Εκοιμήθη ο αρχιμάγειρας του Αγίου Όρους, γέροντας Επιφάνιος

Σε ηλικία 64 ετών εκοιμήθη ο αρχιμάγειρας του Αγίου Όρους, γέροντας Επιφάνιος Μυλοποταμινός μετά από μάχη που έδινε με τον καρκίνο εδώ και πολλά χρόνια.

Καταγόταν από την Καβάλα και ήταν ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός σε όλη την Ελλάδα, όχι μόνο στο Άγιο Όρος καθώς έκανε γνωστή την αγιορείτικη μαγειρική μέσα από βιβλία.

Ο ίδιος έφτιαχνε κρασί και λάδι και προωθούσε τον τρόπο ζωής του Αγίου Όρους.

«Δορυλαίου Δαμασκηνός: Έφυγε ένας παραδοσιακός γίγαντας του αγιορειτικού μοναχισμού, ένας καλός και ευγενικός φίλος, ένας άνθρωπος που έκανε το Άγιον Όρος ακόμη πιο γνωστό σε ειδικά στρώματα ανθρώπων προσφέροντας τον τέλειον οίνον της καλοσύνης και της αγάπης του! Ο Μυλοπόταμος του Αγίου Όρους κλαίει. Εμείς θλιβόμαστε. Επτωχεύσαμεν από ανθρώπους κι άλλο! Καλή αντάμωση με τον φίλο σου π. Σπυρίδωνα τον Μικραγιαννανίτη που τώρα θα τα πείτε μετά από τόσα χρόνια και θα του κάνεις εκεί την εορτή του. Σε ευχαριστούμε για όλα! Καλό παράδεισο», αναφέρει η Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος σε ανάρτηση της στο Facebook.

https://www.facebook.com/imatriados/posts/224242655751049

Ο γέροντας Επιφάνιος, με καταγωγή από την Νικήσιανη Καβάλας, ήταν ο πρεσβευτής της αγιορείτικης μαγειρικής, ένας από τους ανθρώπους που την έκαναν ευρέως γνωστή στο κοινό μέσα από τα βιβλία. Παράλληλα, έφτιαχνε κρασί και λάδι και προωθούσε τον αγιορείτικο τρόπο ζωής.

https://www.youtube.com/watch?v=Xi7FC2ZdlwY

Ο πατέρας Επιφάνιος ζούσε στον Μυλοπόταμο Αγίου Όρους, καλλιεργώντας αμπέλια, παράγοντας το περίφημο κρασί, μαγειρεύοντας την αγιορείτικη κουζίνα και συγγράφει τα δικά του βιβλία με μοναστηριακές συνταγές. Αρχιμάγειρας της Αθωνικής Πολιτείας, ενεργό μέλος της Λέσχης Αρχιμαγείρων Βορείου Ελλάδος, συμμετέχοντας σε πολλούς αγώνες μαγειρικής στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό.

Ο Αγιορείτης μοναχός Επιφάνιος, ο Μυλοποταμινός, αφού εγκαταβίωσε για αρκετά χρόνια στην Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου, αποφάσισε, το 1990, να συνεχίσει τον μοναστικό του βίο στο Ιερό Κάθισμα του Αγίου Ευσταθίου – Μυλοπόταμος, μετόχι της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας. Από παλαιότερους Αγιοπαυλίτες μοναχούς είχε την τύχη να διδαχθεί το βυζαντινό μέλος, έγινε καλός ψάλτης και ταυτόχρονα επιδόθηκε στο διακόνημα του μαγείρου.

Στον Μυλοπόταμο, με συνοδεία του μοναχού Ιωακείμ, ανέλαβε την κοπιαστική προσπάθεια αναστύλωσης του ιστορικού κελιού δίνοντάς του νέα ζωή. Ταυτόχρονα, με απόλυτο σεβασμό στη μακραίωνη παράδοση, κατά το έθος των παλαιοτέρων, φύτεψε αμπελώνα και έχτισε οινοποιείο. Έζησε και μόνασε στον Μυλοπόταμο Αγίου Όρους και ασχολήθηκε με την μαγειρική και παράγει τα επώνυμα βιολογικά κρασιά Αγίου Όρους, Μυλοπόταμος.

«Με το βιβλίο μου Μαγειρική του Αγίου Όρους θέλω να σας μεταφέρω εν μέρει κάτι από όσα έζησα τριάντα πέντε χρόνια στο Αγιασμένο Όρος μαγειρεύοντας. Δεν πήγα σε σχολές μαγειρικής, ούτε κατέχω κανένα πτυχίο. Έμαθα όμως κοντά στους παλιούς γεροντάδες πώς να τσιγαρίζω το κρεμμύδι σε σιγανή φωτιά, γιατί έλεγαν εκείνοι πως όσο πιο γλυκά ροδίσει το κρεμμύδι, τόσο πιο νόστιμο θα γίνει το φαγητό. Έμαθα επίσης πως όλα τα φαγητά στο τέλος του μαγειρέματος θέλουν υπομονή και καρτερία, όταν περιμένουμε πάνω από την φωτιά να φύγουν τα περίσσια ζουμιά τους. Από την προμήθεια των υλικών, το καθάρισμα, το πλύσιμο, το κόψιμο, το αλάτισμα, το μαγείρεμα και ως το σερβίρισμα πρέπει να έχεις πάντα στο νου σου αυτούς, για τους οποίους κάνεις όλα τούτα. Αυτούς που αγαπάς. Τα πάντα στην μαγειρική είναι εκδήλωση της αγάπης μας προς αυτούς, γιατί θέλουμε να τους ευχαριστήσουμε. Επειδή αγαπάμε εκείνους, για τους οποίους μαγειρεύουμε, για αυτό δεν πρέπει να φοβόμαστε τα λάθη. Η αγάπη μας προς τους άλλους, μας οδηγεί στο πώς θα κάνουμε νοστιμότερο το φαγητό. Εύχομαι το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, πέρα από την αρωγή των συνταγών, να σας βοηθήσει να πλησιάσετε ακόμη περισσότερο αυτούς που αγαπάτε, μαγειρεύοντας. Ανοίξτε το σπίτι σας, καλέστε τους φίλους σας, μαγειρέψτε μαζί, στρώστε το τραπέζι, πιείτε κρασί και χαρείτε μαζί…». «Χαίρετε μετά χαιρόντων» μας λέει ο Απόστολος Παύλος. Όλες τις χαρούμενες και ευχάριστες στιγμές της ζωής μας τις συνοδεύει το καλό φαγητό και ένα καλό τραπέζι. Συνεχίζει ο μακάριος Παύλος και λέει «κλαίετε μετά κλαιόντων» αναλογιστήκατε άραγε πόση ικανοποίηση αισθάνεται κάποιος άρρωστος από μία ζεστή και νόστιμη ψαρόσουπα, που θα του φτιάξουμε από τα χέρια μας; Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέει πως ο μάγειρας πρέπει να σκέφτεται όταν μαγειρεύει, ότι υπηρετεί τους αγγέλους… μαγειρεύει για αυτούς που προσεύχονται υπέρ της των πάντων ενώσεως».

«Η μαγειρική είναι ένας από τους καλυτέρους τρόπους για να δείξεις πόσο αγαπάς και πόσο εκτιμάς τον συνάνθρωπο σου. Μαγειρεύουμε ψάρια και θαλασσινά, όπως χταπόδια, σουπιές, καλαμάρια, γαρίδες. Επίσης, λαχανικά, όσπρια… Θα λέγαμε ότι είναι ένα είδος μεσογειακής διατροφής. Αλλά η μοναστηριακή κουζίνα, η κουζίνα του Αγίου Όρους, είναι κάτι περισσότερο από μεσογειακή, γιατί ακολουθεί τους κανόνες της νηστείας, που επιβάλλουν πολλές μέρες στον χρόνο να τρώμε φαγητό χωρίς λάδι. Και είναι αυτή η αρμονία. Μέσα στον ετήσιο εορταστικό κύκλο υπάρχει ένας κύκλος διατροφής. Δεν υπάρχει θέλω ή δεν θέλω. Υπάρχει αυτό που πρέπει. Σήμερα, είναι μέρα νηστείας, μπορεί να επιθυμείς να φας ψάρι, όμως θα φας φακές χωρίς λάδι. Δεν βαρυγκομούν οι μοναχοί και το μεγαλείο είναι να κάνεις αυτό που λέει ο Κανόνας των μοναχών, η εκκλησία, χωρίς να δυσφορείς μέσα σου. Να το κάνεις με ευχαρίστηση. Είναι όπως η σχέση των ερωτευμένων. Όταν ξεκινήσει η σχέση, συνήθως στην αρχή, πριν επέλθουν αλλαγές, δεν σκέφτεσαι τον εαυτό σου. Σκέφτεσαι πώς να ευχαριστήσεις το άλλο μισό. Αυτή είναι η ομορφιά. Προσπαθείς να είσαι πάντα ευδιάθετος, χαρούμενος και να σκέφτεσαι τι είναι αυτό που χρειάζεται, που θέλει, πριν να έρθει η στιγμή να στο ζητήσει» είχε πει στο ΑΠΕ.