Διεθνή

Κι όμως, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που ζουν σε σπηλιές

Από την Ορεινή Κορινθία ως την Κίνα η.. ψυχή των Φλίντστοουνς ζει ακόμα!

Βασίλης Παπουτσής
κι-όμως-υπάρχουν-ακόμα-άνθρωποι-που-ζο-1122342
Βασίλης Παπουτσής

Αίσθηση έχει προκαλέσει σε όλη την Ελλάδα πως ένα ζευγάρι και μία φιλοξενούμενη γυναίκα από την Άρτα, διαμένουν σε λαγούμι μήκους 30 μέτρων στην Ορεινή Κορινθία, ζώντας σε πρωτόγονες συνθήκες υπό τις οποίες έχουν επιλέξει βέβαια να ζουν. Τα παιδιά τους δεν πηγαίνουν σχολείο, ενώ χρησιμοποιούν μόνο βότανα και όχι φάρμακα, όπως έχουν αναφέρει.

H Σεβαστή Καλαϊτζιδάκη, μητέρα της οικογένειας, είπε: «Εγώ είμαι έγκυος τώρα στο 5ο παιδί. Όλα μαζί τα παιδάκια της οικογένειας είναι 6 – 7. Δεν είναι όλα δικά μου, είναι κι από άλλες οικογένειες και τα μεγαλώνουμε με τους μαμάδες τους. Δεν μένω σε σπηλιά, μένω σε δεντρόσπιτο, καθώς είναι φτιαγμένο από κορμούς, λάσπη και χόρτα».

Ερωτηθείσα πώς αποφάσισε να μένει εκεί εξήγησε: «Ψάχναμε χρόνια να μείνουμε μακριά από την φασαρία της πόλης. Ο χώρος είναι ιδιωτικός και περιφραγμένος. Μαζί μας μένουν κι άλλες οικογένειες, είμαστε κοινότητα. Στο σύνολο είμαστε περίπου 10 άτομα».

«Είμαστε μια κοινότητα Παλαιοχριστιανών, στα πρότυπα των παλαιόπιστων Ρωσίας, ή τους Άμις στην Αμερική, που αρνούμαστε την τεχνολογική πρόοδο και ζούμε παραδοσιακά, όπως σε όλες τις αβραμικές θρησκείες», είπε ένα μέλος της κοινότητας.

Ποιοι είναι οι Άμις;

Οι Άμις είναι τα μέλη μιας χριστιανικής ομολογίας της αναβαπτιστικής προτεσταντικής παράδοσης, που εμφανίστηκε τον 17ο αιώνα στην Ελβετία και στη Γερμανία. H Eκκλησία των Άμις ιδρύθηκε μετά το σχίσμα με τους Αναβαπτιστές με ηγέτη τον Γιάκομπ Άμαν. Μετανάστευσαν κατά τον 18ο αιώνα στην Αμερική και κυρίως στην Πενσυλβάνια, όπου ήταν σεβαστή από νωρίς η ανεξιθρησκία. Στις κοινότητές τους έως και σήμερα συνεχίζουν να χρησιμοποιούν μία ιδιαίτερη διάλεκτο γερμανικών. Δεν έρχονται σε συναστραφή με ανθρώπους εκτός κοινότητας.

Είναι υπερσυντηρητικοί Χριστιανοί, απρόθυμοι να υιοθετήσουν τις ανέσεις της σύγχρονης τεχνολογίας, ζουν σε κοινόβια, καλλιεργούν μόνοι τους την τροφή τους και ράβουν μόνοι τα ρούχα τους, που παραπέμπουν σε παλαιότερες εποχές. Για την ένδυση, την υπόδηση, το κούρεμα, το χτένισμα και γενικότερα ό,τι έχει να κάνει με την εμφάνιση ακολουθούνται συγκεκριμένοι κανόνες από άνδρες, γυναίκες και παιδιά και κανείς δεν έχει την επιλογή να διαφοροποιηθεί.

