ΕΙΚΟΝΕΣ: Περπατήσαμε στην απόκοσμη Θεσσαλονίκη της νύχτας του μίνι lockdown

Άδειοι δρόμοι, μπλόκα της αστυνομίας, ταξιτζήδες σε αναμονή, απορριμματοφόρα και κάποιοι σκόρπια αυτοκίνητα και περαστικοί να διασχίζουν βιαστικά τους δρόμους και τα πεζοδρόμια, ήταν χθες τις πρώτες πρωινές ώρες η εικόνα της Θεσσαλονίκης του μίνι lockdown.

Γύρω στα μεσάνυχτα, ήδη η κίνηση στο κέντρο της πόλης ήταν περιορισμένη, αν όχι ελάχιστη. Στην πλατεία Ναυαρίνου και στη Δημητρίου Γούναρη, τα καφέ και τα φαστφουντάδικα είχαν αρχίσει να αδειάζουν όπως και στην Παύλου Μελά, στην Ικτίνου, στην Αγίας Σοφίας και στην Αριστοτέλους. Το χαρακτηριστικό ήταν μία παράξενη ησυχία λόγω των περιοριστικών μέτρων που απαγορεύουν τη μουσική. Το να ακούς μόνο ανθρώπινες φωνές είναι σχεδόν σπάνιο στο κέντρο της πόλης. Η μόνη παραφωνία ήταν ο θόρυβος των αυτοκινήτων και των δίκυκλων, που όσο πλησίασε η ώρα της απαγόρευσης της κυκλοφορίας σταδιακά μειωνόταν.

Μετά τη 1 το πρωί, όταν ξεκίνησε και η απαγόρευση της κυκλοφορίας, μία παράξενη ησυχία σκέπασε σχεδόν την πόλη. Οι μοναδικοί ήχοι και θόρυβοι ήταν ανθρώπινοι. Είναι μία σπάνια, ασυνήθιστη ή και πρωτόγνωρη αίσθηση κι εμπειρία να ακούς μόνο ανθρώπινες φωνές στο κέντρο μίας πολύβουης πόλης. Κι όπως συμβαίνει όταν δεν υπάρχει η φασαρία της πόλης, να ανακατεύει τους ήχους και να ταράζει την ακουστική, η ανθρώπινη φωνή γίνεται πιο… ανθρώπινη και οικεία. Δεν χρειάζεται κανείς να φωνάζει για να γίνει προσιτός και κατανοητός.

Στην πλατεία Αγίας Σοφίας, στον πεζόδρομο της Ικτίνου και στο κάτω πεζούλι του Ναού της του Θεού Σοφίας, όπου συνήθως τα βράδια μαζεύονται εκατοντάδες νέοι και νέες, το σκηνικό ήταν σχεδόν απόκοσμο. Μερικές δεκάδες νεαροί παρέμειναν και μετά τη 1 το πρωί πέριξ του ναού, κυρίως κοντά στην είσοδο και στο πεζούλι της εκκλησίας ενώ όλοι οι γύρω δρόμοι, και η πλατεία, ήταν απόλυτα άδειοι. Η ίδια εικόνα και στην πλατεία Αρχαίας Αγοράς όπου συνήθως, τις  ημέρες της «κανονικότητας», «αράζουν» εκατοντάδες νέοι και νέες με ένα κουτί μπύρα στο χέρι. Περίπου 20 – 30 άτομα δεν μπορούσαν να διασπάσουν το έρημο τοπίο της μεγάλη πλατείας, που έδειχνε τη μεγαλοπρέπεια της χωρίς την παρουσία ανθρώπων και αυτοκινήτων.

Η ίδια εικόνα και στα στέκια και στα στενά της Βαλαωρίτου, της Μητροπόλεως, στην Αριστοτέλους και στη παραλιακή. Στις 2 το πρωί η πόλη έμοιαζε σα να χάθηκε στον στάσιμο χρόνο, σχεδόν ακίνητη, βουβή και άφωνη αλλά όχι παράφωνη. Ελάχιστοι βιαστικοί περαστικοί, κάποια αυτοκίνητα να περνούν με ταχύτητα και αργόσχολοι ταξιτζήδες να ατενίζουν με βλέμμα απογοήτευσης την άδεια πόλη. «Δεν κινείται φύλλο σήμερα, η κατάσταση είναι της απελπισίας. Το Σαββατοκύριακο ήταν πιο ζωηρά τα πράγματα», σχολίασε ένας από τους ταξιτζήδες στην κάτω πιάτσα της Καμάρας.

Μπλόκα της αστυνομίας υπήρχαν κυρίως στην Τσιμισκή και στην Εγνατία ενώ οι έλεγχοι γινόταν κυρίως στους πεζούς. Ίδια η εικόνα και προς τα ανατολικά, με το Πανεπιστήμιο έρημο και στη νέα Εγνατία, την Κ. Καραμανλή, την Παπαναστασίου και τη Μπότσαρη, να κινούνται ελάχιστοι άνθρωποι και αυτοκίνητα.

Γενικά από ό,τι φαίνεται η Θεσσαλονίκη τήρησε τα περιοριστικά μέτρα στην κυκλοφορία και στη μουσική. Αυτοκίνητα και άνθρωποι μετά τη 1 το πρωί αποσύρονται, δίνοντας μία μοναδική ευκαιρία στην πόλη να ανασάνει από καυσαέρια και φασαρία.

Το πρόβλημα βέβαια είναι η πανδημία και η πόλη δείχνει φοβισμένη από την αύξηση των κρουσμάτων. Ο περασμένος χειμώνας δοκίμασε τις αντοχές της και ο κίνδυνος επανάληψης μίας νέας έξαρσης το χειμώνα, παρά τα εμβόλια, είναι ορατός. Οι Θεσσαλονικείς δείχνουν να μαθαίνουν, αλλά μετά από πίεση και κόστος. Η πανδημία του κορονοϊού δεν είναι ένας Βαρδάρης που θα ξεσπάσει και θα φύγει. Η πανδημία του covid άδειασε τους δρόμους της πόλης και τους ησύχασε, αλλά είναι ακόμα εδώ, να γεμίζει τις κλινικές και τις ΜΕΘ στα νοσοκομεία.

Ακόμα κάποιοι είναι δύσπιστοι και δεν θέλουν ή δεν μπορούν να κατανοήσουν τη φύση και το μέγεθος του προβλήματος, όμως οι περισσότεροι, όπως έδειξαν χθες το βράδυ οι δρόμοι και οι πλατείες της πόλης, πλέον αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο. Ένα κίνδυνο αόρατο, αλλά …θανατηφόρα υπαρκτό.

Δείτε επίσης: