Διαδικτυακή συζήτηση για την επόμενη ημέρα στο προσφυγικό μετά την πανδημία

Την εκτίμηση ότι η πανδημία του κορονοϊού μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία και να συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας νέας πραγματικότητας στη διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος στην Ελλάδα εξέφρασαν εκπρόσωποι οργανισμών, οργανώσεων και ανεξάρτητων αρχών που συμμετείχαν σε διαδικτυακή συζήτηση.

“Η ευκαιρία βρίσκεται στην καθολικότητα του κινδύνου”, εξήγησε η ειδική επιστήμονας του Συνηγόρου του Πολίτη, Χρύσα Χατζή. “Είναι πανανθρώπινος ο κίνδυνος της επιδημίας οπότε πρέπει να είναι ίσα και τα μέτρα για τον πληθυσμό ανεξαρτήτως της εθνικότητας και του καθεστώτος διαμονής του. Εδώ νομίζω ότι είναι μια ευκαιρία να εφαρμοστεί απολύτως η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη μέσω ΑΜΚΑ ή ΠΑΑΥΠΑ”, είπε και προσέθεσε ότι “η αποσυμφόρηση των νησιών και η άμεση βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των αιτούντων άσυλο είναι κάτι που μπορεί να επιταχυνθεί. Ωστόσο, μεταφορά στην ενδοχώρα δεν σημαίνει τους παίρνω από ένα γκέτο και τους πάω σε άλλο”.

“Είναι απαραίτητο να διασφαλίσουμε τη συνέχιση της αποσυμφόρησης και τις μεταφορές στην ενδοχώρα”, παρατήρησε και ο επικεφαλής της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, Φιλίπ Λεκλέρκ, ο οποίος αναφέρθηκε στο κλίμα έντασης που υπάρχει σε τοπικές κοινωνίες, “οπότε είναι δύσκολο να πεισθούν ιδιοκτήτες ξενοδοχείων και δήμαρχοι να δεχτούν αιτούντες άσυλο στις περιοχές τους, όταν 1.500 ευάλωτα άτομα βρίσκονται ακόμα σε κίνδυνο και πρέπει να απομακρυνθούν από τα ΚΥΤ των νησιών”. Ο κ. Λεκλέρκ ζήτησε εξάλλου, να παραταθεί η προστασία των αναγνωρισμένων προσφύγων και να μην εφαρμοστεί η έξοδος από το πρόγραμμα φιλοξενίας για όλους, “εάν δεν έχουν τα μέσα να συντηρηθούν”, ώστε “να μην βρεθούν σε πάρκα και πλατείες, ειδικά σε αυτή την περίοδο της πανδημίας”.

Ο πρόεδρος του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, Βασίλης Παπαδόπουλος, παρατήρησε ότι η δημιουργία των δύο νέων κλειστών κέντρων στη Σιντική και τη Μαλακάσα “εδραιώνεται”. “Διαμορφώνεται μια κατάσταση μακριά από τις πόλεις και η επιδημία βοηθάει στη διαμόρφωση μιας νέας πραγματικότητας”, τόνισε και αναγνώρισε ότι “καμία λύση δεν ήταν εύκολη μέσα στην πανδημία, όπως δεν ήταν εύκολη και η μετακίνηση από τα νησιά. Έπρεπε το 2016 στη Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας να διαμορφωθεί ένα άλλο σχέδιο που θα έπρεπε να περιλαμβάνει και την Τοπική Αυτοδιοίκηση”.

Την εκτίμηση ότι διαμορφώνεται ένα νέο μοντέλο απομόνωσης στην εποχή του κορονοϊού έκανε και η αντιστράτηγος εν αποστρατεία της ΕΛΑΣ, Ζαχαρούλα Τσιριγώτη. Η κ. Τσιριγώτη τοποθετήθηκε και για το θέμα των επιστροφών όσων λαμβάνουν απορριπτική απόφαση ασύλου. Όπως εξήγησε, “αυτό τον άχαρο ρόλο τον έχει η Αστυνομία και πάντα υπάρχουν προσπάθειες να κάνουμε επιστροφές. Όμως δεν είναι και τόσο εύκολες, γιατί ποιους θα επιστρέψουμε και πού; Οι χώρες καταγωγής των υπηκοοτήτων που έχουμε στην Ελλάδα δεν αναγνωρίζουν τους υπηκόους τους”, ενώ πρόσθεσε ότι θα πρέπει να διαμορφωθεί μια εξωτερική πολιτική από την πλευρά μας “ούτως ώστε να ενισχυθούν οι διμερείς σχέσεις με τις χώρες καταγωγής”.

Ο διευθυντής προγραμμάτων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Απόστολος Βεΐζης, σχολίασε σχετικά με την πανδημία ότι “υγειονομικά μέτρα δεν πάρθηκαν όσον αφορά στους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο ενώ η παρέμβαση που έγινε ήταν διοικητικού χαρακτήρα, ο περιορισμός των μετακινήσεων”. Ο περιορισμός αυτός, προσέθεσε, “σημαίνει επιπτώσεις στη σωματική και την ψυχική υγεία των αιτούντων γιατί εκτίθενται σε δύσκολες συνθήκες για μεγάλα χρονικά διαστήματα”, ενώ επισήμανε ότι καταγράφεται αύξηση της βίας το τελευταίο διάστημα: “βία ανάμεσα στις κοινότητες, ενδοοικογενειακή βία και αύξηση της σεξουαλικής βίας”.

Τέλος, ο υποψήφιος διδάκτορας Πολιτικής Υγείας του ΑΠΘ, Δημοσθένης Παπαδάτος, αναφέρθηκε σε έρευνα που εκπονήθηκε για λογαριασμό του Κέντρου Έρευνας και Εκπαίδευσης για τη Δημόσια Υγεία (ΚΕΠΥ), από την οποία προκύπτει ότι εν μέσω του κορονοϊού σημειώθηκαν τρεις διακρίσεις απέναντι στους πρόσφυγες και μετανάστες από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις: η μη συμπερίληψή τους στα εθνικά σχέδια αντιμετώπισης της πανδημίας του κορονοϊού, ο στιγματισμός και τέλος η μη εφαρμογή από μέρος των κυβερνήσεων, μεταξύ άλλων και από την Ελλάδα, των διεθνών συστάσεων και προτύπων φροντίδας, υγείας και στέγασης. Μια σειρά χωρών, όπως η Πορτογαλία και η Σουηδία, εφάρμοσαν ένα φάσμα θετικών εργαλείων στις πολιτικές ασύλου, αντίθετα όμως, σύμφωνα με την έρευνα, στη στέγαση των προσφύγων τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα σε πολλές χώρες.

Τη διαδικτυακή συζήτηση διοργάνωσε η πρωτοβουλία “Επόμενη Μέρα”, που απαρτίζεται από πολίτες διαφόρων επιστημονικών και επαγγελματικών κλάδων, και έχει ως στόχο να κάνει δημόσιες παρεμβάσεις για θέματα σχετικά με την επόμενη ημέρα της κρίσης που δημιουργεί ο κορονοϊός. Τη συζήτηση συντόνισε εκ μέρους της πρωτοβουλίας ο καθηγητής του Πάντειου Πανεπιστημίου, Δημήτρης Χριστόπουλος.

Πηγή: ΑΠΕ