρωμα να ξεχωρίζει. Τόσο το ίδιο προϊόν όσο και ο πρωτοποριακός, μινιμαλιστικός σχεδιασμός του μπουκαλιού θα γινόταν ένα από τα πιο ευπώλητα και πιο αναγνωρίσιμα αρώματα στον κόσμο. Η ίδια είχε πει: ” Μια γυναίκα που δεν φοράει άρωμα, δεν έχει μέλλον“.

• Το μικρό, μαύρο φόρεμα

Μπορεί πλέον να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ντουλάπας πολλών γυναικών, όμως κάποτε δεν ήταν δεδομένο. Κοντό μήκος, όχι ασφυκτικά στενή μέση, λιτό και ιδανικό για όλες τις ώρες τη μέρας, το μικρό μαύρο φόρεμα αποτέλεσε “αποκάλυψη”, όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τη βίβλο τη μόδας “Vogue”, το 1926, η οποία το παρουσίασε ως το “Ford της μόδας”, αναφερόμενη στο επαναστατικό μοντέλο αυτοκινήτου του Ford. Ένα χρώμα, επίσης,  που έως τότε ήταν συνώνυμο του πένθους, πλέον χαρακτηρίζει την κομψότητα και το στυλ.

• Η Chanel διέδωσε το μαύρισμα ως τάση

Σε μια περίοδο που η λευκή επιδερμίδα θεωρούταν κλάσης ανώτερη από την πιο σκούρα, η οποία τότε υποδείκνυε τη χειρωνακτική εργασία, η Coco Chanel, ακούσια, έκανε το μαύρισμα τάση. Όλα ξεκίνησαν όταν βγήκαν στο φως τη δημοσιότητας, φωτογραφίες της από τις διακοπές που έκανε στη Γαλλική Ριβιέρα, στα μέσα της δεκαετίας του 1920, έχοντας εμφανώς περάσει αρκετή ώρα εκτεθειμένη στον ήλιο, με τον τόνο του δέρματός της να έχει σκουρύνει αρκετά. Η φωτογραφίες αυτές ήταν αρκετές για να προτρέψουν πλήθος γυναικών, να αποκτήσουν μια ηλιοκαμένη επιδερμίδα, μια συνήθεια που καλά κρατεί έως σήμερα.

• Το ψευδώνυμο “Coco”, πιθανόν να προήλθε από την μικρή της καριέρα ως τραγουδίστρια  

Όταν έφυγε από το ορφανοτροφείο που μεγάλωσε, σε ηλικία 18 ετών, ξεκίνησε να εργάζεται σε ένα ραφείο αρχικά και έπειτα ως τραγουδίστρια σε καμπαρέ. Λέγεται, πως δύο από τα πιο γνωστά τραγούδια που ερμήνευσε, ήταν το “Ko Ko Ri Ko” και το “Qui qu’a vu Coco dans l’Trocadéro?”, το οποίο παρέσερνε τους θαμώνες και τη φώναζαν “Κοκό” για να την εμψυχώσουν , καταλήγοντας με την ίδια να υιοθετεί το όνομα ως παρατσούκλι της. Μια άλλη εκδοχή, βέβαια, θέλει το ” Coco”, να προέρχεται από τη λέξη “cocotte”, που σημαίνει “δεσμευμένη γυναίκα”, να της άρεσε ως όνομα και να το επέλεξε. Όποια ιστορία και να αληθεύει, όταν αναφέρεται το όνομα “Coco”, γίνεται ξεκάθαρο για ποια γυναίκα μιλάμε.

• “Κοίτα τώρα πως πεθαίνουν”

10 Ιανουαρίου, 1971, ξενοδοχείο Ritz, Γαλλία. Η 87χρονη Coco Chanel, ξαπλωμένη στη σουίτα της, με έντονη διαίσθηση αυτού που θα ακολουθούσε, κοίταξε την υπηρέτριά της Σελίν και ξεστόμισε τα τελευταία της λόγια : “Κοίτα τώρα πως πεθαίνουν”.

Η Coco Chanel δεν ήταν απλώς μια σχεδιάστρια. Ήταν μια γυναίκα με θέση, λόγο και απαράμιλλο στυλ. Μια κυρία που πέρα από υφάσματα και χρώματα, μπόρεσε να συνδυάσει εντέχνως την επανάσταση και τη δυναμικότητα με την θηλυκότητα και την κομψότητα.

πηγή:Coco Chanel | Biography, Fashion, Designs, Perfume, & Facts | Britannica