Παλιά ρούχα; Η Δάφνη δεν τα πετά και αναδημιουργεί κομμάτια από την ντουλάπα της

Ήταν ακόμη μία βαρετή Κυριακή, που ξέμεινα στην πόλη, με ανοιχτό τον ανεμιστήρα και ένα κρύο τσάι. Τα μάτια μου «έλιωναν» στο TikTok σε ανούσια video. Μέχρι που ένα «φωτεινό» κορίτσι εμφανίστηκε στην οθόνη μου, με ένα υπέροχο σετ πορτοκαλί ρούχων και μου ξύπνησε την δημιουργικότητα μου, για παλιά κομμάτια της ντουλάπας μου που σκονίζονται και χάνουν την λάμψη τους.

Έτσι, μπήκα στο profile της και είδα ή μάλλον «κατάπια», σχεδόν, όλα της τα video.

Υφές, χρώματα αξεσουάρ. Ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα ρούχα αξίζει την προσοχή σου!

“Είμαι η Δάφνη και το background μου είναι στη μόδα και στο design. Η δημιουργικότητα για μένα είναι τρόπος ζωής, οπότε τα όρια ελεύθερου και μη ελεύθερου χρόνου είναι πολύ θολά, από επιλογή. Αγαπώ να παρατηρώ και να εξερευνώ. Με συγκινούν τα συναισθήματα πίσω από τα πράγματα, η βαθιά κατανόηση, η ισορροπία, το χρώμα, το γέλιο… και το γκλίτερ (σ.σ γέλια)

Σκληρή λέξη το μίσος, αλλά με απωθούν έντονα τα πράγματα που γίνονται απλώς για να γίνουν, η επιφάνεια χωρίς ουσία, είτε αυτό αφορά έναν άνθρωπο, ένα προϊόν ή ακόμα και ένα φαγητό.

Είμαι πολύ επιλεκτική, θέλω όλα στη ζωή μου να έχουν λόγο ύπαρξης, να είναι ουσιαστικά και να με εμπνέουν.”

Την γνωρίσαμε στο Tik Tok, την βλέπουμε, να δίνει έμφαση σε κάθε κομμάτι της ντουλάπας της που δεν φορά.

@daphnevidalis8 Καλή μας εβδομάδα!! Σ´ευχαριστώ @Marina Rorou για το tag 🩷🙏 στην ιδέα!! Shirt hack credits: @Benable ♬ O Amaxas – Instrumental – Manos Hadjidakis

“Ξεκίνησε πολύ αυθόρμητα ο λογαριασμός αυτός, χωρίς συγκεκριμένο πλάνο, απλά μου είχε λείψει η δημιουργία content για το TikTok. Πλέον όμως έχει μεταμορφωθεί σε έναν όμορφο, δημιουργικό και κάπως παράξενο μικρόκοσμο που διαμορφώνουμε παρέα με ένα φανταστικό community.

Για μένα πλέον, είναι ένας χώρος στον οποίο πειραματίζομαι και παίζω πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό μου: με τις εκφάνσεις της δημιουργικότητάς μου, με τα όρια του ποια είμαι, με αυτά που με απασχολούν στο μέσα μου και στο έξω μου. Έχει λειτουργήσει σαν ένα υπέροχο ημερολόγιο αλλά τι ευτυχία που όλο αυτό παίρνει την μορφή συζήτησης και ανοίγονται διάλογοι στα σχόλια, εδώ και who knows where next!”

Ασχολείται με το TikTok από το 2020, αν και τότε ήταν μέσω άλλου προφίλ, του πρώην brand της.

“Ήταν ένα μέσο που από την αρχή με τράβηξε με την αυθορμητικότητα και την αυθεντικότητα του, αλλά και την παιχνιδιάρικη διάθεση του, ΒΑΣΙΚΟ.

Ένιωθα μια ελευθερία παραπάνω. Μπορείς να μιλήσεις για την ουσία πίσω από την εικόνα. Δεν είναι κάτι στατικό. Μπορείς να δείξεις το “γιατί” και το “πώς”, όλα αυτά που για μένα κάνουν κάτι να έχει νόημα.

