Covid – Επεισόδιο 2

Λέξεις: Μάκης Διάκος

Σίγουρα για την νέα έξαρση του COVID ευθύνεται η μη τήρηση των νόμων, η αδυναμία των αρχών να τους επιβάλουν και βεβαία η ελλιπής ανταπόκριση – κυρίως των νέων και κάποιων επαγγελματιών της διασκέδασης – στην επίκληση της ατομικής ευθύνης. Όμως ταυτόχρονα με την αναποτελεσματικότητα των μέτρων λόγω κακής εφαρμογής των νόμων πρέπει να δούμε και την αρτιότητα των νόμων.

Κατά πόσο το νομικό οπλοστάσιο ήταν επαρκές, αναλογικό, κατανοητό, δίκαιο ως προς την κατανομή των βαρών που επέφερε, αν πρότεινε έξυπνες και σύγχρονες λύσεις πριν την υποχρεωτική καραντίνα και τους περιορισμούς, αν τέλος είχε στοιχεία αυτοκριτικής για λάθη που έκανε στο παρελθόν και κυρίως αν ήταν «ειλικρινές» ως προς όλα αυτά.

Θα αναφερθώ μόνο σε τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα που ήδη έχουν εξαντληθεί στις κριτικές, τα αναφέρω όχι για διάλογο και προβληματισμό αλλά για να τονίσω τις νομοθετικές ανεπάρκειες στα μέτρα, την προχειρότητα τους, τις αντιφάσεις και την επερχόμενη σχετική αδιαφορία που προκαλούν ακόμη και στον ενσυνείδητο πολίτη.

Η κατάσταση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) στη Θεσσαλονίκη είναι απαράδεκτη εδώ και δεκαετία περίπου. Και ΜΜΜ στη Θεσσαλονίκη εννοούμε ΜΟΝΟ τον ΟΑΣΘ. Το Μετρό, το τραμ, οι θαλάσσιες μεταφορές όνειρο ήταν και παραμένει. Η συνεπικουρία των ταξί στις μεταφορές δεν λογίζεται ΜΜΜ αλλά ακόμα και το ξαναμοίρασμα των αστικών γραμμών με τα τοπικά ΚΤΕΛ στην ίδια λογική και αντίληψη είναι με τον κρατικοδίαιτο εδώ και δεκαετίες ΟΑΣΘ. Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει, απλά ξαναμοιράσαν τις γραμμές τους όπως πριν δέκα χρόνια περίπου.

Και μόνο το μέτρο της απαγόρευσης των ταξί να μην δέχονται επιβίβαση πέραν του ενός πελάτη δείχνει το γελοίο του μέτρου σε αντίθεση με το στοίβασμα επιβατών στα λεωφορεία (δηλαδή ένα ζευγάρι στη ζωή για να πάει σπίτι του στο σπίτι θα πρέπει να πάρουν δυο ταξί, μάλιστα, καταλάβαμε, θα σας ειδοποιήσουμε!).

Η λύση θα μπορούσε να είναι η μίσθωση τουριστικών λεωφορείων – ένας κλάδος που επλήγη από τον COVID έτσι κι αλλιώς – με τους έμπειρους κι ευγενικούς οδηγούς τους. Η άμεση ενίσχυση των γραμμών με νέο στόλο λεωφορείων θα ελάφρυνε το λεγόμενο ιικό φορτίο στις μεταφορές, θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας και θα λύτρωνε κάπως έναν χειμαζόμενο κλάδο του τουρισμού, που τον θέλουμε ζωντανό για την μετά COVID εποχή.

