Deutsche Bank: Το «αμαρτωλό» παρελθόν της και η ανησυχία για πιθανή χρεοκοπία της

«Τι έκανε λάθος η Deutsche Bank»; Αυτό είναι το πιο δημοφιλές ερώτημα της ημέρας στις μηχανές αναζήτησης, σε όλο τον κόσμο, καθώς οι πολίτες του πλανήτη προσπαθούν να καταλάβουν τι κρύβεται πίσω από την (όχι και τόσο) ξαφνική πτώση της γερμανικής τράπεζας.

Η απάντηση είναι αρκετά δύσκολο να δοθεί από ένα ρομπότ, σαν αυτά που χρησιμοποιούν οι Google και Microsoft, καθώς περιέχει τα περισσότερα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης απληστίας.

Δωροδοκίες, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, συμμετοχή σε απάτες, φοροδιαφυγή, εμπλοκή σε σκάνδαλα πάσης φύσεως -ακόμα και στη «φούσκα» των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ που πυροδότησαν μια παγκόσμια κρίση -και πολλά ακόμα, συνθέτουν αυτό το «μωσαϊκό της αμαρτίας», το οποίο και τώρα επιστρέφει από το παρελθόν για να στοιχειώσει το μέλλον της γερμανικής τράπεζας.

Κάποιοι οικονομολόγοι και ειδικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα μπορεί να δοκιμάζεται ξανά, μετά την Credit Suisse, αυτή τη φορά από την Deutsche Bank, αλλά τονίζουν ότι «η Deutsche Bank δεν είναι η επόμενη Credit Suisse».

Και από τη μία, έχουν δίκιο: Οι μετοχές της γερμανικής τράπεζας έφθασαν να καταγράφουν τη μεγαλύτερη πτώση την τελευταία 5ετία, ενώ από τις αρχές του Μαρτίου, η γερμανική τράπεζα έχει απολέσει τουλάχιστον το 1/5 της αξίας της.

Την ίδια στιγμή, τα CDS, δηλαδή το κόστος ασφάλισης έναντι πιθανής χρεοκοπίας, εκτοξεύτηκαν (αλλά παρέμειναν συγκριτικά πολύ μακριά από τα επίπεδα που κινήθηκαν τα CDS της Credit Suisse πριν το bailout) και τα ομόλογα χαμηλής εξασφάλισης AT1, τα οποία βρέθηκαν στο «μάτι» του κυκλώνα μετά την αμφιλεγόμενη διαγραφή τους στην περίπτωση της διάσωσης της Credit Suisse, υπέστησαν ένα εκτεταμένο sell off.

Από την άλλη όμως, το «άδικο» που έχουν, ξεπροβάλλει όσο οι αναλυτές προσπαθούν να εστιάσουν στα «γιατί» της πτώσης και στους λόγους που η DB βρέθηκε στο στόχαστρο, παρότι τα τελευταία χρόνια επιχείρησε να αφήσει πίσω το κακό παρελθόν της.

Η γερμανική τράπεζα βρίσκεται σε περίοδο ανάκαμψης τα τελευταία χρόνια έπειτα από μια σειρά διαδοχικών κρίσεων, όμως πληρώνει την «ευαισθησία» των αγορών έπειτα από σα συνέβησαν με τις Silicon Valley Bank, Signature Bank και Credit Suisse. «Είναι μια ξεκάθαρη περίπτωση των αγορών, όπου πρώτα πουλάς και μετά κάνεις ερωτήσεις», ανέφεραν αναλυτές. «Κανείς δεν έχει διάθεση για ρίσκο, δεδομένων των ανησυχιών και του τι συνέβη με την Credit Suisse».

