Γιώργο Καράβη, γιατί το crossfit είναι τόσο εθιστικό;
«Είχα πει πως δεν κάνω με τίποτα» - Ο διακεκριμένος αθλητής μιλάει για το πώς ξεκίνησε, τις επιτυχίες του και το πόσο δύσκολο είναι να κάνει αυτό που αγαπά
Πάθος, ένταση, πυγμή, αποφασιστικότητα, τόλμη. Αυτά θα δει κανείς στους αθλητές αν παρακολουθήσει κάποια στιγμή στη ζωή του αγώνες Crossfit, ένα είδος γυμναστικής που ήρθε για να μείνει!
Τόσο στο εξωτερικό, όσο και στην χώρα μας, το crossfit έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια αλματώδη άνοδο στις προτιμήσεις των αθλητών. Μάλιστα υπάρχουν άνθρωποι που προπονούνται σκληρά, εκπροσωπούν την Ελλάδα σε πανευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις και μας κάνουν περήφανους.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο Γιώργος Καράβης.
Ο νεαρός αθλητής ξεκίνησε να ασχολείται με το Crossfit το 2015 εντελώς τυχαία. Ήταν τότε που το 2014 είχε ανέβει στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει γυμναστική ακαδημία. Όνειρο του ήταν να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο, όμως μιας και είχε μεγαλώσει στη Σίφνο δεν γνώριζε περί δελτίων και όταν ήθελε να φύγει από την ομάδα που ήταν, του ζήτησαν χρήματα. Έτσι μιας και δεν μπορούσε να πληρώσει, ξεκίνησε σ’ ένα γυμναστήριο και ανακάλυψε το crossfit. Μέσα σε τρεις μήνες ο προπονητής του, τον ρώτησε αν θέλει να παίξει σ’ έναν τοπικό αγώνα. Έτσι τελείως τυχαία έπαιξε και πορώθηκε.
«Τότε είχε πολύ λίγες επαγγελματικές συμμετοχές, όμως είχε πάρα πολλές ερασιτεχνικές. Τότε είχα βγει 200η κάτι θέση στην Ελλάδα στην κατηγορία Scaled στους άνδρες. Ήταν πολύ κακή η συμμετοχή μου αλλά εμένα μου άρεσε πολύ το κλίμα. Η ένταση, η δυνατή μουσική αλλά και το community που ήταν όλοι μαζί. Παλιά η κοινότητα ήταν πιο δεμένη, τώρα έχει αρχίσει να σπάει»
“Eίχα πει πως δεν κάνω με τίποτα”
Όπως εξομολογείται αυτό που τον «κερδίζει» στο Crossfit είναι πως μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες σε περίπτωση λάθους.
«Στο ποδόσφαιρο φταίνε όλοι, το crossfit είναι ωραίο γιατί αν κάνεις λάθος ξέρεις πως φταις εσύ. Όπως χαίρεσαι με τα καλά, έτσι αναλαμβάνεις εξ’ ολοκλήρου και τα μη καλά αποτελέσματα και μένα μου αρέσει αυτή η ευθύνη. Με ιντριγκάρει δεν μου αρέσει να με κρίνει αρνητικά οπότε σκέφτομαι πως πρέπει να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά. Αυτό μου δίνει κίνητρο και στην προπόνηση για να μην βαριέμαι και να εξελίσσομαι όλη την ώρα»
Βέβαια για εκείνον ο δρόμος δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, για να φτάσει να είναι ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους αθλητές του crossfit ήρθε αντιμέτωπος με πολλές ήττες.
«Το 2015 έφυγα για σεζόν στη Σίφνο για να μαζέψω χρήματα και ό,τι είχε βγάλει το ξόδευα σε αγώνες. Πήγα μόνος μου όπου μπορείς να φανταστείς – στην Σερβία, στην Τουρκία. Δεν με ακολουθούσε κάποιος. Εγώ πλήρωνα τα έξοδα της αδερφής μου και του κολλητού μου για να έρθουν μαζί. Έτσι έπαιζα στην κατηγορία Elite και πήγαινα άπατος αλλά ήξερα πως όσους περισσότερους αγώνες κάνω, τόση περισσότερη εμπειρία θα αποκτήσω για το μέλλον. Επί τρία χρόνια έφαγα πολλές φάπες. Το 2018 πέρασα στο πρώτο πανευρωπαϊκό δεύτερος από όλη την Ευρώπη. Εκεί είπα μέσα μου «το έχεις». Όμως, πήγα στο πανευρωπαϊκό που ήταν οι καλύτεροι 40 Ευρωπαίοι και βγήκα 31ος. Έτσι γύρισα Θεσσαλονίκη και είπα πως «δεν κάνω με τίποτα, είμαι άχρηστος».
