Γιατί οι Παλαιστίνιοι έχουν στοχοποιήσει τις ισραηλινές κοινότητες κιμπούτς

Ο πόλεμος που ξέσπασε, το Σάββατο (07/10), ανάμεσα στο Ισραήλ και στη Χαμάς έχει κλιμακωθεί επικίνδυνα και πλέον η παλαιστινιακή οργάνωση έχει βάλει στόχο και τα κιμπούτς, τα οποία είναι συλλογικές κοινότητες και το μέλος της κάθε μίας ονομάζεται «κιμπούτσνικ».

Μάλιστα, σύμφωνα με τη Haaretz, τα πτώματα 108 Ισραηλινών βρέθηκαν στο κιμπούτς Μπε’ερί, κοντά στα σύνορα του Ισραήλ με τη Γάζα, μετά τη διείσδυση της Χαμάς, όπως ανακοίνωσε τη Δευτέρα (09/10) η οργάνωση διάσωσης έκτακτης ανάγκης Zaka. Σύμφωνα με την εν λόγω οργάνωση διάσωσης, τα μέλη της οποίας έφτασαν στο κιμπούτς συνοδευόμενα από Ισραηλινούς στρατιώτες, εντοπίστηκαν επίσης πολλά πτώματα μαχητών της Χαμάς. Οι έρευνες στο εσωτερικό των σπιτιών της κοινότητας συνεχίζονται και την Τρίτη (10/10).

Τι σημαίνει η λέξη «κιμπούτς»

Πάντως, το πρώτο κιμπούτς στο Ισραήλ ήταν το Ντεγκάνια και ιδρύθηκε το 1909 στο βόρειο Ισραήλ. Μάλιστα, το 2010, στη χώρα υπήρχαν 270 κιμπούτς. Όταν δημιουργήθηκαν τα κιμπούτς, λειτουργούσαν με τα σοσιαλιστικά πρότυπα, εφόσον τα μέλη τους έκαναν διάφορες εργασίες και όλες οι ανάγκες τους καλύπτονταν δωρεάν από την κοινότητα. Επίσης, η οικονομία των κιμπούτς στηρίζονταν κυρίως στη γεωργία. Πλέον, ο τρόπος λειτουργίας και η φιλοσοφία των κιμπούτς έχει αλλάξει, καθώς πολλά από αυτά έχουν ιδιωτικοποιηθεί και τα μέλη τους πληρώνουν για διάφορες υπηρεσίες, που παλιά ήταν δωρεάν. Η οικονομία πολλών κιμπούτς από αυτά δεν στηρίζεται πλέον στη γεωργία, αλλά στη βιομηχανική παραγωγή και τις επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας.

Η λέξη «kibbutz» σημαίνει «συγκέντρωση», ωστόσο τα πρώτα ήταν γνωστά ως «kvutzat», που σημαίνει «ομάδα». Το πρώτο κιμπούτς ήταν το Κιμπούτς Ντεγκάνια, ακριβώς νότια της Θάλασσας της Γαλιλαίας. Νέοι Εβραίοι που είχαν προηγουμένως εργαστεί στην αποξήρανση κοντινών ελώδων εκτάσεων με σκοπό τη γεωργία και την ανθρώπινη κατοίκηση, έχτισαν μια κοινότητα για τον εαυτό τους. Η γη αγοράστηκε από το Εβραϊκό Εθνικό Ταμείο. Έκαναν σκληρή εργασία για να κάνουν τη γη εύφορη. Αυτοί οι πρωτοπόροι δημιούργησαν μια κοινότητα βασισμένη στη γεωργία.

Μετά την ίδρυση της Ντεγκάνια, ιδρύθηκαν πολλά άλλα κιμπούτς. Πολλά από αυτά επικεντρώνονται γύρω από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας και στην κοιλάδα Ιεζρέελ. Κατά τη διάρκεια των χρόνων πριν από την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ, αλλά και μετά τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, δημιουργήθηκαν ακόμα περισσότερα κιμπούτς. Εμφανίστηκαν σε όλο το Ισραήλ από πρωτοπόρες ομάδες, σύμφωνα με τον επίσημο τουριστικό οδηγό του Ισραήλ.

Κιμπούτς: καθολικά γεωργικοί οικισμοί

Τα κιμπούτς ήταν αρχικά σχεδόν καθολικά γεωργικοί οικισμοί. Χωρίς οικονομικά κίνητρα, οι κάτοικοι των κοινοτήτων μοιράζονταν τα πάντα και εργάζονταν ως μέλη μιας συλλογικότητας. Τις πρώτες ημέρες, οι καιροί ήταν δύσκολοι, τα πάντα μοιράζονταν και η ζωή ήταν δύσκολη. Όλα τα μέλη είχαν διαφορετικές εργασίες στην κοινότητα, κυρίως στη γεωργία. Ωστόσο, κάποιοι εργάζονταν στην κουζίνα, στον παιδικό σταθμό ή εργάζονταν στο σπίτι των παιδιών, καθορισμένα περιβάλλοντα όπου τα παιδιά περνούσαν τις περισσότερες ώρες της καθημερινότητάς τους. Όλα τα γεύματα καταναλώνονταν στην τραπεζαρία και η αίσθηση της κοινότητας ήταν μεγάλη.

Η επιρροή του κιμπούτς στην ίδρυση του Ισραήλ είναι αναμφισβήτητα μοναδική. Στη δεκαετία του 1960, μόνο το 4% των Ισραηλινών ζούσε σε κιμπούτς. Σήμερα, οι κιμπούτσνικ αποτελούν το 15% των μελών του ισραηλινού κοινοβουλίου, δηλαδή της Κνέσετ. Μετά τη συνταξιοδότησή του, ο Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, ο πρώτος πρωθυπουργός του Ισραήλ, μετακόμισε στο κιμπούτς Σντε Μπόκερ. Ο Νταβίντ Μπεν Γκουριόν το έκανε αυτό για να εκφράσει τον θαυμασμό του για τους πρωτοπόρους που εργάζονταν σκληρά για την ανάπτυξη της ερήμου Νεγκέβ.

Πώς είναι η ζωή σήμερα σ’ ένα κιμπούτς

Από τη δεκαετία του 1970 και του 1980, μια αυξανόμενη τάση είναι η ιδιωτικοποίηση των κιμπούτς. Αυτό συνέβη παράλληλα με την οικονομική ανάπτυξη στο Ισραήλ, καθώς τα μέλη τους θεωρήθηκαν ως άτομα που συνεισφέρουν στην ευρύτερη οικονομία. Σήμερα, πολλά από τα κιμπούτς του Ισραήλ είναι ιδιωτικά, ωστόσο διατηρούν τις κοινοτικές τους ρίζες. Υπάρχουν ακόμα μέρη με ισχυρή κοινοτική συνεργασία και δραστηριότητες.

Πολλά κιμπούτς απομακρύνθηκαν από τις γεωργικές ρίζες τους και ασχολούνται σε μεγάλο βαθμό στη μεταποίηση. Οι εταιρείες στα κιμπούτς αντιπροσωπεύουν περίπου το 10% της γεωργικής παραγωγής της χώρας και πολλές από αυτές τις βιομηχανικές επιδιώξεις έχουν οδηγήσει σε μεγάλες επιτυχίες. Το εργοστάσιο κοπής διαμαντιών του Κίμπουτζ Ντεγκάνια αποφέρει πλέον αρκετά εκατομμύρια δολάρια ετησίως.

πηγη ieidiseis