Άλλωστε, δεν είναι κάτι ξαφνικό, ούτε πρόσφατο. Η Deutsche Bank γνωρίζει μια ιλιγγιώδη πτώση την τελευταία δεκαετία που έχει μειώσει την τιμή της μετοχής της κατά 65% -το συνολικό ενεργητικό της έχει συρρικνωθεί κατά το ένα τρίτο- τα έσοδα κατά 25% και το μέρισμα -που έχει ανασταλεί για αρκετά χρόνια- κατά 73%, κάτω από το επίπεδο του 2012. Ακόμη και ο αριθμός του προσωπικού έχει μειωθεί κατά 16%. Δύο πρώην τραπεζίτες εξέτισαν ποινές φυλάκισης για συμμετοχή σε διάφορα σκάνδαλα και άλλοι, συμπεριλαμβανομένων πρώην μελών του διοικητικού συμβουλίου, βρίσκονται ακόμη υπό ποινική έρευνα.

Αυτός ο καθοδικός κύκλος επιταχύνθηκε από την απειλή ενός προστίμου ρεκόρ ύψους 14 δισ. δολαρίων από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ το 2016. Ενώ ο τελικός διακανονισμός ήταν μόλις το μισό από αυτό το επίπεδο, χρειάστηκαν σχεδόν τρία χρόνια για να ανακάμψει κανείς από αυτό που ένα ανώτερο στέλεχος αποκαλεί τώρα «σχεδόν θανατηφόρα εμπειρία».

Το αμαρτωλό παρελθόν

Και είναι ορισμένες ομοιότητες του παρελθόντος της Deutsche Bank με το βρώμικο παρελθόν της ελβετικής τράπεζας που έκανε τους επενδυτές να πουλήσουν πανικόβλητοι, πριν καν… κάνουν ερωτήσεις. Όπως είναι η εμπλοκή και των δύο τραπεζών σε σκάνδαλα κατασκοπείας εργαζομένων τους, σε σκάνδαλα φοροδιαφυγής, αλλά και στην υπόθεση των ενυπόθηκων δανείων στις ΗΠΑ. Μια, έστω και σύντομη, αναδρομή στις αμαρτίες του παρελθόντος της γερμανικής τράπεζας, είναι ικανή να εξηγήσει πολλά…

Οι επενδυτές, λοιπόν, έχουν κάθε λόγο να είναι επιφυλακτικοί απέναντι τον τραπεζικό κολοσσό λόγω του παρελθόντος του, αφού σε πλείστες περιπτώσεις είχε συνδεθεί με κάθε πιθανό και απίθανο σκάνδαλο που ταλαιπώρησε το τραπεζικό σύστημα. Παράλληλα, πολλοί φοβούνται πως υπάρχουν κρυμμένοι σκελετοί στο ντουλάπι της Deutsche Bank, με επίκεντρο την έκθεση της γερμανικής τράπεζας στα αμερικανικά εμπορικά ακίνητα και το χαρτοφυλάκιο παραγώγων της.

Σύμφωνα με παλαιότερο δημοσίευμα της DW, η γερμανική τράπεζα στο παρελθόν είχε εμπλακεί σε σειρά σκανδάλων, ενώ οι έφοδοι των ελεγκτικών αρχών στα γραφεία της τα προηγούμενα χρόνια ήταν συχνό φαινόμενο. Πέρυσι μάλιστα οι αστυνομικές αρχές είχαν πραγματοποιήσει έφοδο στα γραφεία της Deutsche Bank και της μονάδας της διαχείρισης ενεργητικού DWS στη Φρανκφούρτη για έλεγχο στο πλαίσιο έρευνας για καταγγελίες greenwashing και λίγο καιρό νωρίτερα στο πλαίσιο έρευνας για ξέπλυμα χρήματος.

Σύμφωνα με την DW και άλλα διεθνή ΜΜΕ που καλύπτουν την Deutsche Bank, αυτές είναι οι πιο «ηχηρές» περιπτώσεις εμπλοκής της γερμανικής τράπεζας με σκάνδαλα και αποτυχημένες επενδύσεις:

Ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ

Το ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια (subprimes) θεωρούνται η απαρχή της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης πριν από περίπου 13 χρόνια. Τέτοιου είδους «τοξικά» στεγαστικά δάνεια αγοράστηκαν και από την Deutsche Bank, η οποία στη συνέχεια τα «συσκεύαζε» σε πολύπλοκα χρηματοοικονομικά προϊόντα υψηλής ποιότητας και τα μεταπωλούσε ως σίγουρη επένδυση σε άλλες τράπεζες.

