Πέθανε σε ηλικία 86 ετών ο πολεοδόμος και φιλόσοφος Πολ Βιριλιό
Όπως έγινε σήμερα γνωστό από την οικογένειά του και το Ίδρυμα Καρτιέ.
Ο Γάλλος πολεοδόμος και φιλόσοφος Πολ Βιριλιό, πρώην διευθυντής της Ecole spéciale d’architecture, απεβίωσε σε ηλικία 86 ετών, έγινε σήμερα γνωστό από την οικογένειά του και το Ίδρυμα Καρτιέ.
«Ο Πολ Βιριλιό απεβίωσε από καρδιακή ανακοπή στις 10 Σεπτεμβρίου 2018. Σύμφωνα με τις επιθυμίες του, η κηδεία του πραγματοποιήθηκε σε στενό κύκλο στις 17 Σεπτεμβρίου 2018», ανέφερε η κόρη του σε ανακοίνωση που στάλθηκε στο Γαλλικό Πρακτορείο μέσω του Ιδρύματος Καρτιέ.
Πολεοδόμος, φιλόσοφος, δοκιμιογράφος και άνθρωπος της δράσης, ο Πολ Βιριλιό διακρίθηκε σε όλη τη ζωή και στα έργα του για την ελεύθερη και οραματική σκέψη του.
«Έως και μερικές ημέρες πριν από τον θάνατό του, εργαζόταν μαζί με τον Ζακ Αρνού ενόψει της κυκλοφορίας ενός έργου και μελετούσε, μαζί με την πρώην μαθήτριά του, την αρχιτέκτονα Αλά Βαρντέ, μια νέα έκθεση» στο Ίδρυμα Καρτιέ, διευκρίνισε η κόρη του Σοφί Βιριλιό.
Ο φιλόσοφος που είχε ξεκινήσει στη δεκαετία του 1970 μια σκέψη επικεντρωμένη στην ταχύτητα την οποία θεωρούσε ως έναν ουσιώδη παράγοντα της κοινωνικής οργάνωσης και του πολιτικού ελέγχου, είχε ιδρύσει στις αρχές της δεκαετίας του 1960 την ομάδα Architecture Principe με τον Κλοντ Παράν (1923-2016) και είχε δημοσιεύσει το μανιφέστο της “Fonction Oblique” που θα αποτελέσει στροφή στην ιστορία της σύγχρονης γαλλικής αρχιτεκτονικής.
Σημαδεμένος από την εμπειρία του πολέμου (είχε γεννηθεί το 1932 στο Παρίσι) και κυρίως από τον βομβαρδισμό της Νάντης (το 1943) όπου αισθάνθηκε για πρώτη φορά αυτό που θα αποκαλέσει αργότερα «την αισθητική της εξαφάνισης», ήταν επίσης φιλόσοφος της διάσπασης των περιφερειών.
Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στη Libération το 2010, έλεγε πως «ζούμε έναν συγχρονισμό του συναισθήματος, μια παγκοσμιοποίηση των συναισθημάτων».
Δημοσίευσε περίπου τριάντα δοκίμια και συνεργάστηκε με τις επιθεωρήσεις Esprit, Cause commune, Critique, Traverses, Architecture d’ Aujourd’hui, Urbanisme κ.ά.
Τη δεκαετία του 1980, είχε στρατευθεί στην υπόθεση των αστέγων και των αποκλεισμένων, κυρίως στο πλαίσιο της Υψηλόβαθμης Επιτροπής για την Κατοικία των Περιθωριοποιημένων Ατόμων.
Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του «Η πληροφορική βόμβα» (εκδόσεις Νησίδες, 2000), «Η διαδικασία της σιωπής» (Νησίδες, 2000), «Η στρατηγική της εξαπάτησης» (Σύναλμα, 2001), «Πόλεμος και κινηματογράφος» (Μεταίχμιο, 2003), «Πανικόβλητη πόλη» (Νησίδες, 2004), «Αυτό που έρχεται» (Νησίδες, 2004), «Το προπατορικό ατύχημα» (Νησίδες, 2005), «Το πανεπιστήμιο της καταστροφής» (Νησίδες, 2008) (πηγή: Βιβλιονέτ).
Πηγή: ΑΠΕ
