H επιστολή του Πάπα Φραγκίσκου στους Γιατρούς χωρίς σύνορα

Ο Ιάσoνας Αποστολόπουλος, μέλος του Γιατροί Χωρίς Σύνορα, θυμάται τον Πάπα Φραγκίσκο, και μιλάει για το έργο του και τις πρωτοφανείς του απόψεις.

Αναλυτικά η ανάρτηση:

«Στις 22 Αυγούστου 2024, ο Πάπας Φραγκίσκος μας έστειλε ένα ιδιόχειρο σημείωμα, γεμάτο ευχές για την επιτυχία της αποστολής διάσωσης. “Προσεύχομαι για εσάς. Σας ευχαριστώ βαθιά για όσα κάνετε”, έγραψε. Την ίδια στιγμή, Έλληνες μισάνθρωποι χριστιανοί μας έστελναν κατάρες.

Δύο κόσμοι σε σύγκρουση.

Ο Μπεργκόλιο είχε διαλέξει πλευρά.

«Κανείς δεν αντιδρά αν ευλογήσω έναν επιχειρηματία που εκμεταλλεύεται τον κόσμο, αλλά αντιδρούν αν ευλογήσω έναν ομοφυλόφιλο». Αυτά ήταν τα λόγια του όταν πήρε απόφαση υπέρ της ευλογίας των ομόφυλων ζευγαριών από τους καθολικούς ιερείς- μια απόφαση ιστορικής σημασίας.

Υπήρξε με διαφορά ο πιο προοδευτικός Πάπας στην ιστορία του Βατικανού. Γι’ αυτό άλλωστε τον μισούσαν οι Ιταλοί ακροδεξιοί. Ο Ματέο Σαλβίνι τον αποκαλούσε «ψευτο-Πάπα» και «κομμουνιστή», ενώ δε δίσταζε να φοράει δημόσια την μπλούζα με το σύνθημα «My Pope is Benedict» υπερασπιζόμενος τον προηγούμενο Πάπα Βενέδικτο.

Πήρε ξεκάθαρη αντιπολεμική θέση, επικρίνοντας επί σειρά ετών τόσο το Ισραήλ όσο και το ΝΑΤΟ, ενώ έφτασε το σημείο να πει ότι «αυτό που συμβαίνει στη Γάζα έχει τα χαρακτηριστικά μιας γενοκτονίας».

Παρομοίωσε τα προσφυγικά στρατόπεδα της Μόριας και των ελληνικών νησιών με εκείνα των Ναζί.

Ο Φραγκίσκος από την αρχή κατήγγειλε την πολιτική της Ευρώπης-Φρούριο και στάθηκε στο πλευρό των διασωστικών καραβιών και των προσφύγων.

Τον Ιούλιο του 2013 έκανε κάτι πρωτοφανές. Το πρώτο του ταξίδι ως αρχηγός κράτους ήταν στο νησί Λαμπεντούζα της Ιταλίας, για να αποτίσει φόρο τιμής στους μετανάστες που πνίγηκαν στην Μεσόγειο. Έριξε στεφάνι στη θάλασσα και τέλεσε λειτουργία μπροστά στα απομεινάρια μιας προσφυγικής βάρκας.

Όταν ο Σαλβίνι έκλεισε τα λιμάνια για τους πρόσφυγες, η κορυφαία ρωμαιοκαθολική εβδομαδιαία εφημερίδα, Famiglia Cristiana, τον συνέκρινε με τον Σατανά στο εξώφυλλό της.

Επανασύνδεσε το ρεύμα και πλήρωσε τα χρέη σε 450 άστεγες οικογένειες που διέμεναν σε κατειλημμένο κτήριο που ανήκε στο Βατικανό.

Μάλιστα, ο καρδινάλιος Konrad Krajewski, στενός συνεργάτης του Πάπα, παραβίασε επιδεικτικά τον ιταλικό νόμο. Σκαρφάλωσε σε φρεάτιο, έσπασε τα λουκέτα και επανάφερε το ρεύμα σε ένα καταληψικό κτίριο στη Ρώμη, όπου οι οικογένειες αδυνατούσαν να πληρώσουν.

 Ο Πάπας Φραγκίσκος είχε δηλώσει «καλύτερα άθεος, παρά ρατσιστής».

Μόλις πριν από 4 μέρες, πέρασε το Μεγάλο Σάββατο μέσα σε φυλακή, δίπλα στους κρατούμενους.

Ήρθε ξανά σε σύγκρουση με τον Σαλβίνι όταν εκείνος πρότεινε να καταστεί υποχρεωτική η ανάρτηση σταυρών σε όλα τα δημόσια κτίρια, επιβάλλοντας πρόστιμο 1.000 ευρώ σε όσους δεν συμμορφωθούν. Ο Πάπας εναντιώθηκε λέγοντας ότι ο σταυρός δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι σύμβολο ταυτότητας, αλλά «ένα σύμβολο διαμαρτυρίας απέναντι στην αδικία, τη βία και τον θάνατο».

Υποστήριζε σταθερά τα ιθαγενικά κινήματα της λατινικής Αμερικής. Έβαλε το σύμβολο της Pachamama στο Βατικανό. Έπλεξε το σωσίβιο ενός πνιγμένου πρόσφυγα πάνω σε έναν ξύλινο σταυρό και το κρέμασε στο Βατικανό. Ήταν ένα σωσίβιο που είχαμε περισυλλέξει εμείς σε αποστολή διάσωσης τον Ιούλιο του 2019.

Έκραζε δημόσια τον αντιτσιγγανισμό της Ακροδεξιάς και προσκάλεσε 500 εκπροσώπους των Ρομά και των Σίντι στο Βατικανό.

Ο Πάπας Φραγκίσκος μίλαγε σταθερά ενάντια στις αδικίες του καπιταλισμού, καταγγέλλοντας τον νεοφιλελευθερισμό ως μάστιγα για την ανθρωπότητα.

Ήταν ο πρώτος Πάπας στην ιστορία που επέλεξε το όνομα Φραγκίσκος — από τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης, προστάτη των φτωχών. Η επιλογή αυτή δεν ήταν τυχαία: σηματοδοτούσε μια νέα κατεύθυνση, περισσότερη ταπεινότητα, περισσότερη φροντίδα για τους αποκλεισμένους, περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη. Θα μπορούσε να είχε κάνει ακόμα περισσότερα; Φυσικά. Έκανε όμως όσα δεν τόλμησαν να κάνουν όλοι οι υπόλοιποι μαζί; Μάλλον ναι. Η σύγκριση γίνεται χαώδης όταν σκεφτεί κανείς την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας. Η στάση του Φραγκίσκου μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας για τα δικά μας δεδομένα.

Φανταστείτε απλώς έναν Έλληνα Αρχιεπίσκοπο να πραγματοποιεί έστω τα μισά απ’ όλα τα παραπάνω».