Όταν η αμερικανική αγορά στεγαστικών δανείων κατέρρευσε, όλα αυτά τα πακέτα έχασαν μεμιάς την αξία τους. Ας σημειωθεί ότι η γερμανική τράπεζα είχε οσμιστεί τις εξελίξεις και είχε επενδύσει τεράστια ποσά στην κατάρρευση της αγοράς. Λίγα χρόνια αργότερα η Deutsche Bank και το αμερικανικό δημόσιο συμβιβάζονταν σε πρόστιμο 14 δισ. δολαρίων, το οποίο εν τέλει περιορίστηκε στα 7,2 δισ.

Ξέπλυμα χρήματος στη Ρωσία

Το 2015 αποκαλύφθηκε ότι η Deutsche Bank είχε ξεπλύνει την τελευταία τετραετία με τη βοήθεια αγοροπωλησίας μετοχών σε ρούβλια περίπου 10 δισ. δολάρια. Επειδή οι συναλλαγές έγιναν σε αμερικανικό νόμισμα, παρενέβησαν οι αμερικανικές εποπτικές αρχές επιβάλλοντας πρόστιμο 600 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ως αποτέλεσμα, το γερμανικό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα σταμάτησε να δραστηριοποιείται ως επενδυτική τράπεζα στη Ρωσία. Όπως όλα δείχνουν, βάσει των FinCen files, οι τότε αποκαλύψεις ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου.

Χειραγωγήσεις διατραπεζικών επιτοκίων

Τα επιτόκια Euribor και Libor είναι διατραπεζικά επιτόκια αναφοράς, με τα όποια οι τράπεζες δανείζονται χρήματα μεταξύ τους. Παράλληλα, έχουν ρόλο σημείου αναφοράς όταν πρόκειται για βραχυπρόθεσμα δάνεια ή μακροπρόθεσμες χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, όπως υποθήκες ή παράγωγα.

Το 2013 η Κομισιόν επέβαλε σε έξι διεθνείς τράπεζες συνολικά πρόστιμα 1,7 δισ. ευρώ για χειραγώγηση των εν λόγω επιτοκίων. Το μεγαλύτερο πρόστιμο, ύψους 725 εκατ. ευρώ, επιβλήθηκε στην Deutsche Bank.

Συναλλαγές με τον Τζέφρι Έπσταϊν

«Ήταν μεγάλο λάθος να δεχθούμε τον Τζέφρι Έπσταϊν ως πελάτη το 2013», παραδεχόταν το περασμένο καλοκαίρι η διοίκηση της Deutsche Bank, όταν οι αμερικανικές αρχές της επέβαλλαν πρόστιμο 150 εκατομμυρίων δολαρίων. Η γερμανική τράπεζα γνώριζε το «εγκληματικό ιστορικό» του Αμερικανού παιδόφιλου, δεν έκανε ωστόσο τίποτα, παρά τις «συστηματικές ύποπτες αναλήψεις», δήλωσε η διοίκηση της τράπεζας στη Φρανκφούρτη.

Danske Bank

H Deutsche Bank διαδραμάτισε κορυφαίο ρόλο και στο μεγαλύτερο, μέχρι τότε, σκάνδαλο ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Υπήρξε ο κύριος εταίρος της Danske Bank, η οποία μέσω υποκαταστημάτων στην Εσθονία ξέπλυνε από το 2007 μέχρι το 2015 περίπου 200 δισ. ευρώ. Όπως και στην περίπτωση Έπσταϊν, έτσι και σε αυτήν την υπόθεση η χρηματοπιστωτική ρυθμιστική αρχή της Νέας Υόρκης DFS επέρριψε στη γερμανική τράπεζα «ελλιπή έλεγχο στους πελάτες της».