Οι εκκλησίες. Οι ιεράρχες δικαιούνται να πιστεύουν ότι τους υπαγορεύει η πίστη τους, άλλωστε αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης τους καθώς και των πιστών που τους ασπάζονται και τους ακολουθούν γιατί η πίστη, όταν υπάρχει, μερικές φορές σε αυτούς που την υπηρετούν είναι ισχυρότερη της βιοτή τους. Η πολιτεία όμως οφείλει να είναι ξεκάθαρη. Υποχρεούται πρώτον αν ειδοποιήσει τους πιστούς για τους κινδύνους που υπάρχουν τον συγχρωτισμό που δημιουργείται κατά τον εκκλησιασμό, κατά προσκύνηση ιερών εικόνων και λειψάνων, κατά την μεταλαβιά με τον τρόπο που γίνεται. Το πόσο ξεκάθαρη οφείλει να είναι φαίνεται δυστυχώς ΜΟΝΟ όταν εξαντλούνται τα κρεβάτια στις ΜΕΘ. Ναι, τότε κολλάει ο συνωστισμός στις εκκλησίες. Τότε απαγορεύει ότι μεταδίδει τον ιό. Εδώ να τονίσω στους κυβερνώντες πως η αμαρτία τους είναι ίδια είτε λειτουργούν ως προμηθείς είτε ως επιμηθείς.

Στα σχολεία τέλος, κανένα μετρό προστασίας της μαθητικής κοινότητας και κατ΄ επέκταση του συνόλου της κοινωνίας καθώς η μαθητιώσα νεολαία και γονείς κι αδέλφια και παππούδες – γιαγιάδες έχει. Δεν προέβη σε αραίωση μαθητών –όπως στο επεισόδιο COVID 1- σε εναλλακτικό πρόγραμμα σπουδών με σπουδή στα καίρια, σε εύρεση νέων αιθουσών – με σκοπό τη αραίωση όπως λέχθηκε. Θα ήταν σχετικά εύκολο αυτό με έναν συνδυασμό και των τριών παραπάνω. Δηλαδή εκμετάλλευση των σχολικών εγκαταστάσεων με τη χρησιμοποίηση των αιθουσών και σε δεύτερο κύκλο μαθημάτων με τους μισούς μαθητές ανά τάξη. Ευέλικτο πρόγραμμα σπουδών ως προς την διδακτέα ύλη με βαρύτητα στα καίρια, με μειωμένο και ευέλικτο εξεταστικό σύστημα αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες, και με μειωμένη την χρονική διάρκεια της διδακτικής ώρας. Αυτό θα συμπληρώνετε με οριακή ενίσχυση του προσωπικού καθαριότητας και του διδακτικού προσωπικού.

Εμπειρικά και μόνο το κόστος όλων αυτών των μέτρων είμαι σίγουρος πως στην εθνική οικονομία θα κόστιζε λιγότερο από τα έξοδα νοσηλείας των αναπόφευκτων ασθενών.

Πιστεύω δε πως θα επέφερε και επιπλέον οικονομικό όφελος επειδή θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας, θα τόνωνε την εμπιστοσύνη του πολίτη στην πολιτεία καθώς την βλέπει να νοιάζεται πραγματικά με ουσιώδη μέτρα κι όχι μάσκες – βράκες και παγουρίνα μιας γουλιάς. Τώρα ο καθένας μας, επειδή δεν είμαστε χαζοί, επειδή γνωρίζουμε πως οι ΜΕΘ στο τέλος δεν θα φτάσουν για εμάς, καλά θα κάνει να φροντίζει επιμελώς τον εαυτό του.

Να φοράμε αυτήν τη μάσκα που μας έλεγαν πως είναι επικίνδυνο πράγμα και δεν μας προστατεύει γιατί έχει πολύ δύσκολο χειρισμό στο βάλε – βγάλε, να πλένουμε καλά τα χεράκια μας όπως μας έμαθαν, να μην τα βάζουμε στη μυτούλα και στα ματάκια μας, κι άμα δούμε νέο, γέρο και παιδί μετά τις 21:00 να βαράμε σειρήνες.

Θα μπορούσα να συνεχίσω με τις παλινωδίες στα γήπεδα, τις επισκέψεις σε καζίνο γειτονικής χώρας, τις ολονυχτίες των opap play κλπ.

Η Παναγιά μαζί μας