Πέθανε σε ηλικία 75 ετών ο σπουδαίος τραγουδιστής Λευτέρης Μυτιληναίος, που νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Κορίνθου.
Τον τελευταίο καιρό διαβιούσε σε μονάδα φροντίδας στο Λουτράκι από όπου μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Γενικό Νοσοκομείο Κορίνθου χτυπημένος από τον κορονοϊό. Σύμφωνα με το korinthostv.gr, η κηδεία του έγινε χθες στο Βέλο Κορινθίας.
Ο Λευτέρης Μυτιληναίος γεννήθηκε στις 24 Απριλίου του 1946 και ακολούθησε τη δική του πορεία στην ελληνική δισκογραφία. Κυκλοφόρησε περίπου 20 ολοκληρωμένα άλμπουμ και ερμήνευσε σπουδαίες επιτυχίες με σημαντικότερη, το τραγούδι «αμφιβολίες» που έγινε διαχρονική επιτυχία.
Ελαβε μέρος στα «Ταλέντα» του Γιώργου Οικονομίδη, όπου πήρε το πρώτο βραβείο, που συνοδευόταν από ένα κοστούμι και μια σόμπα -από το Ραδιο-αθήναι- ως έπαθλο! Ο ερμηνευτής, ωστόσο, που αποθέωσε με τη φωνή του τον έρωτα, επέλεξε να βάλει την καριέρα του σε δεύτερη μοίρα, όταν άρχισαν να τον ενοχλούν το ξενύχτι και οι περίεργες καταστάσεις της νύχτας.
«Μπορεί να ήμουν τεμπελάκος. Δεν μου άρεσε και το ξενύχτι. Ηθελα να κοιμάμαι στις δύο κι όχι στις έξι τα ξημερώματα να βλέπω τους σκουπιδιάρηδες να βαράνε τα καρότσια» είχε πει στην εφημερίδα Espresso, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν μετάνιωσε για τη μακροχρόνια αποχή του από το επάγγελμα: «Εκανα τεράστια λάθη. Δεν έπρεπε να τα παρατήσω. Δεν σεβάστηκα την καριέρα μου. Ημουνα τζόρας, μια μέρα τρελάθηκα και είπα πως δεν μου αρέσει ο τρόπος που γίνεται η δουλειά.»
«Είχα ωραία παιδικά χρόνια, δεν στερήθηκα τίποτα. Από παιδάκι μου άρεσε να τραγουδάω. Η μάνα μου με κυνηγούσε με τη σκούπα για να με βγάλει από το μπάνιο, όπου κλεινόμουν και τραγουδούσα. Είχα ψώνιο με το τραγούδι.
Σε ηλικία δεκατριών χρόνων γράφτηκα στο ωδείο στον Πειραϊκό Σύνδεσμο και σπούδασα κλασικό τραγούδι και φωνητική. Εμαθα για την αναπνοή, πώς να ποστάρεις τη φωνή σου, τρόπους να μην κουράζεσαι, πότε να βγάλεις την κορόνα, πού να κόψεις. Οταν ήμουνα στο Γυμνάσιο, συμμετείχα σε χορωδίες, τραγούδησα στο θέατρο Παρνασσού και στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά άπειρες φορές.
Στα δεκάξι μου πήγα στα «Ταλέντα» του Γιώργου Οικονομίδη, που τα παρουσίαζε με τη Ρένα Ντορ. Διαγωνίστηκα με ένα κομμάτι του Γιάννη Βογιατζή, το «Ο ήλιος γέρνει στα βουνά», και πήρα το πρώτο βραβείο, ένα κοστούμι και μια σόμπα, και κάποια ηλεκτρικά είδη από το Ραδιο-αθήναι, αν θυμάμαι καλά.
Ο Οικονομίδης -παρά το γεγονός ότι δεν είχε και τόσο μεγάλη αγάπη στους λαϊκούς τραγουδιστές-, όταν έβγαλα δίσκους κι έκανα όνομα, με καλούσε πάντα στα προγράμματά του στο Αλσος. Είχα φτάσει κάποια καλοκαίρια να τραγουδάω επί δύο συνεχόμενες εβδομάδες. Με βοήθησε πάρα πολύ.»