Το τελευταίο διάστημα η Deutsche Bank επένδυσε περίπου 1 δισ. ευρώ στη βελτίωση των εσωτερικών ελέγχων και αύξησε το ανθρώπινο δυναμικό της αντίστοιχης υπηρεσίας κατά 1.500 συνεργάτες.

Κατασκόπευε εργαζόμενους και… επενδυτές!

Ένα από τα πιο πολύκροτα σκάνδαλα που «στοιχειώνουν» την Deutsche Bank, είναι αυτό της κατασκοπείας, το οποίο, μάλιστα, είχε λάβει (όπως αποδείχθηκε) και πολύ μεγάλες διαστάσεις, ενώ υπήρχε «προσωπικό ενδιαφέρον της διοίκησης στην κατασκοπεία – παρακολούθηση». Όπως αποδείχθηκε, η Deutsche Bank, δεν παρακολουθούσε μόνο τους εργαζομένους της, αλλά ακόμα και τους εξωτερικούς επενδυτές!

Στελέχη της τράπεζας παρακολουθούσαν χιλιάδες e-mail του προσωπικού και επενδυτών της, ενώ με κάθε μυστικότητα έψαχνε τους σκληρούς δίσκους των ηλεκτρονικών υπολογιστών των εργαζομένων της.

Cum-ex: Το σκάνδαλο φοροδιαφυγής

Το σκάνδαλο Cum-ex ξεκίνησε από την Deutsche Bank και πήρε γρήγορα πολιτικές διαστάσεις, καθώς προκάλεσε μέχρι και την κατάθεση στις δικαστικές αρχές του Γερμανού Καγκελάριου Όλαφ Σολτς. Μόλις πέρυσι, οι Γερμανοί εισαγγελείς έκαναν έφοδο στα κεντρικά της Deutsche Bank αναζητώντας στοιχεία για την εμπλοκή της στο σκάνδαλο «cum-ex» που αφορά απάτη με σκοπό τη φοροδιαφυγή, ύψους αρκετών δισ. ευρώ.

Στη φορολογική απάτη που είναι γνωστή ως «cum-ex» ή dividend stripping, οι τράπεζες και οι επενδυτές αντάλλασσαν ταχύτατα μετοχές εταιρειών γύρω από την ημέρα διανομής των μερισμάτων τους, θολώνοντας την ιδιοκτησία των μετοχών και επιτρέποντας σε πολλά μέρη να διεκδικήσουν ψευδώς φορολογικές εκπτώσεις επί των μερισμάτων.

Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία από την έρευνα, στο σκάνδαλο εμπλέκονται περίπου 100 τράπεζες σε τέσσερις ηπείρους και τουλάχιστον 1.000 ύποπτοι. Η Deutsche Bank ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι συνεργάζεται με τους ερευνητές για το θέμα από το 2017 και συνεχίζει να το κάνει. Το Reuters έχει αναφέρει την εμπλοκή της Deutsche Bank στο σχέδιο μεταξύ 2006 και 2011, όταν οι τραπεζίτες συζητούσαν τους «κινδύνους φήμης» του θέματος. Η Deutsche Bank δάνεισε χρήματα σε εταιρείες για να πραγματοποιήσουν τέτοιες συναλλαγές.

Πηγή: ΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/ newmoney.gr 

Deutsche Bank: Ο φόβος για πιθανή χρεοκοπία της τρομάζει τον πλανήτη

Οι μετοχές της Deutsche Bank, του μεγαλύτερου τραπεζικού ομίλου της Γερμανίας, υποχώρησαν απότομα την Παρασκευή (24/03), παρασύροντας τις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, καθώς οι φόβοι για τις αδυναμίες του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος προκαλούν νέους τριγμούς στις αγορές.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το CBS, οι μετοχές της Deutsche Bank σημείωσαν πτώση 14% στις πρώτες συναλλαγές στο γερμανικό χρηματιστήριο. Η πτώση ακολουθεί την κατακόρυφη αύξηση του κόστους των χρηματοοικονομικών παραγώγων, γνωστών ως συμβόλαια ανταλλαγής πιστωτικής αθέτησης, τα οποία ασφαλίζουν τους κατόχους ομολόγων έναντι της αθέτησης των χρεών της τράπεζας.

