New York Times: Η ιστορία, η επιρροή και οι πολέμιοι της πιο ιστορικής αμερικανικής εφημερίδας
Πότε ιδρύθηκε, τι πρεσβεύει και γιατί μπήκε στο στόχαστρο του αμερικανού προέδρου
«Αν ήταν στο χέρι μου, θα τους είχα κλείσει». Με αυτή τη χαρακτηριστική δήλωση, ο Ντόναλντ Τραμπ αναφέρθηκε στους New York Times, την ιστορική εφημερίδα που συχνά βρίσκεται στο στόχαστρο της συντηρητικής Αμερικής —και όχι μόνο. Η δήλωσή του έγινε στο πλαίσιο της συνέντευξης τύπου που παραχώρησε σήμερα, μετά τη σύνοδο του ΝΑΤΟ.
Ποιες είναι, όμως, οι καταβολές αυτής του σημαντικού και αναγνωρισμένου μέσου και πώς κατέληξε να είναι ένα από τα πιο επιδραστικά στον κόσμο;
Από το 1851 μέχρι σήμερα: Ένας θεσμός της ενημέρωσης
Η εφημερίδα The New York Times ιδρύθηκε το 1851 από τον Henry Jarvis Raymond και τον George Jones, με τον πρώιμο τίτλο The New-York Daily Times. Από τις πρώτες της ημέρες, η εφημερίδα ξεχώρισε για τη σοβαρότητά της και τη δέσμευσή της στην τεκμηριωμένη, ανεξάρτητη δημοσιογραφία, κάτι που προσπάθησε να διατηρήσει όλες τις επόμενες, πολλές δεκαετίες που ακολούθησαν.
Το σύνθημά της, “All the News That’s Fit to Print” (Όλες οι ειδήσεις που αξίζουν να τυπωθούν), δεν ήταν απλώς σλόγκαν αλλά στάση ζωής, ακόμα και όταν οι Times χρειάστηκε να δημοσιεύσουν άβολες αλήθειες, όπως τα Pentagon Papers το 1971 — ένα από τα πιο ιστορικά «χτυπήματα» κατά της αμερικανικής κυβέρνησης σχετικά με τον πόλεμο στο Βιετνάμ.
Η εφημερίδα των 100+ Πούλιτζερ
Οι New York Times έχουν κερδίσει περισσότερα από 130 βραβεία Πούλιτζερ, το πιο υψηλό δημοσιογραφικό βραβείο στις ΗΠΑ — αριθμός-ρεκόρ. Κάλυψαν όλα τα μεγάλα γεγονότα: από τους δύο παγκόσμιους πολέμους μέχρι τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και την πρόσφατη πανδημία της COVID-19.
Με δυνατή ερευνητική δημοσιογραφία, επιδραστικές απόψεις, και συνεργάτες-κολοσσούς όπως ο Thomas Friedman, η Maureen Dowd, ο Paul Krugman, η εφημερίδα απέκτησε παγκόσμια βαρύτητα.
Αν και κάποτε το χαρτί ήταν το κύριό της μέσο, οι New York Times κατάφεραν να προσαρμοστούν στη νέα εποχή. Σήμερα μετρούν πάνω από 10 εκατομμύρια ψηφιακούς συνδρομητές.
Η πολεμική Τραμπ και το μέσο στην εποχή της «μετά-αλήθειας»
Κατά την προεδρία του, ο Ντόναλντ Τραμπ χαρακτήριζε επανειλημμένα το περιεχόμενο των New York Times ως “fake news” και την εφημερίδα ως «εχθρό του λαού», ενοχλημένος από την κριτική και τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ που έπλητταν την εικόνα του. Δεν δίστασε μάλιστα να απειλήσει την εφημερίδα με αγωγές ή ακόμα και με κλείσιμο — μια δήλωση που, αν και θεσμικά αδύνατη, αναδεικνύει την τεταμένη σχέση εξουσίας και Τύπου.
Για τους επικριτές του Τραμπ, η εφημερίδα παραμένει φάρος ανεξαρτησίας. Για τους υποστηρικτές του, είναι σύμβολο μιας «φιλελεύθερης ελίτ» που διαμορφώνει την κοινή γνώμη χωρίς λογοδοσία. Όλα αυτά σε μία εποχή «μετά-αλήθειας», όπου οι χρήστες διαμορφώνουν άποψη και αντίληψη μέσα από αλγορίθμους που εξατομικεύουν πλήρως την πληροφορία που λαμβάνουν, διαμορφώνοντας μια πραγματικότητα βασισμένη όχι σε αντικειμενικές πληροφορίες αλλά στα όσα οι ίδιοι θελουν να ακούν και να βλέπουν.
Και όμως, παραμένει απαραίτητη
Παρά την πολεμική και τις προκλήσεις, οι New York Times συνεχίζουν να αποτελούν βασικό πυλώνα ενημέρωσης για εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. Είτε συμφωνεί κανείς με τη γραμμή τους είτε όχι, είναι αδύνατο να αγνοήσει τη σημασία τους στη διαμόρφωση της παγκόσμιας δημόσιας συζήτησης.
