Οι νέοι στη Γαλλία γυρνούν την πλάτη στην μπαγκέτα

Η εμβληματική μπαγκέτα κινδυνεύει να εξαφανιστεί από το τραπέζι των νοικοκυριών στη Γαλλία, καθώς η κατανάλωσή της έχει μειωθεί δραματικά με την πάροδο των χρόνων.

Ιστορικά, οι Γάλλοι κατανάλωναν κατά μέσο όρο 700 γραμμάρια ψωμιού ανά άτομο την ημέρα, τα χρόνια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με τη γαλλική Ομοσπονδία Αρτοποιών, μέχρι το 2015 η ποσότητα αυτή είχε πέσει στα 115 γραμμάρια. Σήμερα, ο αριθμός αυτός έχει μειωθεί ξανά στα 100 γραμμάρια — λίγο λιγότερο από μισή μπαγκέτα την ημέρα.

Σε έρευνα καταναλωτών του 2023 από την Εθνική Συνομοσπονδία Γαλλικών Αρτοποιείων και Ζαχαροπλαστείων (CNBPF), πάνω από το ένα τρίτο (36%) των 1.000 ερωτηθέντων δήλωσε πως έχει μειώσει την κατανάλωση ψωμιού τα τελευταία πέντε χρόνια.

Οι ειδικοί αποδίδουν την τάση αυτή στις αλλαγές των διατροφικών συνηθειών, στη νέα γενιά «νεοαρτοποιών» που μερικές φορές επιλέγουν να μη βάζουν καθόλου μπαγκέτες στα ράφια τους, αλλά και στην αυξανόμενη δημοτικότητα του αμερικανικού αντιπάλου της μπαγκέτας — του επεξεργασμένου λευκού ψωμιού σε φέτες.

«Οι νέοι δεν έχουν τη συνήθεια να αγοράζουν μπαγκέτα κάθε μέρα», δήλωσε στο CNN ο πρόεδρος της Γαλλικής Εθνικής Συνομοσπονδίας Αρτοποιείων και Ζαχαροπλαστείων (CNBPF), Ντομινίκ Ανράκτ.

Όπως εξηγεί οι νεότερες γενιές μαγειρεύουν λιγότερο και τρώνε περισσότερο έξω.

«Στο παρελθόν, ακόμη και οι μαθητές μαγείρευαν μόνοι τους. Δεν υπήρχαν σνακ, ούτε burgers, κεμπάπ ή σούσι. Αλλά όλο και περισσότεροι νέοι στρέφονται στο γρήγορο φαγητό», σημειώνει.

Φούρνοι χωρίς μπαγκέτα

Παραδοσιακά, οι μπαγκέτες τρώγονται από τους Γάλλους στο πρωινό, αλειμμένες με βούτυρο και μαρμελάδα ή με σοκολάτα και φουντούκι. Στο μεσημεριανό γεύμα, τις γεμίζουν με ζαμπόν, τόνο, κοτόπουλο ή τυρί φτιάχνοντας ένα σάντουιτς με μπαγκέτα για πακέτο.

Στο δείπνο, αποτελούν το απαραίτητο συνοδευτικό ενός παραδοσιακού γαλλικού γεύματος, όπως το μοσχάρι στιφάδο ή μπουργκινιόν, με το ψωμί να «καθαρίζει» το πιάτο από την υπόλοιπη σάλτσα.

«Βλέπουμε ότι οι νέοι χαίρονται πολύ που τρώνε την παραδοσιακή μπαγκέτα τα Σαββατοκύριακα όταν επισκέπτονται τους γονείς τους, οπότε αυτό εκτιμάται. Αλλά η ζωή έχει γίνει πιο μοντέρνα και υπάρχουν διαφορετικές επιλογές για φαγητό εκτός του σπιτιού και χωρίς το ψωμί», λέει ο Ανράκ.

Τα τελευταία χρόνια, έχει καταγραφεί ακόμη μία αξιοσημείωτη αλλαγή που αλλάζει τη σχέση της Γαλλίας με το ψωμί: η άνοδος των «νεομπουλανζερί» ή νεο-αρτοποιείων.