Τα άλλα social δεν τα πολυ-αγαπώ είναι η αλήθεια, ΑΛΛΑ έφτιαξα επιτέλους instagram @daphnevidalis8 αν θες να με βρεις.“

Για την Δάφνη,  ακόμα και οι μεταποιήσεις/upcyclings μου, είναι design. Τις αντιμετωπίζει σαν design projects. Προσπαθεί να λύσει ένα πρόβλημα που έχει το υπάρχον ρούχο και να βελτιστοποιήσει τη μορφή του ώστε να είναι πιο φιλική για τον χρήστη, με παραμέτρους, τεχνικές γνώσεις, αναλογίες.

“Η βάση μου όμως για όλα είναι το design thinking, που καλλιέργησα μέσα από τις σπουδές μου στο Parsons The New School for Design. Είναι ο τρόπος που προσεγγίζω τα πάντα, όχι μόνο τη μόδα, αλλά τα υλικά, τη δημιουργία, ακόμα και τη ζωή.

Η μόδα αυτή τη στιγμή είναι ο πιο άμεσος τρόπος για να εκφράσω αυτό το σχεδιαστικό mindset, αλλά δεν μου αρέσει να περιορίζομαι δημιουργικά. Γι’ αυτό αφήνω πάντα ανοιχτό χώρο για εξέλιξη. Ακόμα και όταν γράφω ή όταν στήνω ένα concept ή proposal, ο τρόπος σκέψης είναι ο ίδιος, βαθιά αναλυτικός και σύνθετος. Τέρμα overthinker αλλά να σου πω κάτι, πλέον το αγκαλιάζω και δεν θα με άλλαζα.”

Θεωρεί, πως α ρούχα μας καθορίζουν. Πιστεύει ότι το τι φοράμε μάς επηρεάζει βαθιά, σαν να μας προγραμματίζει.

@daphnevidalis8Πώς φορώντας ένα «σορτσάκι» μπορεί να μιλήσει χωρίς να πω κάτι για τον τρόπος που αντιλαμβάνομαι τον κόσμο. Και τον ντύνω, σιγά σιγά, με τον τρόπο της ψυχής μου.♬ Safari Rhythms – Príncipe Israel

“Το ντύσιμο μας έρχεται και μας καθρεφτίζει είτε τους φόβους και τα όρια που αυθυποβάλλουμαι ή μας απελευθερώνει και μας ενδυναμώνει να πιστέψουμε στην μοναδική δύναμη που έχουμε να χαράξουμε την προσωπική μας ιστορία.

Για μένα τα ρούχα είναι ένας από τους πιο άμεσους τρόπους να εκφραστείς χωρίς να μιλήσεις. Είναι μία γλώσσα. Μία μορφή συναισθηματικής έκφρασης, μία προσωπική αφήγηση. Είναι εργαλείο για να πεις πώς αισθάνεσαι, πώς βλέπεις τον εαυτό σου, τι χρειάζεσαι εκείνη την ημέρα. Γι’αυτό με ενδιαφέρει η σχέση του ατόμου με την ντουλάπα του. Όχι απλά η εικόνα. Είναι κάτι πολύ βαθύτερο.”

Κάθε μεταποίηση, όπως και κάθε ρούχο που δημιουργεί, είναι μοναδικά.

“Ο κοινός παρονομαστής όλων όσων έχω μοιραστεί μέχρι τώρα είναι ότι φτιάχνω πράγματα που πολύ απλά θέλω να φορέσω άμεσα. Δηλαδή, μπορεί να ήθελα ένα εύκολο, καλοκαιρινό φόρεμα για κάθε μέρα και αντί να πάω στα μαγαζιά (που btw και αυτό μπορεί επιλεκτικά να το κάνω), λέω: «Ok, ας ξεφυλλίσω την ντουλάπα μου. Μήπως έχω κάτι που δεν φοράω και θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε αυτό που χρειάζομαι;»

Αφού μελετήσω το υπάρχον ρούχο, δω πόσο ύφασμα έχει, πώς είναι κομμένο, τι μου «ψιθυρίζει» πως θα μπορούσε να γίνει, περνάω στο τεχνικό κομμάτι. Κάνω κολάζ στο μυαλό μου και σκίτσα και μετά ξεκινάω να παίζω με το ύφασμα, το πατρόν, τα ψαλίδια, τις ραπτομηχανές.