Η αύξηση του κόστους για την ασφάλιση του χρέους αποτέλεσε, επίσης, το προοίμιο για την εξαγοράς της ελβετικής Credit Suisse από την ανταγωνίστριά της UBS, η οποία υποστηρίζεται από την κυβέρνηση. Ο – βιαστικά οργανωμένος – «γάμος» της Κυριακής (19/03) είχε ως στόχο να ανακόψει την αναταραχή στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα μετά την κατάρρευση δύο αμερικανικών τραπεζών και την ανησυχία για τα μακροχρόνια προβλήματα της Credit Suisse, που οδήγησαν τις μετοχές της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας στην Ελβετία σε πτώση και τους πελάτες της να αποσύρουν τα χρήματά τους κατά την περασμένη εβδομάδα.

Όπως και η Credit Suisse, έτσι και η Deutsche Bank είναι μια από τις 30 τράπεζες που θεωρούνται παγκοσμίως σημαντικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, οπότε υποχρεούται να διατηρεί υψηλότερα επίπεδα κεφαλαιακών, αποθεμάτων επειδή η χρεοκοπία της θα μπορούσε να προκαλέσει εκτεταμένες απώλειες.

Πάντως, οι τριγμοί στην Deutsche Bank έρχονται παρά το γεγονός ότι η τράπεζα διαθέτει κεφαλαιακά αποθέματα που υπερβαίνουν κατά πολύ τις κανονιστικές απαιτήσεις και 10 συνεχόμενα τρίμηνα κερδών. Πέρσι, σημείωσε κέρδη έπειτα από φόρους ύψους 5,7 δισ. ευρώ. Η Deutsche Bank και το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών αρνήθηκαν να σχολιάσουν. Επίσης, άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες σημείωσαν πτώση, με τη γερμανική Commerzbank να υποχωρεί κατά 8,4%, τη γαλλική Société Générale κατά 7,2%, την αυστριακή Raiffaisen κατά 7,5% και τις Credit Suisse και UBS – που συγχωνεύονται – κατά 8,6% και 8% αντίστοιχα.

Τριγμοί στην αμερικανική και ευρωπαϊκή οικονομία Οι αγορές έχουν ταρακουνηθεί υπό τον φόβο ότι άλλες τράπεζες μπορεί να έχουν απροσδόκητα προβλήματα, όπως η αμερικανική Silicon Valley Bank, η οποία χρεοκόπησε αφού οι πελάτες της απέσυραν τα χρήματά τους και υπέστη ανασφάλιστες ζημιές λόγω των υψηλότερων επιτοκίων.

Ευρωπαίοι αξιωματούχοι λένε ότι οι τράπεζες στο ρυθμιστικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – σε αντίθεση με την Credit Suisse – είναι ανθεκτικές και δεν έχουν άμεση έκθεση στη Silicon Valley και ελάχιστη στην Credit Suisse. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, οι οποίοι συνεδρίσαν την Παρασκευή (24/03) για να εκτιμήσουν κάθε κίνδυνο πιθανής τραπεζικής κρίσης, υποστήριξαν ότι το τραπεζικό τους σύστημα είναι σε καλή κατάσταση λόγω ευρείας τήρησςη αυστηρότερων απαιτήσεων για τη διατήρηση έτοιμων μετρητών για την κάλυψη των καταθέσεων.

Οι διεθνείς διαπραγματευτές συμφώνησαν σε αυτούς τους κανόνες μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, που προκλήθηκε από την πτώχευση της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers. Οι ρυθμιστικές Αρχές των ΗΠΑ είχαν εξαιρέσει τις – μεσαίου βεληνεκούς – τράπεζες, συμπεριλαμβανομένης της Silicon Valley Bank, από τις εν λόγω διασφαλίσεις.