Αυτή η νέα γενιά ψήνει με δημητριακά και βιολογικό αλεύρι, πουλώντας αρωματικά, μακράς ζύμωσης καρβέλια με προζύμι. Από την άλλη, θεωρούν ότι η μπαγκέτα είναι ένα ενεργοβόρο προϊόν, με μικρή διατροφική αξία και σύντομη διάρκεια ζωής.

Πράγματι, οι μπαγκέτες εμφανίστηκαν μόλις τον 20ό αιώνα, ως εναλλακτική στα παραδοσιακά ψωμιά που ψήνονταν μία φορά την εβδομάδα. Σε αντίθεση με τα pains de garde («ψωμιά που κρατάνε»), που απαιτούσαν πολύ χρόνο και κόπο, οι μπαγκέτες, με τον σύντομο χρόνο ψησίματος, έγιναν δημοφιλείς στην παρισινή αστική τάξη, η οποία απέκτησε γρήγορα συνήθεια στο φρεσκοψημένο λευκό ψωμί κάθε μέρα.

Αντίθετα, τα μεγάλα ψωμιά με προζύμι και τα καρβέλια ολικής αλέσεως που παρασκευάζονται με τοπικό, βιολογικό αλεύρι πωλούνται με βάση το βάρος.

Εκτός του ότι παραμένουν φρέσκα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, τα ψωμιά αυτά, τα οποία ζυγίζουν έως και 3 κιλά, θρέφουν περισσότερα νοικοκυριά, είναι καλύτερα στην πέψη χάρη στους μεγαλύτερους χρόνους ζύμωσης που διασπούν τη γλουτένη και έχουν καλύτερη γεύση, όπως εξηγεί ο Ανράκ.

Αλλά ορισμένοι δυσκολεύονται να «χωνέψουν» την ιδέα ενός γαλλικού αρτοποιείου χωρίς μπαγκέτες.

«New-age» ψωμιά

Από τη μεριά του, ο αρτοποιός Ερίκ Κεζέρ, ο οποίος έχτισε μια μίνι αυτοκρατορία 370 αρτοποιείων σε όλο τον κόσμο βασιζόμενος στην παραδοσιακή μπαγκέτα, επισημαίνει: «Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το ψωμί είναι πολύ πιο ακριβό. Δεν είναι προσιτό σε όλους».

Μια απλή μπαγκέτα του σούπερ μάρκετ κοστίζει περίπου ένα ευρώ στη Γαλλία. Η παραδοσιακή μπαγκέτα, η οποία βάσει νόμου μπορεί να φτιαχτεί μόνο φρέσκια με αλεύρι, νερό, αλάτι και προζύμι, είτε πρόκειται για μαγιά, προζύμι ή συνδυασμό και των δύο, κοστίζει περίπου 1,30 ευρώ. Αντίθετα, ένα κομμάτι ψωμιού 500 γραμμαρίων, το οποίο συχνά πωλείται με βάση το βάρος, μπορεί να πωληθεί έως και 7 ευρώ.

«Ο σκοπός μιας μπαγκέτας είναι να ταΐσει πολλούς ανθρώπους. Αυτά είναι πιο ελιτίστικα αρτοποιεία. Δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό, απλώς αντιστοιχεί σε έναν συγκεκριμένο τύπο πελάτη», εξηγεί ο Κεζέρ.

Παρά τη μείωση της κατανάλωσης ψωμιού, ο ίδιος λέει ότι δεν ανησυχεί για την εξαφάνισή του. Το 86% των Γάλλων παραδέχεται ότι τρώει λευκό ψωμί σε φέτες από τα σούπερ μάρκετ.

«Στους μεγαλύτερους σε ηλικία αρέσει επειδή είναι πιο εύκολο, και υπάρχουν και νέοι που αγοράζουν ένα καρβέλι ψωμί, το βάζουν στο ψυγείο όπου θα διατηρηθεί για μια ολόκληρη εβδομάδα και ζουν λίγο σαν τους Αμερικανούς. Είναι ζήτημα πρακτικότητας», συμπληρώνει ο Ανράκ.

Σε κάθε περίπτωση οι αρτοποιοί εκτιμούν πως πρέπει να προσαρμοστούν και να επανεφεύρουν τον εαυτό τους.

Πηγή: ieidiseis.gr