Όσο για το κόστος, εξαρτάται. Αν έχεις τα υλικά και τις γνώσεις, μπορεί να μη σου κοστίσει τίποτα. Αν απευθυνθείς σε επαγγελματία, παίζει ρόλο η πολυπλοκότητα της μεταποίησης. Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι σημαντικό να καλλιεργούμε μια πιο δημιουργική και προσωπική σχέση με τα ρούχα μας, ακόμα κι αν δεν το κάνεις μόν@ σου, να ξέρεις ότι υπάρχουν εναλλακτικές στο “δεν το φοράω = το ξεφορτώνομαι”.”

Τα περισσότερα κομμάτια στην ντουλάπα της έχουν μια ιστορία, είναι συνδεδεμένα είτε με ανθρώπους ή με περιόδους της ζωής της οπότε δεν είναι απλά κομμάτια για εκείνη.

“Αν έπρεπε όμως να ξεχωρίσω ένα, θα έλεγα πως είναι το βραχιόλι που μου έκανε δώρο η γιαγιά μου στην αποφοίτησή μου από το πανεπιστήμιο. Είχε χαράξει πάνω του τη φράση «Eπιτυχία=Tόλμη» και είναι κάτι που μου δεν αποχωρίζομαι και μου δίνει δύναμη καθημερινά. Μπορεί να μην είναι ρούχο, αλλά τα αξεσουάρ (ή ντρούμπου ντρούμπου όπως τα αποκαλώ) είναι η μισή μαγεία ενός συνόλου οπότε θα πω αυτό.”

Τα ρούχα δεν έχουν ούτε φύλο, ούτε ηλικία, ούτε μέγεθος, ούτε κανόνες. Είναι εργαλεία αυτοέκφρασης. “Οι μόνοι παράγοντας που περιορίζουν κάποι@ είναι η εξωτερική κρίση και οι κοινωνικώς δομημένοι κανόνες ενός παρελθόντος. Αλλά όσο πιο καλά είσαι με το μέσα σου και το σκάψεις, τόσο λιγότερο σε αφορούν και οι κανόνες και ο εξωτερικός θόρυβος αλλά και είσαι σε θέση να γδυθείς από αυτά που σου έχουν πει οι άλλοι πως πρέπει να είσαι/φαίνεσαι. Και τότε μπορείς πραγματικά να βγάλεις το μέσα σου έξω σου και να κάνεις την ψυχή σου να γελάει.”

Η ανάγκη της για μοναδικά κομμάτια πηγάζει από δύο πράγματα: το πάθος της για έκφραση και η εμπειρία της από “μέσα”.

“Όταν ζούσα στη Νέα Υόρκη εργάστηκα στο corporate κομμάτι (buying & planning) ενός από τα μεγαλύτερα πολυκαταστήματα στον κόσμο. Πουλούσαμε εκατομμύρια “πράγματα” και δεν ενδιαφερόταν πραγματικά κανείς μας για το πού, από ποιον ή με τι κόστος είχαν φτιαχτεί αυτά τα “πράγματα” που εμείς άπληστα πουλούσαμε. Αυτό το χάσμα με ταρακούνησε και με οδήγησε να ασχοληθώ πιο συνειδητά με τη ηθική παραγωγή και βιωσιμότητα. Άρχισα να πηγαίνω σε συνέδρια, να μαθαίνω, και τελικά πέρασα 9 μαγικούς μήνες στην Γκάνα, όπου εργάστηκα για το Global Mamas, ένα Fair Trade Certified NGO με έμφαση στην γυναικεία ενδυνάμωση και επιχειρηματικότητα και και την βιωσιμότητα και ηθικότητα των υλικών και πρακτικών.

