Έφυγε ο Γιώργος Μπράμος

Πέθανε σήμερα σε ηλικία 67 χρόνων ένας σπουδαίος κριτικός κινηματογράφου.

Ο Γιώργος Μπράμος γεννήθηκε το 1952 στην Τρίπολη και σπούδασε Νομικά και Κινηματογράφο στην Αθήνα και την Ιταλία.

Εργάστηκε στην εφημερίδα «Αυγή», στην «Καθημερινή», «Ελευθεροτυπία» και στην ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος». Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά «Σύγχρονος Κινηματογράφος», «Τέταρτο», «Αντί» κ.α. και σε μονογραφίες για τον Παζολίνι, Μπερτολούτσι, την Ιταλική Κωμωδία, τον Μπελόκιο, τον Μπουνιουέλ, τον Βισκόντι, τον Οσίμα κ.α, που εκδόθηκαν από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.Εργάστηκε στην εφημερίδα «Αυγή», στην «Καθημερινή», «Ελευθεροτυπία» και στην ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος». Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά «Σύγχρονος Κινηματογράφος», «Τέταρτο», «Αντί» κ.α. και σε μονογραφίες για τον Παζολίνι, Μπερτολούτσι, την Ιταλική Κωμωδία, τον Μπελόκιο, τον Μπουνιουέλ, τον Βισκόντι, τον Οσίμα κ.α, που εκδόθηκαν από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Διετέλεσε αρχισυντάκτης και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής της «Αυγής» (1980-1988), Διευθυντής Ενημέρωσης στην ΕΤ-2 (1989-1990), Διευθυντής Ελληνικού Προγράμματος στο MEGA (1994-2001), Συντονιστής Προγράμματος στην ΕΡΤ (2002-2008).

Συνεργάστηκε στα σενάρια των ταινιών «Καλή πατρίδα σύντροφε» του Λευτέρη Ξανθόπουλου (Ειδικό βραβείο στο Φεστιβάλ Λοκάρνο), «Ήταν ένας ήσυχος θάνατος»της Φρίντας Λιάππα (Α’ βραβείο Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν), «Ο κλοιός» του Κώστα Κουτσομύτη (Βραβείο σεναρίου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), «Ξένια» του Πατρίς Βιβάνκο, «Terra incognita» του Γιάννη Τυπάλδου (Βραβείο σεναρίου του Υπουργείου Πολιτισμού), «Οι τρεις εποχές» της Μαρίας Ηλιού. Έχει εκδόσει τα μυθιστόρηματα «Μαύρα μάτια» (1999) και «Το ψέμα του λύκου» (2013) όπως και τις συλλογές διηγημάτων «Βρεγμένο ρούχο» (1993) και «Άσπρα γένια» (2006), όλα στον Καστανιώτη. Τα «Μαύρα μάτια» έχουν μεταφραστεί στα Ιταλικά από την Λουκία Μαρκεζέλι και κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Crocetti. Στην διάρκεια της Δικτατορίας ήταν μέλος του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου (ΠΑΜ) και της Αντιδικτατορικής Οργάνωσης «Ρήγας Φεραίος» και στην μεταπολίτευση της ΕΚΟΝ «Ρήγας Φεραίος» και του ΚΚΕ εσ.

” Θεωρώ ότι η εκδικητικότητα της μετεμφυλιακής Δεξιάς ήταν εξίσου τυφλή και αδιέξοδη με τον δογματισμό και την επιθετικότητα της Αριστεράς του Εμφυλίου. Κανείς δεν μπορεί να διεκδικήσει την αθωότητα. Πολιτικά κρατάω την πραγματικά γενναία και βαθιά σοφή στάση του Ηλία Ηλιού και της προδικτατορικής ΕΔΑ που προσανατόλισε την Αριστερά στη δημοκρατική διεκδίκηση και την απάλλαξε από τον τυχοδιωκτισμό της σταλινικής αντίληψης.”

Ο Τέλλος Φίλης έγραψε για κείνον:

Ένας σπουδαίος σινεφίλ, ο άνθρωπος για χρόνια πίσω από τις εξαιρετικές κινηματογραφικές επιλογές της Δημόσιας Τηλεόρασης που εκπαίδευσε μια ολόκληρη γενιά κινηματογραφόφιλων κι ένας σεμνός δημοκρατικός άνθρωπος.

Ένας Ρηγάς παλαιάς κοπής. Ένας ευπατρίδης.

Συνεργάστηκε στα σενάρια των ταινιών: 1986 Ήταν ένας ήσυχος θάνατος της Φρίντα Λιάππα 1986 Καλή πατρίδα Σύντροφε του Λευτέρη Ξανθόπουλου 1987 O Κλοιός του Κώστα Κουτσομύτη 1989 Ξένια του Patrice Vivancos 1994 Άγνωστη Χώρα του Γιάννη Τυπάλδου 1996 Τρεις εποχές της Μαρίας Ηλιού

Συνεργάστηκε με κείμενά του στις μονογραφίες του Thessaloniki International Film Festival: 1993 Παύλος Ζάννας 1994 Ναγκίσα Όσιμα 1995 Φρίντα Λιάππα 1995 Nanni Moretti 1997 Claude Chabrol 1997 Pier Paolo Pasolini 2000 Jules Dassin 2001 Luchino Visconti 2002 Commedia all’ Italiana 2004 Η μετανάστευση στον κινηματογράφο 2004 Μάνος Ζαχαρίας 2005 Αντουανέττα Αγγελίδη

Έπαιξε ως ηθοποιός: Τα Οπωροφόρα της Αθήνας του Νίκου Παναγιωτόπουλου Λούφα και παραλλαγή: Σειρήνες στη στεριά του Νίκου Περάκη H κόρη του Ρέμπραντ του Νίκου Παναγιωτόπουλου

Έγραψε επίσης τα παρακάτω διηγήματα-μυθιστορήματα: Βρεγμένο ρούχο 1993 Ότσι τσιόρνιγια 1999 Άσπρα γένια 2006 Το ψέμα του λύκου 2013 Ανάμεσα στους τοίχους 2017