Γιατί τόσοι πολλοί βετεράνοι στρατιωτικοί ασχολούνται με την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο

Το να ηγείσαι μιας πεζής περιπόλου σε ένα άδειο χωριό σε μια εμπόλεμη ζώνη μπορεί να φαίνεται ότι απέχει πολύ από το να εργάζεσαι σε ένα κέντρο επιχειρήσεων ασφαλείας (SOC) σε μια μεγάλη επιχείρηση.

Αλλά, λέει ο πρώην πεζικάριος James Murphy, όταν βλέπεις έναν κάδο απορριμμάτων στην άκρη του δρόμου και ξέρεις ότι κανείς δεν μαζεύει σκουπίδια εκείνη την ημέρα: “Οι τρίχες της αράχνης στο σβέρκο σου αρχίζουν να μυρμηγκιάζουν”.

Και αυτή η επαγρύπνηση, λέει ο κ. Murphy, που τώρα είναι διευθυντής βετεράνων και οικογενειών στο Forces Employment Charity, είναι ακριβώς το ένστικτο που επιθυμεί η βιομηχανία κυβερνοασφάλειας.

Οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο είναι γεγονός για τους οργανισμούς παγκοσμίως, είτε πρόκειται για απλό έγκλημα στον κυβερνοχώρο είτε για πολιτικά κίνητρα.

Οι ένοπλες δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου εγκαινίασαν πρόσφατα ένα επιταχυνόμενο πρόγραμμα εκπαίδευσης για νεοσύλλεκτους για να ενισχύσουν τις ικανότητές τους στον κυβερνοχώρο, με τους επιτυχόντες υποψήφιους να είναι υποψήφιοι για έναν από τους υψηλότερους αρχικούς μισθούς των ενόπλων δυνάμεων.

Αλλά εδώ και καιρό υπάρχει μια σταθερή πορεία προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το πρόγραμμα TechVets του Forces Employment Charity βοηθά συνήθως 15 έως 20 άτομα τον μήνα να βρουν εργασία, με το 40-60% αυτών να κατευθύνονται στην κυβερνοασφάλεια.

Και αυτή είναι μια πολύ αναγκαία προσφορά εργαζομένων – υπάρχει παγκόσμια έλλειψη τεσσάρων εκατομμυρίων επαγγελματιών του κυβερνοχώρου, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.

Η ανάγκη για αυτούς τους εργαζόμενους υπογραμμίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου οι λειτουργίες δύο κορυφαίων εταιρειών λιανικής πώλησης διαταράχθηκαν από χάκερ.

Η διαδρομή μεταξύ του στρατού και της κυβερνοασφάλειας δεν είναι πάντα άμεση.

Ο προσωρινός υπεύθυνος ασφάλειας πληροφοριών Mo Ahddoud πέρασε 10 χρόνια στο Βασιλικό Πυροβολικό, υπηρετώντας στη Βόρεια Ιρλανδία, τη Βοσνία και τη Γερμανία πριν αποχωρήσει το 1999.

Η «φυσική μετάβαση» εκείνη την εποχή ήταν σε άλλους ένστολους οργανισμούς, όπως η αστυνομία ή η υπηρεσία φυλακών.

Ωστόσο, λέει: «Συνειδητοποίησα ότι ο κόσμος άλλαζε». Στο πλαίσιο της διαδικασίας επανεγκατάστασής του, παρακολούθησε διαδικτυακά μαθήματα σε εφαρμογές ηλεκτρονικών υπολογιστών και στη συνέχεια σπούδασε επισκευή ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Από εκεί μετακινήθηκε σε εργασίες υποστήριξης και βρήκε το δρόμο του στην ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, σε οργανισμούς όπως η BAE Systems και η Universal Studios.

Η στρατιωτική εκπαίδευση του κ. Ahddoud ενημέρωνε πάντα την προσέγγισή του στην ασφάλεια στον κυβερνοχώρο. Θυμάται ότι του είπε ένας αξιωματικός, ότι δεν είναι τόσο σημαντικό το πόσο βαθιά μπορεί να σκάψει ένας στρατιώτης. «Όταν δέχεσαι πυρά, θα έχεις το κίνητρο να σκάψεις μια πραγματικά μεγάλη τρύπα».

Η πραγματική δεξιότητα είναι η αντιμετώπιση των προβλημάτων, όπως η επιδιόρθωση διακοπτόμενων αλυσίδων εφοδιασμού ή η αντιμετώπιση όταν οι επικοινωνίες καταρρέουν.

“Αυτή η νοοτροπία ήταν πάντα γύρω από τη διαδικασία. Πώς το διορθώνεις;” Επιπλέον, λέει, το στρατιωτικό προσωπικό σκέφτεται πάντα με όρους «κινδύνου, άμυνας σε βάθος, επιπέδων άμυνας».

Αυτό ταιριάζει «πολύ καλά» με την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, όπου ο κίνδυνος είναι πάντα παρών και πρέπει να παρακολουθείται.

Οι απαντήσεις σε πιθανές επιθέσεις προετοιμάζονται εκ των προτέρων, ενώ δέχονται ότι κανένα σχέδιο «δεν επιβιώνει από την πρώτη επαφή» με έναν αντίπαλο.

