Έκθεση φέρνει στο φως σοκαριστικά στοιχεία γύρω από την καταναγκαστική εργασία στη Β. Κορέα
Τα θύματα αφηγούνται τη σκληρότητα των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας σε γεωργικές, βιομηχανικές και άλλες εργασίες
Η χρήση καταναγκαστικής εργασίας στη Βόρεια Κορέα, θύματα της οποίας είναι κρατούμενοι, στρατιώτες και πολίτες στο εξωτερικό, είναι «βαθιά θεσμοθετημένη» στη χώρα και σε ορισμένες περιπτώσεις συνορεύει με τη δουλεία, ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Μια έκθεση από το Γραφείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ που παρουσιάστηκε την Τρίτη, που εκπονήθηκε μέσω συνεντεύξεων που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία δεκαετία με 183 Βορειοκορεάτες που εγκατέλειψαν τη χώρα και τώρα διαμένουν στη Νότια Κορέα, προσφέρει λεπτομέρειες σχετικά με αυτήν την εκμετάλλευση στο απομονωμένο καθεστώς Κιμ. «Αναγκάστηκαν να εργαστούν σε αφόρητες συνθήκες, συχνά σε επικίνδυνους τομείς, χωρίς αμοιβή, ελεύθερη επιλογή, δυνατότητα παραίτησης, προστασία, ιατρική περίθαλψη, χρόνο ανάπαυσης, φαγητό και διαμονή», δήλωσε ο επικεφαλής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, Volker Türk.
Οι εργαζόμενοι υπόκεινταν επίσης σε συνεχή επιτήρηση, ξυλοκοπούνταν συχνά και στην περίπτωση των γυναικών (οι κύριες μαρτυρίες καταναγκαστικής εργασίας στα κέντρα κράτησης) ήταν συχνά θύματα σεξουαλικής βίας, τόνισε ο Αυστριακός Ύπατος Αρμοστής.
Η έκθεση προσδιορίζει διαφορετικούς τύπους καταναγκαστικής εργασίας στη Βόρεια Κορέα, όπως αυτές που επιβάλλονται σε φυλακές και άλλα κέντρα κράτησης, εκείνες που υποφέρουν από υπαλλήλους των οποίων οι θέσεις εργασίας έχουν ανατεθεί από το κράτος (κάτι πολύ συνηθισμένο στο κομμουνιστικό καθεστώς) ή εκείνες που παρατηρούνται στο στρατό.
Υπάρχει επίσης αυτός ο τύπος εκμετάλλευσης που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα σε πολίτες που στέλνονται στο εξωτερικό για να στείλουν συνάλλαγμα στο καθεστώς, όσους καλούνται σε ειδικές κινητοποιήσεις ή μέλη των λεγόμενων «ταξιαρχιών σοκ», συνήθως στους τομείς της γεωργίας και των κατασκευών.
Μερικές από τις πιο χονδροειδείς μαρτυρίες στην έκθεση είναι αυτές που προσφέρθηκαν από περισσότερες από εκατό γυναίκες που καταδικάστηκαν σε καταναγκαστική εργασία αφού επαναπατρίστηκαν βίαια μετά από παράνομη διέλευση των συνόρων (συνήθως αυτό που χωρίζει Κίνα και Βόρεια Κορέα, αν και η έκθεση δεν το προσδιορίζει).
Αφού έπεσαν σε δίκτυα εμπορίας ανθρώπων που μερικές φορές τους εξαναγκάζουν σε πορνεία ή εξαναγκασμό σε γάμους, επαναπατρίζονται και υπό κράτηση συχνά υφίστανται σεξουαλική και σωματική βία, μερικές φορές αναγκαστικές αμβλώσεις και άρνηση παροχής ιατρικών και υγειονομικών υπηρεσιών.
Κρατούμενοι σε φυλακές, στρατόπεδα επανεκπαίδευσης και άλλα κέντρα κράτησης, τα θύματα αφηγούνται τη σκληρότητα των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας σε γεωργικές, βιομηχανικές και άλλες εργασίες στις οποίες συχνά έπρεπε να πληρούν τις ημερήσιες ποσοστώσεις παραγωγής και ξυλοκοπούνταν ή στερούνταν τροφής.