Παράλληλα, είμαι και δημιουργός, οπότε έχω την ευτυχία και δημιουργική ανάγκη να φτιάχνω μόνη μου μοναδικά κομμάτια, είτε από την αρχή, είτε μεταποιώντας κάτι που ήδη υπάρχει. Αυτό, σε συνδυασμό με την αγάπη μου για το ατέλειωτο ψάξιμο εις βάθος, αλλά και μια συλλογή που χρόνια χτίζω σιγά σιγά με βοηθάει να έχω μια ντουλάπα που με εκφράζει.

Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της ντουλάπας μου είναι πλέον vintage ή second hand, όχι επειδή προσπαθώ να είμαι τέλεια, αλλά επειδή μου αρέσει. Παράλληλα, δεν θα πω πως δεν αγοράζω και τίποτα “εύκολο”. Προσπαθώ να είμαι όσο πιο συνειδητή μπορώ, να επιλέγω κομμάτια που με εκφράζουν πραγματικά και που ξέρω ότι θα τα “λιώσω”. Για μένα, η βιωσιμότητα δεν είναι τελειότητα, είναι πρόθεση και συνειδητότητα.”

Λατρεύει την second hand culture, πιστεύει πως είναι ένας φανταστικός τρόπος να πειραματιστείς και να χτίσεις μια μοναδική γκαρνταρόμπα.

@daphnevidalis8F✨ck normal, I want magic♬ To Vals Ton Chamenon Oneiron – Spyros Piperakis

“Είναι κάτι που πρωτογνώρισα όταν ζούσα εκτός και δεν ήταν τόσο διαδεδομένο εδώ. Αλλά χαίρομαι πάρα πολύ που πλέον είναι μέρος της κουλτούρας μας και έχει αποστιγματιστεί (σε πολύ μεγάλο βαθμό) το concept και σίγουρα το vinted ήταν ένα πολύ user friendly τρόπος να εδραιωθεί ακόμα περισσότερο και να γίνει μέρος της καθημερινότητας. Όχι και πως αυτό δεν συνεισφέρει στον υπερκαταναλωτισμό αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα”

Επιλέγει έντονα χρώματα γιατί, της φτιάχνουν το κέφι και της αρέσουν οι αντιθέσεις.

“Είναι συνειδητή απόφαση το να μην κρύβομαι, οπότε αν έχω όρεξη για χρώμα, θα δώσω πόνο αλλά πάντα θα προσπαθήσω για μια αρμονία που για μένα να κάνει το κλικ. Όχι πάντα με επιτυχία, αλλά c’est la vie. Το Α και το Ω για ένα σύνολο είναι ο άνθρωπος που το φοράει και η ενέργεια του. Όλα τα άλλα είναι ντεκόρ αν δεν έχουν βάθος. Βέβαια και μπορώ να σου χτίσω ένα αρμονικό λουκ με τέλεια αξεσουάρ, αλλά αν δεν το νιώθεις, αν δεν είσαι εσύ και βασικά αν δεν ξέρεις ποι@ είσαι, ε τότε βαριέμαι, είναι φλατ.

Το προσωπικό του στιλ μπορεί ο καθένας να το βρεις, παίζοντας. Κάνοντας πειραματισμούς. Είναι σημαντικό να ξεβολέψεις τον εαυτό σου από αυτό που έχεις μάθει πως είσαι (από γενιές πριν, την κοινωνία, etc.) και να σε ξαφνιάσεις μέχρι να βρεις τι σου κουμπώνει για σένα και σε τι δεν αφήνεσαι ενώ το θέλεις, λόγω άλλων (και αυτό δεν ισχύει μόνο για τα ρούχα).”

Αυτή την στιγμή δεν θέλει να δημιουργήσει το δικό της brand.

