Η αίσθηση ακυβερνησίας «αγκαλιάζει» την Ευρώπη

Η Ευρώπη μοιάζει σήμερα περισσότερο αδύναμη και κατακερματισμένη από ποτέ. Σχεδόν κάθε μεγάλη πρωτεύουσα παλεύει με κυβερνήσεις χωρίς πυξίδα, πολωμένα κοινοβούλια και κοινωνίες που εκτονώνουν την οργή τους στους δρόμους.

Ο κίνδυνος είναι διπλός, προειδοποιεί σε ανάλυσή του το Bloomberg: αφενός να καταρρεύσει η εμπιστοσύνη των πολιτών στις υφιστάμενες δομές εξουσίας και αφετέρου να ανοίξει διάπλατα η πόρτα στα άκρα.

Γαλλία: Στο χείλος της κυβερνητικής κρίσης

Η Γαλλία είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, σημειώνει το Bloomberg. Η χώρα έχει αλλάξει πέντε πρωθυπουργούς σε δύο χρόνια, ενώ ο Σεμπαστιάν Λεκορνί αναγκάζεται να προσφέρει μεγάλες παραχωρήσεις στην αριστερά για να διατηρηθεί στην εξουσία.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ετοιμάζονται να «παγώσουν» τη χώρα με νέες κινητοποιήσεις κατά των περικοπών στις δημόσιες δαπάνες. Με τον Εμανουέλ Μακρόν να μετρά αντίστροφα λιγότερο από δύο χρόνια θητείας, το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν εμφανίζεται πιο βέβαιο από ποτέ ότι η ώρα του πλησιάζει.

Βρετανία: Ο Στάρμερ σε ελεύθερη πτώση

Στη Βρετανία, ο Κιρ Στάρμερ είδε την ισχύ της κοινοβουλευτικής του πλειοψηφίας να εξανεμίζεται μέσα σε έναν χρόνο. Ο προϋπολογισμός που προκάλεσε αντιδράσεις, οι αναταράξεις στις αγορές και οι παραιτήσεις βασικών συμμάχων έπληξαν καίρια την αξιοπιστία του.

Με τον πληθωρισμό να ξαναχτυπά και τους Εργατικούς σε εσωτερική κρίση, το λαϊκιστικό κόμμα του Νάιτζελ Φάρατζ (Reform UK) προηγείται ήδη στις δημοσκοπήσεις, ανατρέποντας τα πολιτικά δεδομένα.

Γερμανία: Εύθραυστη συμμαχία

Η Γερμανία μπορεί να έχει χαμηλότερο δημόσιο χρέος, αλλά η κυβέρνηση του Φρίντριχ Μερτς στηρίζεται σε μια εύθραυστη συμμαχία με τους Σοσιαλδημοκράτες.

Η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έχει αναδειχθεί σε κύρια δύναμη της αντιπολίτευσης, ανταγωνιζόμενη πλέον ευθέως τους Χριστιανοδημοκράτες. Το πολιτικό ρίσκο για τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης είναι προφανές, καθώς η ακροδεξιά προετοιμάζεται για πιθανή εκλογική νίκη.

Ιβηρική: Κυβερνήσεις σε τεντωμένο σχοινί

Στην Ισπανία, ο Πέδρο Σάντσεθ διατηρείται στην εξουσία χάρη σε μια αμφιλεγόμενη συμφωνία με τους Καταλανούς αυτονομιστές.

Στην Πορτογαλία, τρεις εκλογικές αναμετρήσεις σε λίγα χρόνια αποκαλύπτουν το εύθραυστο πολιτικό τοπίο.

Λεπτές ισορροπίες σε Ιταλία, Ολλανδία

Η Ιταλία μοιάζει σταθερή υπό την Τζόρτζια Μελόνι, την πιο μακροχρόνια πρωθυπουργό από την εποχή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Όμως η ισορροπία στο εσωτερικό της κυβέρνησης και το τεράστιο δημόσιο χρέος περιορίζουν τα περιθώρια δράσης.

Στην Ολλανδία, η πολιτική σκηνή είναι κατακερματισμένη με 15 κόμματα στη Βουλή, ενώ ο πρωθυπουργός Ντικ Σχοφ οδεύει σε πρόωρες εκλογές.

Παράλυση και διεθνείς κίνδυνοι

Η Ευρώπη ζει με το βάρος 15 ετών διαδοχικών κρίσεων – από την κρίση χρέους και την πανδημία, μέχρι τον πόλεμο στην Ουκρανία. Το αποτέλεσμα είναι πολωμένα κόμματα, κατακερματισμένα κοινοβούλια και ψηφοφόροι έτοιμοι να στραφούν σε εύκολες λύσεις. Οι αγορές ήδη αντιδρούν, με τις αποδόσεις των ομολόγων σε Γαλλία και Βρετανία να ανεβαίνουν, σημαίνοντας ότι η υπομονή των επενδυτών δεν είναι δεδομένη.

Η αδυναμία κυβερνήσεων να πάρουν αποφάσεις δεν είναι απλώς εσωτερικό ζήτημα. Δημιουργεί εικόνα αδυναμίας που εκμεταλλεύονται διεθνείς παίκτες όπως ο Βλαντίμιρ Πούτιν, η Κίνα του Σι Τζινπίνγκ ή ακόμη και ο Ντόναλντ Τραμπ. Μια Ευρώπη παγιδευμένη στην εσωτερική παράλυση γίνεται ευάλωτη σε εξωτερικές πιέσεις.

Η πολιτική κρίση διακυβέρνησης στην Ευρώπη δεν είναι παροδικό φαινόμενο. Αν η ήπειρος δεν βρει τρόπο να επανασυνδέσει τους πολίτες με τα δημοκρατικά της θεσμικά όργανα και να προχωρήσει σε αποφάσεις με όραμα, τότε ο κίνδυνος δεν είναι μόνο η άνοδος των άκρων, αλλά η απώλεια της ίδιας της πολιτικής της ισχύος σε έναν κόσμο όπου οι ισχυροί δεν συγχωρούν την αδυναμία.

Πηγή: naftemporiki.gr