«Πρέπει να εργάζεστε και να είστε ευέλικτοι γύρω από αυτό, διότι ποτέ δεν εξελίσσεται όπως περιμένετε», λέει ο κ. Ahddoud.

Το πρώην στρατιωτικό προσωπικό είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για ρόλους στις λεγόμενες μπλε ομάδες, λέει η Catherine Burn, αναπληρώτρια διευθύντρια στην εταιρεία προσλήψεων για την κυβερνοασφάλεια, LT Harper.

Πρόκειται για ρόλους όπως οι επιχειρήσεις ασφαλείας, η αντιμετώπιση περιστατικών και η εγκληματολογία, σε αντίθεση με τους κόκκινους ομαδάρχες – τους ηθικούς χάκερς που αναζητούν τρωτά σημεία και συχνά προτιμούν να λειτουργούν μόνοι τους.

Εκτός από «εργατικοί», λέει η κ. Burn, οι κτηνίατροι τείνουν να είναι ισχυροί ομαδικοί παίκτες και μπορούν να διατηρούν την ψυχραιμία τους υπό πίεση. Άλλωστε: «Πολλές από αυτές τις καταστάσεις είναι καταστροφές».

Αλλά και ο κόσμος της κυβερνοασφάλειας έχει πολλά να προσφέρει στους βετεράνους. Η Crystal Morin κατατάχθηκε στην Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών, εν μέρει, επειδή ήθελε να μάθει μια γλώσσα.

Της ανατέθηκε να μάθει αραβικά, περίπου την εποχή της αραβικής άνοιξης, και εργάστηκε στη χρηματοδότηση κατά της απειλής και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Μετά την αποχώρησή της από την υπηρεσία, η κ. Morin εντάχθηκε σε έναν αμυντικό εργολάβο, εργαζόμενη και πάλι σε θέματα καταπολέμησης της τρομοκρατίας, ενώ τελικά μεταπήδησε στην τρομοκρατία στον κυβερνοχώρο και στη συνέχεια στην κατασκοπεία απειλών στον κυβερνοχώρο. Τώρα είναι στρατηγικός σύμβουλος κυβερνοασφάλειας στην αμερικανική εταιρεία ασφάλειας Sysdig.

«Όλη η εκπαίδευσή μου ήταν πρακτική», λέει. Αλλά προσθέτει, άλλοι βετεράνοι είχαν «διασταυρωθεί» κατά τη διάρκεια της θητείας τους από άλλους ρόλους, όπως το πυροβολικό ή τα logistics, ενώ άλλοι εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν τα GI Benefits τους για να σπουδάσουν επίσημα ασφάλεια.

Όποια και αν είναι η πορεία τους προς την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, λέει, είναι μια φυσική μετάβαση. “Ένα SOC [κέντρο επιχειρήσεων ασφαλείας] είναι ακριβώς το ίδιο με τους τομείς ασφαλείας στους οποίους εργαζόμασταν. Η αδρεναλίνη, η επίλυση προβλημάτων, σωστά; Είναι η διατήρηση της ειρήνης. Η καταπολέμηση των κακών”.

Αλλά, προσθέτει η κ. Morin, «η συντροφικότητα είναι ακριβώς όπως στο στρατό, οι πολυάσχολες εβδομάδες, οι ήσυχες εβδομάδες, τα αστεία που κανείς δεν καταλαβαίνει αν δεν τα έχεις κάνει αυτά… Είναι μια πραγματικά δεμένη κοινότητα».

Ο κ. Murphy λέει ότι οι εργοδότες έχουν συνειδητοποιήσει καλύτερα τις δεξιότητες που προσφέρουν οι βετεράνοι.

“Μόλις ένας εργοδότης επιλέξει κάποιον από την κοινότητα των πρώην στρατιωτικών, θα θέλει να επιστρέψει για άλλον έναν”.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι απαραίτητες κάποιες προσαρμογές. Οι διαδικασίες εισαγωγής μπορεί να διαφέρουν από οργανισμό σε οργανισμό, ενώ η έλλειψη τυποποίησης και τίτλων εργασίας μπορεί να αποτελέσει αντίθεση με τον εξαιρετικά οργανωμένο στρατιωτικό κόσμο.

Το κλειδί είναι να εντοπίσουν το είδος του οργανισμού στον οποίο θέλουν να εργαστούν, λέει ο κ. Murphy.

“Όπου ξυπνάς το πρωί και ανυπομονείς ήδη να πας στη δουλειά, και εργάζεσαι σε μια ομάδα όπου νιώθεις ότι ανήκεις, όπου νιώθεις ότι έχεις αντίκτυπο”.

Αν και η φύση του “αντίκτυπου” μπορεί να είναι διαφορετική από αυτή που έχουν συνηθίσει. Όπως λέει η κ. Morin, το να εργάζεσαι στον ιδιωτικό τομέα είναι διαφορετικό από το να αντιμετωπίζεις άμεσα την τρομοκρατία.

“Μου λείπει η δυνατότητα να εξουδετερώνω τους κακούς και να υπερασπίζομαι τον κόσμο… Δεν μπορώ πια να βάζω τόσο πολύ τους ανθρώπους στη φυλακή”.

Πηγή: ΒΒC