Αγγλία: Το ένα τρίτο των γυναικών και πάνω από το ένα τέταρτο των ανδρών έχουν κακοποιηθεί ως παιδιά
Σύμφωνα με νέα στοιχεία της βρετανικής Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας
Σχεδόν το ένα τρίτο των γυναικών και πάνω από το ένα τέταρτο των ανδρών στην Αγγλία και την Ουαλία υπέστησαν κάποια μορφή κακοποίησης ως παιδιά, σύμφωνα με νέα στοιχεία της βρετανικής Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ONS). Είναι η πρώτη φορά που η έρευνα περιλαμβάνει όχι μόνο σεξουαλική ή σωματική κακοποίηση, αλλά και συναισθηματική βία και παραμέληση.
Τα δεδομένα δείχνουν ότι 31,5% των γυναικών και 26,4% των ανδρών έχουν βιώσει τουλάχιστον μία μορφή κακοποίησης στην παιδική τους ηλικία, δηλαδή συνολικά περίπου 13,6 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή σχεδόν τρεις στους δέκα ενήλικες.
Η συναισθηματική κακοποίηση ήταν η συχνότερη μορφή (22,7%), ακολουθούμενη από σωματική κακοποίηση (16,5%), σεξουαλική κακοποίηση (9,1%) και παραμέληση (7,6%).
Η επικεφαλής στατιστικών εγκληματικότητας της ONS, Meghan Elkin, δήλωσε:«Η κακοποίηση παιδιών είναι αποτρόπαιη σε όλες τις μορφές της και πλήττει τους πιο ευάλωτους της κοινωνίας. Ωστόσο, παραμένει ένα ζήτημα για το οποίο μιλάμε και γνωρίζουμε πολύ λίγο. Τα σημερινά στοιχεία, που δείχνουν ότι περίπου τρεις στους δέκα ενήλικες έχουν υποστεί κακοποίηση ως παιδιά, είναι ζωτικής σημασίας για τον σχεδιασμό πολιτικών απέναντι σε ένα έγκλημα που συχνά μένει κρυφό».
Σύμφωνα με την ONS, περίπου 7,5 εκατομμύρια γυναίκες και 6,1 εκατομμύρια άνδρες υπήρξαν θύματα κακοποίησης. Τα ποσοστά ήταν υψηλότερα για τις γυναίκες σε όλες τις κατηγορίες εκτός της σωματικής βίας, όπου δεν υπήρξε σημαντική διαφορά μεταξύ των φύλων.
Μεγαλύτερες διαφορές στη σεξουαλική κακοποίηση Η μεγαλύτερη ανισότητα καταγράφηκε στη σεξουαλική κακοποίηση, με περίπου μία στις επτά γυναίκες (13,9%) να δηλώνει ότι την υπέστη πριν από την ηλικία των 18 ετών, έναντι ενός στους 25 άνδρες (4,1%). Η συντριπτική πλειονότητα των δραστών ήταν άνδρες, με το 91,3% των θυμάτων να αναφέρει ότι ο θύτης ήταν άνδρας, ενώ μεταξύ των γυναικών θυμάτων το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 94,2%.
Η επικεφαλής πολιτικής του NSPCC, Anna Edmundson, ανέφερε ότι ο οργανισμός συνεργάζεται με την ONS για την ανάπτυξη νέας έρευνας που θα αποτυπώσει πληρέστερα την έκταση της παιδικής κακοποίησης, συνδυάζοντας τα στοιχεία ενηλίκων και παιδιών. «Η σαφής εικόνα για το πόσο ασφαλή είναι τα παιδιά —και ήταν στο παρελθόν— είναι κρίσιμη, ώστε οι κυβερνήσεις να γνωρίζουν πού πρέπει να κατευθυνθούν οι πόροι και η στήριξη», είπε. «Η παιδική κακοποίηση δεν κάνει διακρίσεις· οποιοδήποτε παιδί, από οποιοδήποτε περιβάλλον, μπορεί να επηρεαστεί. Χρειάζεται σταθερή και διαρκής εστίαση στην πρόληψη και την αντιμετώπιση της κακοποίησης, ώστε κάθε παιδί να μεγαλώνει με ασφάλεια και φροντίδα».
Δυσανάλογες επιπτώσεις σε LGBTQ+ και άτομα με αναπηρία Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα μέλη της LGBTQ+ κοινότητας επηρεάζονται δυσανάλογα. Σχεδόν οι μισοί ομοφυλόφιλοι και λεσβίες (48,1%) και πάνω από έξι στους δέκα αμφιφυλόφιλους (62,5%) δήλωσαν ότι υπέστησαν κακοποίηση ως παιδιά, σε σύγκριση με 27,7% των ετεροφυλόφιλων.
Περισσότεροι από τους μισούς (53,4%) όσων έχουν ταυτότητα φύλου διαφορετική από το καταγεγραμμένο φύλο γέννησης ανέφεραν ότι είχαν κακοποιηθεί στην παιδική ηλικία, ποσοστό σχεδόν διπλάσιο από εκείνο των ατόμων με ταυτότητα φύλου που αντιστοιχεί στο φύλο γέννησής τους (28,9%).
Τα άτομα με αναπηρία δήλωσαν επίσης σημαντικά υψηλότερα ποσοστά κακοποίησης στην παιδική ηλικία — 42%, έναντι 26,4% μεταξύ όσων δεν έχουν αναπηρία.
Αντίστοιχα, τα ποσοστά ήταν αυξημένα για άτομα μεικτής εθνικής καταγωγής, με 40,2% να αναφέρουν εμπειρία κακοποίησης, σε σύγκριση με 31% των λευκών, 18,2% των μαύρων και 14,7% των ασιατικής καταγωγής ερωτηθέντων.
Ο Ben Kernighan, συμπροεδρεύων του οργανισμού Galop κατά της κακοποίησης ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, ανέφερε ότι η δική τους έρευνα καταγράφει υψηλά ποσοστά κακοποίησης εντός οικογένειας, με τα περισσότερα θύματα να αναφέρουν ότι η ταυτότητα φύλου ή ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός ήταν ο κύριος ή δευτερεύων λόγος για την κακοποίηση.
Νέος ορισμός κακοποίησης στην έρευνα Οι εκτιμήσεις της ONS βασίζονται στις απαντήσεις του Crime Survey for England and Wales για το έτος έως τον Μάρτιο 2024 και αποτελούν την πρώτη έρευνα που χρησιμοποιεί διευρυμένο ορισμό της παιδικής κακοποίησης.
Σύμφωνα με τη μεθοδολογία, η συναισθηματική κακοποίηση ορίζεται ως «συνεχής ψυχολογική κακομεταχείριση ενός παιδιού από ενήλικα», ενώ η παραμέληση περιλαμβάνει περιπτώσεις όπου ο γονέας ή κηδεμόνας δεν κάλυπτε βασικές ανάγκες, όπως τροφή, ρουχισμό ή στέγη.
Με πληροφορίες από Guardian / Lifo