Για 3 βδομάδες άρχισα να βγαίνω, να πίνω κάθε μέρα, να ξενυχτώ. Μέχρι που μία μέρα είπα πως δεν γίνεται άλλο, δεν θα με βγάλει πουθενά. Έτσι έκανα ακόμα μία σεζόν στη Σίφνο, τον Σεπτέμβριο τελείωσα και την σχολή και κατέβηκα Αθήνα, που είχαμε σπίτι. Με το που μπήκε το 2019 κέρδισα το Athens Throwdown και έγινα ο πρώτος Έλληνας που το κατάφερε. Από εκεί και μετά με πήγε καλά και είχα διακρίσεις. Δεν καταλαβαίνεις ποτέ πως “το έχεις”, απλώς όταν μία περίοδο δουλεύεις αυτό θα αποδώσει γιατί υπήρχαν και περίοδοι μετά το 2019 που δεν έκανα τόσο καλές προπονήσεις γιατί είχα πάθει λουμπάγκο και δεν απέδιδα. Πάντα έχεις ανεβάσματα και κατεβάσματα, το να μείνεις όλη την ώρα ψηλά είναι πολύ δύσκολο.»
Μέχρι το 2018 μόνο ένας αθλητής από την Ελλάδα συμμετείχε σε πανευρωπαϊκές διοργανώσεις. Από εκεί και μετά άρχισαν οι συμμετοχές να είναι 3-4 από τους άνδρες, 1-2 από γυναίκες και κάπως άρχισε να ανεβαίνει το crossfit. Όμως ακόμα μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν πάρα πολλοί επαγγελματίες με την έννοια να ζουν αποκλειστικά απ’ αυτό.
«Στο επαγγελματικό επίπεδο δεν έχουμε να ζηλέψουμε κάτι από το εξωτερικό. Αυτό που κάνει τους αθλητές πιο άνετους είναι οι χορηγοί. Τα brand που επενδύουν πάνω στους αθλητές και τα χρήματα που τους δίνουν, τους κάνουν ήσυχους να κάνουν την προπόνηση τους ελεύθερα.
Ένας Ισπανός αθλητής, που η Ισπανία δεν έχει μεγάλη διαφορά στην οικονομία με εμάς, βγάζει 3.000-5.000 τον μήνα. Είναι πιο άνετος στο να φάει ό,τι θέλει, στο να μην εργαστεί καθόλου και επίσης το γεγονός ότι ξέρει πως βγάζει 60.000 ευρώ τον χρόνο τον κάνει να επιλέγει τους αγώνες που θα παίξει. Εμείς αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε σε αγώνες μπας και κερδίσουμε κάτι και όλο αυτό μας κουράζει και έτσι όταν έρθουν τα προκριματικά για το παγκόσμιο έχουμε στις πλάτες 10 αγώνες, ενώ ο άλλος που έχει έναν αγώνα είναι πολύ διαφορετικά.
Εμείς κυνηγάμε την πρόκριση στο πανευρωπαϊκό γιατί αν βγεις στους 10 καλύτερους πας απευθείας Αμερική. Αυτή η πρόκριση είναι κάθε τέλη Μάιου και εμείς έχει τύχει να παίξουμε αρχές Μάιου σε άλλους αγώνες. Έτσι πήγαμε να παίξουμε ξανά σε 20 μέρες και ήμασταν όχι απλώς καμένοι, το σώμα δεν προλαβαίνει να στρώσει.
Δεν υπάρχει καμία στήριξη από το κράτος ούτε πρόκειται να υπάρξει και ποτέ γιατί δεν είναι ολυμπιακό άθλημα, εδώ δεν έχουν στήριξη άλλοι αθλητές που πηγαίνουν στους Ολυμπιακούς»
“Πάντα έχεις ανεβάσματα και κατεβάσματα, το να μείνεις όλη την ώρα ψηλά είναι πολύ δύσκολο”
Γιατί όμως Γιώργο το crossfit είναι τόσο εθιστικό;
«Είναι ένας πολύ καινούργιος τρόπος προπόνησης. Ακόμα και στα ΤΕΦΑΑ το θεωρούσαν απαγορευτικό, ενώ δεν είναι καθόλου γιατί συνδυάζει τα πάντα. Πέρα από το κομμάτι της κοινότητας που δημιουργείται στο Crossfit, ένας απλός ασκούμενος που δεν έχει γυμναστεί ποτέ στη ζωή του, πάει στο γυμναστήριο, ενώ στην αρχή βλέπει πως τον περνούν όλοι στη συνέχεια κάνοντας διαρκώς προπόνηση βλέπει πως αυξάνεται η δύναμη του, οι αντοχές του στο αερόβιο και αποδίδει. Κι ενώ η προπόνηση στην αρχή ήταν “δηλητήριο”, στην συνέχεια ο αθλούμενος βλέπει πως βγάζει τα προγράμματα όλο και πιο εύκολα. Έτσι πορώνεται και θέλει κι άλλο.
