Το ποδόσφαιρο της συμπερίληψης λέει όχι στον ρατσισμό

Το ποδόσφαιρο έχει στιγματιστεί πολλές φορές στην ιστορία του με θλιβερά γεγονότα οπαδικής βίας που στοίχησαν ζωές ανθρώπων. Ο απολογισμός για την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είναι ανησυχητικός.

Δεκατρία ήταν τα θύματα τα τελευταία 40 χρόνια και δεκάδες οι τραυματισμοί τα τρία όμως από τα περιστατικά συνέβησαν σε μόλις δύο χρόνια. Ο θάνατος των Άλκη Καμπανού Μιχάλη Κατσουρή και Γιώργου Λυγγερίδη.

Και στο θέμα της αστυνομικής καταστολής και του αντιτσιγγανισμού η Ελλάδα σε δύο χρόνια μετράει επίσης ένα αρνητικό ρεκόρ. Τρείς θάνατοι τσιγγάνων σε διάστημα δύο ετών με τον ίδιο περίπου τρόπο γεννούν σοβαρούς προβληματισμούς.

Όλα αυτά τα περιστατικά έδωσαν την ώθηση να πάρει σάρκα και οστά μια ιδέα χρόνων. Η δημιουργία του αθλητικού συλλόγου «Ρομά Κατερίνης»

Ο οικισμός τσιγγάνων του Πέλεκα βρίσκεται στις παρυφές της πόλης και είναι αποτέλεσμα της μετοίκισης κάποιον οικογενειών από τον Τύρναβο, την Καρδίτσα και τους Σοφάδες προς τον Νομό Πιερίας.

Σήμερα, σαράντα χρόνια αργότερα οι συνθήκες ζωής παραμένουν δύσκολες. Η ελπίδα για την μετεγκατάσταση τους σε νέο πρότυπο οικισμό ναυάγησε και οι κάτοικοι παλεύουν για την επιβίωση.

Οι 373 Ρομά του οικισμού, εκ των οποίων 100 γυναίκες και 175 παιδιά, διαμένουν σε καταλύματα που είναι φτιαγμένα με πρόχειρα υλικά. Η περιοχή δεν έχει δρόμους, σχολείο, εκκλησία, πλατεία, νηπιαγωγείο, ιατρείο, κατάστημα, καφενείο η οτιδήποτε άλλο.

Μέχρι και σήμερα πολύ λίγα είναι τα παιδιά που παρακολουθούν σε τακτική βάση το σχολείο και πολλά από αυτά δεν καταφέρνουν να το ολοκληρώσουν.

Τα τελευταία χρόνια γίνονται μεγάλες προσπάθειες, με θετικά αποτελέσματα, από το Κέντρο Κοινότητας με παράρτημα Ρομά και το Δήμο Κατερίνης για την εξάλειψη της σχολικής διαρροής και των πρόωρων γάμων. Παρά τις δυσκολίες όλοι οι κάτοικοι δουλεύουν σε εποχικές εργασίες και εργοστάσια της περιοχής, ενώ υπάρχει μηδενική παραβατικότητα. Μπορεί να μην έχουν νιώσει συστηματική βία και ρατσισμό όμως οι επαφές τους με μη Ρομά είναι ελάχιστες και παρά την υποδειγματική συμπεριφορά τους, οι υπόλοιποι Κατερινιώτες τους αντιμετωπίζουν με καχυποψία.

Αυτό το κλειστό και ασφυκτικό γκέτο έρχεται να σπάει ο «Αθλητικός Σύλλογος Ρομά Κατερίνης» που μετράει μόλις λίγους μήνες ζωής.

Ξεκίνησε από την επιθυμία και την αγάπη των αντρών για το ποδόσφαιρο και η σκέψη ήταν να συνδυαστεί με την εξωστρέφεια που προσφέρουν οι αναμετρήσεις σε αγώνες. Η ομάδα Ρομά Κατερίνης είναι ένας αθλητικός σύλλογος που τα μέλη και οι παίκτες τους αποτελούνται από κατοίκους της περιοχής. Στόχος του είναι η άρση των προκαταλήψεων και του ρατσισμού καθώς και της βίας μέσα από τον αθλητισμό.