Όλες οι δράσεις της καθημερινότητας – ακόμη και το πώς και πόσο θα κοιμούνται – ορίζονται από τους κανόνες της εκκλησίας. Οι Άμις μαθαίνουν να απορρίπτουν το Hochmut (αλαζονεία, υπεροψία) και να ακολουθούν το Demut (“ταπεινοφροσύνη”). Ουσιαστικά απαγορεύεται να έχουν δική τους βούλυση. Πρέπει να υποταχθούν στο θέλημα τού Θεού. Η υποταγή στο θέλημα του Θεού και ο αντιατομικισμός των Άμις είναι ο λόγος για τον οποίο απορρίπτουν τεχνολογίες που θα διευκόλυναν την ατομική εργασία και την εξάρτηση που έχει το κάθε άτομο από την κοινότητα.

Προϋπόθεση για να γίνει κάποιος μέλος στην εκκλησία των Άμις είναι το βάπτισμα, το οποίο πρέπει να γίνει με ελεύθερη βούληση. Αυτό συμβαίνει συνήθως μεταξύ της ηλικίας των 18 και 23. Ο γάμος είναι δυνατός μόνο μεταξύ μελών της εκκλησίας των Άμις, για αυτό και καταγράφονται υψηλά ποσοστά ενδογαμίας, γενετικών διαταραχών και βρεφικής θνησιμότητας.

Άνθρωποι των σπηλαίων ανά τον κόσμο

Κίνα

Η Κίνα του 21ου αιώνα είναι μια τεράστια βιομηχανία, με τις υποδομές να κατασκευάζονται με εκπληκτικό ρυθμό και αποτελεί την μεγαλύτερη οικονμικη δύναμη στο πλανήτη.

Αλλά στη βόρεια επαρχία Ζανξι, περίπου τρία εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε σπηλιές – ή τα περίφημα “yaodongs”, όπως είναι γνωστά. Οι κοινότητες αυτές βρίσκονται εκεί για περισσότερα από 5.000 χρόνια!

Πολλές από αυτές είναι εξαιρετικά φτωχές αλλά ακόμη και έτσι, οι σπηλιές έχουν τα πλεονεκτήματά τους. Τα χωμάτινα τοιχώματά τους λειτουργούν ως φυσικός μονωτής, διατηρώντας τους κατοίκους ζεστούς το χειμώνα και δροσερούς το καλοκαίρι. Τα έξοδα είναι χαμηλά και οι τοίχοι παρέχουν προστασία από φυσικές καταστροφές, όπως από σεισμούς.

Ωστόσο, αυτές οι κοινότητες αραιώνουν σιγά σιγά, με πολλούς από τη νέα γενιά να αναζητούν θέσεις εργασίας – και μοντέρνες ανέσεις – στις γειτονικές πόλεις.

Ιράν

Στο Καντοβάν, στο βορειοδυτικό Ιράν, υπάρχουν πολλές ανθρωπογενείς σπηλιές, μερικές από τις οποίες χρονολογούνται πριν από περίπου 700 χρόνια. Το τελευταίο διάστημα, οι Ιρανοί επιστρέφουν σε αυτόν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής.

Οι σπηλιές κατοικήθηκαν για πρώτη φορά πριν από αιώνες, όταν ο μογγολικός στρατός εισέβαλε και οι ντόπιοι αναγκάστηκαν να φύγουν για ασφάλεια προς τα εκεί.

Σήμερα, τα σπήλαια λειτουργούν ως τόποι κατοικίας και ως τουριστικά αξιοθέατα. Οι επισκέπτες συχνά παρατηρούν ότι το φωτισμένο από σπήλαια τοπίο μοιάζει με αποικία τερμιτών, αλλά οι ντόπιοι χρησιμοποιούν την τουρκική λέξη “karan” δηλαδή “κυψέλες”.

ΗΠΑ – Γιούτα

Ένα άλλο είδος κοινότητας ζει στο Ροκλαντ Ραnτς στην ορεινή Γιούτα. Στη δεκαετία του 1970, μια φονταμενταλιστική κοινότητα Μορμόνων δημιούργησε σπηλιές ανατινάζοντας με δυναμίτη έναν βράχο. Ήθελαν ένα μέρος για να ζήσουν εκτός αστικού δικτύου, όπου θα μπορούσαν να προετοιμαστούν για τους έσχατους καιρούς όπως έλεγαν.

Η κοινότητα των σπηλαίων – με το παρατσούκλι “The Rock” – διαθέτει τρεχούμενο νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, πρόσβαση στο διαδίκτυο και μια φάρμα. Επίσης, διαθέτει τρόφιμα για όταν τελικά έρθει η “Αποκάλυψη”.

Τυνησία

Αν είσαι “οπαδός” των ταινιών Star Wars, ίσως θυμάστε ένα τοπίο όπου μεγάλωσε ο Luke Skywalker.

Αυτό ήταν στην πραγματικότητα το Ματμάτα στην Τυνησία, όπου θάλαμοι και διάδρομοι κατακλύζουν τις κοιλάδες της οροσειράς Τζεμπελ Νταχαρ. Πρόκειται για ένα τοπίο διάσπαρτο με φοίνικες και ελαιώνες, περίπου 35 χιλιόμετρα νότια της Τύνιδας. Οι άνθρωποι ζουν στις σπηλιές μέχρι σήμερα. Ο κύριος λόγος είναι το κλίμα. Ο καλοκαιρινός ήλιος της Σαχάρας μπορεί να είναι σχεδόν ανυπόφορος και οι άνθρωποι δροσίζονται στις σπηλιές.

Τα τοιχώματα των σπηλαίων είναι ασβεστωμένα για να απορροφούν το ηλιακό φως. Είναι επίσης ζωγραφισμένα ή χαραγμένα με γούρια καλής τύχης – ένα ψάρι, τρεις βουνοκορφές ή το χέρι του θεού. Αλλά, όπως και στην επαρχία Ζανξι, ο πληθυσμός αρχίζει να αραιώνει. Οι περισσότερες οικογένειες έχουν μεταναστεύσει στις πόλεις της Τυνησίας για να βρουν δουλειά.

Αφγανιστάν

Εδώ και δεκαετίες, δεκάδες οικογένειες ζουν σε ένα σύμπλεγμα μικρών σπηλαίων στο Αφγανιστάν.

Όπως συμβαίνει μερικές φορές, έγιναν σχεδόν διάσημες κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών, καθώς δημοσιογράφοι από όλο το κόσμο που ταξίδευαν στην επαρχία Μπαμιάν, τις επισκέπτονταν καταγράφοντας την ασυνήθιστη ζωή τους.

Οι συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολες καθώς δεν υπάρχει ρεύμα, δεν υπάρχει τρεχούμενο νερό, ανυπόφορο κρύο το χειμώνα, και οι άνθρωποι που ζουν εκεί συχνά δεν έχουν άλλη επιλογή. Οι περισσότεροι έχουν διαφύγει από τις συγκρούσεις ή την καταστροφή σε άλλα μέρη του Αφγανιστάν σε μια επαρχία όπου η ακραία φτώχεια είναι συνηθισμένη πλέον.

Η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) πήγε στην Μπαμιάν και μαζί με τον επαρχιακό κυβερνήτη των Ταλιμπάν, ανακοίνωσε σχέδια για την κατασκευή ενός οικισμού για αυτούς τους ανθρώπους. Μένει να δούμε αν όντως υπάρξει κάποια πρόοδος.

Μπεατριζ Φλαμινι

Στις 13 Απριλίου 2023, η Ισπανίδα αθλήτρια Μπεατριζ Φλαμινι βγήκε από μια σπηλιά βάθους 70 μέτρων έξω από τη Γρανάδα. Είχε σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που πέρασε ποτέ σε σπήλαιο, 500 ημέρες.

Σκοπός της παραμονής της ήταν να μελετήσει τις επιπτώσεις της κοινωνικής απομόνωσης στο μυαλό και το σώμα. Είχε μια ομάδα ψυχολόγων, ερευνητών, επιστημόνων του σπηλαίου και γυμναστών που παρακολουθούσαν τον ύπνο της, την αίσθηση του χρόνου και το πως λειτουργούσε ο εγκέφαλός της. Περνούσε το χρόνο της πλέκοντας, ζωγραφίζοντας, σχεδιάζοντας, διαβάζοντας και κάνοντας γυμναστική. Όταν βγήκε από το σπήλαιο, δήλωσε στον Τύπο ότι δεν ήθελε ποτέ να φύγει από εκεί.

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα