Η Ελληνίδα που δεν θες να βρεθείς μαζί της στο «κλουβί»

Ποτέ δεν ήμουν μεγάλος fan των αθλημάτων, είτε ομαδικών είτε ατομικών. Προτιμούσα πάντα να τα παρακολουθώ από τον καναπέ μου ή τις κερκίδες, παρά να παίρνω μέρος. Όταν άκουσα πρώτη φορά για τις MMA, δεν ήξερα καν περί τίνος πρόκειται. Το μοναδικό που ήρθε στο νου μου ήταν ένα κλουβί και δύο αθλητές να παλεύουν σκληρά, πολύ σκληρά! Ποτέ, όμως δεν είχε τύχει να βρεθώ στο ίδιο τραπέζι με κάποιον που ασχολείται επαγγελματικά, έτσι ώστε να μου εξηγήσει τον «κόσμο» τις ΜΜΑ.

Στερεοτυπικά, όπως οι περισσότεροι πίστευα ότι στις ΜΜΑ θα έβλεπα μόνο άνδρες να παλεύουν. Όμως κάτι τέτοιο είναι αναληθές, καθώς υπάρχουν γυναίκες- επαγγελματίες αθλήτριες.

Η Χριστίνα Καμενίτσα είναι επαγγελματίας αθλήτρια τα τελευταία χρόνια. Έχει ασχοληθεί με διάφορα αθλήματα στο παρελθόν, όμως κανένα δεν της κίνησε το ενδιαφέρον για να ασχοληθεί επαγγελματικά. Όταν γνώρισε τις ΜΜΑ, συνειδητοποίησε πως όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες τις φαίνονταν απλά βαρετές. Αυτό γιατί ήθελε πάντα να ασχοληθεί με κάτι πιο δυναμικό από τις απλές συνηθισμένες προπονήσεις.

Η Χριστίνα λοιπόν μου εξήγησε τους λόγους που αγαπά τις ΜΜΑ, το πως επιβιώνει μία γυναίκα μέσα στο κλουβί, καθώς και το πως την αντιμετωπίζουν όταν μαθαίνουν πως είναι επαγγελματίας αθλήτρια.

«Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τις MMA για να κάνω γυμναστική, αλλά και για να βελτιώσω την φυσική μου κατάσταση. Ήθελα πάντα να ασχοληθώ με κάτι πιο δυναμικό από τις απλή συνηθισμένη γυμναστική. Όταν γνώρισα τις ΜΜΑ, όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες μου φαίνονταν βαρετές».

Το ΜΜΑ θεωρητικά είναι ένα ανδροκρατούμενο άθλημα. Όμως, όχι πλέον. Παγκοσμίως το άθλημα έχει ανεβεί πολύ. Άντρες-γυναίκες έχουν τον ίδιο στόχο- την επιβίωση και την επικράτηση μέσα στο ίδιο κλουβί.

«Φυσικά υπάρχει taboo, πως οι γυναίκες δεν πρέπει να ασχολούνται με τέτοιου είδους αθλήματα. Αυτό συμβαίνει γιατί πάντα το διαφορετικό σχολιάζετε. Είτε από άντρες που δεν γνωρίζουν και δεν μπορούν να διαχειριστούν τέτοιες γυναίκες είτε από κοπέλες που δεν μπορούν να κάνουν πολεμικές τέχνες. Υπάρχουν κάποιοι άνδρες, που συγκρίνουν τις γυναίκες με τον εαυτό τους. Μία τέτοια σύγκριση, όμως, δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Παρ’ όλα αυτά αρκετοί θαυμάζουν και θέλουν να βοηθήσουν, για να εξελιχθούν οι κοπέλες αντίστοιχα»

Είναι πολύ σπάνιο, όμως, κάποιος να δοκιμάσει να αθληθεί σε κάποιο μαχητικό άθλημα και να μην τον κερδίσει.

«Το ΜΜΑ, στην Ελλάδα είναι ένα άθλημα, στο οποίο δεν πιστεύουν πολύ. Οπότε λογικό είναι οι αντιδράσεις των οικείων προσώπων και φίλων μου να είναι περίεργες. Αυτό στην αρχή τουλάχιστον… πλέον είναι οι μεγαλύτεροι fans μου και με ακολουθούν παντού. Η πιο συνηθισμένη ατάκα που ακούω από τους ανθρώπους που με γνωρίζουν είναι «δεν είσαι έτσι όπως σε είχα στο μυαλό μου».

«Υπάρχουν αθλητές που κάνουν πολεμικές τέχνες, αλλά την ίδια ώρα είναι μορφωμένοι, σπουδαγμένοι και με πολύ περισσότερο ήθος και σοβαρότητα από άλλους. Όταν κάποιος «παίζει ξύλο», όπως το αποκαλούν, σημαίνει ότι έχει αφιερώσει πολύ χρόνο από τη ζωή του, για να διδαχτεί πως να είναι έτοιμος να ανταπεξέλθει σε τέτοιες σκληρές και επίπονες προπονήσεις».

