ΕΚΘ: Λάδι στη φωτιά η προσαγωγή των τριών συνδικαλιστών
Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Θεσσαλονίκης καταδικάζει την προσαγωγή στο αστυνομικό τμήμα των τριών συνδικαλιστών στην Αθήνα.
Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Θεσσαλονίκης καταδικάζει απερίφραστα ως αντιδημοκρατική και άκρως απαράδεκτη την προσαγωγή στο αστυνομικό τμήμα των τριών συνδικαλιστών, του Προέδρου και του Γενικού Γραμματέα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Επισιτισμού – Τουρισμού (ΠΟΕΕΤ), καθώς επίσης και του Γενικού Γραμματέα του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ), επειδή προχώρησαν σε μία συμβολική κίνηση, αναρτώντας πανό έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, θέλοντας να διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση που έχει περιέλθει ένας ολόκληρος κλάδος εργαζομένων λόγω των μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας.
Λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα και χιλιάδες εργαζόμενοι στον Επισιτισμό και Τουρισμό βρίσκονται σε ένα πρωτοφανές οικονομικό αδιέξοδο, με μηδενικό εισόδημα, χωρίς να γνωρίζουν πως θα επιβιώσουν τους επόμενους μήνες οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Μόνο στην εστίαση απασχολούνται 430.000 άνθρωποι, ενώ σε αναστολή, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΟΕΕΤ, βρίσκονται 80.000 επιχειρήσεις χωρίς να υπάρχει εικόνα για το πόσες τελικά θα καταφέρουν να ανοίξουν μετά τα περιοριστικά μέτρα με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Αποτελεί άκρως προκλητική κίνηση η προσαγωγή των τριών συνδικαλιστών, που τηρώντας όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα και έχοντας μαζί τους νόμιμη άδεια μετακίνησης ως εκλεγμένα μέλη του ΔΣ της Ομοσπονδίας και του ΕΚΑ, θέλησαν να εκφράσουν το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει ένας ολόκληρος κλάδος εργαζομένων και να ζητήσουν συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές υπέρ των συναδέλφων τους, ωστόσο θεωρήθηκαν “απειλή” και οδηγήθηκαν τελικά στο αστυνομικό τμήμα.
Η κοινωνία βρίσκεται στα όριά της και απαιτεί δίκαια και βιώσιμα μέτρα αντιμετώπισης της εργασιακής κατάστασης που έχει δημιουργηθεί εξαιτίας των μέτρων της πανδημίας. Λύσεις και πολιτικές μακριά από προκλητικές ενέργειες φίμωσης της φωνής των εργαζομένων που το μόνο που θα καταφέρουν είναι να ρίξουν λάδι στη φωτιά..
Η “μάσκα” αποτελεί υγειονομικό μέτρο προφύλαξης των πολιτών και δεν πρέπει να αποτελεί -όπως και κανένα άλλο μέτρο προστασίας- δικαιολογία φίμωσης της φωνής των εργαζομένων.