Crossfit μπορούν να κάνουν όλοι. Για μένα είναι ο καταλληλότερος τρόπος προπόνησης και ο πιο διασκεδαστικός. Τους γονείς μου που είναι 50+ χρονών τους έβαλα πρώτη φορά να γυμναστούν με την μέθοδο αυτή. Το πιο σημαντικό είναι να έχεις πάντα έναν προπονητή δίπλα σου, που θα σε σέβεται και θα βλέπεις τις ανάγκες σου και τα χαρακτηριστικά του ατόμου. Για μένα και μία γιαγιά μπορεί να έρθει, απλώς πρέπει να προσέξεις, να μην ανεβάσει πολλούς παλμούς»
Το να είσαι αθλητής τέτοιου επιπέδους όπως ο Γιώργος σίγουρα προϋποθέτει ασταμάτητες καθημερινές προπονήσεις. Αυτό είναι φυσικό πως έχει κόστος στην προσωπική ζωή. Ο ίδιος εξηγεί πως είναι από τους τυχερούς καθώς η κοπέλα ασχολείται επίσης με το άθλημα, οπότε κατανοεί και τις ανάγκες του.
Κατανοεί το γεγονός ότι εγώ πρέπει να ξυπνήσω στις 8ώρα για να κάνω την πρώτη προπόνηση, στη 1 έχω την δεύτερη και στις 7 την τρίτη. Όλα αυτά βέβαια προϋποθέτουν και συγκεκριμένη διατροφή και συγκεκριμένες απαιτήσεις στον ύπνο. Όμως, εμείς το έχουμε βρει. Με ακολουθεί και εκείνη σε μερικές προπονήσεις οπότε προσπαθούμε τον προσωπικό μας χρόνο να τον περνάμε στο πλαίσιο της προπόνησης. Ξέρουμε όμως πως από το Σάββατο απόγευμα μέχρι Κυριακή βράδυ θα το αφιερώσουμε εκτός γυμναστηρίου. Βέβαια τους κολλητούς μου από την Σίφνο που δεν ασχολούνται με το Crossfit μπορεί να κάνω να τους δω και τρεις μήνες γιατί αυτοί μπορεί για παράδειγμα να βγουν Πέμπτη βράδυ για κρασιά, εγώ έχω κόψει το αλκοόλ εδώ και τρία χρόνια»
Ο Γιώργος δεν θέλει να σταματήσει να παίζει σε αγώνες, όμως όπως εξομολογείται γνωρίζει πως μέχρι κάπου τα 33 του θα μπορεί να το κάνει τόσο έντονα γιατί το σώμα δεν κουράζεται όσο το μυαλό.
«Όσο περνάει ο καιρός σκέφτεσαι διάφορα όπως “πάλι όλα μου τα χρήματα πρέπει να τα επενδύσω στο crossfit”, “μένω με το σκουτεράκι και δεν έχω πάρει ένα αμάξι για να μην χαλάσω χρήματα”, “δεν μπορώ να περάσω τα Χριστούγεννα με τους δικούς μου γιατί έχω αγώνες.”. Πέρυσι το Πάσχα δεν το πέρασα με την οικογένεια μου. Γι’ αυτό τον λόγο θέλω κάποια στιγμή να κάνω λίγο πίσω και να ανοίξω τον δικό μου χώρο με τα δικά μου standards»
Μιλώντας για το μέλλον ο Γιώργος κάνει γνωστό πως αυτή την ώρα προετοιμάζεται πυρετωδώς για ένα πολύ μεγάλο αγώνα που θα γίνει στο Ντουμπάι στις 8-9-10 Δεκεμβρίου.
«Από το 2024 ο στόχος μου, όπως και όλων των αθλητών crossfit, είναι να ξεκινήσω την προετοιμασία για να κυνηγήσω την πρόκριση για την Αμερική. Δεν λέω πως είναι εύκολο αλλά αυτός είναι ο στόχος μου.»
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
