CNN: Ο Πούτιν φέρνει το ΝΑΤΟ σε δύσκολη θέση – Τι ακολουθεί

Με την εισβολή των drones στην Πολωνία, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν στόχευε συγκεκριμένα σημεία, αλλά την ενότητα και την αυτοπεποίθηση του ΝΑΤΟ, στέλνοντας ταυτόχρονα μήνυμα και προς τον Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

Ο αριθμός των drones που πέρασαν στην Πολωνία, καταγράφηκαν 19 παραβιάσεις, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό Ντόναλντ Τουσκ, δεν παραπέμπουν σε παρεμβολές που προκάλεσαν σφάλμα πλοήγησης, αναφέρει σε ανάλυσή του το CNN. Τα συντρίμμια εξετάζονται ακόμα, αλλά τα περισσότερα drones τύπου Shahed είναι προγραμματισμένα εκ των προτέρων να πλήττουν συγκεκριμένο στόχο, και εάν η Μόσχα δεν ήθελε να εισέλθουν στο έδαφος ενός κράτους-μέλους του ΝΑΤΟ, θα μπορούσε να είχε αποφύγει επικίνδυνες περιοχές στα σύνορα Πολωνίας-Ουκρανίας. Οι Ρώσοι το έχουν κάνει αυτό σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία τρία χρόνια, από τότε που εισέβαλαν στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.

Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας δήλωσε την Τετάρτη ότι δεν είχε στόχους εντός της πολωνικής επικράτειας και ότι επιθυμεί διάλογο για το περιστατικό. Ωστόσο, η έκταση της παραβίασης καθιστά αυτές τις δικαιολογίες δύσκολο να γίνουν πιστευτές. Η πρόσφατη ιστορία βρίθει από «γκρίζες ζώνες» στη ρωσική συμπεριφορά, με τη Μόσχα να διευρύνει σταδιακά το εύρος των προκλήσεών της, για να ισχυριστεί στη συνέχεια ότι πρόκειται για λάθος ή να μεταθέσει την ευθύνη αλλού.

Αντίθετα, το σκηνικό τα ξημερώματα της Τετάρτης ήταν πρωτοφανές: ο πολωνικός εναέριος χώρος έκλεισε, μαχητικά του ΝΑΤΟ απογειώθηκαν εσπευσμένα και κατοικίες υπέστησαν ζημιές από τα συντρίμμια των drones.

Ο ρωσικός στόχος μπορεί να είναι η πρόκληση χάους σε ένα από τα πιο επιθετικά μέλη του ΝΑΤΟ και της Ανατολικής Ευρώπης, αλλά φαίνεται επίσης να αποσκοπεί στην πρόκληση και εκτίμηση της αντίδρασης μιας στρατιωτικής συμμαχίας με την οποία η Μόσχα έχει αποφύγει να συγκρουστεί άμεσα στο μεγαλύτερο μέρος του πολέμου στην Ουκρανία.

Τι θα πράξει το ΝΑΤΟ; Αυτό είναι το καίριο ερώτημα που ο Πούτιν επιβάλλει στη Συμμαχία.

Και η απάντηση είναι αυτή που η Συμμαχία καλείται να δώσει σε ένα πρωτοφανές σημείο της ιστορίας της. Ο Τραμπ έχει υπονομεύσει το θεμέλιο των εγγυήσεων ασφαλείας πάνω στις οποίες η Ευρώπη στηριζόταν επί δεκαετίες. Αυτό οδήγησε σε έναν βασικό αμερικανικό στόχο, την αύξηση των δεσμεύσεων για ευρωπαϊκές αμυντικές δαπάνες. Ωστόσο, έχει επίσης υπονομεύσει τη βασική αρχή της διατλαντικής ασφάλειας που προβλέπει ότι αν ένα ευρωπαϊκό μέλος του ΝΑΤΟ δεχθεί επίθεση, οι ΗΠΑ θα απαντήσουν. Αυτό μπορεί να εξακολουθεί να ισχύει, αλλά η προϋπόθεση σε αυτή τη φράση είναι το σημείο από το οποίο ο Πούτιν πέρασε χθες το βράδυ με περισσότερα από δώδεκα drones.

Εύθραυστη ισορροπία

Η εύθραυστη ισορροπία για τις ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ είναι να βρουν μια απάντηση που θα διασφαλίζει ότι ο Πούτιν θα αισθανθεί αρκετή πίεση, ώστε να μην επαναλαμβάνει αυτές τις παραβιάσεις σε εβδομαδιαία βάση. Αλλά ταυτόχρονα δεν πρέπει να είναι τόσο επιθετική, ώστε να προκαλέσει τη Μόσχα να κλιμακώσει περαιτέρω, τροφοδοτώντας την ψευδή αφήγησή της ότι όταν η Ρωσία εισέβαλε απρόκλητα στην Ουκρανία, εισήλθε σε σύγκρουση με ολόκληρο το ΝΑΤΟ.