«Είναι σίγουρα ένα σκληρό και βίαιο άθλημα, αλλά αυτό παραμένει μόνο μέσα στο κλουβί. Όμως, όχι από όλους. Υπάρχουν και οι εριστικοί και κάποιοι που ίσως ξεσπούν με λάθος τρόπο μέσα από το άθλημα. Αργά ή γρήγορα, όμως, θα ξεχωρίσουν οι πραγματικοί αθλητές από εκείνους που το κάνουν για άλλους σκοπούς.»

«Είναι πιο εντυπωσιακό άθλημα από τις υπόλοιπες πολεμικές τέχνες γιατί προσφέρει θέαμα. Δεν υπάρχει κάποιος θεατής, σχετικός και μη, ο οποίος δεν θα το παρακολουθήσει. Ποτέ δεν γνωρίζεις τι θα συμβεί και αυτή είναι η μαγεία του αθλήματος, σε κρατάει σε εγρήγορση.

Εάν θέλεις να παίζεις αγώνες ΜΜΑ και να λέγεσαι επαγγελματίας δυστυχώς δεν μπορείς να έχεις προσωπική ζωή. Όταν κλείνω συμβόλαιο για κάποιο αγώνα κάνω 3 προπονήσεις την ημέρα και φυσικά αυστηρή διατροφή. Δεν υπάρχουν γιορτές, βόλτες, ρεπό, δουλειές, φίλοι, σχέσεις. Όλη η προσοχή σου πρέπει να είναι στον αγώνα και στον στόχο σου. Είναι πολύ πιο δύσκολο από όσο ακούγεται».

«Αυτή την στιγμή είμαι σε περίοδο ανάρρωσης έπειτα από ένα χειρουργείο που έκανα κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας μου για έναν αγώνα. Η αλήθεια είναι πως παντού μπορείς να χτυπήσεις και να τραυματιστείς, πόσω μάλλον σε τέτοιου είδους προπονήσεις, που έχουν μεγάλη ένταση.»

«Δεν έχει χρειαστεί να παίξω MMA εκτός κλουβιού. Όταν με προκαλούν έξω, ακόμα και λεκτικά, το αντιμετωπίζω με χιούμορ, γιατί έχουν άγνοια κίνδυνου» αναφέρει γελώντας.

«Πρώτα ο Θεός πολύ σύντομα θα ξαναμπώ στην ενεργό δράση. Νιώθω πιο δυνατή, ψυχολογικά, από ποτέ, και στο άθλημα μας αυτό παίζει μεγάλο ρόλο.»

MMA και covid-19

«Εννοείται πως έχει επηρεάσει ο κορονοϊός το άθλημα. Όπως και σε όλο τον πλανήτη ο Covid έχει αφήσει πίσω πολλές διοργανώσεις. Όλα γίνονται με περιορισμούς και χωρίς κοινό, ακόμα και ο τρόπος προπόνησης και προετοιμασίας για τον κάθε μαχητή. Ελπίζω αυτός ο εφιάλτης να τελειώσει το γρηγορότερο δυνατό.»

«Κάθε αγώνας, μου έχει προσφέρει και ένα μάθημα. Άσχετα με το αποτέλεσμα, αυτά που έχω ζήσει μέσα στο κλουβί και γύρω από αυτό, δεν περιγράφονται με λόγια. Σίγουρα υπάρχουν και παράξενα περιστατικά που έχω ζήσει. Ένα από αυτά είναι να μην έρθει ο προπονητής μου στην γωνία την ώρα που έπρεπε να αγωνιστώ και έτσι αναγκάστηκα να παίξω μόνη μου με την βοήθεια τον συναθλητών μου.»

Πέρα όμως από την ενασχόληση της με το συγκεκριμένο άθλημα είναι και προπονήτρια, διδάσκει πολεμικές τέχνες.

«Εργάζομαι σε 3 γυμνάστρια στην Αθήνα. Έχω παιδικά, γυναικεία και μεικτά τμήματα BJJ, Combat Ju Jitsu, MMA και Boxing και φυσικά τους αθλητές μου στα personal. Τώρα που είμαι εκτός αγωνιστικής είναι ευκαιρία εφόσον έχω πολύ χρόνο να δουλέψω.»

«Η Ελλάδα δυστυχώς είναι πολύ πίσω, ειδικά στο MMA. Έχω παίξει αρκετές φορές στο εξωτερικό και το επίπεδο εκεί είναι τρομακτικά υψηλό. Στην Ελλάδα δεν μπορείς να ζήσεις από αγώνες διότι δεν υπάρχουν πολλές διοργανώσεις και οι πληρωμές δεν είναι αρκετές για να ανταμειφθεί ο κόπος των αθλητών.»