«Με έστειλαν να καλλιεργήσω καλαμπόκι, λάχανο, ραπανάκια… δεν υπήρχαν μηχανήματα, έτσι επτά ή οκτώ από εμάς τραβήξαμε ένα κάρο που κανονικά θα το χρησιμοποιούσαν με βόδια», λέει μια από αυτές τις γυναίκες.
Ένας άλλος κρατούμενος, στον οποίο είχαν ανατεθεί οικοδομικές εργασίες, ανέφερε στην έκθεση ότι πεινούσε τόσο πολύ που έτρωγε αγριόχορτα και χόρτα, που τον έκαναν να αρρωστήσει, ενώ ένας άλλος, τοποθετημένος σε μια ομάδα που μετέφερε σακούλες με τσιμέντο, είπε ότι δεν είχαν μάσκες. Ήταν συνεχώς εκτεθειμένοι σε σκόνη τσιμέντου και «μετά βίας μπορούσαν να αναπνεύσουν».
Στον βορειοκορεατικό στρατό, προσθέτει η έκθεση, οι στρατιώτες, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις πρέπει να ολοκληρώσουν στρατιωτική θητεία δέκα ετών ή περισσότερο, συχνά αναγκάζονται να εργαστούν στη γεωργία ή τις κατασκευές, σε επικίνδυνες συνθήκες και χωρίς επαρκή μέτρα ασφάλειας.
Μια πρώην νοσοκόμα που έδωσε συνέντευξη για το ρεπορτάζ είπε ότι πολλοί από τους στρατιώτες που θεράπευε εμφάνιζαν συμπτώματα υποσιτισμού, που στη χειρότερη περίπτωση εκφυλίστηκε σε φυματίωση.
Στο εξωτερικό, οι πολίτες της Βόρειας Κορέας – συχνά με ορισμένα κοινωνικά προνόμια – αναγκάζονται να δωρίσουν το 90% των κερδών τους στο κράτος, σε τομείς όπως αυτοί που έχουν ήδη αναφερθεί (γεωργία, κατασκευές), αν και υπάρχουν και αυτοί του ιατρικού επαγγέλματος ή της φιλοξενίας.
Για να διατηρήσουν τον έλεγχο αυτών των πολιτών στο εξωτερικό, τα διαβατήριά τους κατασχέθηκαν, βρίσκονται συνεχώς υπό παρακολούθηση και συχνά ζουν σε πολύ κακές συνθήκες, με ελάχιστο ελεύθερο χρόνο ή επαφή με τις οικογένειές τους στη Βόρεια Κορέα, αναφέρει η έκθεση.
Γενικά, το καθεστώς που ελέγχεται από τον Κιμ Γιονγκ Ουν, που κληρονόμησε από τον πατέρα και τον παππού του, ελέγχει και εκμεταλλεύεται τους πολίτες του «μέσω ενός εκτεταμένου συστήματος καταναγκαστικής εργασίας σε διάφορα επίπεδα» που στοχεύει στα συμφέροντα του κράτους και όχι στα συμφέροντα του κράτους ιθαγένεια, καταλήγει η μελέτη των Ηνωμένων Εθνών.
Ένα σύστημα στο οποίο κάθε Βορειοκορεάτης, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών ή της στρατιωτικής θητείας, τοποθετείται σε έναν χώρο εργασίας χωρίς επιλογή ή δυνατότητα σύστασης συνδικάτων και όπου ζει υπό την απειλή της κράτησης εάν δεν πάει στη δουλειά, ακόμη και αν μερικές φορές δεν παίρνει μισθό για αυτό.
Υπό το φως των συμπερασμάτων της έκθεσης, το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα καλεί τη Βόρεια Κορέα να καταργήσει αυτή την καταναγκαστική εργασία «και να βάλει τέλος σε κάθε μορφή δουλείας». Ζητεί επίσης από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να παραπέμψει την υπόθεση στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
EFE – 17 Ιουλίου 2024/Μετάφραση: Αθανάσιος Ρούντος
Πηγή Εικόνας: pexels-miami302