Πηγή: ieidiseis 

Fed: Μπροστά σε πιστωτικούς τριγμούς στο δρόμο για μια πιστωτική κρίση;

Στους οικονομικούς κύκλους συνηθίζουν να λένε ότι πιστωτικούς τριγμούς έχουμε όταν οι τράπεζες δεν δανείζουν τους πελάτες τους και πιστωτική κρίση όταν η μία τράπεζα δεν δανείζει την άλλη.

Στον απόηχο της κατάρρευσης της Silicon Valley Bank και της Signature Bank και φυσικά τη «διάσωση» της τελευταίας στιγμής της Credit Suisse και της πρόσφατης ταραχής με την Deutsche Bank, ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), Τζερόμ Πάουελ σχολίασε ότι η αναταραχή του τραπεζικού συστήματος που προκλήθηκε «είναι πιθανό να οδηγήσει σε αυστηρότερους όρους πίστωσης για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, εξέλιξη που θα επηρεάσει τα οικονομικά αποτελέσματα».

Με άλλα, πιο απλά λόγια: οι πιστωτικοί τριγμοί είναι σίγουροι, γράφει το Reuters, η πιστωτική κρίση θα δείξει το άμεσο μέλλον. Το δίχως άλλο οι πιστωτικοί τριγμοί δεν είναι κάτι καινούργιο. Συνταξιδεύουν συχνά με την ύφεση, αλλά όχι πάντα. Σκάνε επίσης με διαφορετικής σοβαρότητας και διάρκειας παράγοντες, που προς το παρόν παραμένουν άγνωστοι, σύμφωνα με τον προαναφερθέντα.

Κάποιοι μικροί και συγκεντρωμένοι τριγμοί μπορούν να επιβαρύνουν την ανάπτυξη, χωρίς όμως να θέσουν σε αδιέξοδο το σύνολο της οικονομίας. Οι βαθύτερες περικοπές δανειοδότησης είναι αυτές που μπορούν να τελματώσουν την οικονομία για χρόνια. Σε μια προσπάθεια να ερμηνεύσει το παρόν με βάση τα μαθήματα του παρελθόντος, το Reuters γράφει τα εξής:

Τριγμοί vs κρίση

Η συνολική πίστωση από τις εμπορικές τράπεζες, που αποτελείται από τα ομόλογά τους και όλα τους τα δάνεια σε επιχειρήσεις και καταναλωτές, από τη συνηθισμένη επιχειρηματική πίστωση και τα δάνεια εμπορικών ακινήτων μέχρι τα στεγαστικά δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες, βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο ρεκόρ από τα μέσα Φεβρουαρίου.

Όμως, ο ρυθμός πιστωτικής ανάπτυξης πρόσφατα έπεσε κάτω από τον ιστορικό του μέσο όρο, σε ένα επίπεδο που συχνά έχει συνδεθεί με ύφεση. Η συνολική ετήσια πιστωτική ανάπτυξη σπάνια γίνεται αρνητική, αλλά όταν επιβραδύνεται σε χαμηλά μονοψήφια νούμερα όπως τώρα, καταδεικνύει ότι ο δανεισμός που τροφοδοτεί το σύνολο της οικονομικής ανάπτυξης είναι υπό πίεση.

Μόνο μία φορά από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, η συνολική ετήσια πιστωτική ανάπτυξη έγινε αρνητική, στον απόηχο της οικονομικής κρίσης του 2007-2009.

Λιγότερος κίνδυνος

Όταν οι πιστωτικές συνθήκες στενεύουν, μεταξύ των πρώτων κατηγοριών δανειοληπτών, που αισθάνονται την πίεση, είναι εκείνοι με χαμηλότερα μέσα ή με τα πιο φτωχά πιστωτικά προφίλ, καθώς οι τράπεζες απομακρύνονται από τον κίνδυνο. Αυτό για παράδειγμα είναι πολύ εύκολο κάποιος να το δει στον δανεισμό, που αφορά την αγορά ενός αυτοκινήτου (subprime auto loans).