@daphnevidalis8 Ως σχεδιάστρια/δημιουργός/creative, με έμαθαν να προστατεύω τις ιδέες μου. Αλλά έχω καταλάβει πια πως αυτό που κάνει τη δουλειά μου δική μου, δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα, είναι η σκέψη, η διαδικασία, το όραμα πίσω από αυτό. Το να το μοιράζομαι δεν το μειώνει. Το βαθαίνει. So this is me. ©️Daphne Vidalis 2025 – All rights reserved Moodboard & fabulous event by @AlexandrasKitchenStories ♬ [Lounge] Think, think, serious, serious(1032819) – Chill Soul Labo

“Αυτή τη στιγμή κάθε πράγμα που δημιουργώ (από αυτά που μοιράζομαι στο tiktok) είναι ανεκτίμητο γιατί είναι ένας πολυεπίπεδος σταθμός στην εξέλιξη του μέσα μου. Μπορεί για αυτ@ που θα το δει να είναι απλώς ένα τοπ, σορτς, φόρεμα αλλά για το μέσα μου είναι φωνή, χώρος, ελευθερία, έκφραση, προβληματισμός, εξέλιξη μια αναζήτηση και καθοδήγηση. Πώς βάζεις τιμή σε κάτι τέτοιο; Τώρα νιώθω έτσι, αλλά μπορεί μελλοντικά να μην νιώθω έτσι, τι τύχη κρύβει το “θα δούμε”, ε;

Tώρα όσον αφορά το πρώτο μου brand, το μέσα μου ήξερε πως ήταν ώρα να κλείσει εκείνος ο κύκλος. Είμαι πάρα πολύ ευγνώμων όχι μόνο για τους υπέροχους ανθρώπους που γνώρισα και τις ανεκτίμητες εμπειρίες που απέκτησα αλλά και τους πάρα πολλούς ανθρώπους που αγάπησαν όσα φτιάχναμε και έβλεπαν την ποιότητα και την σκέψη πίσω από αυτά. Με συγκινεί βαθιά όταν μου σχολιάζουν και σήμερα σε βίντεο για την ποιότητα αντικειμένων που είχαν από το brand και πως τ@ συντροφεύουν ακόμα. Για να έχεις όμως brand που παράγει εγχώρια δικά του original σχέδια πρέπει να δίνεις όλο σου το είναι, το οποίο και έκανα αλλά το είναι μου ήταν έτοιμο για το επόμενο πιο βαθύ, πιο προσωπικό, πιο καλλιτεχνικό κεφάλαιο. 

Το να ξεκινήσεις ένα όποιο brand είναι τεχνικά πολύ εύκολο. Αλλά το τι σημαίνει “brand” για τον κάθε επιχειρηματία είναι υποκειμενικό. Για μένα το να στήσεις κάτι ξεχωριστό, σωστά, με διάρκεια, μοναδική φωνή, πολύ καλή ποιότητα, αξιόπιστους συνεργάτες ΚΑΙ που θα σου αποφέρει και αρκετά κέρδη, ε αυτό είναι παλούκι. Αλλά αν με ρωτάς τίποτα που αξίζει σ’αυτή τη ζωή δεν είναι εύκολο. Οπότε είναι μια συνειδητή επιλογή τα δύσκολα που αξίζουν για το μέσα του καθενός. Για την απασχόληση με την μόδα στην Ελλάδα δεν είμαι ειδική γιατί δεν είχα traditional πορεία στον χώρο εδώ καθώς μόνιμα γύρισα στην Ελλάδα το 2020 όπου και ξεκίνησα το brand.”

Στο μέλλον…

“One day at a time. Πέραν του ότι θέλω να συνεχίσω να δημιουργώ με την ίδια ένταση που κάνω τώρα και να κάνω collaborations και συνεργασίες με ανθρώπους και brands που υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και εκτίμηση, δεν έχω. Δεν πιστεύω πως τα πλάνα 5ετίας ή ακόμη και 2ετίας είναι σχετικά στην εποχή που ζούμε. Από όλες τις απόψεις δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Οπότε, one day at a time και ας αφήσουμε λίγο και όμορφες εκπλήξεις και ευθυγραμμίσεις να μας ξαφνιάσουν ευχάριστα. Και για όλα τα άλλα δύναμη και όρεξη να βρίσκουμε, να ψάχνουμε λύσεις. 

Να μας προσέχουμε και να μας αγαπάμε.”