Είκοσι χρόνια από την εισβολή στο Ιράκ οι ένοχοι παραμένουν ατιμώρητοι

Είκοσι χρόνια από τη μέρα που ο τότε αμερικανός πρόεδρο Τζορτζ Μπους τζούνιορ έδωσε εντολή για να βομβαρδιστούν στρατιωτικοί και πολιτικοί στόχοι σ΄ ένα πόλεμο που κατέστρεψε τις υποδομές μιας χώρας, που προκάλεσε εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους στον άμαχο πληθυσμό, που οδήγησε –και οδηγεί ακόμη- στην προσφυγιά εκατομμύρια Ιρακινούς, που τροφοδότησε τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. 

Τίποτε από όσα είχε επικαλεστεί τότε ο Λευκός Οίκος και το Πεντάγωνο προκειμένου να δικαιολογήσουν τη στρατιωτική επέμβαση ήταν αλήθεια. Για αυτό και η πλειοψηφία της διεθνούς κοινής γνώμης χαρακτήριζε «αυθαίρετη εγκληματική ενέργεια» μια ενδεχόμενη εισβολή.

Το Ιράκ, όπως διαβεβαίωνε ο επικεφαλής της UNMOVIC, Χανς Μπλιξ, δεν διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής και κανείς δεν ήταν σε θέση να καταθέσει στοιχεία που να δείχνουν ότι η Δύση απειλείται από το Ιράκ, ούτε ν’ αποδείξει ότι ο Σαντάμ είχε σχέσεις με την Αλ Κάιντα, την τρομοκρατία και τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Το αντίθετο: ο ιρακινός δικτάτορας ήταν εχθρός του Οσάμα μπιν Λάντεν. Από την άλλη, η ύπαρξη ενός δικτατορικού καθεστώτος δεν αποτελούσε – και δεν αποτελεί- σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αιτία κήρυξης πολέμου.

Ο Μπους, όμως, σε συνεργασία με το άλλο «αστέρι» της διεθνούς πολιτικής σκηνής, τον τότε βρετανό πρωθυπουργό, Τόνι Μπλερ, επέμεναν. Και τα ψέματα που έλεγαν δεν είχαν τελειωμό. Όπως αναφέρω στο βιβλίο μου «Η αλήθεια βομβαρδίζεται. Τα ΜΜΕ και ο πόλεμος με το βλέμμα ενός πολεμικού ανταποκριτή», σύμφωνα με την αμερικανική οργάνωση Center for Public Integrity, ο Μπους και οι συνεργάτες του, είπαν ψέματα σε τουλάχιστον 935 περιπτώσεις.

Στόχος του Αμερικανού προέδρου ήταν να διασφαλίσει τα αμερικανικά συμφέροντα στα πετρελαϊκά αποθέματα της Μέσης Ανατολής, την κοινωνική συναίνεση στο εσωτερικό μέτωπο, να παρουσιάσει μια ακόμη νίκη κατά της τρομοκρατίας, χρήσιμη για την επανεκλογή του.

Για όλους αυτούς τους λόγους ο Αμερικανός πρόεδρος επιστράτευσε εταιρείες δημοσίων σχέσεων, ΜΜΕ και δημοσιογράφους πρόθυμους να εξαγοραστούν. Αν κέρδιζε τη μάχη της προπαγάνδας και έπειθε το παγκόσμιο τηλεοπτικό χωριό ότι είχε δίκιο, τότε θα κέρδιζε και στα πεδία των μαχών. Για να αποδειχθεί ακόμη μια φορά πώς στους μετα-μοντέρνους πολέμους τα ΜΜΕ λειτουργούν ως στρατηγικό όπλο στα χέρια των αντίπαλων, είτε εμπλέκονται άμεσα, είτε έμμεσα σε μια ένοπλη σύγκρουση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης σε κάθε χώρα.

Οι αμερικανικές και οι βρετανικές δυνάμεις τελικά κατέλαβαν την Βαγδάτη. Και ο Σαντάμ συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο πόλεμος, όμως, όχι μόνον δεν σταμάτησε, αλλά μόλις είχε ξεκινήσει και κράτησε για πολλά χρόνια με Αμερικανούς μισθοφόρους και ισλαμιστές να σπέρνουν την τρομοκρατία σε όλη την επικράτεια, με τα ψέματα που αναδημοσίευαν τα αμερικανικά ΜΜΕ να παίρνουν πλέον τη μορφή χιονοστιβάδας χάρη στους spin doctors, με τις φυλακές να γεμίζουν από αθώους πολίτες που βασανίζονταν προκαλώντας αγανάκτηση στον αραβικό κόσμο.

Το σκάνδαλο με τα βασανιστήρια στις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ είχε ενορχηστρωτή το «δεξί χέρι» του Μπους, τον τότε υπουργό Άμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ, και παρότι και για αυτόν υπήρχαν στοιχεία για την παραπομπή του σε δίκη, ουδέποτε κινήθηκε κάποια διαδικασία σε βάρος του.

Ουδέποτε διώχθηκαν ως εγκληματίες πολέμου ο Μπους και ο Μπλερ. Ο Μπλερ μετά την αποχώρησή του από την Ντάουνιγκ Στριτ, το 2007, έκανε business: ίδρυσε εταιρίες για να συμβουλεύει κυβερνήσεις και πολυεθνικές εταιρίες, κάνοντας μια περιουσία 31 εκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με τον Guardian, έστησε ένα φιλανθρωπικό ινστιτούτο με το όνομά του που χρηματοδοτείται από την Παγκόσμια Τράπεζα και πολυεθνικές, όπως την Microsoft και ταξιδεύει στην υφήλιο δίνοντας διαλέξεις έναντι πολλών χιλιάδων ευρώ.

Όσο για τον Μπους, που προέρχεται από οικογένεια πετρελαιάδων, αποσύρθηκε στο αγρόκτημά του και περνά τις ώρες του ζωγραφίζοντας όπως λένε από το οικείο περιβάλλον του. Την ίδια ώρα ο Τζούλιαν Ασάνζ της Wikileaks, ο άνθρωπος που αποκάλυψε εγκλήματα πολέμου σε Ιράκ και Αφγανιστάν, κινδυνεύει να καταδικαστεί σε εκατοντάδες χρόνια φυλακή.