Το Διοικητικό του Συμβούλιο αποτελείται από γυναίκες, ώστε να δοθεί ένα κίνητρο και σε αυτές να ασχοληθούν με τα κοινά και να σπάσουν τους στερεοτυπικούς έμφυλους ρόλους που στιγματίζουν διπλά την τσιγγάνα γυναίκα.

Ο Γιάννης Καραγκούνης είναι ο διαμεσολαβητής της κοινότητας και υπεύθυνος της ομάδας. Για χρόνια είχε μαζί με τους φίλους του την επιθυμία να δημιουργηθεί ποδοσφαιρικός σύλλογος, αλλά το πρόβλημα ρευστότητας τους εμπόδιζε να πετύχουν τον στόχο τους. Η χρηματοδότηση των EEA Grants τους έδωσε την ευκαιρία να το καταφέρουν. Η ποδοσφαιρική ομάδα επιχορηγείται από το πρόγραμμα «Κοινωνική Ένταξη και Ενδυνάμωση των Ρομά» μέσω των EEA Grants Greece.

«Οι άντρες του οικισμού παίζαμε σε διάφορες ερασιτεχνικές ομάδες του νομού στο τοπικό πρωτάθλημα. Δεν αντιμετωπίζαμε προβλήματα από τους συμπαίκτες μας, αλλά κάποιες φορές μπορεί να μας έβριζαν από τις κερκίδες υποτιμητικά. Όταν μας δόθηκε η ευκαιρία βάλαμε μπρος το σχέδιο για να φτιάξουμε την δική μας ομάδα. Δεν ήταν εύκολο, αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα.

Ο σκοπός μας ήταν τα παιδιά να μπορούν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, να μην παρασυρθούν με άλλα πράγματα. Ο αθλητισμός ενώνει τους ανθρώπους. Από τον αθλητισμό έχω αποκτήσει τους περισσότερους μπαλαμούς φίλους. Σκέφτηκα πως αν παίζαμε σε άλλες ομάδες θα ερχόμασταν σε επαφή ο ένας με τον άλλο και θα ήταν ευκαιρία να γνωριστούμε. Αντί να πηγαίνουμε εμείς σε άλλες ομάδες φέραμε μπαλαμούς στην δική μας. Ο προπονητής και κάποιοι παίκτες είναι μη Ρομά και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να είναι μαζί μας.

Προς το παρόν έχουμε ποδόσφαιρο ενηλίκων αλλά στο μέλλον θέλουμε να φτιάξουμε παιδικά τμήματα ποδοσφαίρου, μπάσκετ, κολύμβησης.

Ο σύλλογος είναι ανοιχτός και θέλει να βοηθήσει την κοινότητα. Όλους τους ανθρώπους δεν τους ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο αλλά και άλλα αθλήματα. Επίσης θα πρέπει να βρούμε τρόπους να συμμετέχουν και γυναίκες».

Ήδη η ομάδα μετράει τέσσερις νίκες σε πέντε αγώνες στο πρωτάθλημα Γ κατηγορίας της ΕΠΣ Πιερίας. Περιμένει να προκριθεί στα μπαράζ για να μπορέσει να ανέβει κατηγορία.

Ρομά και μη Ρομά παρακολουθούν τους αγώνες αρμονικά παρότι αρχικά υπήρχε ο φόβος μήπως οι τσιγγάνοι δημιουργήσουν προβλήματα.

Όσοι πίστευαν ότι οι Ρομά δε θα μπορέσουν να προσαρμοστούν στους κανόνες, διαψεύστηκαν.

Στόχος είναι η ομάδα να καταφέρει να παραμείνει ενεργή και μετά το τέλος του πρωταθλήματος και να βρει τους πόρους ώστε να ανταπεξέλθει και στις επόμενες αγωνιστικές αγωνιστικές.

Επιπρόσθετα έχει ως στόχο να λειτουργήσει με έναν παράλληλο πολιτιστικό ιστορικό πνευματικό χαρακτήρα και να θέσει ως αποστολή την προσπάθεια της μείωσης της σχολικής διαρροής και της ένταξης και αφομοίωσης των νέων στην αγορά εργασίας.