H Ευρώπη ίσως αντιμετωπίζει ένα ακόμη πιο κρίσιμο εμπόδιο όσον αφορά τον ρόλο του Λευκού Οίκου σε αυτήν την αντίδραση. Πώς θα πείσουν τον Τραμπ να εμπλακεί σε μια σκληρή απάντηση, χωρίς να ζημιώσει τη «καλή σχέση» που φαίνεται πρόθυμος να διατηρήσει με τον επικεφαλής του Κρεμλίνου, παρά την αυξανόμενη απογοήτευση του Αμερικανού προέδρου;

Η μεταβολή στη στάση του ΝΑΤΟ υπό τον Τραμπ είναι ήδη εμφανής. Τον Νοέμβριο του 2022, όταν οι πρώτες αναφορές έκαναν λόγο για ρωσικό πύραυλο που έπεσε στην Πολωνία σκοτώνοντας δύο αγρότες, ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, βρισκόταν στην Ινδονησία όταν ενημερώθηκε για την κρίση.

Η επίθεση αποδόθηκε αργότερα σε αδέσποτο ουκρανικό πύραυλο, αλλά ο Μπάιντεν συγκάλεσε ωστόσο έκτακτη σύνοδο της G7 στο Μπαλί για να συζητηθεί το περιστατικό.

Μέχρι στιγμής, ο Τραμπ δεν έχει προσφέρει τις άνευ όρων εγγυήσεις ασφαλείας που αποτέλεσαν τον πυρήνα του ΝΑΤΟ για δεκαετίες. Η ανάρτησή του στο Truth Social «Τι γίνεται με τη Ρωσία που παραβιάζει τον εναέριο χώρο της Πολωνίας με drones; Πάμε!», όχι μόνο απέχει πολύ από αυτό, αλλά δείχνει και έναν παράδοξο ενθουσιασμό απέναντι στην αβεβαιότητα που προκαλεί. Ο Τραμπ είχε δηλώσει το Σαββατοκύριακο ότι είναι έτοιμος να προχωρήσει στο επόμενο κύμα κυρώσεων κατά της Μόσχας, ότι θα συνομιλούσε “πολύ σύντομα” με τον Πούτιν και ότι Ευρωπαίοι ηγέτες θα τον επισκέπτονταν στην Ουάσιγκτον στις αρχές της εβδομάδας. Ωστόσο, τίποτα από αυτά δεν έχει συμβεί.

Οι υποστηρικτές του Τραμπ μπορεί να αποδίδουν αυτή τη στάση στο δικό του στυλ ή στην ευελιξία του, αλλά για το Κρεμλίνο όλα αυτά δεν αποπνέουν δύναμη και αποφασιστικότητα. Από το βράδυ του Σαββάτου, ρωσικά drones και πύραυλοι χτύπησαν σημαντικό κυβερνητικό κτίριο στο Κίεβο, σκότωσαν 25 ανθρώπους σε μία μόνο επίθεση σε βαν διανομής συντάξεων στο Ντονέτσκ και προχώρησαν στην πιο σοβαρή εναέρια εισβολή σε έδαφος του ΝΑΤΟ στην ιστορία. Κατά τη διάρκεια αυτής, μαχητικά του ΝΑΤΟ απογειώθηκαν και κατέρριψαν ρωσικά drones, μια ιστορική πρωτιά.

Ο απεσταλμένος του Τραμπ στην Ουκρανία, Κιθ Κέλογκ, χαρακτήρισε τις επιθέσεις της Κυριακής στο Κίεβο «κλιμάκωση». Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα περιγράψει τις τελευταίες 48 ώρες και αν ο Τραμπ θα επαναλάβει ή θα υιοθετήσει αυτή τη γραμμή.

Με αυτές τις κλιμακώσεις, η Ρωσία δεν αναιρεί το γεγονός ότι έχει χάσει δεκάδες χιλιάδες μάχιμους άνδρες στην πρώτη γραμμή αυτού του πολέμου που η ίδια επέλεξε. Παραμένει στρατηγικά πιο αδύναμη απ’ ό,τι στην αρχή της εισβολής, αλλά με δύο καθοριστικές διαφορές.

Μετά τη σύνοδο κορυφής στο Τιαντζίν και τις εντυπωσιακές σκηνές οικειότητας με τον Σι Τζινπίνγκ και τον Ναρέντρα Μόντι, ο Πούτιν φαίνεται να αισθάνεται ενισχυμένος και έτοιμος να κλιμακώσει, όπως έκανε τις τελευταίες ημέρες, έχοντας πίσω του ουσιαστική οικονομική και γεωπολιτική στήριξη. Αυτό θα καθορίσει για πόσο ακόμη θεωρεί ότι μπορεί να συνεχίσει τον πόλεμο.

Δεύτερον, ο Πούτιν έχει εμπλακεί σε έναν πόλεμο που ξεκίνησε ως σύντομη απόπειρα κατάληψης ενός αδύναμου γείτονα, αλλά έχει εξελιχθεί σε αγώνα για την επιβίωση της κοσμοθεωρίας του, του καθεστώτος του και ίσως του ιδίου.

Η Δύση συχνά υπερεκτιμά την απειλή της Ρωσίας, αλλά υποτιμά την αφοσίωση του Πούτιν στον πόλεμο. Το αν θα μπορέσει να ανταποκριθεί με την ίδια επιμονή και κλιμάκωση είναι το κρίσιμο ερώτημα των επόμενων ημερών.

Πηγή: skai.gr