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Νέας Υόρκης, ο σχετικός όγκος δανεισμού έφτασε το υψηλότερο επίπεδο των δύο τελευταίων δεκαετιών στα μέσα του περασμένου έτους, αλλά είχε επιβραδυνθεί κάπως μέχρι το τέλος του έτους, αν και στο ισοζύγιο ήταν στο ανώτερο άκρο του αντίστοιχου όγκου που είχε σημειωθεί πριν από την πανδημία.

Στην τελευταία μεγάλη μείωση της πίστωσης, αυτοί οι όγκοι δανείων μειώθηκαν κατά τα δύο τρίτα μεταξύ 2005 και 2009.

Καταναλωτές vs επιχειρήσεις

Όταν γενικά οι πιστωτικές συνθήκες στενεύουν, οι τράπεζες συνήθως περιορίζουν τα δάνεια τους τόσο στους καταναλωτές όσο και στις επιχειρήσεις, αν και όχι πάντα στον ίδιο βαθμό και σίγουρα όχι την ίδια στιγμή. Και κάποιες φορές, ειδικοί παράγοντες θα «τσιμπήσουν» περισσότερο τους πρώτους ή τις δεύτερες.

Αυτό συνέβη πριν από 8-10 χρόνια, όταν οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου προκάλεσαν πιστωτικούς τριγμούς μεταξύ των αμερικανικών εταιρειών πετρελαίου fracking, επιβαρύνοντας για μια περίοδο τη συνολική αύξηση των εμπορικών δανείων, ενώ η αύξηση των καταναλωτικών δανείων συνέχιζε να βελτιώνεται. Εξαιρώντας την ύφεση από τον Covid-19, όταν οι όγκοι των εμπορικών δανείων διαφοροποιήθηκαν από τις προσπάθειες ανακούφισης των επιχειρήσεων εξαιτίας της πανδημίας, η επιχειρηματική πίστωση υπέστη το μεγαλύτερο πλήγμα στις υφέσεις μέχρι στιγμής στον τρέχοντα αιώνα.

Η καταναλωτική πίστωση άργησε ιδιαίτερα να ανακάμψει από την κατάρρευση του 2007-2009, λόγω της κεντρικότητας των στεγαστικών δανείων και της αγοράς κατοικίας σε εκείνη την κρίση. Η ετήσια ανάπτυξη στις δύο αυτές κατηγορίες φαίνεται να κορυφώθηκε γύρω στα μέσα του περασμένου έτους, αν και αμφότερες παραμένουν στο 10% ή περισσότερο, πολύ πάνω από τον ιστορικό μέσο ρυθμό ανάπτυξης του 6,5%.

Τράπεζες σε ανάγκη

Όταν οι τράπεζες διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να λάβουν τη χρηματοδότηση που χρειάζονται από παραδοσιακές πηγές – η μια από την άλλη – στρέφονται στη Fed, και δανείζονται από το «παράθυρό έκπτωσης», δηλαδή την ύστατη λύση.

Το 2008, η έκρηξη στη χρήση του ήταν ένα σαφές μήνυμα ότι οι τριγμοί είχαν γίνει κρίση, καθώς όπως φάνηκε οι τράπεζες, επιφυλακτικές να έχουν το στίγμα που συνοδεύει μια τέτοια εξέλιξη, ξέμειναν από επιλογές. Έκτοτε, η Fed έχει λάβει μέτρα για να από-στιγματίσει το παράθυρο έκπτωσης, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης του επιτοκίου ποινής που χρέωνε παραδοσιακά.

Αυτό χρησιμοποιήθηκε ευρέως στους πρώτους μήνες της πανδημίας και η χρήση αυξήθηκε ξανά τις τελευταίες δύο εβδομάδες μετά την κατάρρευση της Silicon Valley Bank.

Πηγή: in.gr

Πηγές: ΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/ newmoney.gr, ieidiseis, in.gr